( ၂၃ )
လီလီကို ဦးအော်လီဗာ မယုံပါဘူး ။
ဒီကောင်မက သူ့ရှေ့မှာတောင် ထွန်းထိုက်ကို ရေလာမြောင်းပေး လုပ်နေသေးတာဘဲ ။
ရန်ကုန်က လုပ်ငန်းတွေကို ပစ်ထားတာ ကြာနေလို့ မပြန်မဖြစ် ပြန်ရတာ ။ ဒါပေမယ့် ပိုက်ဆံပေါတဲ့ သူဌေး
အကြီးစားကြီးမို့ ဦးအော်လီဗာက လီလီနေတဲ့ တိုက်ခန်းမှာ အလွန်သေးငယ်တဲ့ စပိုင် လှို့ဝှက်ကင်မရာ
လေးတွေကို တပ်ဆင်ထားခဲ့ပါတယ် ။
သူ ရန်ကုန်ကို ပြန်တာနဲ့ လီလီက တယောက်ယောက်နဲ့ ဖေါက်ပြန် ပျော်ပါးလိမ့်မယ် ဆိုတာကို ဦးအော်လီ
ဗာက ထင်ထားခဲ့ပြီးသားပါ ။
ဒီလို ကောင်မမျိုးကို အတည်တကျ ယူဖို့ မကောင်းဘူး ဆိုတာ သူသိပါတယ် ။
လီလီကတော့ ဒီလို ကင်မရာတွေ ဆင်ထားတာကို မသိပါဘူး ။ ဦးအော်လီဗာကို လျော့တွက်ထားတယ် ။ သူနဲ့ ဖုန်း ပိတ်လိုက်ပြီးတာနဲ့ ထွန်းထိုက်ကို ဖင်ပူးတောင်းထောင် ပေးထားပြီး ကုန်းတာ ထွန်းထိုက်ကလည်း
အားသုံးပြီး တအားနင်း ဆောင့်ထည့်လို့ လီလီ အကောင်းကြီး ကောင်းသွားရတယ် ။ နှစ်ကြိမ်တိုင် ပြီးသွား
ရတယ် ။
ထွန်းထိုက်လည်း သုတ်ရည်ပူနွေးနွေးတွေ တပုံကြီး အချက်ပေါင်းများစွာ လီလီရဲ့ ကိုယ်အတွင်းထဲကို ပန်း
ထုတ်လိုက်ပြီး လီလီနဲ့ ရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့် ဆိုသလို ( ပြီး ) သွားပါတယ် ။
( ကိုထွန်း...မထုတ်နဲ့အုံး...တဆုံး ကပ်ထားစိမ်ထားပေး......)
တပ်ရက်ကြီး ထွန်းထိုက်ရဲ့ တန်ဆာချောင်း ပြန်ပျော့ကျသွားတဲ့အထိ နေလိုက်ကြပါတယ် ။
အားကုန် ဆွဲတဲ့ ထွန်းထိုက် တယောက် ချွေးတွေ စိုစိုရွှဲနေပါတယ် ။ ဘေးချင်းတိုက လှဲအိပ်လိုက်ကြတဲ့
အချိန် လီလီက ( ကိုထွန်းရယ်....ယူက စူပါဘဲ...ဘဲကြီးနဲ့တော့ တခြားစီပါဘဲကွာ ) လို့ ပြောချုလိုက်တယ် ။
ဒီစကားဟာ တနေ့ကျရင် ဦးအော်လီဗာ ပြန်ကြားပြီး လီလီကို မောင်းထုတ်ခံရစေမယ့် စကားဘဲ ဖြစ်ပါတယ်။
ထွန်းထိုက် အိမ်သာခွက်ထဲ သေးကော့ပန်းနေတဲ့အချိန် လီလီ ရေချိုးခန်းထဲကို ဝင်လာတယ် ။
မိမွေးတိုင်းကိုယ်နဲ့ ။
ထွန်းထိုက်ဟာကြီးက မတောင်ဘဲ ပျော့နေတာတောင် နည်းတာကြီး မဟုတ်ဘူး ။
တုတ်တုတ်ခဲခဲ ရှည်လမျောကြီး ။ ဒစ်ကြီးကလည်း အသဲယားစရာ ကားကားကြီး ။
အလိုးကောင်းတဲ့ ထွန်းထိုက်ကို တအားခိုက်သွားပြီ ။
ရန်ကုန်မြို့
ကန်တော်ကြီးစောင်း တနေရာက ဟိုတယ်မှာ ပုလဲနက်နဲ့ မောင်မောင် ရောက်နေကြတယ် ။
မြင်းခြံထဲမှာ ကာမပွဲကြမ်းလေး ဖြစ်ပျက်ခဲ့ပေမယ့် အမြန်ဆွဲရတဲ့ ကွစ်ကီလေးမို့ နှစ်ယောက်စလုံး အားမလိုအားမရ ဖြစ်ခဲ့ကြတာကြောင့် ပုလဲနက်က ဖုန်းဆက်ပြီး ဒီဟိုတယ်မှာ တွေ့ဖို့ ချိန်းလိုက်တယ် ။
မောင်မောင်လည်း ဖြူဖြူဖွေးဖွေး တောင့်တောင့်ကြီးကို ဖြုတ်လိုက်ရတာ တအားစွဲသွားတယ် ။
ပုလဲနက်ကလည်း မိန်းမကို်ယ် ကြွက်သားတွေက သန်တယ် ။
မိန်းမကိုယ်က တအားကြီး ကြပ်မနေတော့တာတောင် သူမက ကြွက်သားတွေကို ညှစ်ပေးခဲ့တာကြောင့်
မောင်မောင့်အတွက် အရသာက ထူးတယ် ။
အောက်ပေးကလည်း ကောင်းတော့ ပိုပြီး လုပ်ရတာ ငြိမ့်တယ် ။
တဖက်သပ် ဆောင့်နေရတဲ့ အရသာနဲ့ ပြန်ကော့ပေး ၀ိုက်ပေးတဲ့ အရသာက မတူဘူးပေါ့ ။
ပုလဲနက်လည်း မောင်မောင်နဲ့ ကြုံပြီးပြီမို့ မရှက်တော့ ။
ရောက်တာနဲ့ ကိုယ်တုံးလုံး ချွတ်ပစ်လိုက်တယ် ။
မောင်မောင်လည်း ပုလဲနက်ကို ဖင်ပြောင်ကြီးနဲ့ မြင်လိုက်ရတာနဲ့ ကာမစိတ်ရိုင်းတွေက တမဟုတ်ချင်း
ထကြွသောင်းကျန်းလာရပြီး သူ့ကိုယ်ပေါ်က အဝတ်တွေကို ချက်ချင်း အမြန် ချွတ်ပစ်လိုက်ပြီး ပုလဲနက်ကို
ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဖက်သိုင်းရင်း နှုတ်ခမ်း ရဲရဲတွေကို ဖိကပ် စုတ်ပစ်လိုက်ပါတယ် ။
( အို့.....မောင်...ကြမ်းလိုက်တာကွာ......)
ပုလဲနက်က ပြုံးစိစိနဲ့ ပြောလိုက်ပြီး မောင်မောင့်ကိုယ်အောက်ပိုင်းကို ငုံ့ကြည့်လိုက်ပါတယ် ။
နီညိုညို လိင်ချောင်းကြီးက ဒစ်လုံးကားကားကြီးနဲ့ ငေါငေါကြီး မာကြောနေတာကို တွေ့လိုက်ရပါတယ် ။
ဒီဟာကြီးနဲ့ အဆောင့်ခံရတာ အရမ်းကို အရသာထူးလွန်းလို့ ထပ်ပြီး ခံချင်လိုချင်မိလို့ အခုလို ထပ်ချိန်း
လိုက်ရတာလေ ။
ဒူးထောက် ထိုင်ချပြီး အတန်ကြီးကို ငုံပစ်ကာ တပြွတ်ပြွတ် မြည်အောင် စုတ်ပစ်လိုက်ပါပြီ ။
( ၂၄ )
မောင်မောင်လည်း စိတ်ရှိလက်ရှိ စုတ်ပေးနေတဲ့ ပုလဲနက်ကို ကြည့်ပြီး စိတ်တွေ တအား ပြင်းထန်ထကြွနေတယ် ။
အသားဖြူဖွေးဖွေး ပုလဲနက်ရဲ့ ကိုယ်တုံးလုံး ကိုယ်တွေက တင်းတောင့်စိုပြေဆဲ ။ ဖွံ့ထွားတဲ့ ရင်စိုင်ကြီးနှစ်လုံးက ဆုပ်ညှစ်ပါတော့ စို့ပစ်ပါတော့လို့ ဖိတ်ခေါ်နေကြသလို ဘိုက်သားပြင်ရှပ်ရှပ် အောက်ဖက်က အမွှေရှင်းလင်းထားလို့ ပြောင်ခုံးသန့်နေတဲ့ ဆီးခုံကြီးကလည်း လာနမ်းလှည့်ပါတော့ လို့ ကြိုဆိုနေပါတယ် ။
( ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြိ ပြိ ပြွတ်ပြွတ် ပြက် ပြက် ပြိပြိ ပြွတ်ပြွတ် ပြွတ် )
ပုလွေသံတွေက ဆက်တိုက် ထွက်နေတယ် ။
မောင်မောင်လည်း ပုလဲနက် ပါးစပ်ထဲကို ကော့ထိုးမိနေတယ် ။ လိင်ချောင်း အဆုံးအထိ ငုံမိအောင် အားနဲ့ မာန်နဲ့ စုတ်ပေးနေတဲ့ ပုလဲနက်ကို စုတ်ပြီးတာနဲ့ ဖင်ထောင်ချဖို့ မောင်မောင် စဉ်းစားနေတယ် ။
ပုလဲနက်ရဲ့ ဖင်ကြီးတွေက ကားတင်းနေတာ ဖင်ကုန်းလုပ်တဲ့အခါ သိပ်ပြီး အရသာတွေ့ခဲ့တယ်လေ ။
( ရပြီ မမ...လုပ်ကြစို့....)
လုပ်ချင်လှပြီမို့ စုတ်ကောင်းနေတဲ့ ပုလဲနက်ကို မောင်မောင် ပြောလိုက်တဲ့အခါ ပုလဲနက်ကလည်း သဘောတူတယ် ။
စုတ်တာကို ရပ်ပစ်လိုက်တယ် ။ လိင်ချောင်းကြီးကနေ ပါးစပ် ဖယ်ခွာလိုက်တယ် ။
ပုလဲနက်ရဲ့ နှုတ်ခမ်းထူထူတွေကလည်း မောင်မောင့်စိတ်တွေကို ပြင်းပြင်းထန်ထန် ထကြွစေတယ် ။
( ဘယ်လို ပုံစံ နေပေးရမလဲ မောင်.....)
( ဖင်ကုန်းပေးမလား....မမ....)
( ရတာပေါ့ မောင်....မောင့်စိတ်ကြိုက် အကုန်နေပေးမယ်.....)
ပုလဲနက်က သွက်လက်စွာနဲ့ ဘေးဖက်ထောက် ဖင်ကုန်းပေးလိုက်တယ် ။
မောင်မောင်လည်း ဖင်တုံးကားကြီးတွေ ကြားထဲက ပြူးထွက်နေတဲ့ မိန်းမကိုယ် အမြောင်းကြီးကို စူးစိုက်
ကြည့်လိုက်တယ် ။
နယ်မှာ နေတုံးက ပုလဲနက်ရဲ့ ရုပ်ရှင်ကားတွေကို မလွတ်တမ်း ကြည့်ခဲ့တုံးက အခုလို ပုလဲနက်က သူ့
ကို ဖင်ကုန်းပေးလိမ့်မယ်လို့ ဘယ်ထင်ခဲ့မလဲ ။
ကိုယ့်ဘဝ အခြေအနေကို ကိုယ် ကျေနပ်မိနေတဲ့ မောင်မောင် ပုလဲနက်ရဲ့ ဖင်တုံးကြီးတွေ အနောက်မှာ နေ
ရာ ဝင်ယူလိုက်ပြီး ဖူးကြွဖေါင်းပြူးနေတဲ့ အင်္ဂါစပ်ကြီးထဲကို သူ့ဒစ်ဖူးကြီးကို တေ့လိုက်ပါတယ် ။
( ဖြည်းဖြည်းနော်....မောင်.....ယူ့ဒစ်ကြီးက တအားကြီးတယ်.....မမ အဖုတ် ကွဲသွားအုံးမယ်......)
( မကွဲပါဘူး...မမရယ်...စောက်ဖုတ် ဆိုတာ လီးနဲ့ မတန်မတော်ဘူး ဆိုတာ မရှိဘူး . .အမြဲ ဖစ်ဆိုက် အိုကေမှာပါ.....)
ိသွင်းထည့်လိုက်ပြီ ။
( အို့....မောင်.....တအားကြီး တင်းကြပ်နေတာဘဲကွယ်......)
ပုလဲနက်ရဲ့ အသံလေးက တုန်တုန်ခါခါလေး ။
ဒေါ်မူမူသင်းကြူ နဲ့ မိုက်ကယ်ချို ရွှေဘဲစားသောက်ဆိုင်က သီးသန့်ခန်းမှာ နေ့လည်စာ စားနေကြပါတယ် ။
မိုက်ကယ်ချိုရဲ့ ကူညီမှုတွေ အတွက် ဒေါ်မူမူသင်းကြူက ကျေးဇူးတင်တဲ့အနေနဲ့ ကျွေးတာပါ ။
ကြွတ်ရွနေတဲ့ ( ရွှေဘဲ ဘဲကင် ) ဖတ်ကို တူနဲ့ ညှပ်ယူ စားနေတဲ့ မိုက်ကယ်ချိုက ( မောင်မောင်က ( ပေါက် ) မှာ သေချာနေပြီ .....သူက ရုပ်ကလည်း ဖြောင့်...ကိုယ်လုံးကလည်း ကြည့်ကောင်းသလို အမူအရာ
သရုပ်ဆောင်ချက်ကလည်း တော်တယ် ....) လို့ ပြောလိုက်ပါတယ် ။
ဒေါ်မူမူသင်းကြူလည်း အရမ်းကျေနပ်နေပါတယ် ။
အင်း . .စပွန်ဆာ လုပ်ရကျိုး နပ်တယ်.....
စိတ်ထဲက ( ဟီး......သူနဲ့လည်း အိပ်ရမယ် ဆိုရင် ငါတော့ သေပျော်ပြီ...) လို့ တွေးလိုက်တာပေါ့ ။
( အန်တီ ....တခု ပြောလို့ရမလား.....)
( အို...ချိုချို...နှစ်ခုပြောလို့ရတယ်...ဘာလဲဟင်.....)
( အန်တီ တခုတော့ သတိထားရမယ်...သိလား....)
( ဘာများလဲ ချိုချို . . )
( အော်...မင်းသမီး ပုလဲနက်က မောင်မောင့်ကို တိတ်တိတ် ခေါ်ခေါ်ကျွေးနေတယ် လို့ သတင်းရထားလို့ )
( ဘာ . . .)
ဒေါ်မူမူသင်းကြူ မျက်လုံးတွေ ပြူးကျယ်သွားပါတယ် ။
( ချိုချို...ကျွေးတယ် ဆိုတာ အစားကျွေးတာကို ပြောတာလားဟင်.....)
( အော်...အန်တီရယ်.......အမလေး..ဒုံးဝေးလိုက်တာ.....အစား ဆို ဘာပြောစရာလိုလဲ.....ပုလဲနက် ကျွေး
တာက ( စပ ) ( စပ ).....ခစ်ခစ်ခစ်......)
( ဟာ!!!!! )
ဒေါ်မူမူသင်းကြူ ငယ်ထိပ်ကို မြွေပေါက် ခံလိုက်ရပြီ ။
နွယ်နွယ်ထွန်းအုံလည်း ဦးအော်လီဗာ နဲ့ အိပ်ပစ်လိုက်တဲ့အတွက် အကျိုးအမြတ်တွေ တော်တော်များများ
ရလိုက်တယ် ။
ဦးအော်လီဗာကလည်း လီလီလို ကောင်မလေးကို ငွေတွေ ပုံအောပြီး ဘန်ကောက်မှာ ထားစားရမယ့်အစား
နွယ်နွယ်ထွန်းအုံကိုဘဲ တိတ်တဆိတ် ကြိတ်နေရတာက ပိုကောင်းတယ် လို့ ထင်မိပြီး နွယ်နွယ်ထွန်းအုံကို
သူ့ရည်းစား အလစ်မှာ ဆွဲဆွဲစားနေလိုက်ပါတယ် ။
သူဌေး ဆိုတော့လည်း သူမ ကျေနပ်လောက်အောင် ( ဖို့ )တာပေါ့ ။
ဒီနေ့ နွယ်နွယ်ထွန်းအုံ ဦးအော်လီဗာနဲ့ ရုံးခန်းထဲမှာဘဲ ( ကွစ်ကီ ) တချီ ဆွဲပစ်လိုက်တယ် ။
ဦးအော်လီဗာက အသက်သာကြီးတယ် ။ တကယ့်ကို ဆော်နိုင်တဲ့ ဘဲကြီး ။
စားပွဲမှာ လက်ထောက်ပြီး လေးဖက်ကုန်းပေးရတယ် ။
ဆော်လိုက်တာ တဖုန်ဖုန်နဲ့ ။
ရုံးက အပြန် ကိုအေးချမ်း လာကြိုတဲ့ကားကို စောင့်နေတုံး ဒရိုင်ဘာလေး ဇေယျာမြင့် အနားကို ကပ်လာတယ် ။
( မမနွယ်...ပြန်တော့မလား.....)
( အေး...ဇေယျာမြင့်......ကိုအေးချမ်း လာကြိုတာကို စောင့်နေတာ...)
( မမနွယ်ကို တခု ပြောလို့ရမလားဟင်......)
( အို..ရတာပေါ့ ဇေယျာမြင့်.....ဘာများလဲ.....)
( ကျနော် ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းဘဲ ပြောမယ် မမရယ်.....မမနဲ့ ဦးအော်လီဗာ ဖြစ်နေတာတွေကိုု ကျနော် အကုန်
သိတယ်.....)
( အို......)
( ကျနော် လိုရင်းတိုရှင်းဘဲ ပြောမယ်.....မမနွယ် နဲ့ ဆရာဦးအော်လီဗာ အကြောင်းကို ကျနော် အန်တီ ဒေါ်
မူမူသင်းကြူကိုရော ကိုအေးချမ်းကိုရော ပြောလိုက်မယ် ဆိုရင်.......)
( ဟင်....မင်း...မင်း...ယုတ်မာလှချည်လား...ဇေယျာမြင့်......မင်းက ဘာ အထောက်အထား ရှိလို့လဲ.....)
ဇေယျာမြင့်က အသင့်ကိုင်ထားတဲ့ ဖုန်းကို ဖွင့်ပြလိုက်တယ် ။
ခိုးရိုက်ထားတဲ့ ဦးအော်လီဗာနဲ့ နွယ်နွယ်ထွန်းအုံတို့ရဲ့ အပြာပွဲကြမ်း ဗီဒီယိုဇာတ်ထုပ်တွေပါ ။
( ဟယ်......မင်း.....မင်း.......)
နွယ်နွယ်ထွန်းအုံ တအား တုန်လှုပ်ခြောက်ခြားသွားပါတယ် ။
( ၂၅ )
နွယ်နွယ်ထွန်းအုံ အရမ်းကြီး တုန်လှုပ်သွားသလောက် ဇေယျာမြင့်ကတော့ ခပ်ပြုံးပြုံး ။
( မင်း..မင်း.........ငါ့ဆီက ဘာလိုချင်တာလဲ . . . .ငွေ ဘယ်လောက် လိုချင်လဲ.......ဇေယျာမြင့်....)
ဒေါသကို ထိန်းပြီး အသံတုန်တုန်နဲ့ ခပ်တိုးတိုး မေးလိုက်တဲ့ နွယ်နွယ်ထွန်းအုံကို ဇေယျာမြင့်က ( ဆင်း
ရဲသားပေမယ့် ငွေမလိုချင်ဘူး....မမနွယ်.....ကျနော် လိုချင်တာ မမနွယ်ဘဲ..အဲဒါ အမြန်ဆုံး ပေးဖို့ လုပ်ပါ
မဟုတ်ရင်တော့ ကိုအေးချမ်းကိုရော ဒေါ်မူမူသင်းကြူကိုရော ပြောပြလိုက်မှာနော် ....) လို့ ပြောလိုက်တဲ့
အခါ နွယ်နွယ်ထွန်းအုံက ( မင်း အကြံပက်စက်လိုက်တာ...ဇေယျာမြင့်ရယ်...မင်းက ငါ့ကို ခြိမ်းခြောက်ပြီး
အနိုင်ယူချင်နေတာကိုး..) လို့ ပြောလိုက်တယ် ။
ဇေယျာမြင့်က ( ကျားကိုက်ခံရပါတယ် ဆိုမှ အပေါက်လေးနဲ့လား လို့ မေးနေတာလား မမရယ် ..ကဲ..မမ
ကျနော်နဲ့ ဘယ်မှာ တွေ့မလဲ....လုပ်..လုပ်.......) လို့ ပြုံးစိစိနဲ့ ပြောလိုက်တယ် ။
နွယ်နွယ်ထွန်းအုံလည်း ဘာပြန်ပြောရမှန်း မသိ ဖြစ်နေတယ် ။
ဒေါ်မူမူသင်းကြူကိုလည်း ဦးအော်လီဗာနဲ့ ညိစွန်းတာကို မသိစေချင်သလို ကိုအေးချမ်းနဲ့က မကြာခင် လက်
ထပ်တော့မှာမို့ စိတ်အလိုလိုက်မိခဲ့တဲ့အမှားကို မသိစေချင်ပါဘူး ။
( မင်းရဲ့ ဗီဒီယိုတွေကို အပြီး ဖျက်ပေးရမှာနော်.....) လို့ တုန်တုန်ရီရီနဲ့ ပြန်ပြောလိုက်တာက နွယ်နွယ်ထွန်းအုံက ဇေယျာမြင့် ကမ်းလှမ်းလာတာကို လက်ခံလိုက်တဲ့သဘော ။
( ဟာ...ဒီအတွက်တော့ စိတ်ချ..မမ.....ကျနော့်ကို မမပေးရင် ကျနော့်ဖက်ကလည်း မမ ဖြစ်ချင်တာကို တ
ကယ် လုပ်ပေးမှာပေါ့ ....) လို့ ပြောလိုက်တယ် ။
( အခုတော့ ကိုအေးချမ်းနဲ့ ချိန်းထားတယ်......ဒီလိုလုပ်ကွာ...မင်းဆီကို မမ သူနဲ့ တွေ့ပြီးတဲ့အချိန် ဖုန်းဆက်လိုက်မယ်...ဒါမှမဟုတ် မက်ဆေ့ပို့လိုက်မယ်.....)
( သေချာတယ်နော်...မမ...ကျနော် စောင့်နေမှာ.....)
( အေးပါ....ဂတိပေးပါတယ်......ကဲ..ဟိုမှာ ကိုအေးချမ်းရဲ့ကား လာနေပြီ .....မင်း သွားလိုက်တော့ )
( အိုကေ မမ ....)
ဇေယျာမြင့် လှည့်ထွက်သွားပါတယ် ။
ကိုအေးချမ်းရဲ့ ကားလေး နွယ်နွယ်ထွန်းအုံ အရှေ့ကို ထိုးဆိုက်လာပါတယ် ။
ပြုံးပြနေတဲ့ ကိုအေးချမ်းကို ပြန်ပြုံးပြရင်း ကားတံခါးကို ဆွဲဖွင့်လိုက်တဲ့ နွယ်နွယ်ထွန်းအုံရဲ့ စိတ်တွေ ဗျာများနေပါတယ် ။
ဇေယျာမြင့်ကို နုတ်ပိတ်တဲ့ အနေနဲ့ သူလိုချင်တာကို ပေးရတော့မယ် ။ စိတ်တွေ တအား ညစ်နေတယ်။
အပျိုစစ်စစ် ဘဝကနေ ကိုအေးချမ်းကို ပေးခဲ့မိပြီးတဲ့နောက် ဦးအော်လီဗာကိုပါ ထပ်ပေးမိခဲ့တယ် ။ အခု ဇေယျာမြင့်ကိုပါ ပေးရအုံးမယ် ။
တတက်စားလည်း ကြက်သွန်..နှစ်တက်စားလည်း ကြက်သွန် ဆိုတာလို မထူးတော့ပါဘူး ။
ပေးရဦးတော့မှာပေါ့ ။
( ဟေး...နွယ်...တိတ်လှချည်လား...ဘာလဲ...နေမကောင်းဘူးလား......)
ကိုအေးချမ်းက ကား စတီရာယင်ကို လက်တဖက်နဲ့ဘဲ ကိုင်ထိန်းမောင်းရင်း နွယ်နွယ်ထွန်းအုံရဲ့ လက်ကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်တယ် ။
( ကောင်းပါတယ်.....ကိုကို.....ကိုကို ဘယ်သွားချင်လဲဟင်.....ဘာသွားစားမလဲ......) လို့ ပြုံးပြပြီး ကိုအေး
ချမ်းကို ပြန်မေးလိုက်တဲ့ နွယ်နွယ်ထွန်းအုံ ကို ကိုအေးချမ်းက ( ကိုယ်တို့ စားနေကျ အသုပ်ဆိုင်လေးမှာ
သွားစားမလား....) လို့ ပြောလိုက်ပါတယ် ။
( စားလေကိုကို..ကိုကို့သဘော......) လို့ နွယ်နွယ်ထွန်းအုံက ပြောလိုက်တဲ့အချိန် ကိုအေးချမ်းက သူမပေါင်
တန်တွေကို လက်နဲ့ ပွတ်သပ် ကိုင်တွယ်လိုက်ပါတယ် ။
အသုပ်ဆိုင်လေးက သပ်သပ်ရပ်ရပ် နဲ့ သန့်ရှင်းတယ် ။
အလုပ်သမားလေးတွေကလည်း ဆင်တူ အနက်ရောင် တီရှပ်လေးတွေနဲ့ လက်အိတ်တွေနဲ့ သန့်သန့်ရှင်းရှင်း သေသေသပ်သပ် ။
( စားပြီးရင် ကွန်ဒိုခန်းကို သွားရအောင် ...ကိုကို လိုတာတွေ ထပ်ဝယ်လာတယ်.....ကားထဲမှာ ပါလာတယ် )
လို့ ကိုအေးချမ်းက ပြောလိုက်ပါတယ် ။
( သွားလေ ကိုကို......နွယ်လည်း မရောက်တာ ကြာပြီ ....)
ကွန်ဒိုအခန်းကို ရောက်ရင် ကိုအေးချမ်းက ဖြုတ်တော့မှာ အသေအချာ ပါဘဲ ။
နွယ်နွယ်ထွန်းအုံကို ကိုအေးချမ်း စိတ်ကြိုက် ဖြုတ်နေတာ ကြာပြီ ။ နည်းနည်းတောင် ရိုးအီလာသလိုဘဲ ။
တခါတခါ နွယ်နွယ်ထွန်းအုံ ကို ကိုယ်တုံးလုံး တွေ့တာတောင် ကိုအေးချမ်း မတောင်လို့ နွယ်နွယ်ထွန်းအုံက
လက်နဲ့ ဆွပေးရတယ် ။ ကွင်းထုပေးရတယ် ။ စုတ်ပေးရတယ် ။
( ၂၆ )
ကိုအေးချမ်းနဲ့ နွယ်နွယ်ထွန်းအုံတို့ မကြာခင် လက်ထပ်ပြီးတဲ့အခါ နေကြဖို့ ပြင်ဆင် မွမ်းမံနေတဲ့ ကွန်ဒို
တိုက်ခန်းက တစတစနဲ့ သားနားသထက် သားနားလာနေပါပြီ ။
ဒီနေ့လည်း ကိုအေးချမ်းက မီးဖိုချောင်သုံး လျှပ်စစ်သုံး ဖျော်ရည်စက် ပေါင်မုန့်မီးကင်စက် ပေါင်းအိုးတွေကို
ထပ် ဖြည့်တင်းလိုက်ပါတယ် ။
သူတို့ မကြာခဏ အသုံးပြုနေတဲ့ အိပ်ခန်းမှာလည်း ခေါင်းအုံး နဲ့ စောင်အသစ်တွေက မင်္ဂလာနေ့အတွက်
ကြိုတင် ရောက်ထားပြီးနေပြီ ။
နှစ်ယောက်ထဲမို့ ကိုအေးချမ်းလည်း အရင်လိုဘဲ နွယ်နွယ်ထွန်းအုံကို စိတ်တွေ ( လာ ) ပြီး အိပ်ခန်းထဲက ကုတင်သစ်ကြီးဆီကို ဆွဲခေါ်ကာ ကိုယ်ပေါ်က အဝတ်တွေကို ချွတ်ပါတော့တယ် ။
နွယ်နွယ်ထွန်းအုံလည်း ကားဒရိုင်ဘာလေးဇေယျာမြင့်ကို တွေ့ဖို့ ဂတိပေးထားခဲ့တာကြောင့် ကိုအေးချမ်းနဲ့ ကာမပွဲနွှဲဖို့ထက် ဇေယျာမြင့်ကို တွေ့ဖို့ စိတ်စောနေပါတယ် ။
ဒါပေမယ့်လည်း မကြာခင် လက်ထပ်တော့မယ့် ခင်ပွန်းလောင်းကို လိုတာ ပေးရမယ် ဆိုတာကလည်း ခေါင်းထဲမှာ အသိတရား ရှိနေပါတယ် ။
( နွယ့်ဖါသာ ချွတ်မယ်.....) လို့ ပြောရင်း သူမကိုယ်ပေါ်က အဝတ်တွေကို ခပ်မြန်မြန် ချွတ်လိုက်ပါတယ် ။
ကိုအေးချမ်းလည်းသူ့အဝတ်တွေကို ချွတ်လိုက်တယ် ။ မတ်ထောင်နေတဲ့ အတန်ချောင်းကြီးကို တွေ့လိုက်ရတဲ့ နွယ်နွယ်ထွန်းအုံ ပေါင်ကြား အင်္ဂါစပ်က စစ်ကနဲ ယားသွားရတယ် ။
ကိုယ်လုံးတီး ဖြစ်သွားတဲ့ နွယ်နွယ်ထွန်းအုံကို ကိုအေးချမ်းက ဖက်သိုင်းလိုက်ရင်း တင်ပါးအိအိကြီး နှစ်လုံးကို
လက်ဝါးကြီးနဲ့ ဆုပ်ညှစ်လိုက်ရင်း ကုတင်ကြီးပေါ်ကို လှမ်းတက်လိုက်ပါတယ် ။
( ကိုကို့ဟာကြီးကလည်း တကယ့်ကို တုတ်လွန်းတယ်ကွယ်...ကိုကို တခုခုများ လုပ်ထားလားဟင်....)
( ဘာမှ မလုပ်ထားပါဘူး..ဒါ ( အော် ) ပါ နွယ်......ဟင်းဟင်း....)
ကိုအေးချမ်းက ဂုဏ်ယူဝင့်ကြွားသလို ပြောလိုက်ပါတယ် ။
( စုတ်ပေးရမလား ....)
( အင်း .....)
ကိုအေးချမ်းက ကုတင်ပေါ်က မွေ့ယာထူထူကြီး အပေါ် ပက်လက် အိပ်ချလိုက်ရင်း စုတ်ပေးစေချင်ကြောင်း
နွယ်နွယ်ထွန်းအုံကို ပြောလိုက်ပါတယ် ။
နွယ်နွယ်ထွန်းအုံလည်း တန်ဆာချောင်းကြီးကို အရင်းကနေ ဆုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး အရည်တွေ စိမ့်စီးဆင်းကျနေတဲ့ ဒစ်ဖူးကြီးရဲ့ အပေါက်နေရာလေးကို လျာထိပ်နဲ့ ယက်ပေးလိုက်ပါတယ် ။
( အင်း ....)
ကိုအေးချမ်းလည်း နွယ်နွယ်ထွန်းအုံရဲ့ စုတ်ပေးတာကို အရသာရှိလွန်းလို့ ပါးစပ်ဖျားက တအင်းအင်း ညည်း
ပြီး သဘောကျ ကျေနပ်နေပါတယ် ။
ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ် ဆိုတဲ့ အသံတွေ ထွက်နေတယ် ။
အစုတ်ကောင်းတဲ့ ဇနီးလောင်းလေးကို သဘောကျနေမိပြီး လှုပ်တုပ်တုပ်နဲ့ တုံခါနေတဲ့ သူမရဲ့ ရင်သားစိုင်
ကြီးတွေကို လက်နဲ့ လှမ်းပြီး ညှစ်ကိုင်လိုက်ပါတယ် ။
အိုး....
နို့သီးခေါင်း လုံးလုံးလေးတွေက မာကြောပြီး တင်းတင်းလေးတွေ ထောင်ကြွနေပါလား ....
အားရပါးရ စုတ်ပေးနေတဲ့ နွယ်နွယ်ထွန်းအုံက မကြာခင် တွေ့ရတော့မယ့် ဇေယျာမြင့်ကိုများ ဒီလို စုတ်ပေးရအုံးမှာလား လို့ စိတ်ထဲ တွေးမိလိုက်တဲ့အချိန် ကိုအေးချမ်းက သူမပါးစပ်ထဲကို ကော့ညှောင့် ထိုး
လာပါတယ် ။
စုတ်ပေးတဲ့အခါတိုင်း ကိုအေးချမ်း အဲလိုဘဲ လုပ်တတ်တယ် ။ နွယ်နွယ်ထွန်းအုံရဲ့ ပါးစပ်ထဲကို ထိုးညှောင့်
တယ် ။
စွပ် စွပ် စွပ် စွပ်
ကိုအေးချမ်းရဲ့ ဂွေးစိကြီး နှစ်လုံးက ညှောင့်ထည့်လို်က်တိုင်း နွယ်နွယ်ထွန်းအုံရဲ့ မေးစိလေးကို လာရိုက်ခတ်နေပါတယ် ။
စွပ်ဘတ် စွပ်ဘတ် စွပ်ဘတ်....အသံတွေနဲ့ တော်တော်ကြာအောင် စုတ်ပေးရအပြီး ကိုအေးချမ်းက ချစ်စခန်း
ဖွင့်ပါတော့တယ် ။
စိတ်ကြိုက် ဖြုတ်တယ် လို့ ပြောရပါမယ် ။
ပုံစံ အမျိုးမျိုးနဲ့ ဖြုတ်ပါတယ် ။
ဖင်ကုန်းပေးရသလို သူ့အပေါ် တက်ခွထိုင်ပြီးလည်း လုပ်ပေးရတယ် ။
နောက်ဆုံး သုတ်ရည်တွေကို နွယ်နွယ်ထွန်းအုံရဲ့ မျက်နှာပေါ်ကို ထုတ်လွှတ်ပန်းထည့်လိုက်ပြီး အထွဋ်အထိပ်
ကို တက်ရောက်သွားတယ် ။
( အားးးးးး ) လို့ အော်လိုက်တဲ့ အသံကြီး က တော်တော် ကျယ်လောင်တယ် ။
ဇေယျာမြင့် အိမ်ကို ပြန်ရောက်ပါပြီ ။
ဒေါ်မူမူသင်းကြူကို ရုံးကနေ အိမ်ကို ပြန်မောင်းပို့ပေးခဲ့ရတယ် ။
ဒေါ်မူမူသင်းကြူက လမ်းမှာ မမေးစဖူး မေးခွန်းတွေ မေးတယ် ။
မိသားစု ရှိလား.....ဘယ်နှစ်တန်းအထိ စာသင်ဖူးခဲ့လဲ.....ညီအကိုမောင်နှမ ရှိလား....ဒါမျိုးတွေပေါ့ ။
အိမ်ကို ပြန်ရောက်ပြီးတဲ့နောက် ဇေယျာမြင့် လက်မှာ ပတ်ထားတဲ့ နာရီလေးကို တကြည့်ကြည့်နဲ့ ။
နွယ်နွယ်ထွန်းအုံက ဖုန်းနဲ့ ပြန်ဆက်သွယ်မယ် ဆိုလို့ ။
သူ့ကို ပေးထားတဲ့ တန်းလျားက အခန်းမှာ ထိုင်နေတုံး ဒေါ်မာမာထူး ရောက်လာတယ် ။
( ဟဲ့.....ဘာထိုင်လုပ်နေတာလဲ.....ညစာ စားပြီးပြီလား......) လို့ မေးလိုက်တဲ့ ဒေါ်မာမာထူးက ဇေယျာမြင့်
ရဲ့ အနားကို တိုးကပ်လာတယ် ။
( မစားရသေးဘူး...မမမာထူး.......) လို့ ဖြေလို်က်တဲ့ ဇေယျာမြင့်ရဲ့ နဖူးကို ရွှတ်ကနဲ နမ်းလိုက်တဲ့ ဒေါ်မာမာထူးက ( မမနဲ့ မင်း တွေ့ချင်လား.....) လို့ မချိုမချဉ် အမူအရာလေး လုပ်ပြီး မေးလိုက်တယ် ။
( အင်း...တွေ့ချင်တာပေါ့.....မမရယ်...အခုတော့ ချိန်းထားတာလေး တခု ရှိနေလို့ မအားသေးဘူး ) လို့
ဖြေလို်က်တော့ ဒေါ်မာမာထူး အံ့သြသွားတယ် ။
ခါတိုင်းဆို ချက်ချင်းဘဲ ( လာ တွေ့ကြမယ် ) လို့ ပြန်ပြောပြီး နွားသိုးကြိုးပြတ် ဖြဲတဲ့ကောင် ။
အခုတော့ အချိုးပြောင်းသလိုလို ဖြစ်နေပါလား ။
( ဟင်...မင်းမှာ ဘာများ လုပ်စရာ ရှိလို့ဘဲကွာ......) လို့ ဒေါ်မာမာထူးက မေးလိုက်တယ် ။
ဇေယျာမြင့်က ( ပွဲစားတယောက်နဲ့ ချိန်းထားမိလို့ပါ မမ....သိပ် မကြာပါဘူး...ကျနော် ပြန်လာမှာပါ....မမ
နဲ့ တညလုံး တွေ့ကြမယ်လေ ...) လို့ ပြန်ပြောလိုက်ပါတယ် ။
ဒေါ်မာမာထူးလည်း ( အိုကေလေ..မင်း ပြန်ရောက်ရင် မမကို မက်ဆေ့ချ် ပို့လိုက်နော်....) လို့ ပြောရင်း ပြန်
ထွက်သွားပါတယ် ။
မမမာထူး ပြန်သွားပြီး မကြာခင် နွယ်နွယ်ထွန်းအုံ ဖုန်းဆက်တယ် ။
ယျောညမင့် ဝမ်းသာအားရနဲ့ ဖုန်းထူးလိုက်တယ် ။
နွယ်နွယ်ထွန်းအုံက ( အားပြီ ...တွေ့ကြမလား......) လို့ ပြောလို့ ဇေယျာမြင့်လည်း ဝုန်းကနဲ ထရပ်လိုက်
ပြီး သူ့တန်းလျားဘေးက ပြိုင်စက်ဘီးလေးကို ကောက်ဆွဲရင်း အိမ်ဝင်းထဲကနေ ထွက်ခဲ့ပါတယ် ။
( ဘယ်မှာ တွေ့မလဲ မမ.....)
( ရုံးကိုဘဲ လာလိုက်...ရုံးခန်းမှာ တွေ့မယ်.....မင်းမှာ သော့ ရှိတယ် မဟုတ်လား.....)
( ရှိတယ်.....မမ )
နွယ်နွယ်ထွန််းအုံက ရုံးကို ချိန်းလို့ အံ့သြနေပါတယ် ။
ရုံးက ဒီအချိန်မှာ ပိတ်သွားပြီ ။
လုံခြုံရေး အစောင့်တော့ အပြင်မှာ ရှိနေမှာ ။
ပြိုင်စက်ဘီးလေးက ပေါ့ပါး မြန်ဆန်တယ် ။ ဇေယျာမြင့်ရဲ့ စိတ်ဇောအဟုန်ကြောင့် စက်ဘီးလေးကို အမြန်
နင်းလို့လည်း ဖြစ်မယ် ။
ရုံးခြံဝင်းထဲကို ဝင်လာမိတဲ့အခါ အပြာရောင် ယူနီဖေါင်းဝတ် ညစောင့် စောအယ်လူးကို တွေ့လိုက်ရတယ် ။
( ဟေး.....စောအယ်လူး .....မမနွယ် ရုံးပေါ်မှာ ရှိနေလားကွ.....) လို့ မေးလိုက်တယ် ။
စောအယ်လူးက ( ရှိတယ်..ဇေယျာမြင့်....စောစောကဘဲ ပြန်လာတယ်...အလုပ်တခု လုပ်စရာ ရှိလို့တဲ့ )
လို့ ပြန်ပြောလိုက်ပါတယ် ။
( ငါ ခဏ တက်လိုက်အုံးမယ်....ငါ့ကို ဖုန်းဆက် ခေါ်လို့.....)
( ကောင်းပြီ ဇေယျာမြင့်......)
ရုံးအပေါ်ကို တက်သွားတဲ့အခါ သူမရုံးခန်းလေးထဲမှာ နွယ်နွယ်ထွန်းအုံကို ဇေယျာမြင့် တွေ့ရတယ် ။
( မမ ....)
( ဟင်...ဇေယျာမြင့်......ရောက်လာပြီလား...လာ....လာ....ဒီကို )
နွယ်နွယ်ထွန်းအုံက သူ့စားပွဲအနောက် ကုလားထိုင်ကနေ ထလာတယ် ။
( ရုံးခန်း တံခါး ပိတ်လိုက်ကွာ......)
ဇေယျာမြင့်လည်း နွယ်နွယ်ထွန်းအုံရဲ့ ရုံးခန်းကို အတွင်းဖက်ကနေ သော့ခတ် ပိတ်လိုက်တယ် ။
( ကဲ....မမ...ကျနော် လိုချင်တာကို ပေးမယ် မဟုတ်လား......)
နွယ်နွယ်ထွန်းအုံက သက်ပြင်းချရင်း ( မင်းက ဘယ်အတိုင်းအတာ အထိ လိုချင်တာလဲ......) လို့ လေသံတိုး
တိုးလေးနဲ့ မေးပါတယ် ။
( အကုန်ပေါ့...မမ.....မမကို ကျနော် မှုတ်လည်း မှုတ်မယ်..ဖြုတ်လည်း ဖြုတ်မယ်.....မမကလည်း.....)
( ဟာ...မင်းကလည်း များလှချည်လား.....)
( မများဘူး....မမ.....မမကို ဖွင့်ချင်နေတာ ကြာပြီ ....)
( အာ...မင်း......မင်း...လူယုတ်မာလေး....)
နွယ်နွယ်ထွန်းအုံ ရှက်သွားတာပါ ။
( ကျနော်က အမှန်ကို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပြောတာပါ မမရယ်......မမကို တိတ်တခိုး ချစ်မိနေခဲ့တာကို ဖွင့်ပြော တာပါ .....ဟင်းဟင်း.......)
( ငါ့မှာ လက်ထပ်ရမယ့်လူ ရှိနေတာ မင်းအသိသားနဲ့......)
( မှန်လိုက်တာ....သိတာပေါ့...ဒါပေမယ့် မမက သူဌေးကို ပေးစားလိုက်တယ်လေ.....ဒါတွေကို ကျနော်က
အထောက်အထားတွေ ရထားတယ်.....ဒါက အဓိကပါ.......မမ ကျနော့်ကို ကျွေးမယ် ဆိုရင်လည်း ကျွေး
ပါဗျာ...အချိန် သိပ် မရဘူး......)
( မင်း ဘာတွေ လိုချင်တာလဲ......)
( လာပြန်ပြီ...ပြောပြီးပြီလေ..အကုန် လိုချင်ပါတယ်ဆို...အိုဗျာ...ကုန်ကုန်ပြောရရင် မမ ဖင်ကိုပါ ချချင်တယ်)
( ဘာ )
( ဟုတ်တယ်....မမ....ကဲ...အဝတ်တွေ ချွတ်ဗျာ ......)
( မင်း...မင်း......တော်တော် ရိုင်းစိုင်းပါလား...)
( ချွတ်ဆို ချွတ်ဗျာ...မမ သဘောတူလို့ဘဲ ဒီမှာ ကျနော့်ကို ချိန်းလိုက်ပြီး.....ဘာအခုမှ စိတ်ပြောင်းချင်တာလဲ......)
နွယ်နွယ်ထွန်းအုံ ရှက်သွားခြင်းသာ ဖြစ်ပါတယ် ။ တကယ်တမ်း ဇေယျာမြင့်ကို သူလိုချင်တာတွေ ပေးဖို့ ဆို
တာက ထင်သလောက် မလွယ်လှဘူး ။
( ကဲ ဒါဆိုရင်လည်း မမ ပုံတွေကို သက်ဆိုင်သူတွေဆီကို ကျနော် ပို့လိုက်တော့မယ်......)
ဒီလိုဆိုတော့လည်း နွယ်နွယ်ထွန်းအုံ ပြာပြာသလဲနဲ့ ( မင်း အဲလို မလုပ်နဲ့....ငါ မင်းလိုချင်တာတွေ ပေး
မယ် ) လို့ အော်ပြောလိုက်ပါတယ် ။
( ၂၇ )
နွယ်နွယ်ထွန်းအုံ လည်း ဇေယျာမြင့်ရဲ့ အလိုကို လိုက်ရပါပြီ ။
ကိုယ်ပေါ်က အဝတ်တွေကို အကုန် ချွတ်ပေးလိုက်ရတယ် ။ ဇေယျာမြင့်က အလုပ် စားပွဲကြီးပေါ်မှာ ပက်လက်လှဲအိပ်ခိုင်းလိုက်တယ် ။
ပေါင်တန်သွယ် နှစ်ချောင်းကို ဖြဲကားပြီး ဇေယျာမြင့်က ပေါင်တန်တွေကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဆုပ်ကိုင်ရင်း ပေါင်ကြားက မိန်းမအင်္ဂါကို တရှုးရှုးနဲ့ နမ်းရှုံ့လိုက်ရင်း ( လှတယ်ဗျာ...မမ သိပ်လှတယ် ) လို့ တတွတ်တွတ် ပြောနေတယ်။
( စကားကလည်း များလိုက်တာကွာ...လုပ်မှာဖြင့် လုပ် ....)
တကိုယ်လုံးကို မျက်လုံးကြီး ပြူးကြည့်နေတဲ့ ဇေယျာမြင့်ကို မကျေမနပ် ပြောလိုက်တာပါ ။
ရှက်တာကြာင့်လည်း ဒီလို ပြောလိုက်တာပေါ့ ။ ပေါင်တွေ ဖြဲကားထားပေးထားရတာ ။ မိန်းမကိုယ်ကြီးကလည်း ပြူးဖေါင်းလို့ ။
ဇေယျာမြင့် လိုချင်တာ ရသွားပြီ ။
နွယ်နွယ်ထွန်းအုံကို စားချင်နေတာ ကြာပြီ ။ အခုတော့ သွားရည်ယိုစရာ မို့ဖေါင်းဖေါင်း မိန်းမကိုယ်လှလှကြီးကိုစိတ်ကြိုက် နမ်းခွင့်ရနေပြီ ဆိုတော့ ပီတိတွေ ဖုံးပြီး ပြုံးနေတဲ့ ဇေယျာမြင့် လျာအပြားလိုက်ကြီးနဲ့ မိန်းမကိုယ် အကွဲကြောင်းကို စပြီး ယက်ပေးပါပြီ ။
မျက်စိစုံပိတ်ထားတဲ့ နွယ်နွယ်ထွန်းအုံလည်း တကယ်တမ်း အယက်ခံရတော့လည်း ကာမဖီလင်တွေ တရှိန်ထိုး ထကြွသောင်းကျန်းလာရပါတယ် ။
အား......ဟင်.........အား.....အားရှီး.......အိုး......အား.....ဟင့်........အိုး........အာ.....အာ.....အိုး.......အင်း.....
သူမရဲ့ ညည်းသံတွေနဲ့ လျာယက်သံ တပြတ်ပြတ်တွေ ဆူညံနေပါပြီ ။
ဇေယျာမြင့်က စိတ်ကြိုက် ယက်တာ ။ အင်္ဂါစပ်တင်မကဘဲ ကပ်ရက်က စအိုပေါက်နီညိုညိုလေးကိုလည်း ဆက်ပြီး ယက်ပေးတယ် ။
စအိုပေါက်လေးထဲကို ဇေယျာမြင့်ရဲ့ လျာထိပ်က အတင်းကြီး ထိုးသွင်း ကလိနေတယ် ။
အို....အာ.......အားရှီး....အားရှီး........အိုး.......အိုး.......အား.....
နွယ်နွယ်ထွန်းအုံရဲ့ ရင်သားစိုင်ကြီး နှစ်လုံးလည်း ကိုယ်လုံးလေး လှုပ်နေလို့ တုန်ခါ လှုပ်နေတယ် ။
ဇေယျာမြင့်က လက်နှစ်ဖက်နဲ့ လှမ်း ဆုပ်ညှစ်လိုက်တယ် ။
နို့ကြီးနှစ်လုံးက တင်းမာနေပြီး ချောမွတ်နေတယ် ။
( ငါကွ....ကံကောင်းလိုက်တဲ့ ငါ )
စိတ်ထဲက ကြုံးဝါးသံပါ ။
လျာနဲ့ ယက်ရုံမက ပါးစပ်နဲ့ ရှလွတ် ဆိုပြီး စုတ်ယူလိုက်ပါသေးတယ် ။
နွယ်နွယ်ထွန်းအုံလည်း ဒီလို အစုတ် ခံလိုက်ရလို့ တကိုယ်လုံး တုန်ခါသွားရတယ် ။ သူလုပ်တာကိုလည်း ကြိုက်မိသွားတယ် ။
မတတ်သာလို့ ပေးရာကနေ ကိုယ့်ဖက်က စိတ်တွေ ထကြွပြီး စိတ်ပါလာတယ် ။
ဇေယျာမြင့် အယက် ရပ်သွားလို့ မျက်စိတွေ ဖွင့်ကြည့်မိလိုက်တယ် ။
ဟင်....
ဇေယျာမြင့် ကိုယ်တုံးလုံးကြီး ဖြစ်နေတာကို တွေ့လိုက်ရလို့ နွယ်နွယ်ထွန်းအုံ လန့်သွားပါတယ် ။
သူ့ပေါင်တန်ကြားထဲက ထိုးထောင် ထွက်နေတဲ့ လိင်တန်ချောင်းမာမာကြီးကို ထိတ်လန့်ဖွယ် တွေ့လိုက်ရတယ် ။
ကိုအေးချမ်းရဲ့ ဒုတ်ထက်ရော ဦးအော်လီဗာရဲ့ ဒုတ်ထက်ရော တုတ်ပြီး ရှည်တဲ့ စံချိန်မှီ တန်ဆာတန်ကြီးပါလား ။
ဒါကြီးနဲ့ အဆော် ခံရတော့မှာကို သိတော့ စိတ်တွေ တအား လှုပ်ရှားသွားရတယ် ။
ထိပ်ဖူး ဒစ်လုံးကြီးက မြင်တာနဲ့ ကြက်သီးထ အသဲယားစရာကြီး ..။
( မမ ဖင်ထောင်ကုန်းပေးဗျာ ....)
ဇေယျာညမင့် တောင်းဆိုတာကို ချက်ချင်းဘဲ လို်က်လျောပေးမိတယ် ။
ဇေယျာမြင့်က ဖင်အနောက်ကို ခေါင်းထိုးပြီး ဖင်ပေါက်နီညိုညိုလေးကို လျာနဲ့ ထိုးသွင်းလိုက် လျာအပြားနဲ့
ယက်ပေးလိုက် လုပ်ပါတယ် ။
ထူးခြားတဲ့ ခံစားမှုပါ . တအိုအို နဲ့ ပါးစပ်က အသံတွေ ထွက်နေမိရတဲ့ နွယ်နွယ်ထွန််းအုံ ဇေယျာမြင့်က အယက် အစုတ်တွေကို ရပ်လိုက်ပြီး သူ့ဒစ်ဖူးကြီးကို တေ့ထောက် ဖိသွင်းလိုက်တဲ့အခါ နွယ်နွယ်ထွန်းအုံတယောက် နား
တွေထဲက လေတွေ ရှီးကနဲ ထွက်သွားသလို ခံစားလိုက်ရတယ် ။ ဒင်ပြည့်ကြပ်ပြည့် တင်းကြပ်ကြပ်ကြီး အထိုး ခံလိုက်ရလို့ပေါ့ ..။
(( အီးးးးး )
အတန်ကြီး ဖိသွင်းလိုကချိန် ဇေယျာမြင့်ရဲ့ လက်မကလည်း စအိုပေါက် နီညိုညိုလေးထဲကို နစ်မြုပ်နေတယ် ။
တန်ဆာချောင်းက မိန်းမကိုယ်ကို ဖိသွင်းလိုက် ဆုတ်လိုက် လုပ်နေချိန် သူ့လက်မကလည်း စအိုပေါက်ကို သွင်းလိုက် ထုတ်လိုက်နဲ့ ။
( အင်းဟင်းဟင်း )
အောက်နှုတ်ခမ်းကို သွားလေးတွေနဲ့ ကိုက်ရင် နွယ်နွယ်ထွန်းအုံ ညည်းလိုက်ပါတယ် ။
သူ ဆော်နေပြီ ။ ဇိကနဲ ဇိကနဲ ထိုးဆောင့်နေတယ် ။
မကြာသေးတဲ့ အချိန်ကဘဲ ကိုအေးချမ်း ဆော်တာကို ခံခဲ့ရပြီး အခု ဇေယျာမြင့် ဆော်တာကို ထပ်ပြီး ကုန်းပေး နေရတယ် ။
ဇေယျာမြင့် ခပ်သွက်သွက် ဆောင့်ထည့်နေတယ် ။ စီးပိုင်အိနေတဲ့ နွယ်နွယ်ထွန်းအုံရဲ့ မိန်းမကိုယ်ပေါက်က လုပ် ရတာ အရသာ ထူးလွန်းနေပါတယ် ။
ဗျစ် ဘွတ်ပွတ် ဖွတ်ဖပ် ဆိုတဲ့ အသံတွေ ထွက်နေတယ် ။ ဇေယျာမြင့်ရဲ့ ဂွေးစိနှစ်လုံးကလည်း ဆောင့်ထည့်တိုင်းနွယ်နွယ်ထွန်းအုံရဲ့ ဖင်ကြားကို လွှဲရိုက်နေတယ် ။
(( အား......အင်း....အမလေးလေး.....ဟူး......))
( ဘာဖြစ်လဲ.....မမ )
(( အို..ကောင်းလို့....ကောင်းလို့.......ဆောင့်......ဆောင့်.....ဆောင့်ပေး......ဆောင့်ပေး....))
( ၂၈ )
နွယ်နွယ်ထွန်းအုံ စိတ်ပါလာပြီး တအားဆောင့်ထည့်ခိုင်းလာလို့ ဇေယျာမြင့်လည်း အားတက်သွားရပြီး ဒလစပ် အမြန် ဆောင့်ထည့်ပေးပါတော့တယ် ။
ဇေယျာမြင့်ရဲ့ ဆောင့်ထည့်ပုံက သူ့အတန်ချောင်းကို မွှေပြီး ဆောင့်ပေးတာမို့ နွယ်နွယ်ထွန်းအုံရဲ့ အာပုံ အတွင်းသားတွေကို နေရာအနှံ့ ပတ်လည် ထိတွေ့ ပွတ်တိုက်နေတဲ့အတွက် အထူး အရသာထူးနေရ
လို့ တအားအား အော်ညည်းရင်း သူမရဲ့ဖင်တုံးကြီးတွေကို ကော့ပေးနေပါတယ် ။
(( အား....ကောင်းတယ်.....ဆောင့်...ဆောင့်.....မြန်မြန်......အားရှီး......အားရှီး....အိုး........အား.......))
ဇေယျာမြင့်ရဲ့ အတန်ချောင်းက လုံးပတ်ကတော်တော် တုတ်ပြီး ရှည်လည်း ရှည်တော့ နွယ်နွယ်ထွန်းအုံ
အတွက် ခင်ပွန်းလောင်း ကိုအေးချမ်းထက်ရော ဦးအော်လီဗာထက်ရော နွယ်နွယ်ထွန်းအုံက စွဲမက်မိပါပြီ ။
သူကောင်းကိုယ်ကောင်း ကာမပွဲကြမ်းလေးက အကြိတ်အနယ်ဘဲ ။ တဖွတ်ဖွတ် တဖတ်ဖတ် အသံတွေက ပြင်းထန်နေတယ် ။ နွယ်နွယ်ထွန်းအုံက အော်ဟစ်နေတာ ရုံးခန်းလေးထဲ တအားဆူညံနေတယ် ။ ကာမစိတ်
ပြင်းထန်နေသူတွေ ဆိုတော့ ပတ်ဝန်းကျင်ကို လုံးလုံး သတိမမူမိကြတော့ဘူး ။
ကောင်းသထက် ကောင်းလာတဲ့ နွယ်နွယ်ထွန်းအုံက ဇေယျာမြင့်ရဲ့ လည်ဂုတ်ကို ဆွဲဖက်ပြီး တအားဆောင့်
အမြန်ဆောင့်ဖို့ တတွတ်တွတ် အော်တော့ ဇေယျာမြင့်လည်း အရမ်းကို အားတက်သရော ဆောင့်ပစ်တာ
မကြာခင်မှာဘဲ သူတို့နှစ်ယောက်လုံး ပြိုင်တူ လမ်းဆုံးကို တက်လှမ်းသွားကြရပါတယ် ။
( အားးးးးး )
( အီးးးးးး )
နှစ်ယောက်စလုံး ခြေကုန်လက်ပန်းကျသွားကြပြီးနောက် ရုံးခန်းလေးထဲ တိတ်ဆိတ်သွားပါတယ် ။
ငါးမိနစ်လောက် ကြာပြီးတဲ့နောက်.....
ရုံးခန်းတံခါး ဖြည်းညှင်းစွာ ပွင့်လာတယ် ။
နွယ်နွယ်ထွန်းအုံရဲ့ မျက်လုံးတွေ ဖတ်ကနဲ ပွင့်လာတယ် ။
ဟင် ....
လူတယောက်....လူတယောက် ရုံးခန်းထဲကို လျောက်ဝင်လာနေပါလား.....
သူမ အနေအထားက ကိုယ်တုံးလုံးကြီး ။
စားပွဲပေါ်မှာ ပက်လက်ကြီး ပေါင်ဖြဲကားလျက်ကြီး .....
ဝုန်းကနဲ ထထိုင်လိုက်ပြီး ဘေးမှာ ပက်လက်ကြီး အိပ်နေတဲ့ ဇေယျာမြင့်ကို လက်နဲ့ ရိုက်ပြီး နှိုးလိုက်တယ် ။
( ဇေယျာမြင့်.....ထ....ထ.....ဘယ်သူဝင်လာတာလဲ......)
နွယ်နွယ်ထွန်းအုံက သူမရင်သားစိုင်ကြီးတွေကို လက်တဖက်နဲ့ကာ ပေါင်ကြားနေရာကို လက်တဖက်နဲ့ကာ
ရင်း ဝင်လာသူကို သေသေချာချာ ကြည့်လိုက်တယ် ။
( ဟင်....မင်း........မင်း ......စောအယ်လူး ......)
ဝင်လာတာက လုံခြုံရေး ဝန်ထမ်း စောအယ်လူး ဖြစ်နေပါတယ် ။
( မင်း ဘာလို့ ဝင်လာတာလဲ.....မင်း...မင်းး ထွက်သွားစမ်း ......)
( ဟားဟားဟားဟားဟား.........ဟားဟားဟားဟား........)
စောအယ်လူက အော်ရယ်လိုက်တယ် ။
( ဘာလို့ ထွက်ရမှာလဲ နွယ်နွယ်ထွန်းအုံ .....ခင်ဗျားကို ဖြုတ်ဖို့ လာတာ...လဒလောက်တော့ ငှက်တိုင်း ပျံ
နိုင်ပါတယ် ဆိုတာ ပြမလို့ ....ခင်ဗျား...ဦးအော်လီဗာနဲ့ လိုးတဲ့ ပုံတွေကို တကယ် ရိုက်ခဲ့တဲ့လူက ကျနော်
ဘဲ...ကျနော်က ဇေယျာမြင့်ကို ပေးခဲ့တာ....သူက ခင်ဗျားကို ရေလည် ဖိုက်ချင်နေတာမို့.......တကယ်တမ်း
ရိုက်ခဲ့တာက ကျနော်ဘဲ ..ကဲဲဗျာ...အလုပ် စလိုက်ရအောင်.......)
( အို ...မင်း......မင်းပြေတာတွေ တကယ်ဘဲလား.......)
( ဟားဟားဟား.......ဇေယျာမြင့်.....မင်းရဲ့ စော်ကြီးကို အမှန်အကန်ပါ ဆိုတာကို ပြောပြလိုက်ပါအုံး......)
စောအယ်လူး ပြောလိုက်တဲ့အခါ ဇေယျာမြင့်လည်း စားပွဲပေါ်က ဆင်းလိုက်ပြီး သူ့အဝတ်တွေကို ပြန်ယူ
ဝတ်လိုက်ရင်း ( ဟုတ်တယ်....မမ...သူပြောတာ အမှန်တွေဘဲ...မမ သူ့ကိုလည်း ပေးစားလိုက်ပါ.....) လို့
ပြောပါတယ် ။
နွယ်နွယ်ထွန်းအုံ ငိုချင်စိတ် ပေါက်သွားပါတယ် ။
( ဟင့်ဟင့်.......မင်းတို့......မင်းတို့.......မိုက်ရိုင်းတယ်ကွာ.........)
စောအယ်လူးက ( ကဲ လာ....ကျနော့်ကိုလည်း စုတ်ပေးအုံး ......) လို့ ပြောလိုက်လို့ နွယ်နွယ်ထွန်းအုံ
သူ့ဖက်ကို ကြည့်လိုက်တဲ့အခါ စောအယ်လူးဟာ ကိုယ်တုံးလုံးကြီး ဖြစ်နေတာကို တွေ့လိုက်ရတယ် ။
သူ့ပေါင်ကြားက လိင်တန်ချောင်းကြီးက ကြောက်စရာကောင်းလောက်အောင်ဘဲ တုတ်ဖီး ရှည်လျားနေပါတယ် ။
( အို ......)
( လာ...လာ...လာ စုတ်လိုက်စမ်း ......)
နွယ်နွယ်ထွန်းအုံလည်း သူ ပြောတာကို လုပ်ရုံမှ အပ တခြားလမ်း မရှိတော့ဘူး ဆိုတာကို သဘောပေါက်
လိုက်ပါတယ် ။
စောအယ်လူးက ပါးစပ်နားကို သူ့ဒစ်ဖူးကြီးကို တိုးကပ်ပေးလိုက်ပါတယ် ။
( စုတ်...စုတ်ပေး.......မလုပ်ရင် ဗီဒီယိုကို ဖြန့်လိုက်မှာနော်......အွန်လိုင်းမှာ......)
နွယ်နွယ်ထွန်းအုံလည်း စောအယ်လူးကို မျက်စောင်း တချက် ထိုးလိုက်ပေမယ့် မလွန်ဆန်နိုင်ဘဲ သူ့ ဒစ်
ဖူးကြီးကို ငုံပစ်လိုက်ရပါတယ် ။
ခါးသက်သက် ငံတန်တန် အတန်ချောင်းကြီးက နွယ်နွယ်ထွန်းအုံရဲ့ ပါးစပ်ပေါက်ထဲ အပြည့် တင်းကြပ်နေ
ပါတယ် ။
( စုတ်...စုတ် ......)
စောအယ်လူးရဲ့ အမိန့်သံကြီးက စက်ဆုတ်စရာ ။
တပြွတ်ပြွတ်နဲ့ စုတ်ပေးနေရတဲ့ နွယ်နွယ်ထွန်းအုံရဲ့ ဖွံ့ထွားတဲ့ ရင်သားနှစ်လုံးကို စောအယ်လူးက ပယ်ပယ်
နယ်နယ် ဆုပ်ကိုင် ချေနယ်နေပြီ ။
( ၂၉ )
အကြပ်ကိုင်တာ ခံရလို့ မတတ်သာလို့ စောအယ်လူးကို ခွင့်ပြုလိုက်ရတဲ့ နွယ်နွယ်ထွန်းအုံဟာ စောအယ်လူး
ရဲ့ လုံးပတ်တုတ်တုတ် ရှည်လမျောကြီးနဲ့ တကယ်တမ်း အဗျင်းခံရတော့ ရေရေလည်လည် ထိမိလွန်းလို့ စောအယ်လူးကို တအား ဖက်တွယ်ပြီး ပြန်ကော့ပေးလာပါတယ် ။
ပါးစပ်ကလည်း မပီမသ မသဲမကွဲတွေ ရေရွတ်ညည်းတွားနေပါတယ် ။
စောအယ်လူးရဲ့ ဆောင့်ချက်ပြင်းပြင်းတွေက ကောင်းလွန်းလို့ ( အား.......အားရှီး........အား.....အားရှီး....
ကောင်းတယ်...ကောင်းတယ်....ဆောင့်.....ဆောင့်......) လို့တောင် တောင်းခံနေရပါပြီ ။
စောအယ်လူးကလည်း နွားသိုးကြိုးပြတ် ။ ငတ်ငတ်နဲ့ စွတ်တွယ်တဲ့ကောင် ။
ပုံစံတောင် မပြောင်း ။
လှေကြီးထိုးနဲ့ဘဲ တက်ခွ တအားဆောင့်တာ ။
နွယ်နွယ်ထွန်းအုံလို ဖြူဖြူသန့်သန့် ကိုယ်လုံးတောင့်တောင့် မိန်းမကို စောအယ်လူး တခါမှ မလုပ်ခဲ့ဘူး ။
သူမရဲ့ အဓိကကြီးကလည်း စီးတင်းပြီး လုပ်ရတာ အရမ်းကို အရသာထူးနေတော့ သူ တွယ်ပြီပေါ့ ။
ဆီးခုံချင်း ရိုက်သံ တဖန်းဖန်း ထက်နေတယ် ။
စောအယ်လူးရဲ့ ဂွေးစိနှစ်လုံးက နွယ်နွယ်ထွန်းအုံရဲ့ ဖင်ကြားကို ဆောင့်ထည့်တိုင်း လွှဲရိုက်နေတယ် ။
ဖွတ် ဘတ် ဘတ် ဖွတ် ဘတ်ဘတ် အသံတွေ ထွက်သလို အားရှီး...အားရှီးနဲ့ အော်နေတဲ့ နွယ်နွယ်ထွန်းအုံ
ရဲ့ အသံတွေလည်း ဆူညံနေတယ် ။
ဇေယျာမြင့်လည်း စောအယ်လူး တအားဖိုက်နေတဲ့အချိန် အိမ်သာဆီကို ရောက်နေတယ် ။
သေးပေါက်နေရင်း စောအယ်လူး ပွဲပြီးသွားရင် နွယ်နွယ်ထွန်းအုံကို ဆက်ကင်းရောင်း ထပ်ဆွဲဖို့ စဉ်းစားနေ
တယ် ။
ဒေါ်မူမူသင်းကြူ မောင်မောင်နဲ့ မင်းသမီး ပုလဲနက်တို့ ညိစွန်းနေတဲ့အကြောင်း မိုက်ကယ်ချိုဆီက ကြားသိရပြီးတဲ့နောက် မခံချိမခံသာ ဖြစ်နေရတယ် ။
မောင်မောင့်ကို စပွန်ဆာပေးတာ တနေ့ကျရင် မောင်မောင့်ကို အပိုင်ရမယ်လို့ ထင်ပြီး လုပ်ခဲ့တာ ။ သူများစားမှာကို လက်မခံနိုင်ဘူး ။
မောင်မောင်နဲ့ ရှင်းမယ် လို့ ဆုံးဖြတ်ထားတယ် ။
မုန်လာဥ မလုပ်နိုင်အောင် လက်ဆုပ်လက်ကိုင် အမိဖမ်းမယ် လို့လည်း စဉ်းစားနေတယ် ။
မောင်မောင်နဲ့ ပုလဲနက်တို့ကတော့ ဆားငံရေကို သောက်မိသူတွေ ဆိုတော့ သောက်လေသောက်လေ
ငတ်မပြေပါဘဲ ။
ဒီနေ့လည်း ရုပ်ရှင်ရိုက်ကြအပြီး တယောက်နဲ့တယောက် မျက်ရိပ်ပြပြီး လက်ဟန်ခြေဟန်ပြပြီး တွေ့နေကျ
ပုလဲနက်ရဲ့ တိုက်ခန်းအပိုမှာ ချိန်းလိုက်ကြတယ် ။
ပုလဲနက်တို့က ငွေတွေပိုနေလို့ တိုက်ခန်းတွေ ကို ဝယ်ရောင်းလုပ်ဖို့ ဝယ်ထားတာတွေ ရှိတော့ ဒီ ကွန်ဒို
တိုက်ခန်းတခန်းမှာ ချိန်းဆော်နေကြတာပါ ။
ပုလဲနက်လည်း တအားလိုချင်နေတာ တိုက်ခန်းထဲကို ဝင်မိကြတာနဲ့ မောင်မောင့်ဘောင်းဘီကို အတင်းကြီး ဖွင့်ချွတ်ရင်း တောင်မာနေတဲ့ မောင်မောင့် အတန်ချောင်းကို စုတ်တော့တာဘဲ ။
အငမ်းမရတွေ ဖြစ်နေတဲ့ ပုလဲနက်ကို မောင်မောင်ကလည်း ကျေနပ်အောင် ဖြည့်ဆည်းပေးမယ်လို့ ဆုံး
ဖြတ်ထားတော့ ခဏ အစုတ်ခံလိုက်ပြီးတဲ့နောက် ပုလဲနက်ကို အားသုံးပြီး ဒလစပ် ဖြုတ်ပေးတော့တာပါဘဲ။
ဖေါင်းဖေါင်းဖန်းဖန်း အသံတွေ အားရှီး အားရှီး အသံတွေ ဆူညံနေတယ် ။ ဆောင့်ချက်တွေက ဆက်တိုက် ။
ပုလဲနက်ရဲ့ ( ကောင်းတယ်....ကောင်းတယ်.....ဆောင့်....ဆောင့်......တအား....တအား.......အို.....အီး
ဆောင့်.....ဆောင့်ပါ.....တအား.......တအား.....ကောင်းနေပြီ......ကောင်းနေပြီ.........) လို့ အော်သံတွေ
ကြောင့် မောင်မောင်လည်း မီးကုန်ယမ်းကုန် ဆွဲပေးနေပြီ ။
တရှူးရှူး အသံကြီးနဲ့ တကိုယ်လုံး ချွေးတွေ စိုစို ရွှဲနေပြီ ။
( အား......ပြီး....ပြီးတော့မယ်......အို.....အား....ကောင်းတယ်...ကောင်းနေပြီ....အား......အား.....)
လမ်းဆုံးကို တက်လုလု အချိန် ဆက်တိုက် ကိုင်နေတာ အသံတွေ တဖန်းဖန်း တဖေါက်ဖေါက်နဲ့ ။
( အား........) ပြိုင်တူ လမ်းဆုံးတက်သွားကြရတော့ အင်္ဂါချင်း သွတ်သွင်းထားရက်နဲ့ ကျေနပ်မှု အထွဋ်အထိပ်ကို ရောက်သွားကြတဲ့ သူတို့နှစ်ယောက် ရုတ်ချည်း ငြိမ်သက်သွားကြပါတော့တယ် ။
ပုလဲနက်လည်း နောက် ရုပ်ရှင်တကား သွားရို်က်ဖို့ ချိန်းထားတာ ရှိနေလို့ သိပ်ကြာကြာ မနားနိုင်ဘဲ
မောင်မောင့်ကို နုတ်ဆက်ပြီး လစ်သွားတယ် ။
မောင်မောင်လည်း ကွန်ဒိုတိုက်ပေါ်က ဆင်းလာခဲ့ပြီး သူ့ကား ရပ်ထားတဲ့နေရာကို လျောက်သွားလိုက်တဲ့
အချိန် အနောက်က ( မောင်မောင်.....) လို့ ခေါ်လိုက်သံကို ကြားလိုက်ရလို့ လှည့်ကြည့်လိုက်တဲ့အခါ
ကားတစီးထဲက သူ့ကို လှမ်းခေါ်တဲ့ ဒေါ်မူမူသင်းကြူကို တွေ့လိုက်ရပါတယ် ။
( ဟင်..အန်တီမူ .....)
( လာခဲ့ မောင်မောင်......မင်းနဲ့ အန်တီ စာရင်းရှင််းစရာ ရှိတယ် ......)
ဒေါ်မူမူသင်းကြူရဲ့ လေသံက တော်တော် မာကြောနေတယ် ။
အခြေအနေ မကောင်းဘူး ဆိုတာ မောင်မောင် သိလိုက်တယ် ။
( မင်း ဘာတွေ လုပ်နေတယ် ဆိုတာ ငါ သိနေတယ်...မောင်မောင်......မင်း နံမည်တောင် မကြီးသေးဘူး
မင်းခြေတွေက သွက်လှချည်လားကွ......)
( ဟို.....ဟို....ကျ....ကျနော်.....ဟိုဒင်း.....ရှင်းပြ.......)
( မင်း လိမ်ဖို့ မကြိုးစားနဲ့ မောင်မောင်....မင်း ဘာတွေ လုပ်နေတယ် ဆိုတာ ငါ အကုန်သိတယ်....ကဲ...
အခု မင်း ဆင်းလာတဲ့ တိုက်ခန်းရဲ့ သော့ မင်းမှာ ရှိသလား......)
( ဟုတ်...ရှိပါတယ်...အန်တီ....)
( မင်းနဲ့ငါ စကားနည်းနည်း သွားပြောရအောင်....အဲဒီ တိုက်ခန်းမှာ....)
( ဟုတ်...ဟုတ်ကဲ့......အန်တီ ....)
( ၃၀ )
ဒေါ်မူမူသင်းကြူက တိုက်ခန်းပေါ်ကို ရောက်တဲ့အခါ မောင်မောင့်ကို အလှူ့ရှင်မှန်းသိအောင် မဏ်းတပ်တိုင်
ကို တက်ပြတော့တာဘဲ ။
သူမ အနေနဲ့ ရုပ်ရှင် ရိုက်လက်စကို ရပ်ပစ်လိုက်နိုင်တယ် ..ဘာညာနဲ့ ခြိမ်းခြောက်စကားတွေ ဆက်တိုက်
ပြောပါတော့တယ် ။
မောင်မောင်လည်း သူ့အခြေအနေ မလွယ်မှန်း ရိပ်စားမိတာမို့ ပြာပြာသလဲ တောင်းပန်ပါတော့တယ် ။
ဒေါ်မူမူသင်းကြူ ပြောလိုက်တဲ့ ( မောင်မောင်..မင်း တလွဲဆံပင် ကောင်းနေတယ်...) ဆိုတဲ့စကားက ဘာကို
ဆိုလိုတယ် ဆိုတာကိုလည်း သူ သိတယ် ။
ပုလဲနက် နဲ့ မညိဘဲ သူမနဲ့ ညိဖို့ကောင်းတယ် လို့ ပြောလိုတာကို သဘောပေါက် နားလည်လိုက်တယ် ။
ဒါကြောင့် ဒေါ်မူမူသင်းကြူကို ကျေနပ်တဲ့အထိ တောင်းပန်ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ပါတယ် ။
( အန်တီ...အန်တီ့ကျေးဇူးကို မောင် သိပါတယ်...အန်တီ....မောင် နားလည်ပါတယ် ...အန်တီ့ကို ကျော်တဲ့
အလုပ် မောင် ဘယ်တော့မှ မလုပ်ပါဘူး....အန်တီ့ကို တောင်းပန်ပါတယ်....အန်တီ ......)
ကုတင်ပေါ် ထို်င်နေတဲ့ ဒေါ်မူမူသင်းကြူရဲ့ ခြေထောက်ကို ကိုင်ပြီး တောင်းပန်နေတဲ့ မောင်မောင်ကြောင့်
ဒေါ်မူမူသင်းကြူ စိတ်ထဲမှာ နည်းနည်း ကျေနပ်သွားတယ် ။
မောင်မောင်ကလည်း ဒေါ်မူမူသင်းကြူရဲ့ ခြေဖမိုးကို ကိုင်တွယ်နေရာက ခြေသလုံးတွေကို ဖက်ထားပြီး တတွတ်တွတ်နဲ့ တောင်းပန်စကားတွေ ပြောနေတော့ ဒေါ်မူမူသင်းကြူ ရင်တွေ ခုံလာတယ် ။
( အန်တီ...ကျေနပ်တဲ့အထိ မောင် တောင်းပန်ပါတယ်...အန်တီ....အန်တီ့ကို ကျနော် ချစ်ပါတယ်.....)
( ဘာ....ဘာပြောတယ်.....)
( ဟုတ်တယ်...အန်တီ...ကျနော့် ကျေးဇူးရှင် အန်တီ့ကို ကျနော် တကယ်ဘဲ ချစ်မိနေတာပါ.....)
( အို...မင်း ဘာတွေ လာပြောနေတာလဲ...မညာနဲ့...မဖြစ်နိုင်တာကြီး ......)
( တကယ်ပါ အန်တီရယ်.....ကျနော် အန်တီ့အိမ်ကို ရောက်ကတည်းက အန်တီ့ကို တိတ်တခိုး ချစ်နေတာပါ ...)
( ဟင်....မင်း.....မင်း တကယ် ပြောနေတာလား....မောင်မောင် .....)
( တကယ်ပါ အန်တီရယ်.....ကျနော်.....အန်တီ့ကို တကယ် ချစ်တယ်......)
မောင်မောင့်လက်တွေက ခြေသလုံးကို ပွတ်သပ်နေရာက ဒေါ်မူမူသင်းကြူရဲ့ ပေါင်တန်တွေဆီကို ရောက်
လာပြီး ပွတ်သပ်နေပါပြီ ။
( ကောင်လေးနော်...မညာနဲ့....သိတယ်.....မင်းအကြောင်း.....)
မျက်စောင်းထိုးပြီး ပြောလိုက်တဲ့ ဒေါ်မူမူသင်းကြူ တယောက် မောင်မောင့်ရဲ့ လက်တွေ ပေါင်တန်တွေကို ပွတ်ပေးနေတာကြောင့် စိတ်တွေ ဂယောက်ဂယက် ဖြစ်လာပါတယ် ။
( မညာပါဘူး...အန်တီရယ် .......အန်တီ့ကို မောင် ဘယ်လောက် ချစ်သလဲ....သက်သေပြချင်ပါတယ် .....)
မောင်မောင်က လက်နှေးသူ တွေဝေသူ တယောက် မဟုတ်ဘူး ။
ဒေါ်မူမူသင်းကြူရဲ့ ပေါင်တန်တွေကို ထမီအပေါ်ကနေဘဲ နမ်းရှုံ့လိုက်ပါတယ် ။
( အို...ဟဲ့.....မောင်မောင်...မင်း...မင်း ဘာတွေ လုပ်နေတာလဲကွယ်......)
မောင်မောင်ကတော့ မရတော့ပါဘူး ။
ဖြစ်ချင်ရာဖြစ်...ဒေါ်မူမူသင်းကြူကို အတင်းဗျင်းမယ်လို့ ဆုံးဖြတ်ချက် ချလိုက်ပါပြီ ။
(( ဟိတ်...အို....ဘာလို့ ထမီကို လှန်နေတာဘဲ......))
မောင်မောင် ကြမ်းပြီ ။
ဒေါ်မူမူသင်းကြူရဲ့ ထမီးကို လှန်တင်ပြီး ပေါင်တန်ဖြူဖြူကြီး နှစ်ဖက် ကြားထဲကို ခေါင်းတိုးဝင်လိုက်ပါတယ် ။
( အို......ဟေ့.......အာ.....အာ.......)
မောင်မောင် တအားရှုရှိုက် နမ်းနေပြီ ။
သူ့နှာခေါင်းထိပ်ချွန်နဲ့ ဒေါ်မူမူသင်းကြူရဲ့ မို့ဖေါင်းတဲ့ ဆီးခုံကြီးကို ထိုးပွတ် ရှုရှိုက်နေပါပြီ ။
( အို...ဟာ.....ဟေ့......)
ဒေါ်မူမူသင်းကြူ ကြက်သီးတွေ တဖျန်းဖျန်း ထသွားတယ် ။
ထင်မထားတဲ့ အဖြစ် ။
မောင်မောင် ဒီလောက် ကြမ်းလိမ့်မယ်လို့ သူမ မထင်မိခဲ့ ။
မျှော်လင့်မထား ။
ရုတ်တရက် တိုက်ခိုက်တာ ခံရတာ ။
ဒါပေမယ့် ရင်ထဲ တအား ကျေနပ်တယ် ။
ဒါမျိုး ဖြစ်စေချင်နေတာ မဟုတ်လား ။
မောင်မောင်ရဲ့ နှာခေါင်းက အကွဲကြောင်းထဲ နစ်မြုပ်နေတယ် ။
အကွဲကြောင်းတလျောက် ထိုးကော်နေတယ် ။ အစုန်အဆန် ပွတ်တိုက်နေတယ် ။
တရှူးရှူးနဲ့ တောဝက်ကြီးတကောင် အစာရှာနေတာမျိုးကြီး ။
( အို...ဟင်းဟင်း......မောင်မောင်...ကဲလှချည်လားဟယ်......)
တိုးတိုးလေး ညည်းလိုက်တဲ့ ဒေါ်မူမူသင်းကြူ ။
မောင်မောင်သိနေတယ် ။
အန်တီ ကြိုက်နေတယ် ဆိုတာ ။
နည်းနည်းမှ မငြင်းဆန် မရုန်းကန်ဘဲ သူမ ပေါင်တန်တွေကိုတောင် ပိုပြီး ကားဖြဲပေးနေတယ်လေ ။
ဖိဖိပြီး နှာခေါင်းနဲ့ ပွတ်တော့ ထိုးကော်တော့ မုန့်ပေါင်းအိအိကြီးထဲက အရည်တွေက တသွင်သွင် စိမ့်ထွက်
လာတော့တာဘဲ ။
တအင်အင် နဲ့ ညည်းနေတဲ့ ဒေါ်မူမူသင်းကြူ တယောက် မောင်မောင်ရဲ့ ဆံပင်တွေကို လှမ်းဆုပ်ဆွဲလိုက်ပြီး
သူနမ်းတာတွေကို ခံယူနေတယ် ။
မောင်မောင်က နှာခေါင်းနဲ့ ထိုးဆွဲ လိုင်းဆွဲနေရာက လျာနဲ့ အစားထိုးလိုက်တယ် ။
ကာမစိတ်ရိုင်းကြောင့် ဖေါင်းကြွနေတဲ့ ဒေါ်မူမူသင်းကြူရဲ့ မိန်းမကိုယ် ရွှေကြတ်ကြီးကို လျာအပြားလိုက်နဲ့
ဖိယက်ပေးနေပါပြီ ။
(( အိုး....အား........အား.....အားးးး....အားးးးးးးယားးးး...ဟင်းးးး......ဟင်းးးး....))
ဖင်တုံးကြီးတွေ ဘယ်ညာယမ်းခါနေပြီ ။
မောင်မောင်ကလည်း အန်တီကြီးကို ကျေနပ်သွားစေဖို့ လျာစွမ်းတွေ ပြနေပြီ ။
အဓိကကြီးရဲ့ အထဲ ထဲကို လျာထိပ်ကို ရသလောက် ထိုးသွင်းပေးပြီး မွှေပေးနေတယ် ။
(( အား....အားးးး.....အားးးးးး.......အားးးးးးးးးး ))
(( ကောင်းလား...အန်တီ....))
( အင်း......အင်း.....)
မောင်မောင်ရဲ့ ခေါင်းကို ဆွဲကိုင်ထားပြီး အယက်ခံရင်း ဒေါ်မူမူသင်းကြူက ပြောလိုက်ပါတယ် ။
( ၃၁ )
မောင်မောင်လည်း ကျေးဇူးရှင်ကို ကျေးဇူးဆပ်နေခြင်းလို့ စိတ်ထဲမှာ မှတ်ယူပြီး ဒေါ်မူမူသင်းကြူကို ( ရှယ် )
မှုတ်ပေးနေပါတယ် ။
မင်းသမီးပုလဲနက်ကို မှုတ်တာထက်တောင် ပိုပြီး အသေးစိတ် ကလိပေး မှုတ်ပေးနေတယ် ။ သူ့ ကလိချက်
တွေ မှုတ်ချက်တွေကို ဒေါ်မူမူသင်းကြူက အရမ်းကျေနပ် သဘောကျနေတယ် ။ သူ့ခေါင်းကို တအား လက်
နှစ်ဖက်နဲ့ ဆုပ်ကိုင်ထားရင်း မျက်နှာကိုမော့ မျက်လုံးစုံပိတ်ပြီး ( အင်း...ကောင်းတယ်.....ကောင်းတယ်....
ဟာ...အာ......အမလေး....ထိတယ်.....အိုး.....ကောင်းသွား......ကောင်းသွား.....အား....အား.....) လို့
အော်ရင်း ငြိမ်ကျသွားပါတယ် ။
ဒေါ်မူမူသင်းကြူ တအားကောင်းပြီး ( ပြီး ) သွားတယ်လို့ မောင်မောင် သိလိုက်တယ် ။
မောင်မောင်လည်း ဒေါ်မူမူသင်းကြူရဲ့ အရည်တွေ ဗလပွနဲ့ မိန်းမကိုယ်ကြီးကို မျက်နှာ ခွာလိုက်တယ် ။
ဒေါ်မူမူသင်းကြူလည်း အထွဋ်အထိပ်ကို ရောက်သွားလို့ ကျေနပ်သွားပြီး အရသာကို ခံစားနေရာက မောင်မောင့်ကို မျက်လုံးဖွင့် ကြည့်လိုက်တဲ့အခါ တုန်လှုပ် ခြောက်ခြားသွားရတာက မောင်မောင့်ကို သူ့
ကိုယ်ပေါ်မှာ ကိုယ်တုံးလုံးကြီးနဲ့ မြင်လိုက်ရလို့ပါ ။
အို ....
မောင်မောင့်ရဲ့ လက်နက်ကြီးကို မြင်လိုက်ရတယ် ။
အကြောအပြိုင်းပြိုင်း ထောင်ထနေတဲ့ လုံးပတ်တုတ်တုတ် နဲ့ ရှည်လမျော လိင်တန်ကြီးက စိတ်ကြွဖွယ်
ကောင်းလှပါတယ် ။
ဒီကောင်လေး ဒီလို လက်နက်ကြီး ရှိနေမှန်း ငါမသိခဲ့ပါလား.......
ကြုံခဲ့ဖူးတဲ့ ယောကျ်ားဖါသည် ထွန်းထိုက်ရဲ့ လက်နက်ကို ကြီးလှပြီ ထင်ခဲ့တာ...ဒီကောင်လေး လက်နက်
က အပြတ်အသတ် ပိုကြီးတာပေါ့ ။
ဒစ်ဖူးကြီးက ကားကားကြီးနဲ့ မြင်လိုက်ရလို့ အဖုတ်ထဲက ယားကျိကျိနဲ့ ခံချင်စိတ်တွေ တဝုန်းဝုန်း ထကြွ
သောင်းကျန်းလာနေပြီ ။
(( အန်တီ . . ကျနော် ချစ်ပေးမယ်နော် .....))
မောင်မောင်ရဲ့ စကားသံကြောင့် ဒေါ်မူမူသင်းကြူ ဆတ်ကနဲ တုန်သွားတယ် ။
အို .....
သူမရဲ့ အိပ်မက်တွေ တကယ် ဖြစ်လာပြီဘဲ ။
ရုပ်ချောချော ကိုယ်လုံးမိုက်မိုက်နဲ့ မင်းသားသစ်လေး မောင်မောင်က ကိုယ်တုံးလုံးကြီး လီးတန်ကြီး ထောင်မတ်လို့ သူမကိုယ်ပေါ်ကို ခွထားနေတယ် ။
အင်း...အင်း.....ချစ်......ချစ် .......
မောင်မောင် ပြုံးလိုက်တယ် ။
ပြီးတော့ ...
ဆယ်ကျော်သက် ကောင်မလေးတယောက်ရဲ့ အမူအရာမျိုးနဲ့ ပြန်ပြောလိုက်တဲ့ အန်တီကြီးရဲ့ မုန့်ပေါင်း
ဖေါင်းဖေါင်းအိအိကြီးက အကွဲကြောင်း နှုတ်ခမ်းသားတွေ အထဲကို သူ့ဒစ်ဖူးကြီးကို ထိုးနှစ်လိုက်ပါတယ် ..။
ပြီးပြီ
ဘိုမောင်