ရမ္မက်၏ နောက်ဆက်တွဲ (စ-ဆုံး)

 

ဘယ်တော့မှ ရှိလာတော့မည်မဟုတ်သော...

မနက်အိပ်ရာနိုးတော့ မျက်လုံးဖွင့်ဖွင့်ချင်း အတွေးတွေ ခေါင်းထဲဝင်လာတယ်။ ညက ကိုဖုန်းဆက်ပြောသည့်အကြောင်းအရာ ဘယ်လိုမှ နားလည်ပေးလို့မရခဲ့ဘူး။ သူနိုင်ငံခြားထွက်မည်ဟု စပြောစဉ် စကားတို့ ဆွံ့အနေမိသည်။

ညက အိပ်မပျော်သလို မနက်အလုပ်သွားရမှာမို့ စောစောထရသည်။ အိပ်ရေးမဝသည့်အရှိန်နှင့် ခေါင်းမကြည်သလို မျက်လုံးကလည်း စပ်နေသည်။

အလုပ်ရောက်ပြန်တော့ လုပ်စရာရှိတာ လုပ်နေသော်လည်း ကို့ဆီက ဖုန်းဆက်နိုင်သည်မို့ မျှော်မိပြန်သည်။

"ကလင် ကလင်"

ဖုန်းမြည်သံကြောင့် ကျွန်မ ဖုန်းရှိရာနေရာသို့ လှမ်းကြည့်မိသည်။ ကောင်တာမှ ဝန်ထမ်းကောင်မလေး ဖုန်းကိုင်တာ မြင်မှ လုပ်လက်စအလုပ်ကို ဆက်လုပ်နေလိုက်သည်။

"မနွယ် ဖုန်းတစ်ချက်လောက် ကိုင်လိုက်ပါဦး မနွယ်နဲ့ ပြောချင်လို့တဲ့"

ကောင်မလေးပြောသံကြောင့် ဖုန်းရှိရာသို့ ထသွားလိုက်တယ်။

"ဟယ်လို"

"နွယ်...ကိုပါ"

"အင်း"

"ကို့ကို ဘာမှမပြောတော့ဘူးလား ကို့မှာ အချိန်မရှိတာ သိရဲ့နဲ့ နွယ်ရယ် ဒီနေ့ရော ကို့ကို လာမတွေ့တော့ဘူးလား"

"အင်း"

"ကို တောင်းပန်ပါတယ်ကွာ နွယ့်ကို ကြိုပြောမလို့ပါပဲ ဒီလောက်ကြီး မြန်မယ်မထင်လို့ မပြောခဲ့တာပါ"

"ဪ"

"ကို ညနေစောင့်နေမယ်နော် ကို့ကို နှုတ်ဆက်ခွင့်လေးတော့ ပေးပါနွယ်"

".... နွယ်ဖုန်းချလိုက်တော့မယ်"

"..."

သူ့ဆီက သက်ပြင်းချသံ ကြားလိုက်ရသည်။

ပြောစရာတွေ အများကြီးရှိပေမယ့် ပြောရင်း ငိုမိမှာစိုးလို့ မပြောဖြစ်ခဲ့ဘူး။

ညနေပြန်ချိန် တကယ်ပဲ သူဆိုင်ရှေ့မှာ စောင့်နေခဲ့သည်။ ဒီတစ်ကြိမ်မှ မတွေ့ရင် နောက် ၃ နှစ်ကြာမှ သူနဲ့တွေ့ရမည်။ ဒါလည်း မသေချာပါ။ ၃ နှစ်ဆိုသော အချိန်ကာလသည် ပြောင်းလဲမှုများစွာ ဖြစ်သွားနိုင်တယ်။ လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်တွေ ပြန်ဖို့ခေါ်ပေမယ့် မပြန်သေးဘဲ ကျန်နေခဲ့လိုက်သည်။

လုပ်လက်စ အလုပ်တွေ ရပ်ပြီး ဖိုင်သိမ်း၊ အံဆွဲသော့ခတ်ပြီး စားပွဲပေါ်ရှိ အမှိုက်တွေ ရှင်းလင်းပြီးမှ ကျွန်မတစ်ယောက်တည်း ထွက်ခဲ့လိုက်သည်။ ကျွန်မထွက်လာတာ မြင်သည်နှင့် သူလမ်းကူးလာသည်။ ကျွန်မလက်ထဲမှ ခြင်းတောင်းအား လှမ်းဆွဲရင်း

"နောက်ကျလိုက်တာ နွယ်ရယ် နွယ့်ကို မတွေ့ရမှာစိုးလို့ ကိုအစောကြီးလာစောင့်နေတာ"

"အင်း"

"နွယ့်မှာ တခြားပြောစရာစကား မရှိတော့ဘူးလား"

မျက်နှာတည်ဖြင့် ပြောနေတာမို့ ကြာရင် လမ်းမှာ စကားများနိုင်သလို လမ်းသွားလမ်းလာ ကြည့်တာမျိုးလည်း မကြိုက်ဘူးမို့ ကျွန်မ စကားပြောမှ ဖြစ်တော့မည်။

"အဖော်တွေနဲ့ ပြန်ရင် ကိုနဲ့ အခုလိုတွေ့ဖို့ အဆင်မပြေဘူးမို့"

အဲ့တော့မှ ကျွန်မဘက် လှည့်ပြီး ပြုံးပြသည်။

"အဲ့လိုကျတော့လည်း ဟုတ်သား"

သူ့ဘာသာပြောပြီး ကျွန်မခေါင်းကို လှမ်းကိုင်ရင်း

"မသိဘူးလေ နွယ် ကို့ကို ရှောင်နေတာလားလို့ စိတ်ပူနေတာ"

"အင်း...အခုဘယ်သွားမှာလဲ ဆိုင်ထိုင်ကြမလား"

"ဆိုင်မထိုင်တော့ဘူး နွယ်။ ကိုတို့ စကားအေးဆေးပြောလို့ရအောင် ကို့သူငယ်ချင်းအိမ် သွားမလားလို့"

သူ့ဆီက အဖြေကြားတော့ ကျွန်မ သူ့မျက်လုံးကို စိုက်ကြည့်မိသည်။ ဘာသဘောလဲဆိုသည့် သဘော။ သူ့သူငယ်ချင်းအိမ်ဆိုသည်မှာ နွယ်တို့အတွက် စိတ်ကွယ်ရာ တွေ့နေကျနေရာလေးပါ။ မနက်ဖြန် နိုင်ငံခြားသွားမည့်သူနှင့် နှုတ်ဆက်မည့်နေရာသည် ကျွန်မတို့ ချစ်တင်းနှောခဲ့ဖူးသည့်အိမ်ဖြစ်နေသည်။

"စကားပြောရုံပဲဆို ဆိုင်မှာပဲပြောကြမယ်လေ။ နွယ်မသွားချင်ဘူး"

သူကျွန်မနား တိုးလာသည်။ အသံတိုးတိုးဖြင့်

"နွယ့်ကို နှုတ်ဆက်စကားပြောရင်း ကို အလွမ်းပြေ နမ်းချင်သေးတယ်။ ကိုတို့ တွေ့ဖို့ အကြာကြီး စောင့်ရဦးမှာ။ နွယ့်အနမ်းတွေ လွမ်းဖို့ ယူသွားချင်သေးတယ်"

သူ့ရဲ့ ပျော့ပျောင်းတဲ့ စကားသံကြားမှာ ကျွန်မ မငြင်းဆန်မိပါ။ ကျွန်မသည်လည်း စကားပြောရင်း ငိုနိုင်သည်မို့ လူမြင်ကွင်းမှာ ငိုလို့ အဆင်မပြေပါ။ ခေါင်းသာ ညိတ်ပြလိုက်သည်။

ကားငှားပြီး သူ့သူငယ်ချင်းအိမ်ကိုပဲ သွားခဲ့သည်။ ညနေ ၆ နာရီထိုးခါနီးမို့ မှောင်လုမှောင်ခင်။ အိမ်ရှေ့ရောက်တော့ သူ့သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်သာ တွေ့ရသည်။

"ဟျောင့် သားကြီး တစ်ယောက်တည်းလား"

သူနှုတ်ဆက်ရင်း အိမ်ထဲဝင်တော့ သူ့သူငယ်ချင်းမှ

"ဟာ...အောင်ခန့် လမ်းကြုံဝင်လာတာလား။ မင်းမနက်ဖြန်သွားမယ်ဆို ငါမနက်ကမှ သိရတယ်။ ဗြုန်းစားကြီးပါလား"

စကားပြောရင်း သူ့နောက်တွင် ကျွန်မကို တွေ့လိုက်၍

"ဪ...မနွယ်ရော ပါလာတာလား။ လာ ထိုင်ကြဦး။ အမျိုးသမီးက ပြန်မလာသေးဘူး။ နောက်ကျမယ်ပြောတယ်"

"ဟုတ် နွယ်လည်း သူ့ကိစ္စ ညကမှ သိရတာ။ အစ်ကိုမသိတာ မအံ့သြနဲ့။ နွယ့်တောင် ဘာမှမပြောပြဘူးမို့"

"မင်းက အဲ့ဒါတော့ လွန်တာပေါ့ကွ။ မနွယ်ကိုတော့ ကြိုပြောပြသင့်တယ် မင်းအဲ့ကိစ္စ လုပ်နေတာ ဘယ်လောက်ကြာပြီလဲ"

"လုပ်တာက ကြာပြီ ၆ လ ကျော်ပြီထင်တယ်။ စာရွက်စာတမ်းတွေပဲ လိုက်လုပ်ထားတာ၊ မသေချာသေးလို့ မပြောပြတာပါ။ ငါလည်း ခုတစ်ပတ်ထဲမှ သိရတာ၊ ချက်ချင်းသွားရမယ်လို့ မထင်ထားဘူး"

"အာ့ကြောင့်နေမှာပါ မနွယ်ရယ်၊ သူကြိုသိရရင် ပြောမှာပါ"

သူ့ဘက်က ရှေ့နေလိုက်ပေးနေတာ သိသာသော်လည်း မသိချင်ယောင်သာ ဆောင်နေလိုက်သည်။

"ကဲ...အာ့ဆိုလည်း အိမ်စောင့်ပေးကြဦး။ ညစာအတွက် တစ်ခုခုသွားဝယ်ဦးမယ်။ ဘာမှာကြဦးမလဲ"

နွယ့်ကို ကြည့်နေကြတာမို့ ခေါင်းခါပြလိုက်သည်။

ခြံတံခါးပိတ်သံ ကြားလိုက်ရသည်။ သူထွက်သွားမှန်း သိအောင် တမင်အသံမြည်အောင် ပိတ်လိုက်ပုံပါပဲ။

ခုံမှာ ထိုင်နေကြတာမို့ သူ ထ,လာပြီး နွယ့်လက်ကို လာကိုင်သည်။

"နွယ် အိမ်ရှေ့မှာ မကောင်းဘူးထင်တယ်။ အထဲသွားကြမလား"

"စကားပြောတာပဲ ဒီမှာပဲ ပြောပါလား တော်ကြာ ပြန်လာလို့ အထဲမှာဆို မကောင်းဘူး"

"ပြန်လာမှာတော့ မပူနဲ့ သူမျက်စိမှိတ်ပြသွားတယ်။ အနည်းဆုံး တစ်နာရီလောက်တော့ အေးအေးဆေးဆေးနေလို့ရတယ်။ လာပါနွယ်ရယ် အိမ်ရှေ့ကြီး အပြင်က မြင်နေရမှာ"

ပြောလည်းပြော နွယ့်လက်ကိုဆွဲရင်း ခေါ်နေတာမို့ လိုက်သွားရုံသာ။

လာဖူးသည့်နေရာမို့ သူစိမ်းမဆန်သော်လည်း မနက်ဖြန်ခွဲရမည့် ချစ်သူမို့ ပြောစရာ စကားစဉ်းစားရင်း ကျွန်မ နှုတ်ဆိတ်နေမိသည်။

"နွယ် ကို့ကို စိတ်ဆိုးနေလားဟင်"

ကျွန်မ ခေါင်းခါပြလိုက်သည်။

"နားမလည်တာပါ။ နွယ့်ကို ဘာမှမပြော၊ မတိုင်ပင်ဘဲ ကို့ဘာသာ လုပ်ခဲ့တာပဲမလား။ နွယ်က ကို့အတွက် ဘာလဲဟင်"

"အဲ့လိုမပြောပါနဲ့ နွယ်ရယ်။ ကိုကလည်း မသေချာသေးတဲ့ကိစ္စမို့ မပြောပြခဲ့တာပါ"

"စလုပ်ကတည်းက ပြောပြသင့်တာလေ နွယ့်ကို တိုင်ပင်ဖို့မလိုဘူးဆိုတဲ့ သဘောမဟုတ်ဘူးလား"

"မဟုတ်ရပါဘူးနွယ်ရယ် အိမ်က လုပ်ခိုင်းလို့ စိတ်ကျေနပ်အောင် လုပ်လိုက်တာပါ။ တကယ်ကို သွားရမယ်လို့ မထင်ထားတာ။ စိတ်ဆိုးပြေတော့နော် ကို ဟိုရောက်ရင်လည်း နွယ့်ကို ဆက်သွယ်မှာပါ။ နွယ်သာ ကို့ကို စောင့်ပေးပါ"

"ပြန်လာမယ့်သူကို စောင့်ရတာ နွယ်စောင့်နိုင်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် နွယ်တို့အကြောင်းကို အခုထိ အိမ်ကိုလည်း မပြောပြထားဘူးမလား။ နွယ့်ကို တိုင်ပင်ဖော်လို့တောင် မသတ်မှတ်တဲ့သူကို ဘာတွေယုံစားပြီးများ စောင့်ရမလဲ ကိုရယ်"

ကျွန်မစကားကြောင့် သူငြိမ်သွားသည်။ အရှိုက်ထိသွားပုံပါပဲ။ သူတောင် ကျွန်မကို မတိုင်ပင်ဘဲ နိုင်ငံခြားသွားဖို့ကိစ္စ လုပ်ခဲ့တာပဲ။ ဟိုရောက်ရင်ရော ကျွန်မကို သစ္စာရှိစွာ စောင့်ထိန်းပါမယ်လို့ပြောတဲ့စကားကို ဘယ်လိုယုံရမလဲ။

စကားမပြောဖြစ်ဘဲ တိတ်ဆိတ်နေရာမှ သူကျွန်မကို လာဖက်သည်။ ရင်ချင်းအပ် ဖက်ထားရင်း ကျွန်မဆံပင်တွေကို ပွတ်သပ်နေသည်။ ချော့မြူနေတာ သိပေမယ့် ကျွန်မ တောင့်တောင့်ကြီးသာ ရပ်နေမိတယ်။

ခေါင်းကိုပွတ်နေရင်း လက်တစ်ဖက်မှ ကျောကို သပ်နေသည်။ ဒီအချိန်မှာ စကားတွေပြောပြီး ရန်ဖြစ်နေရတာထက် အခုလို ငြိမ်ငြိမ်လေး ဖက်ထားတာ ပိုကောင်းမည်ထင်သည်။ ကျွန်မခေါင်းကို သူ့ပခုံးပေါ် မှီလိုက်ရင်း သူ့ကို ပြန်ဖက်ထားမိသည်။

ရင်ခုန်သံတွေ ကျယ်လာသည်။ သွေးခုန်နှုန်းတွေ တိုးလာသလို ပူအိုက်သလို ခံစားရသည်။ ကိုယ်ကို ခွာလိုက်ပြီး ကျွန်မ ပါးကို နမ်းရင်း

"ကို နွယ့်ကို တကယ်ချစ်တာပါ နွယ်ရယ် နော်..."

ပြောရင်း ကျွန်မ မျက်နှာအား နေရာလပ်မကျန် လိုက်နမ်းနေသည်။ အခြေအနေအားလုံးသည် မပြောင်းလဲနိုင်တော့တာမို့ အခုချိန်မှာ ဘာစကားမှ မပြောချင်တော့ပါ။

"နွယ်လည်း ကို့ကို ချစ်တာပါပဲ"

ထိုတစ်ခွန်းသာ ပြောလိုက်ရသည်။ သူကျွန်မနှုတ်ခမ်းကို နမ်းလိုက်သည်မို့ စကားသံတို့ ပျောက်ဆုံးပြီး အနမ်းမှာ ပျော်ဝင်ရင်း စိတ်တို့စီးမြောလျက်...။

ထိုနေ့မှစ၍ သူ့ဆီက အဆက်အသွယ်မရသည်မှာ ကျွန်မ အလုပ်ထွက်ပြီး နောက်အလုပ်ပြောင်းသည်အထိပင်။ သူဆက်သွယ်မလားဆိုပြီး Gmail ကို ဖွင့်ကြည့်သော်လည်း ကျွန်မထံသို့ မည်သည့်စာမှ ဝင်မလာပါ။

ကျွန်မအတွက် အချစ်ဆိုတာ နောက်ထပ်ဘယ်သောအခါမှ ရှိလာတော့မည်မဟုတ်တာ အသေအချာပင်။

ကျွန်မအတွက် အချစ်မရှိဘဲ ရှင်သန်နိုင်သည်။ ရပ်တည်နိုင်သည်။ ဘဝအတွက် မှီခိုအားထားဖို့ ချစ်သူသော်လည်းကောင်း၊ ခင်ပွန်း/ယောက်ျားသော်လည်းကောင်း မလိုအပ်တော့ဘူးလို့ ခံစားမိသည်နှင့်အတူ ကျွန်မ ယောက်ျားလေးတွေနှင့် ခပ်ခွာခွာနေခဲ့သည်။

တစ်စုံတစ်ယောက်က "ချစ်တယ်"ပြောတိုင်း ကျွန်မအရင်ချစ်သူကို စောင့်ဆိုင်းနေကြောင်းပြောပြီး ငြင်းခဲ့သည်။ တကယ်တော့ ကျွန်မ ချစ်ရမှာ ကြောက်မိသလို ထပ်ပြီးလည်း မခံစားချင်တော့ပါ။

ကျွန်မ အသက် ၂၅ မှာ မေမေ မေးဖူးသည်။

"သမီး အိမ်ထောင်ပြုဖို့ စိတ်ကူးမရှိတော့ဘူးလား"တဲ့။ ကျွန်မ ရယ်ရုံသာ ရယ်ပြခဲ့သည်။

မဖြစ်မနေ အိမ်ထောင်ပြုရမှာလား။ ကျွန်မအတွက် မလိုအပ်ဘူးလို့ ယူဆထားတာမို့ မေမေ့ကိုတော့ "သမီးကို အိမ်မှာ မထားချင်တော့ဘူးလား" လို့ စ,နောက်သလိုမေးရင်း ရှောင်လွှဲခဲ့သည်။

တကယ်တမ်း ကျွန်မအတွက် မလိုအပ်ဘူးလို့ ထင်ထားသော အချစ်သည် အမှန်တကယ် မလိုအပ်ခဲ့သော်လည်း စိတ်ဆန္ဒတစ်ခုကိုတော့ လိုအပ်နေပြန်သည်။ စားဖူးသည့် စားစရာတစ်ခု စားကောင်းသည့်အခါ အဲ့ဒီအရသာကို ကြိုက်နှစ်သက်သူတစ်ယောက်လို ဆန္ဒတစ်ခုကိုတော့ စိတ်မှာ တောင့်တနေမိသည်။ လိုချင်နေမိသည်။

ကျွန်မအတွက်တော့ အချစ်မပါဘဲ ဆန္ဒတစ်ခုကို ဘယ်လိုဖြည့်ဆည်းနိုင်မည်နည်း။

သို့သော် အချစ်ကို ဘယ်သောအခါမှ ထပ်မံလက်ခံလိမ့်မည်မဟုတ်တာတော့ သေချာနေမိသည်။

**********************************************************

မှားစီးမိသော ဖိနပ်တစ်ရံ

လိုအင်ဆန္ဒတွေ ပြည့်ဝဖို့အတွက် တွေ့ဆုံခဲ့ပေမယ့် တကယ်တမ်း လက်တွေ့ဟာ စိတ်ကူးယဉ်သလို ကျွန်မအတွက် ဖြစ်မလာခဲ့ဘူး။ ပထမဆုံး တွေ့ဆုံမှုဟာ တွေးထားသလို အဆင်မပြေခဲ့တာကြောင့် လက်လျှော့လိုက်ပြီး ပုံမှန်ဘဝမှာ နေထိုင်ရင်း ကျွန်မ စိတ်တွေလည်း ပြန်ငြိမ်သွားခဲ့တယ်။

ဒီလိုနဲ့ (၆)လလောက်ကြာပြီးနောက်မှာ ကျွန်မရဲ့ တောင့်တစိတ်တွေ ပေါ်လာပြန်သည်။ ဖွင့်ခဲ့ဖူးတဲ့ အကောင့်ကို ပြန်ဝင်ကြည့်ဖို့ လုပ်ပေမယ့် အကောင့်ဖွင့်ခဲ့စဉ်က အသုံးပြုခဲ့တဲ့ Gmail အကောင့်ကို မမှတ်မိတော့သလို Password ကိုပါ မမှတ်မိ၍ ဝင်မရတော့ပါ။

အကောင့်အသစ်ဖွင့်ဖို့ စဉ်းစားရင်း ဒီတစ်ကြိမ်မှာတော့ ကျွန်မ သေချာပြောဆို မေးမြန်းပြီးမှ တွေ့မယ်လို့ တွေးမိသည်။ နာမည်ကို ဘယ်နာမည်ပေးရင် ကောင်းမလဲတွေးရင်း နွယ်နှင်းမြူဆိုတဲ့ နာမည်လေးကို ပေးဖြစ်ခဲ့တယ်။ Gmail အသစ်ဖွင့်တယ်။ Facebook အသစ် ထပ်ဖွင့်လိုက်တယ်။ ဒီတစ်ခါတော့ ကျွန်မပုံ မတင်တော့ဘဲ ဟာသပုံလေးတစ်ပုံ တင်ထားလိုက်သည်။ နောက်ပိုင်းတော့ စိတ်ထဲနှစ်သက်ရာ ပုံတွေ တင်ဖြစ်တာများပါတယ်။

အကောင့်အသစ်ကို ဝင်ရင်း စာတွေလျှောက်ဖတ်ဖြစ်သည်။ Sex နှင့်ပတ်သက်တဲ့အပိုင်းကို ပိုပြီး ဖတ်ဖြစ်သလို အပြာစာတွေလည်း ဖတ်ဖြစ်ခဲ့တယ်။ ကိုယ်လေ့လာချင်တဲ့၊ သိချင်တဲ့ စာတွေကို တခြားသူတွေလည်း ဖတ်ချင်ရင် လွယ်အောင် ကျွန်မ အကောင့်မှာ Credit ပေးပြီး Copy တင်ဖြစ်သည်။ Share တာမျိုးကျတော့ ပိုင်ရှင်ကဖျက်လိုက်ရင် ကိုယ့်ဆီမှာပါ ပျက်သွားစေတာမို့ Copy သာ တင်ဖြစ်ခဲ့သည်။

အဲ့လိုနဲ့ ဂရုတွေထဲ လျှောက်ကြည့်ခဲ့တယ်။ Search box မှာ ရိုက်ပြီး ရှာကြည့်တယ်။ တကယ်တမ်း ထွက်လာတာတွေက ကိုယ်လိုချင်တာမျိုး မဟုတ်ခဲ့ပြန်ဘူး။

ဒီကြားထဲ တချို့အကောင့်တွေက လူမြင်ကွင်းမှာ မြင်ဖို့မသင့်တော်တဲ့ ပုံတွေတင်ထားတာမျိုး၊ အကောင့်နာမည်ကို ကြည့်လိုက်တာနဲ့ တစ်ခါတည်း Block မိစေတဲ့ အကောင့်များကိုသာ တွေ့နေရသည်။ တွေ့သမျှ ကိုယ့်အသိတွေရော၊ အမြင်မတော် ကြည့်မရတဲ့ အကောင့်တွေကိုသာ ထိုင် Block ရင်း အချိန်ကြာလာတာနဲ့အမျှ ဒီဘက်လောကထဲမှာ နွယ်နှင်းမြူဘဝနဲ့ အသားကျလာသည်။

Hello ဆရာဝန် Page တွေမှာ ရောဂါအကြောင်းတွေ ဖတ်မိပြီး ကျွန်မ စိုးရိမ်မိသေးတယ်။ ကံကောင်းတယ် ဆိုရမလိုပါပဲ။ ကျွန်မ သွေးလှူတဲ့အချိန် သွေးစစ်တော့ ဘာအဖြေမှ မတွေ့ခဲ့ဘူးမို့။ ကြောက်စရာကောင်းတာကိုလည်း သိလိုက်ရသလို ယောက်ျားတွေနဲ့ ပတ်သက်ပြီး ကျွန်မ စဉ်းစားကြည့်သည်။

ဒီအတိုင်း ထိုင်သုံးနေလို့တော့ ကျွန်မဆီကို ဘယ်သူမှ ရောက်လာမယ်မထင်ပါဘူး။ ဒါကြောင့် အခုချိန်မှာ ကျွန်မက ရှာဖွေသူ မုဆိုးမို့ သားကောင်ဝင်အလာကို မစောင့်ဘဲ သားကောင်လာစေဖို့ တစ်ခုခုနှင့် မျှားရမည်။

လက်တည့်စမ်းသူတွေ၊ အာချောင်သူတွေ မဝင်လာအောင်လည်း တားနိုင်ရမယ်။ ကိုယ်တကယ်လိုချင်တဲ့ လိင်ဆက်ဆံမှုရဲ့ သာယာမှုမျိုး ရဖို့ဆိုရင် ဒီတိုင်းအလွတ်ထက် ငွေပေးဝယ်စားသူတွေက တကယ်ကြိုက်နှစ်သက်သူတွေ ဖြစ်နိုင်တယ်လို့ တွေးမိလိုက်တယ်။ ထို့အတူ လူတန်းစားလည်း ခွဲပြီးသား ဖြစ်သလို ကိုယ်လိုချင်တဲ့အရာကိုလည်း ပေးနိုင်မယ်လို့ တွေးမိတယ်။

အဲ့ဒီလို အတွေးနဲ့အတူ ကျွန်မအကောင့်မှာ ပို့စ်တစ်ခု တင်လိုက်သည်။

"နွယ့်အကြောင်းမသိသေးသူများအတွက်

၁ အသက်၂၇ပါ။

၂ မိန်းမစစ်စစ်ပါ သက်သေပြနိုင်ပါတယ်။

၃ Sex မချက်ပါ ဘေလ်ပေးလည်း မချက်ပါ။

၄ ကိုယ့်အကြောင်းမပြောသလို သူများနောက်ကြောင်းလည်း စိတ်မဝင်စားပါဘူး။ တစ်ခုပဲ ကိုယ်နေတဲ့ပတ်ဝန်းကျင်က ဟုတ်မဟုတ်မေးတတ်ပါတယ်။

၅ ခုမှစပြီးလုပ်မယ့်သူတွေကို သင်တန်းပေးတဲ့သူမဟုတ်ပါ။ ဒါကြောင့် မလုပ်ဖူးသူများ၊ လက်တည့်စမ်းချင်သူများ မလာပါနဲ့။

၆ ဓာတ်ပုံမတောင်းပါနဲ့။ သေတောင်မပေးပါဘူး။ ဇွတ်တောင်းလို့စိတ်ဆိုးရင်တော့ ဘော့မှာပါ။

၇ Sex Photo, Video တွေ မပို့ပါနဲ့။ ပြန်ဖျက်ရတာရှုပ်လို့ပါ။ ဇွတ်ပို့ရင်တော့ဘော့မှာပါ။

၈ Sex ကိစ္စသိချင်ရင် မေးနိုင်ပါတယ် ကိုယ်သိသလောက်ပြန်ဖြေပေးပါတယ်။

၉ အိမ်ထောင်သည်တွေမလာပါနဲ့ သူများအိမ်ထောင်ရေးမဖြိုခွဲချင်လို့ပါ။

၁၀ နွယ်ဇယားမဟုတ်ပါ။ အတတ်ပညာတစ်ခုနဲ့အပြင်မှာ လခစားလုပ်ပါတယ်။ အပြင်မှာသွားတွေ့ဖူးပါတယ်။ စိတ်တူကိုယ်တူဆိုပြီးပေါ့။ တကယ်တော့မနူးမနပ်တွေပဲ တွေ့လို့ပြန်လာခဲ့ရဖူးပါတယ်။

၁၁ ကွန်ဒုံးသုံးနိုင်မှ နွယ့်ဆီလာခဲ့ပါ။

၁၂ ခုနောက်ပိုင်းတော့ နွယ်အလကားသွားမတွေ့တော့ပါဘူး။ ဘာလို့လဲဆိုတော့အလကားဆိုရင်

လက်တည့်စမ်းတဲ့သူပဲတွေ့ပြီးတော့ ငွေကြေးနဲ့ကျတော့ တကယ် sex အပိုင်းမှာ စိတ်ပါသူတွေ ငတ်နေသူတွေနဲ့ဆိုတော့ နွယ့်စိတ်ဆန္ဒလဲ ပြည့်ဝမယ်လို့ ခံစားရလို့ပါ။ ပြီးတော့ ရုံးပျက်ရတာရယ် သွားရလာရနဲ့ကုန်တာတွေနဲ့မို့ ၃နာရီ ၇သောင်းယူပါတယ်။

၁၃ အဲ့လိုပေးတိုင်းလဲ နွယ်နဲ့နေရမယ်လို့ တသတ်မတ်တည်းမတွက်ပါနဲ့။ နွယ်နဲ့အဆင်ပြေမယ်ထင်တဲ့သူသာ နွယ်လက်ခံမှာပါ။

၁၄ ဗုဒ္ဓဘာသာသာလျှင်လက်ခံပါမည်။ တခြားဘာသာစော်ကားခြင်းမဟုတ်ပါ။ ဘာသာတူသာလက်ခံပါသည်။ အဲ့တော့ ဒီစာကိုဆုံးအောင်ဖတ်ပြီးချိန်မှာ အထက်ပါအချက်တွေထဲက မကိုက်ညီဘူးထင်ရင် ထွက်သွားပါ။

နွယ်ခေါင်းရှုပ်မခံချင်လို့ပါ။ ဆဲတဲ့သူလဲကိစ္စမရှိပါဘူး... လက်ခံသူရှိမှ ပေးမှုအထမြောက်မှာမို့ နွယ်ကတော့ ဥပေက္ခာသမားပါ။

ကိုက်ညီမှုရှိတယ်ဆိုရင်တော့ လာနိုင်ပါတယ်။ ခုလောလောဆယ်တော့ နွယ်အပြင်ထွက်ဖို့ စိတ်ကူးမရှိသေးပါ။ ကျေးဇူးတင်ပါတယ်😃😃

နွယ်"

ပို့စ်ရဲ့အောက်မှာတော့ မျိုးစုံသော Comment တွေ မန့်ကြပေမယ့် တကယ်တမ်း ဘယ်သူကမှ ရေရေရာရာ တွေ့ဖို့မပြောသလို ကျွန်မကို အခြောက်လို့ ထင်တဲ့သူပင် ရှိပါသေးတယ်။

ဒီလိုနဲ့ တစ်ညနေမှာတော့ စာတစ်စောင်ဝင်လာခဲ့သည်။ ကျွန်မ ပို့စ်တွေမှာ Like & Comment မပေးဖူးသလို တစ်ခါမှမမြင်ဖူးတဲ့ အကောင့်မှ စာပို့ထားခြင်းဖြစ်သည်။

"နွယ်ပြောထားတဲ့ အချက်တွေ အားလုံးနဲ့ ကိုက်ညီသူပါ။ နွယ်ပြောထားတဲ့ ငွေကိုလည်း တတ်နိုင်ပါတယ်။ အကယ်၍ အဆင်ပြေမယ်ဆိုရင် မနက်ဖြန်ညနေ တွေ့ချင်ပါတယ်"

စာကို အကြိမ်ကြိမ်ဖတ်ပြီး ကျွန်မ စဉ်းစားသည်။ တွေ့သင့်လား၊ မတွေ့သင့်ဘူးလား။ တကယ်ပဲ ဟုတ်နေရင် ကိစ္စမရှိပေမယ့် မဟုတ်ခဲ့ရင်ရော...။ အခန်းထဲရောက်ပြီးမှ တစ်ခုခုဖြစ်ခဲ့ရင်ရော...။ ပိုက်ဆံမပေးခဲ့တာမျိုး ဖြစ်ခဲ့ရင် ကိစ္စမရှိပေမယ့် ပုံရိုက် အရှက်ခွဲတာမျိုး၊ ခြိမ်းခြောက်တာမျိုး ဖြစ်လာခဲ့ရင်ရော...။ သူ့အကောင့်ထဲ ဝင်ကြည့်ပေမယ့် ဘာမှမတွေ့၍ သူ့အကြောင်း ဘာမှမသိတဲ့အတွက် အတွေးပေါင်းများစွာနဲ့ ကျွန်မရဲ့ လိုချင်ဆန္ဒနဲ့ ဆင်ခြင်တုံတရား လွန်ဆွဲပွဲမှာ ဆင်ခြင်တုံတရားက ကျွန်မကို မသွားဖို့ တားနေသော်လည်း နောက်ဆုံးမှာ ကျွန်မရဲ့ လိုချင်ဆန္ဒကသာ အနိုင်ရသွားခဲ့တယ်။

"နွယ်လက်ခံပါတယ်"

ကျွန်မဆီက Reply ပို့လိုက်တာနဲ့ သူအကောင့် မီးစိမ်းလေး လင်းလာသည်။

"ဘယ်ကိုလာခဲ့ရမလဲ နွယ်ပဲ ပြောပါ ကိုယ်လာခဲ့ပါမယ်"

ကျွန်မလည်း မစဉ်းစားထားတဲ့အရာမို့ မျက်လုံးထဲ မြင်ရာ ဟိုတယ်တစ်ခုကို ချိန်းကြည့်လိုက်သည်။

"လှည်းတန်းက စံရာရွှေပြည်ဆိုရင် အဆင်ပြေလား"

"ပြေပါတယ်။ ဘယ်ချိန်လောက် နွယ်ရောက်နိုင်မလဲ"

"ညနေ ၄နာရီ ရောက်အောင်လာခဲ့မယ်။ အစ်ကိုအရင်ဝင်နှင့်ပါ။ နွယ် အတူတွဲပြီး မဝင်ချင်ဘူးမို့"

"ကိုယ်နားလည်ပါတယ်။ အထဲရောက်ရင် အခန်းနံပါတ် ကိုယ်ပို့လိုက်ပါ့မယ်"

"Okay"

ချိန်းဆိုမှုသည် ၁၅ မိနစ်ပင် မကြာလိုက်ပါ။ သူသည် ဝသလား၊ ပိန်သလား၊ ဖြူသလား၊ မဲသလား၊ အသက်ကြီးလား၊ ငယ်လား ဘာဆိုဘာမှမသိရဘဲ ချိန်းခဲ့လိုက်သည်။ သူပြောထားသည့် "နွယ်ပြောတဲ့အချက်တွေနဲ့ ကိုက်ညီသူပါ"ဆိုတဲ့ စကားကို ယုံကြည်မှုတစ်ခုတည်းနဲ့ လက်ခံမိလိုက်သည်။

ညနေ ၃ နာရီ ရုံးကနေ ထွက်ခဲ့ပြီး ကားပေါ်ရောက်မှ သူ့ဆီ စာပို့လိုက်သည်။

"နွယ် ထွက်လာပြီနော်"

"အင်း...ကိုယ်လည်း ရောက်တော့မယ်"

"အင်း...နွယ့်ထက် အရင်ရောက်ရင် ရပြီ"

စာပို့ပြီး အိတ်ထဲ ကားခပေးဖို့ ပိုက်ဆံထုတ်ရင်း ဘယ်လောက်ပါလာလဲ စစ်လိုက်မိသည်။ အကြောင်းတစ်စုံတစ်ရာကြောင့် ဟိုတယ်ခမပေးခဲ့ရင် ကျွန်မ ရှင်းဖို့ လိုအပ်နိုင်သည်။ ငွေအပိုဆောင်ဖို့ စဉ်းစားပြီးမှ မနက်အိပ်ရာထနောက်ကျပြီး လောလောနဲ့ ထွက်လာတာမို့ အိတ်ထဲ ဘယ်လောက်ပါမှန်း မသိ။ ပိုက်ဆံအိတ်အပြင် အိတ်ထဲက အဆောင်အိတ်ထဲကိုပါ ကြည့်လိုက်မှ ၅ သောင်းကျော်တော့ လက်ထဲပါလာလို့ တော်ပါသေးရဲ့ဟု သက်ပြင်းချမိသည်။

ကျွန်မ ပိုက်ဆံအိတ်ထဲမှာ ဘယ်တော့မှ ပိုက်ဆံကို အကုန်ထည့်မထားတတ်ပါ။ ဘာလို့လဲဆိုတော့ ခါးပိုက်နှိုက်သင်ပေးခဲ့လို့ပါ။ ပိုက်ဆံကို ပိုက်ဆံအိတ်ထက် တခြားမှာ ပိုထည့်တတ်သွားတယ်။ တစ်ခါကတော့ လကုန်ရက်မှာ ကျူရှင်လခတွေရော၊ လစာတွေပါ ပါသွားဖူးသည်။ အဲ့ကတည်းက ပိုက်ဆံအိတ်သည် ကျွန်မအတွက် ပိုက်ဆံထည့်ဖို့ မဟုတ်ခဲ့ပါ။

သူ့ဆီမှ စာထပ်ဝင်လာသည်။

"အခန်းနံပါတ် ....."

👍

Taxi ကို ဟိုတယ်ရှေ့ထိ ဝင်ခိုင်းပြီး ကျွန်မဆင်းလိုက်သည်။ ဟိုတယ်သို့ ဒုတိယအကြိမ်အဖြစ် ရောက်ခြင်းဖြစ်ပြီး အဲ့အချိန်က ယခုလို Mask မတပ်ရသေးတဲ့ အချိန်မို့ ကိုယ့်မျက်နှာကို မြင်နေရတာရယ်၊ ခြင်းတောင်းနဲ့ ယူနီဖောင်းဝတ်ထားပြီး ပါးနှစ်ဖက်မှာလည်း ပါးကွက်နဲ့မို့ ကိုယ့်ပုံစံကို ထူးဆန်းနေမှာ မြင်ယောင်မိသည်။

အထဲရောက်တော့ အခန်းနံပါတ်ပြောပြရုံနဲ့ ကောင်လေးတစ်ယောက် လိုက်ပို့ပေးသည်။ ဖုန်းဆက်မေးစရာမလိုအောင် သူမှာထားပုံ ရတယ်။ ခြင်းတောင်းကိုင်ပြီး ယူနီဖောင်းနဲ့ ရောက်လာတာမို့ သူလည်း ထင်မထားပုံပါပဲ။ တံခါးထဖွင့်ပေးပြီး အရင်ထိုင်လက်စ နေရာမှာ သွားပြန်ထိုင်နေသည်။

ခြင်းတောင်းတွေ၊ အိတ်တွေ နေရာချပြီး သူ့ရှေ့မှာရှိတဲ့ ထိုင်ခုံမှာ ဝင်ထိုင်ရင်း စကားပြောဖြစ်ကြတယ်။

"တော်ပါသေးရဲ့"

"ဘာလို့"

"အသက်ငယ်နေမှာစိုးလို့"

"ဪ အဲ့လိုကြားရလို့ ကိုယ်ကလည်း တော်ပါသေးရဲ့လို့ပဲ ပြောရမယ်"

"ယူနီဖောင်းနဲ့မို့ တစ်မျိုးဖြစ်နေသေးလား"

"မဖြစ်ပါဘူး။ ကိုယ်လည်း ယူနီဖောင်းပဲ"

"ဪ ဒါမယ့် အစ်ကို့ဝတ်စုံက ယူနီဖောင်းနဲ့မှ မတူတာ"

"အင်း...အငယ်တွေနဲ့ မတူတာပါ။ ကိုယ်လည်း ယူနီဖောင်းနဲ့ပဲ လာခဲ့တာ"

"နွယ် ခွင့်ပြုမယ်ဆို ကိုယ်ဘီယာတစ်ဘူးလောက် သောက်ချင်တယ်"

"ရပါတယ်။ မူးအောင်တော့ မသောက်နဲ့ပေါ့။ မူးရင် ထားခဲ့မှာ"

"အဲ့လိုတော့ မသောက်တတ်ပါဘူး။ သောက်ထားရင် ပိုကြာတတ်လို့"

"ဪ အာ့ဆိုလည်း သောက်ပါ"

"ကိုယ်သောက်နေတုန်း နွယ်အဝတ်လဲချင် လဲထားလေ။ အဝတ်တွေကျေနေရင် အိမ်ပြန်ခက်နေမှာစိုးလို့"

"ဟုတ်"

သူ ရေခဲသေတ္တာထဲက ဘီယာတစ်ဘူးထုတ်ပြီး ဖောက်သောက်နေတုန်း ကျွန်မ ပဝါယူပြီး အဝတ်လဲလိုက်သည်။ တစ်ခါမှ လူတစ်ယောက်ရှေ့ ပဝါပတ်ပြီး မထိုင်ဖူးတာမို့ ကိုယ်ဟာ တကယ်ပဲပြည့်တန်ဆာဖြစ်သွားပြီလားလို့ တွေးမိသေးတယ်။

သောက်လို့ကုန်သွားတော့ သူလည်း အဝတ်လဲ ပဝါပတ်ပြီး ကျွန်မကို လာခေါ်သည်။

"ကုတင်ပေါ် သွားရအောင်လေ"

ဘာမှပြန်မပြောဘဲ သူ့နောက်လိုက်သွားပြီး ကုတင်ပေါ်မှာ ထိုင်နေလိုက်တယ်။ မီးကို မှိန်အောင်လုပ်လိုက်တဲ့အတွက် မီးရောင် ဝါကျင့်ကျင့် မှိန်မှိန်လေးအောက်မှာ ကျွန်မစိတ်တွေ သက်သာရာ ရခဲ့တယ်။ ကိုယ်အပူရှိန်ကြောင့်လားမသိ ပူအိုက်သလို ခံစားနေရတာ သူလည်း သိပုံရတယ်။ အဲကွန်းကို တင်ပြီး ကျွန်မနား လာပြန်ထိုင်သည်။ ကျွန်မကို ကုတင်ပေါ် လဲှခိုင်းပြီး ကျွန်မ တစ်ကိုယ်လုံးကို လိုက်နမ်းနေသည်။ ချိုင်းကြားကအစ လိုက်နမ်းနေတာမို့ ထူးဆန်းနေလို့ မနေနိုင်ဘဲ သူ့ကို မေးမိသည်။

"ဘာတွေလိုက်ရှူနေတာလဲဟင်။ တစ်နေကုန် အလုပ်မှာ နေထားတာမို့ ချွေးနံ့ရနေမှာ"

ရေမွှေးမသုံးတတ်တဲ့ ကျွန်မအတွက် အခုလို နမ်းခံလိုက်ရချိန်မှာ နောင်ဆိုရင်တော့ တွေ့တဲ့အချိန်ကို ရေမွှေးသုံးဖို့ တွေးမိလိုက်သေးသည်။

"နွယ့်ဆီမှာ ပြည့်တန်ဆာရဲ့ အနံ့မျိုး မရဘူး။ နွယ် လုပ်ဖူးတာရော ဟုတ်ရဲ့လား"

"အယ်...အဲ့လိုအနံ့ရယ်လို့တော့ မကြားဖူးပါဘူး။ မနောက်ပါနဲ့ အစ်ကိုရယ်။ လုပ်တာတော့ ချစ်သူနဲ့ နေခဲ့ဖူးတာပဲ လုပ်ဖူးတာပေါ့"

"တကယ်ပြောတာ။ အဲ့လိုလူတွေက အနံ့သပ်သပ်ရှိတယ်။ မတူဘူး။ နွယ့်ဆီက မရဘူးဆိုတော့ ကိုယ် 69 လုပ်ချင်တယ်။ နွယ်ခွင့်ပြုမလား"

"အမ်...တကယ်ပြောနေတာလား။ နွယ်မှ မလုပ်ဖူးတာ။ ပြီးတော့ အစ်ကို့အသက်နဲ့ နွယ်လုပ်ခိုင်းရမှာ အားနာတယ်"

"အားမနာပါနဲ့ ဒီလိုကိစ္စဆိုတာ အားမနာမှ၊ ပွင့်လင်းမှ ကောင်းတာ။ နွယ်ခွင့်ပြုရင် ကိုယ့်အပေါ်တက်လိုက် အဲ့ဒါမှ နွယ်ပိုကောင်းမှာ။ ကိုယ့်ကို အားမနာနဲ့ နွယ်ကောင်းတယ်လို့ ခံစားရတဲ့နေရာကို ရွှေ့ပြီးလျက်ခိုင်း ဟုတ်ပြီလား"

ပြောပြောဆိုဆို ပတ်ထားတဲ့ ပဝါကို ချွတ်ပြီး သူပက်လက်လန်လိုက်သည်။ ကျွန်မကိုလည်း ပေါင်ကနေ မ,ပြီး သူ့မျက်နှာမှာ ခွခိုင်းထားတယ်။ သူ့ခေါင်းဘက်ကိုပဲ အားနာစိတ်နဲ့ ကြည့်မိနေတာမို့ သူ့လိင်တံကို သတိမထားမိခဲ့ဘူး။ နေရာချပြီး သူစလျက်နေပြီမို့ ကိုင်မယ်ဆိုပြီး ကြည့်လိုက်မှ... ကျွန်မ ဘုရားတမိသည်။ အဲ့လောက်တုတ်တဲ့ပြီး ရှည်တဲ့ ယောက်ျားတန်ဆာ ကျွန်မ ဘဝမှာ တစ်ခါမှ မတွေ့ခဲ့ဖူးဘူး။ လက်နဲ့ ဆုပ်လိုက်ပေမယ့် လက်ညှိုးနဲ့ လက်မ မထိဘူး။ အရှည်ကလည်း မြင်ဖူးသမျှထဲမှာ အရှည်ဆုံး။ နောက်မှ စကားပြောရင်း သိရတာ ၇ လက်မ နီးပါးရှည်တယ်လို့ သိခဲ့ရတယ်။

သူလျက်နေပြီမို့ ကျွန်မလည်း အံ့သြတာကို ဘေးချိတ်ပြီး လက်နဲ့ထုရင်း ထိပ်ဖူးကို လျှာနဲ့လျက်လိုက်သည်။ သူ့ပေါင်နှစ်ဖက် တန်းသွားသလို ကျွန်မကို လျက်ရာကနေ စုပ်တဲ့အသံတွေပါ ထွက်လာသည်။ သူ့ကိုလျက်ပေးတာထက် ကိုယ့်ကို လျက်ပေးတဲ့ဆီကိုပဲ အာရုံရောက်နေတာမို့ အစိနေရာကို ရွှေ့ရင်း ခါးကိုသုံးပြီး သူ့မျက်နှာကို ပွတ်မိသည်အထိ ကျွန်မရဲ့ စိတ်ခံစားမှု ကောင်းနေခဲ့တယ်။

ဘဝမှာ ပထမဆုံး 69 ကြုံဖူးခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ ကြိုက်သလားမေးရင် မကြိုက်ဘူးလို့သာ ဖြေမိမယ်ထင်ပါတယ်။ အားနာရတာကြောင့်ရယ်၊ ခံစားသက်ဝင်မှုကျ ပါးစပ်တွေ၊ လျှာတွေထက် လီးအရသာကို ပိုကြိုက်မိသူမို့ နောက်ပိုင်း 69 တောင်းဆိုသူတိုင်းကို ငြင်းခဲ့သည်။

အပြန်အလှန် လျက်ပေးရင်း သူဦးဆောင်ရာကိုပဲ ကျွန်မ လိုက်ပေးရုံသာ။ အရည်တွေ ရွှဲလာတော့ လျက်တာကို ရပ်ရင်း

"ကိုယ်တို့ အောက်ဆင်းရအောင်"

ဆင်းဆိုတော့ ဆင်းရုံပေါ့။ အိပ်ရာပေါ်မှာပဲ လုပ်ဖူးတဲ့ ကျွန်မ အောက်မှာ မတ်တပ်ရပ်ပြီး လက်ပိုက်ထားမိတယ်။ ဘာဆက်လုပ်မှာလဲဆိုတာ ကျွန်မ မသိဘူးမို့ သူ့ကို စောင့်ကြည့်ရုံသာ။ ကွိုင်ဘူးကိုဖောက်ပြီး စွတ်လိုက်ရုံသာမက ကျွန်မကို ပစ္စည်းတစ်ခု ပြသေးသည်။

"ကိုယ် ဒါလေး စမ်းချင်လို့ ဝယ်လာတာ။ ချော်ဆီဘူးရောပဲ။ နွယ့်မှာ အရည်မရှိရင် သုံးရအောင်လို့ အခုတော့ ချော်ဆီက လိုတောင်မလိုတော့ဘူး။ ကိုယ်သုံးမယ်နော်"

သူလက်ထဲကိုင်ပြီး ပြလို့သာ ကြည့်လိုက်ရတယ်။ ဘာမှန်းမသိသေးဘူး။ ကွင်းပတ်လည် ဘုလေး ၃လုံးနဲ့ တစ်ကွင်းထဲ။ ခေါင်းသာ ညိတ်ပြလိုက်တယ်။ ခုချိန်မှာ ကျွန်မက သူကြိုးဆွဲရာ ကမယ့် ရုပ်သေးရုပ်လေးအဖြစ် အဆင်သင့်။

ကွန်ဒုံးအပြင် ကွင်းပါစွတ်ပြီး ကျွန်မကို စားပွဲနားခေါ်သွားသည်။ ကျွန်မ အနောက်မှာရပ်ပြီး ကုလားထိုင်ပေါ်ကို ကျွန်မ ခြေထောက်တစ်ဖက်တင်ခိုင်းသည်။ ကျွန်မ ဇက်ပိုးကို သူ့လက်နဲ့ တွန်းလိုက်တာမို့ လူက ရှေ့ကို နည်းနည်းကိုင်းသွားတယ်။ သူဘာလုပ်တော့မယ်ဆိုတာ ကျွန်မ သိလိုက်ပြီမို့ ခါးကို နှိမ့်ပြီး သူအဆင်ပြေအောင် တင်ကို နောက်ဘက်ကော့ပေးလိုက်ရင်း အနောက်က သူ့ကို လှမ်းကြည့်မိသည်။

လီးစထည့်လိုက်တာနဲ့ ကျွန်မဘဝမှာ တစ်ခါမှ မရဖူးတဲ့ ကြပ်သိပ်မှုမျိုး ခံစားခဲ့ရသည်။ လက်တစ်ဆစ်လောက်သွင်းပြီး သူ ရပ်လိုက်တယ်။ အပေါက်ဝနားမှာ ဘုလေးကို ခံစားမိသည်။

"နွယ် ခံနိုင်လား"

သူ့ကို ခေါင်းညိတ်ပြရင်း

"မခံနိုင်ရင် နွယ်ပြောမယ်လေ"

အဲ့တော့မှ အရှေ့ကို တဖြည်းဖြည်း ဆက်သွင်းလာသည်။ နာကျင်မှုကို မသိခင်မှာ လတ်တလောတော့ မကြုံဖူးသည့် အထိအတွေ့များကြောင့် ခံစားမှုကောင်းတာကိုပဲ စိတ်က သိနေခဲ့သည်။ အဝင်အထွက်တိုင်း ဘုလေးတွေရဲ့ ပွတ်တိုက်မှု၊ ကြပ်သိပ်မှုအပြင် သူရဲ့ ကြာကြာထိန်းထားနိုင်မှုတို့ကြောင့် အချိန် တစ်နာရီကျော် ကုတင်အောက်မှာပဲ ဆက်တိုက်လိုးဖြစ်ခဲ့ကြသည်။

တံတောင်ကနေ ဆွဲပြီး အနောက်က ဆောင့်နေရာမှ နည်းနည်းကြာတော့ ခါးက ကိုင်ဆောင့်ပြန်သည်။ ပြီးမှ ကုလားထိုင်မှာ ထိုင်ပြီး သူ့ကို ရင်ချင်းအပ် ခွထိုင်ကာ ကုလားထိုင်ပေါ်မှာလည်း လိုးခဲ့ကြသည်။

သူ့အပေါ်မှာ ထိုင်ရင်း အောက်ကနေ သူဆောင့်ရတာ အားမရဘူးထင်ရဲ့။ ကျွန်မကို နောက်ပြန်လှန်ချပြီး ခါးကနေ ကိုင်ပြီး ဆောင့်လိုးနေပြန်သည်။ အဲကွန်းရဲ့ အေးမြမှုဟာ ရမ္မက်အပူမီးကို မကျော်နိုင်ခဲ့ဘူး။ နဖူးက ကျလာတဲ့ ချွေးစက်တွေ ကြမ်းပြင်ပေါ်ကျမှပဲ ကျွန်မ ချွေးတွေ ရွှဲနစ်နေတယ်ဆိုတာ သတိထားမိတယ်။

နည်းနည်းထပ်ကြာတော့ ကုတင်ဘက်ကို ခေါ်လာပြီး ကုတင်ပေါ် မှောက်ခိုင်းသည်။ ခြေထောက်က ကြမ်းပြင်မှာ ထောက်ပြီး နောက်ကနေ ဆောင့်ပြန်သည်။ အဝင်အထွက်တွေ ပိုကြမ်းလာသလို လူက ချွေးတအားထွက်ပြီး နှုံးသလို ခံစားလာရသည်။

နောက်ဆုံး နေလို့မရတော့တဲ့အချိန်ကျမှ

"နွယ်တို့ ခဏနားရအောင်"

ကျွန်မဘက်က တောင်းဆိုတော့ သူလိုက်လျောပါတယ်။ နာရီကြည့်လိုက်တော့ ၂ နာရီနီးပါးလောက် ဆက်တိုက်လိုးနိုင်တဲ့ သူ့ကို ကျွန်မ လက်ဖျားခါသွားသည်။ အခုထိ သူမပြီးသေးဘူးမို့ ကုတင်ပေါ်မှာ နားရင်း

"အစ်ကို လုပ်ချင် ဆက်လုပ်လေ။ မပြီးသေးဘူးမလား"

"နွယ် ခံနိုင်သေးရဲ့လား"

"ရပါတယ် ချွေးတအားထွက်လာတော့ နှုံးသလိုဖြစ်သွားတာ"

"အာ့ဆို နွယ်အပေါ်တက်လေ ကိုယ်ထိုင်ပေးမယ်"

ပြောပြီး ကုတင်ခေါင်းရင်းမှာ ခြေဆင်းထိုင်ပေးတယ်။ သူ့အပေါ် ခွထိုင်ပြီး လီးကို တေ့သွင်းလိုက်သည်။ ခြေထောက်ကို ယှက်ထိုင်သလိုထိုင်ပြီး သူ့ကိုဖက်ထားရင်း တင်ပါးကို ဇကောဝိုင်းလို မွှေ့လိုက်တယ်။ သူတော့ ဘယ်လိုခံစားရသည်မသိ။ ကျွန်မအတွက်တော့ အရမ်း ကောင်းခဲ့တယ်။ မွှေ့လေ လီးက အရှေ့ကို ကြိတ်သွင်းမိလေ၊ အတွင်းထဲကနေ သူ့လိင်တံကို ညှစ်မိလေပါပဲ။ မွှေ့လို့ ဝမှ ခြေထောက်ယှက်ထားတာ ဖြည်ပြီး ခေါက်ထိုင်သလိုပြင်ရင်း သူ့ပခုံးကိုကိုင်ကာ ဆောင့်လိုးနေရင်း သူ့လက်ကိုယူပြီး ကျွန်မ ရင်သားကို ညှစ်ခိုင်းမိသည်။ နို့စို့ရင်း သူညှစ်တော့ ပိုပြီး ခံစားမှုကောင်းလာတာမို့ ရင်ချင်းအပ်ဖက်ပြီး သူ့နှုတ်ခမ်းကို စုပ်လိုက်မိတယ်။

ဘယ်လိုပဲ အကွက်တွေပြောင်းပြီး လိုးနေပါသော်လည်း သူကတော့ မပြီးခဲ့ဘူး။ ၇နာရီထိုးခါနီးတော့ ပြန်ချိန်ရောက်တော့မှာမို့ သူ့ကိုမေးမိတယ်။

"နွယ်ပြန်ချိန်ရောက်တော့မယ်။ အစ်ကိုမပြီးသေးဘူးဆိုတော့ ဘယ်လိုလုပ်မလဲ"

အဲ့တော့မှပဲ ခဏနားရင်း သူ့လီးကို ချွတ်လိုက်သည်။ ချွတ်ပြီးချိန်မှာတော့ ချွေးသီးနေတဲ့ ကျွန်မခေါင်းကို မိုးကြိုးပစ်ခံရသလို ဒိန်းခနဲ လန့်သွားမိသည်။

ဂေါ်လီကွင်း ပါမလာတော့လို့ ကျွန်မ အရမ်းကြောက်သွားတယ်။ သူကတော့ စိတ်မပူဖို့ ပြောရင်း ရေချိုးခန်းထဲ ကျွန်မကို ခေါ်သွားသည်။ အိမ်သာဘိုထိုင်ခွက်မှာ ငုတ်တုတ်ထိုင်ခိုင်းပြီး ကျွန်မအဖုတ်ထဲကို သူ့လက်နဲ့ နှိုက်ထုတ်ပေးတော့မှ ပြန်ထွက်လာသည်။

"တော်ပါသေးရဲ့ အစ်ကိုရယ်။ နွယ်လန့်သွားတာပဲ။ နောက်ဆို အဲ့လိုတွေ မစမ်းပါနဲ့။ နွယ်ကြောက်သွားပြီ"

"အင်းပါ ကိုယ်လည်း ကျွတ်မှာစိုးလို့ သတိထားနေတာ။ ဆက်တိုက်လုပ်နေလို့ မေ့သွားတာ။ နွယ်မကြိုက်ရင် နောက်မသုံးတော့ပါဘူး။ ဒါနဲ့ ဒီကောင့်ကို ဘယ်လိုလုပ်မလဲ"

သူ့လိင်တံကို လက်ညှိုးထိုးပြပြီး မေးနေတာမို့

"ရေဆေးခဲ့လိုက်လေ နွယ်မှုတ်ပေးမယ်"

ရေချိုးခန်းထဲက ကျွန်မ ထွက်ခဲ့လိုက်တယ်။ ဆေးကြောပြီး သူထွက်လာတော့ ကျွန်မရှေ့ လာရပ်တယ်။ ပဆစ်တုပ်ထိုင်ပြီး သူ့လီးကို BJ ပေးလိုက်တော့ ကျွန်မ ခေါင်းကို ကိုင်ပြီး ထိန်းနေတာမို့ ကိုယ်တတ်သလောက်လေး လုပ်ပေးလိုက်တယ်။ သူလည်း စိတ်လျှော့လိုက်ပုံ ရပါတယ်။ သိပ်မကြာခင်မှာပဲ ထိန်းဖို့ ကိုင်ခံရတဲ့ ကျွန်မ ခေါင်းကို သူ့စိတ်ကြိုက် ဖိကိုင်ထားပြီး ပါးစပ်ကို ဆောင့်လိုးလာမှ ကျွန်မ ခေါင်းမှာ ရုန်းလို့မရတော့ဘဲ ပါးစပ်ကိုသာ အကျယ်ဆုံး ဟထားပေးလိုက်ရတယ်။

ဆောင့်လိုးရင်း အတော်ကြာလို့ သုတ်ထွက်ခါနီးမှ အပြင်ထုတ်ပြီး သူ့ဘာသာထုနေတယ်။ သူပြီးသွားမှပဲ ကျွန်မကို

"Sorry နွယ် ကိုယ်စိတ်မထိန်းနိုင်ဘူးဖြစ်သွားလို့"

သူ့ Sorry တစ်ခွန်းသည် ကျွန်မ မျက်ဝန်းမှာ မျက်ရည်တွေနဲ့။

ကျွန်မ ပြန်ချိန်ထက် ကျော်လွန်နေပြီမို့ ရေဆေးပြီး အဝတ်ပြန်ဝတ်နေချိန်တွင် သူ စားပွဲမှာ ဆက်ထိုင်နေသည်။

"အစ်ကို မပြန်သေးဘူးလား"

"နွယ် ပြန်ပြီးမှ ကိုယ်ပြန်မှာ"

"ဪ အာ့ဆိုလည်း နားဦးလေ"

ကျွန်မ ခြင်းတောင်းနဲ့ အိတ်ကို ယူတော့မှ သူထလာပြီး ပိုက်ဆံကို ကျွန်မ လက်ထဲထည့်ပေးတယ်။

"ဒီနေ့အတွက် နွယ့်ကို ကျေးဇူးတင်ပါတယ်"

ပြောပြီး ကျွန်မ ပါးကို ရွှတ်ခနဲ လာနမ်းသည်။

"နွယ်လည်း ကျေးဇူးတင်ပါတယ်"

ကျွန်မ သူ့လိုတော့ ပြန်မနမ်းမိလိုက်ပါ။

အပြာစာတွေမှာပါသလို ကျွန်မ ပေါင်လည်း မကွသလို၊ ဒူးတွေလည်း မချောင်ခဲ့ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် အဲ့နေ့ပြီး နောက်နေ့မှာတော့ ၃ ရက်ဆက်တိုက် ကျွန်မ ဖျားခဲ့သည်။ အဲကွန်းရှေ့ ချွေးတွေနဲ့ အအေးပတ်ပြီး နှပ်အစိမ်းတွေပါ ထွက်တဲ့အထိ နေမကောင်းဖြစ်ခဲ့သည်။

နေပြန်ကောင်းပြီး လိုင်းသုံးချိန်မှ သူပို့ထားတဲ့စာတွေ တွေ့ရတယ်။

"ကလေးလေး လိုင်းဘာလို့ မတက်တာလဲ။ ကိုကြီး စိတ်ပူနေတယ်"

အခေါ်အဝေါ်တွေပြောင်းသွားသလို လိုရင်းစကားကိုသာ ဆိုတတ်သူထင်ပါရဲ့။ သူစာပို့တိုင်း လိုတိုရှင်းချည်းသာ။

သူနဲ့ ၃,၄ လ ခြားပြီး ၃ ကြိမ်တွေ့ပြီးနောက်ပိုင်း ထပ်မတွေ့ဖြစ်ခဲ့ဘူး။ အလုပ်တာဝန်နဲ့ နိုင်ငံခြားရောက်နေတာ နောက်ဆုံးသိလိုက်ရတယ်။ အဆက်အသွယ်ပြတ်သွားသလို သူ့ကိုပေးထားတဲ့ ဖုန်းနံပါတ်ကို ဆက်မကိုင်တဲ့အတွက် ဘယ်လိုမှ အဆက်အသွယ်မရတော့။

ကလေးလေးခေါ်သံလည်း မကြားရတာ ကြာခဲ့ပါပြီ။ တစ်ခါတစ်လေတော့လည်း သူ့ကို သတိရမိပါတယ်။

သူ့ဆီက ရတဲ့ ပိုက်ဆံကို သီးသန့်သိမ်းထားလိုက်တယ်။ ရုံးမှာ သာရေး၊ နာရေးကိစ္စ၊ ကထိန်အလှူ စတဲ့ လှူတဲ့နေရာတွေမှာ ထည့်လှူပေးတယ်။ အဲ့လိုလှူပါတယ်လို့တော့ သူ့ကို ဖွင့်မပြောခဲ့ဘူး။ အဲ့ဒီလိုလှူတာဟာလည်း သူ့ပိုက်ဆံမှ မဟုတ်ပါဘူး။ နွယ်တွေ့ခဲ့ဖူးတဲ့ လူတိုင်းရဲ့ ပိုက်ဆံတွေကို အဲ့လိုပဲ သုံးခဲ့တာပါ။ ကိုယ်ရေးကိုယ်တာထက် လှူတဲ့ကိစ္စ၊ လမ်းမှာ ကလေးတွေ မုန့်ဝယ်ကျွေးတာမျိုး၊ ဆော့ဖို့ ကစားစရာဝယ်ပေးတာမျိုး လုပ်နေကျမို့ အဲ့အပိုင်းတွေမှာလည်း သူတို့ဆီက ရတဲ့ငွေကိုပဲ သုံးပေးခဲ့တယ်။

ဖိနပ်ကောင်းတစ်ရံဟာ ကောင်းတဲ့နေရာတွေကိုပဲ ခေါ်သွားတတ်တယ်တဲ့။ နွယ့်အတွက်တော့ မထင်မှတ်ဘဲ ပြည့်တန်ဆာဆိုတဲ့ ဖိနပ်ကို စီးခဲ့မိတယ်။ နောက်ဆုတ်လို့ ရမှန်းသိပေမယ့် နွယ်ရဲ့ လိုအင်ဆနတွေကြောင့် အခုချိန်ထိ အဲ့ဒီဖိနပ်ကို စီးထားမိနေတုန်းပဲ။ အခုတော့ ချွတ်ချိန်တန်ပြီလို့ ခံစားမိလို့ အခုလို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ရေးပြခဲ့တာပါ။

*************************************************

"..."

ဖုန်းမှ Ringtone သံကြား၍ လက်ကို မြန်မြန်ဆေးပြီး ဖုန်းကို ကြည့်လိုက်သည်။ နံပါတ်အစိမ်း။ တစ်ဖက်က ခေါ်လာတာက ကျွန်မရဲ့ Official နံပါတ်။ တော်ရုံ ကျွန်မ ဖုန်းနံပါတ်ကို မပေးတတ်သူမို့ ယခုခေါ်တဲ့ဖုန်းမှာ မှားခေါ်တာ ဖြစ်နိုင်သည်။ အတွေးနဲ့အတူ ဖုန်းကိုင်လိုက်သည်။

"ဟုတ်ကဲ့ အမိန့်ရှိပါရှင်"

"အမိန့်ပေးလို့ရရင် ကိုယ့်ဆီခဏလာခဲ့ပါလား"

"ရှင်"

"ကိုယ့်ကို မသိဘူးလား"

"ဟုတ်ကဲ့ လူမှားနေတယ်ထင်တယ်ရှင့် ကျွန်မဆီမှာ ဒီဖုန်းနံပါတ်နဲ့ပတ်သက်ပြီး ဘာမှမမှတ်ထားလို့ပါ"

"ဪ...ခင်ဗျားလေးက ကိုယ့်ဖုန်းနံပါတ်တောင် မသိမ်းထားသလို မှတ်လည်းမမှတ်မိဘူးပေါ့"

"ကျွန်မကို သိလို့လား"

"မင်းတောင် ရင့်ကျက်နေပြီပဲ သဲငယ်"

"ဪ ကိုဆန်းလွင်"

"မှတ်မိသေးသားပဲ ကိုယ့်ကို"

"နွေ့ကို အဲ့လိုခေါ်တာ အစ်ကိုပဲရှိလို့ပါ။ အဲ့လိုတော့ ထပ်မခေါ်ပါနဲ့"

"အင်းပါ။ ခင်ဗျားလေး မကြိုက်ရင် မခေါ်တော့ပါဘူး"

"ဟုတ်ပါပြီ။ အခုဘာကိစ္စရှိလို့ နွေ့ဆီ ဖုန်းဆက်တာလဲ။ အလုပ်ထဲမှာမို့ အရေးတကြီးပြောစရာမရှိရင် ဒါပဲနော်"

"ခင်ဗျား တော်တော်စိမ်းကားတာပဲ။ ခင်ဗျားတို့ ရုံးနားရောက်နေလို့ သတိရပြီး ဆက်လိုက်တာပါ။ နေ့လယ်စာ စားချိန်ဆိုတော့ ထမင်းစားရင်း စကားလေး ဘာလေးပြောရအောင်လို့ပါ"

"နေ့လယ်စာက နွေစောစားထားတယ်။ ထမင်းစားချိန် နာရီဝက်ကို အပြင်ခဏသွားမလို့"

"အဲ့ဒါဆို ကိုယ်လိုက်ပို့ပေးမယ်လေ"

"ရပါတယ်။ ဝယ်စရာလေးရှိလို့ ခဏထွက်တာပါ။ ရုံးကမောင်လေးကို လိုက်ပို့ဖို့ပြောထားပါတယ်"

"မသိဘူးကွာ ရုံးရှေ့မှာ ၁၂ နာရီ ကိုယ်စောင့်နေမယ် ထွက်မလာရင် လုံခြုံရေးဂိတ်ကို ခေါ်ခိုင်းလိုက်မယ်"

"ဘာသဘောလဲ။ နွေ့ကို အကြပ်ကိုင် ခြိမ်းခြောက်လို့ရမယ် ထင်နေလို့လား။ အဲ့လိုပုံစံ၊ အဲ့လေသံနဲ့ တွေ့ချင်စိတ်တွေ တဖွားဖွားဖြစ်နေပါဦးမယ်"

"ရမလားလို့ ပြောကြည့်တာပါကွာ။ ဒါမယ့် ကိုယ်တကယ်စောင့်နေမှာပါ။ မင်းလာလာ မလာလာ နေ့လယ်မလာရင် ညနေထိ စောင့်နေမယ်။ ကိုယ်ရန်ကုန်ရောက်တုန်းလေးပဲ ခင်ဗျားလေးဆီ လာခဲ့တာပါ"

"အဲ့ဒါတော့ သဘောပါ။ တားခွင့်မရှိပေမယ့် ငြင်းခွင့်တော့ရှိတယ်မလား။ ဒါပဲနော်"

ပြောပြီး ကျွန်မ ဖုန်းချပစ်လိုက်တယ်။

အခုချိန်မှ ကျွန်မနဲ့တွေ့ပြီး သူက ဘာဖြစ်ချင်တာလဲ။ ကိုယ်ရွေးထားတဲ့လမ်းကို ဆက်လျှောက်ပေါ့။ ဘာကိစ္စ နောက်ပြန်လှည့်ချင်ရတာလဲ။ ကျွန်မအတွက် နဂိုထဲက သူ့အပေါ် စွဲလန်းတဲ့အထိ ချစ်ခဲ့တာမျိုး မဟုတ်တဲ့အတွက် အခုချိန်မှာ သူတစ်ပါးခင်ပွန်းကို ထပ်မပတ်သက်ချင်ပါ။

နေ့လယ်ထမင်းစားချိန်ရောက်တော့ အပြင်ထွက်ဖို့ ပိုက်ဆံအိတ်ယူပြီး ရုံးပေါ်မှ ဆင်းခဲ့လိုက်သည်။ CCTV Monitor မှာ ကြည့်လိုက်တော့ ခြံရှေ့မှာ ကားတစ်စီးရပ်ထားတာ တွေ့လိုက်ရသည်။ သူဖြစ်နေမလားလို့ ကြည့်ပေမယ့် ကားထဲထိုင်နေသောကြောင့် လူကို သေချာမမြင်ရပါ။

တကယ်ပဲ သူသာဆိုရင် ကျွန်မ ထွက်လာတာမြင်လျှင် လှမ်းခေါ်နေမှာ သေချာသည်။ မသွားပြန်ရင်လည်း ညနေထိ စောင့်နေမှာ စိုးရတယ်။ ကျောက်တန်းထိပြန်ရမှာမို့ အပြန်နောက်ကျနေမှာ။ ဘယ်လိုပဲ စိမ်းအောင်နေပေမယ့် သူ့အတွက် တွေးပူမိပြန်သည်။ လိုက်ပို့မယ့်မောင်လေးကို ဖုန်းဆက်ပြီး မလာဖို့ပြောပြီးမှ ခြံအပြင်ကို လမ်းလျှောက်ထွက်ခဲ့လိုက်သည်။

ကားနားရောက်တော့ ကျွန်မကိုမြင်ပြီး ပြုံးပြတဲ့သူ့ကြောင့် ရုံးကလူတွေတွေ့ရင်တော့ စပ်စုကြမှာ မြင်ယောင်မိသေးသည်။

"မျှော်ရကျိုးနပ်သွားပြီ။ တက်...ကိုယ်ဘယ်လိုက်ပို့ပေးရမလဲ"

ကျွန်မ သွားမယ့်နေရာ ပြောပြလိုက်သည်။ ကားမောင်းနေသော်လည်း သူ့ခေါင်းက ကျွန်မဘက် စောင်းနေသည်။

"ရှေ့ကြည့်မောင်းပါ။ နွေ ထွက်မပြေးပါဘူး"

မျက်စောင်းထိုးရင်း ကျွန်မ ပြောလိုက်တော့

"ကိုယ်မှ မင်းကို သေချာမမြင်ဖူးသေးတာ။ အခုလို ထပ်တွေ့ခွင့်ရလိမ့်မယ်လို့ ထင်ကိုမထင်ထားတာ။ ကိုယ်အရမ်းဝမ်းသာတယ်။ တကယ်ပြောတာ"

သူ့စကားဆုံးတော့ ကျွန်မ ကားအပြင်ဘက်ကိုပဲ မျက်နှာလှည့်လိုက်တယ်။ ဆက်ပြောနေမှာ စိုးရတယ်လေ။

ကျွန်မကို ရုံးပြန်ပို့ပေးပြီး

"ကိုယ်မနက်ဖြန်လည်း ဒီချိန်ပဲ လာခဲ့မယ်။ ကိုယ့်ကို တွေ့ခွင့်ပေးပါလား"

"နာရီဝက်ပဲ အပြင်ထွက်ခွင့်ရတာ။ လာလည်း ခဏပဲတွေ့ရမှာ။ အဝေးကြီးကနေ လာမနေပါနဲ့ ပင်ပန်းပါတယ်။ ပြီးတော့ နွေတို့ ထပ်မတွေ့သင့်တော့ဘူး"

"သဲငယ်ရယ်...နာရီဝက်ဆိုတာ ကိုယ့်အတွက် အကြာကြီးပါပဲ။ မင်းသာ တွေ့ခွင့်ပေးပါ"

"နွေ့ဘက်ကတော့ ထပ်မတွေ့ချင်ဘူး"

ပြောပြီးတာနှင့် တစ်ခါတည်း လှည့်ထွက်ခဲ့လိုက်တယ်။ ကျွန်မ အသည်းက နုတယ်လေ။

အဲဒီလိုနဲ့ နောက်ရက်တွေမှာလည်း သူစောင့်နေတာ တွေ့ရသည်။ ကျွန်မ ထွက်မတွေ့ဘဲ မမြင်ချင်ယောင် ဆောင်နေလိုက်တယ်။ ညနေပါ စောင့်နေတာ တွေ့ရပြန်သည်။ ဖယ်ရီနဲ့မို့ ခြံဝင်းထဲက ထွက်လာတာ ကျွန်မကို သူမမြင်လောက်ဘူး။ ဘယ်ချိန်ထိများ ကျွန်မကို သူစောင့်နေမှာပါလိမ့်။ ပြန်ရမယ့်ခရီးက ဝေးတယ်မလား။ စောစောပြန်ရောပေါ့။ အခုတော့ ကျွန်မမှာ တွေးပူနေမိပြီ။

တစ်ပတ်ကျော်ကြာတော့ ဇွဲကောင်းတဲ့သူ့ကြောင့် ကျွန်မ ထွက်တွေ့ဖြစ်သည်။ ကားက အမြဲတမ်းနီးပါး လာရပ်နေတာမို့ လုံခြုံရေးဂိတ်မှ မြင်ရသလို ရုံးကား အဝင်အထွက်မှာလည်း တွေ့နေရသောကြောင့် ကြာရင် လူပိုမြင်နိုင်တယ်။

ကျွန်မ ထွက်လာတာတွေ့တော့ မုန့်မြင်တဲ့ကလေးလိုပဲ ပျော်သွားတဲ့အပြုံးက ချိုမြိန်လွန်းနေပြန်သည်။ ကျွန်မ ကားပေါ်တက်ပြီး မောင်းခိုင်းလိုက်သည်။

"ရုံးရှေ့ကြီးမှာ မကောင်းဘူးမို့ တစ်နေရာရာကို မောင်းသွားလိုက်ပါ"

တက်ကြွသည့် လေသံဖြင့်

"အိုကေ"

"အချိန်သိပ်မရလို့ ဆိုင်တွေ သွားမနေနဲ့ဦး။ အဝေးကြီးလည်း မသွားပါနဲ့"

လူရှင်းပြီး နေရိပ်တဲ့ နေရာလေးမှာ ကားရပ်လိုက်သည်။ ခါးပတ်ဖြုတ်ပြီး ကျွန်မဘက် လှည့်ထိုင်လာသည်။ ကျွန်မ ဆံပင်ကို ကိုင်ရင်း

"ကိုယ်တကယ်ပျော်နေတာ။ ကိုယ့်ကို လုံးဝမတွေ့တော့ဘူးထင်နေတာ"

သူ့လက်ကို ပုတ်ထုတ်ရင်း ဆံပင်ပြန်သပ်လိုက်ပြီး

"ပြောချင်တာ မြန်မြန်ပြောပြီး ပြန်ကြမယ်လေ။ အချိန်က သိပ်ရတာမဟုတ်ဘူး။ တစ်နာရီကျော်ရင် နေ့တစ်ဝက်ခွင့် ဖြတ်ခံရမှာ။ ပြီးတော့ ဒီနေ့တွေ့ပြီးရင် မနက်ဖြန် မလာပါနဲ့တော့။ အဲ့ဒါပြောချင်လို့ နွေလာတွေ့တာ"

ချက်ချင်း သူ့မျက်နှာ ညှိုးငယ်တဲ့ပုံ ပေါက်သွားတယ်။

"ကိုယ့်ကို အဲ့လောက်တောင် ခါးခါးသီးသီး ဖြစ်နေတာလား"

ပြောပြီး အိတ်တစ်အိတ်ကို ဖြည်နေသည်။ အထဲက ထွက်လာတာ Pocari Sweat အအေးဘူး။ ကျွန်မ လက်ထဲ ထည့်ပေးရင်း

"ကိုယ့်ကို နှင်ရတာ မောနေပြီမလား။ အမောပြေ သောက်လိုက်ဦး"

"မှတ်မိနေတာလား"

"ခင်ဗျားလေးကတော့ မေ့နေပြီထင်တယ်မလား။ သဲငယ်နဲ့ပတ်သက်တာတွေ ကိုယ်မှတ်ထားပါတယ်။ သဲငယ်သာ ကိုယ်နဲ့ပတ်သက်တာတွေ မမှတ်မိဘူးမလား"

"ဒီလိုပါပဲ။ အရေးမကြီးဘူးထင်တဲ့အပိုင်းတွေကို ခေါင်းထဲက ထုတ်ထားတဲ့သဘောပါ။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် နွေ့အကြိုက်ကို တကူးတကဝယ်လာပေးတာ ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။ ဒါနဲ့ ဒီနေ့မှ ဝယ်ခဲ့တာလား။ အရင်ရက်တွေကရော"

"နေ့တိုင်းပါပါတယ်ဗျာ။ ပထမဆုံးတွေ့တဲ့ရက်ကပဲ မပါတာ။ ရုတ်တရက် တွေ့ရမယ်ဆိုတော့ လမ်းကြောင်းပြောင်းပြီး လာခဲ့ရလို့ မဝယ်ခဲ့ရဘူးမို့"

"ဪ...အိမ်က အမျိုးသမီးကိုရော အဲ့လိုဂရုစိုက်ရဲ့လား"

"ကိုယ့်ကို ရွဲ့နေတာလား"

"အတည်မေးတာပါ။ မိန်းမတွေဆိုတာ ဘယ်အရွယ်ဖြစ်ဖြစ် ကိုယ့်ချစ်သူ၊ ခင်ပွန်းရဲ့ ဂရုစိုက်မှုကို လိုချင်ကြတာပဲလေ။ ဒါမှလည်း အိမ်ထောင်ရေးက တည်မြဲမှာ။ ပြီးတော့ နွေတို့ကြားမှာ စည်းရှိသင့်တယ်မလား။ မေ့နေမှာစိုးလို့ သတိပေးတယ်လို့ မှတ်ပါ"

"ဟုတ်ပါပြီဗျာ။ ခင်ဗျားလေးသဘော။ ဟုတ်ပြီလား"

"ဒါနဲ့ နွေ့ဆီနေ့တိုင်းလာနေတာ အဆင်ပြေရဲ့လား။ အဝေးကြီးမို့ မေးတာပါ"

"ကိုယ့်ဆိုဒ်တစ်ခုက သဲငယ်တို့နားမှာ။ အရမ်းတော့ မနီးဘူးပေါ့။ ပြီးတော့ ကိုယ် သာကေတမှာ အခန်းဝယ်ပြီး ပြောင်းနေ,နေတာ။ သွားရလာရနီးအောင်လို့"

"ဪ"

"သဲငယ်ရော အလုပ်မှာ အဆင်ပြေရဲ့လား"

ဘုကြည့်ကြည့်ပြီး

"အဲ့လိုမခေါ်ပါနဲ့ဆို"

"ကိုယ်ကလည်း အဲ့လိုပဲ ခေါ်ချင်နေတာ"

"ရတယ်လေ အာ့ဆို နောက်လာမတွေ့နဲ့တော့"

"အမိရယ် အရမ်းခြိမ်းခြောက်တာပဲ"

"အဲ့ဒါတောင် ကြောက်လို့လား"

"ဟုတ်ပါပြီ။ ခင်ဗျားလေး မျက်စောင်း ခဏခဏမထိုးနဲ့။ ကျုပ်က အသည်းယားရင် ဖက်နမ်းပစ်မှာ"

သူအဲဒီလိုပြောတော့ ကျွန်မ မျက်လုံးမှိတ်ထားလိုက်တယ်။

"ဘာလုပ်တာလဲ"

"မျက်စောင်းထိုးရင် ဖက်နမ်းမယ်ဆို။ အာ့ကြောင့် မျက်လုံးမှိတ်ထားတာလေ"

"ဟင်းနော်...အသည်းယားအောင် မလုပ်ပါနဲ့ဆိုတာကို တကယ်နမ်းမိတော့မယ်"

"ရော်...အဲ့ဒါတော့ စိတ်ပေါ်ပဲ မူတည်တာမလား။ နွေဘာလုပ်လုပ် နမ်းမှာပဲမလား"

"သိတယ်ပေါ့"

"သိတာပေါ့ ၁၉ နှစ်သမီး မဟုတ်တော့ဘူး"

"ပြောထားဦးပေါ့ကွာ။ တစ်နေ့ အဲ့နှုတ်ခမ်း အဲ့လိုပြောနိုင်ဦးမလား စောင့်ကြည့်ရသေးတာပေါ့"

"လျှာရှိသရွေ့ စကားပြောနိုင်တယ်။ ဘာမှတ်"

အအေးသောက်ရင်း တစ်ယောက်တစ်ခွန်း ငြင်းခုံရင်း ပိုပြီး ရင်းနှီးလာသလိုပါပဲ။ နာရီကြည့်လိုက်တော့ ၁၂ နာရီ ၂၀ မိနစ်။

"နွေ့ကို ပြန်ပို့ပေးတော့လေ။ ၂၀ တောင် ဖြစ်နေပြီ"

သူ့လက်တစ်ဖက် ကျွန်မ ဂုတ်ပိုးကို လာကိုင်သည်။ တစ်ခုခုကို လက်လျှော့သည့်ပုံစံနှင့် သက်ပြင်းချရင်း ဂုတ်ပိုးကို ဖွဖွလေး ရိုက်ပြီး ဇက်ကို တစ်ချက်ညှစ်နေပြန်သည်။

"အဲ့ဒါဘာဖြစ်နေတာလဲ"

"ကိုယ်ဖြစ်နေတာပြောပြရင် မင်းစိတ်ဆိုးမှာပေါ့"

"အာ့ဆို မပြောနဲ့တော့။ ပြန်ပို့ပေး"

သိချင်စိတ်ကို မျိုသိပ်ပြီး ပြန်ပို့ခိုင်းလိုက်သည်။ ကြာရင် အခြေအနေတွေ ရှုပ်သွားနိုင်သည်။

ကျွန်မကို ပြန်ပို့ပြီး သူပြန်သွားသည်။ ပြန်ခါနီး နောက်ရက်တွေ ထပ်လာမှာမို့ ထမင်းစောစောစားထားဖို့ မှာသွားသေးသည်။ ဘယ်သူက သူ့ကို တွေ့ပါ့မယ် ပြောလို့လဲ။

ကျွန်မ နွယ်နှင်းမြူအကောင့်မဝင်ဖြစ်တာ (၄) လ ကျော်လောက်ရှိမယ်ထင်တယ်။ ကိုကြီး အလုပ်တာဝန်နဲ့ တရုတ်ကို (၆)လ သွားရမယ်ပြောလို့ ကျွန်မလည်း မဝင်ဖြစ်တာ ကြာပြီ။ ကိုကြီးပြန်ရောက်လို့ ဖုန်းဆက်မှ ဝင်ဖြစ်ဖို့ စိတ်ကူးထားတာ ဒီနေ့တော့ ဘာကြောင့်မှန်းမသိ စိတ်တွေ တစ်မျိုးဖြစ်နေသည်။ သူ့ကြောင့်များလား။ ပိုင်ရှင်ရှိပြီးသားမို့ မပတ်သက်မိအောင် ရှောင်မိသလို ကျွန်မအိမ်၊ ကျွန်မရုံး၊ ကျွန်မ ပတ်ဝန်းကျင် အားလုံးသိနေသူမို့ မပတ်သက်ချင်တာလည်း ပါပါတယ်။

စိတ်တစ်မျိုးဖြစ်နေလို့ ညဘက် လိုင်းတက်မိကာမှ ပိုဆိုးသွားသည်။ အပြာစာ ဖတ်ပြီး အရည်ရွှဲလာတာကြောင့် ထ,ဆေးလိုက်ရသေးတယ်။

ဒီနေ့လည်း သူရောက်နေပြန်သည်။ ထမင်းစားချိန်ရောက်တော့ ကျွန်မ ထွက်တွေ့လိုက်တယ်။ ကားတံခါးဖွင့်ပြီး ဝင်ထိုင်၊ ခါးပတ်ပတ် လုပ်နေတာကို သူကြည့်နေသည်။

"မင်း ဒီနေ့ လှနေပါလား"

"မြှောက်မနေပါနဲ့။ မောင်းတော့"

ကားမောင်းရင်း

"တကယ်ပြောတာပါကွာ"

"ညက အိပ်ရေးပျက်ထားတာကို လှတယ်ဆိုတော့ ဘာလား"

"ဪ...ဘာလို့"

"အိပ်မပျော်လို့"

"ကိုယ့်အကြောင်းတွေ တွေးနေလို့လား"

"နိုးပါနော်"

"အင်းပါ။ ဒီနေ့ ကိုယ့် Site လိုက်ကြည့်မလား"

အမှတ်မရှိတဲ့ ကျွန်မ ခေါင်းညိတ်ပြရင်း

"ခဏပဲမလား နီးရင် သွားလိုက်မယ်လေ"

ခြံရှေ့ကားရပ်ပြီး ခြံတံခါးဆင်းဖွင့်နေတာကြောင့် ဆိုဒ်မှ ဟုတ်ရဲ့လားလို့ စဉ်းစားမိသည်။ ခြံအလယ်မှာတော့ ဆောက်လက်စ အဆောက်အဦ။

နှစ်ထပ်တိုက်ပုံစံ ဆောက်လက်စတိုက်။ အခန်းဖွဲ့လက်စ၊ ဘေးနံရံလည်း တချို့ပြီးသလောက်။ ဘယ်လိုတွေလည်း မသိပေမယ့် လုပ်ငန်းဆောင်ရွက်ဆဲဆိုတာတော့ ကြည့်တာနဲ့ သိသာပါတယ်။

လျှောက်ကြည့်နေတဲ့ ကျွန်မနား သူကပ်လာသည်။ ကျွန်မ တစ်ကိုယ်လုံးကို ကြည့်ပြီး

"သဲငယ်ရယ်..."

"နွေ မသေသေးပါဘူး။ ဘာလို့ တ,နေတာလဲ"

"ချစ်လို့ပေါ့ကွာ"

"အမ်... ဒီအချိန်မှာ အဲဒီလိုစကားတွေ မပြောသင့်တော့ဘူးမလား။ တတ်နိုင်သလောက် အစ်ကို့ဘက်က စောင့်ထိန်းပါ"

သူ့ကိုပြောပြီး မျက်နှာချင်းမဆိုင်မိအောင် ဆောက်လက်စ ပြတင်းပေါက်ဘက်ကို လျှောက်သွားလိုက်တယ်။ ပြတင်းကနေ အပြင်ရှုခင်းတွေ ကြည့်နေတုန်း သူအနောက်ကနေ လာဖက်ပြီး လည်တိုင်ကို လာနမ်းတော့ ပခုံးနောက်ပြန်ဆုတ်ပြီး ရုန်းလိုက်မိသည်။ သူ့လက်နှစ်ဖက်ကို ရှေ့မှာ ယှက်ထားတာမို့ ကျွန်မ ရုန်းပေမယ့် သူ မလွတ်ခဲ့ဘူး။

"နွေ့ကို လွှတ်ပေးပါ"

ကျွန်မ ပြောသော်လည်း မလွှတ်တဲ့အပြင် ဆံပင်တွေ၊ နားရွက်တွေကိုပါ နမ်းလာသည်။ ရှေ့မှာယှက်ထားတဲ့ သူ့လက်တစ်ဖက် အပေါ်တက်လာသည်။ ကျွန်မပါးကို ကိုင်ပြီး သူ့ဖက်လှည့်လိုက်၍ ကျွန်မ ခေါင်းကို လှည့်ပြီး ငြင်းလိုက်မိသည်။

ကျွန်မဘက်က ငြင်းနေပြီမို့ သူလွှတ်မည်ထင်ထားသော်လည်း မလွှတ်ခဲ့ပါ။ လည်တိုင်၊ နားရွက်၊ နားရွက်အနောက်အထိ လျှာနဲ့ လျက်ရင်း ရင်သားကိုညှစ်လာချိန်မှာတော့ ကျွန်မရဲ့ ထိန်းထားတဲ့ စိတ်တွေ လွတ်ထွက်သွားသည်။ ကျွန်မ လိုချင်တောင့်တနေသောအရာ ကျွန်မရှေ့ကို ရောက်နေပြီဖြစ်သလို ကိုယ့်ကိုချစ်တဲ့သူ၊ ကိုယ်က ရင်ခုန်ရတဲ့သူမို့ ဆက်ပြီးမငြင်းဆန်နိုင်ဘဲ သူ့ဘက်လှည့်ပြီး နှုတ်ခမ်းချင်း နမ်းလိုက်မိတယ်။

ပြတင်းပေါက်ဝမှာမို့ လူမြင်နိုင်သည်။ ကျွန်မ တွေးသလို သူလည်း တွေးမိပုံရသည်။ နမ်းနေရင်း ခါးကိုဖက်ပြီး နေရာရွှေ့ရာသို့ နမ်းရင်း ကျွန်မ ပါသွားသည်။ အခန်းတစ်ခုဆီရောက်မှ နမ်းတာကို ရပ်လိုက်ပြီး ကြမ်းပြင်မှာ ဗွီနိုင်းစကို ခင်းနေသည်။ သူဘယ်အထိသွားဖို့ စဉ်းစားနေပါလိမ့်။ ယူနီဖောင်းနှင့်မို့ လဲှအိပ်ဖို့ဆိုတာ မဖြစ်နိုင်ပါ။

သူပြန်လာပြီး ကျွန်မကို ထပ်နမ်းပြန်သည်။ ဒီတစ်ခါတော့ ကျွန်မ မငြင်းတော့ပါ။ သူ့အနမ်းတွေကို တုန့်ပြန်ရင်း ခါးမှာဖက်ထားတဲ့လက် ကျွန်မ တင်ပါးကို ညှစ်လာသည်။ ညှစ်နယ်နယ်ရင်း လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ခပ်ဆဆ ရိုက်ပြန်သည်။ ရင်သားဆီ ပြန်ရောက်လာချိန်မှာတော့ အနမ်းတွေမှာ ပြင်းပြမှုတွေ ပါလာသည်။ အသက်ရှူသံတွေ ပြင်းလာသလို စုပ်ယူမှုတွေ အားကောင်းလာတယ်။

တော်တော်ကြာကြာနမ်းပြီးမှ ကျွန်မ လူချင်းခွာဖို့ သူ့ကိုတွန်းလိုက်တယ်။ အဲ့တော့မှပဲ အသက်ဝဝ ရှူရတော့သည်။ ထပ်နမ်းဖို့ သူအနားကပ်လာတော့ ကျွန်မ ခေါင်းခါပြလိုက်တယ်။ တော်သင့်ပြီဆိုသည့်သဘော။ မတားမဖြစ်လို့ တားလိုက်ရတာပါ။ အဲဒီလိုတရှိုက်မက်မက် မနမ်းရတာကြာပြီမို့။ တားရတာကလည်း ရှေ့ဆက်တိုးမိမှာစိုးလို့။ သူ့လိင်တံမှာလည်း ကျွန်မကို လာထောက်နေပြီမို့ အခုချိန်မှ မတားမိရင်...။

ကျွန်မ ငြင်းနေတာကြောင့် ဇွတ်မလုပ်တော့ဘဲ ကြမ်းပြင်မှာ ထိုင်ချလိုက်တာမို့ ကျွန်မလည်း ထိုင်လိုက်သည်။

"ကိုယ်တောင်းပန်ပါတယ်။ သဲငယ်ကို ခွင့်မတောင်းဘဲ လုပ်ခဲ့မိလို့"

"ရပါတယ် နွေလည်း စိတ်မထိန်းနိုင်ဘဲ ပြန်နမ်းမိတာပဲ"

"ကိုယ့်မှာ မိဘပေးစားလို့သာ ယူလိုက်ရတာ အဲ့အပိုင်းတွေ သိပ်မလုပ်ဖြစ်ဘူး"

သူပြောတော့ ကျွန်မ ခေါင်ငုံ့ထားမိသည်။

"သူကလည်း အဲ့အပိုင်း စိတ်သိပ်မပါဘူး။ ကိုယ်က လုပ်ရင်တောင် သူက ခံရုံပဲ။ ဘာမှမတုန့်ပြန်ဘူး။ တစ်ခါတစ်လေ စာဖတ်တောင် မပျက်ဘူး"

"ဟားဟား..."

သူ့အပြောကြောင့် ကျွန်မမှာ စိတ်မထိန်းနိုင်ဘဲ အသံထွက်ရယ်မိသည်။

"ရယ်ပါ။ ကိုယ်အတည်ပြောနေတာ သဲငယ်နဲ့ အခုလိုနမ်းရတာတောင် အရမ်းကောင်းနေတာ။ ဒီ့ထက်သာဆို ဘယ်လောက်တောင် ကောင်းမလဲသဲငယ်ရယ်...ကိုယ်အချိန်တွေ နောက်ဆုတ်လို့ရရင် သဲငယ်ကိုပဲ လက်ထပ်မှာ"

"အခုချိန်မှတော့ မဖြစ်နိုင်တာတွေ ပြောမနေပါနဲ့တော့။ ပြီးခဲ့တာလည်း ပြီးခဲ့ပြီ။ နွေ့ဘဝလည်း နေသားကျနေပါပြီ"

"ကိုယ့်ကိုလေ နမ်းလက်စနဲ့ bj လေး လုပ်ပေးပါလားဟင်"

ပြောလည်းပြော၊ ပုဆိုးကို ဖြည်ပြီး သူ့လီးကို ထုတ်ပြသည်။ သူ့လီးမှာ တောင်နေသည်။ သူငတ်တာ တကယ်ဟုတ်ချင် ဟုတ်မည်။ လိမ်တာလည်း ဖြစ်နိုင်သည်။ ဒါပေမယ့် အခုချိန်မှာ ထိုးသွင်းခြင်းမပါဘဲ သူအာသာပြေအောင် လုပ်ပေးလိုက်မယ်လို့ ကျွန်မ တွေးမိသည်။

နှစ်ယောက်စလုံး ကြမ်းပြင်မှာ တင်ပလ္လင်ခွေထိုင်နေတာမို့ နေရာမရွှေ့တော့ဘဲ ထိုင်လျက်ပင် ရှေ့ကို ကိုင်းပြီး မှုတ်ပေးလိုက်တယ်။ သူ့လီးထိပ်ကလေးကို လျှာဖျားလေးနဲ့ ပတ်ပြီး လီးထိပ်ဖူးအရစ်ကို လျှာပြားနဲ့လျက်လိုက်သည်။

"အား...ကောင်းလိုက်တာ သဲငယ်ရယ်"

သူ့ဆီမှ အသံထွက်လာတာမို့ ဆက်ပြီး လက်နဲ့ ဂွင်းထုသလို အပေါ်အောက်ဆွဲချရင်း လီးထိပ်ကို လျက်ပြီး ထိပ်ပေါက်ဝလေးထဲကို လျှာထိပ်လေး သွင်းလိုက်တယ်။ သူ့ဆီက အသံထပ်ထွက်လာသလို ခါးအထိရှည်တဲ့ ကျွန်မဆံပင်ကို သူသပ်တင်နေသည်။ လက်တစ်ဖက်တည်း စုကိုင်ပြီး နောက်လက်တစ်ဖက်က ကျွန်မ ခေါင်းကို ကိုင်ထားတယ်။

လီးထိပ်လျက်ရင်း တစ်ချောင်းလုံး ငုံပြီးမှ ပြန်ထုတ်ခါနီးတွင် လီးထိပ်ဖူးကို ပြွတ်ခနဲ စုပ်လိုက်တယ်။ ခေါင်းကိုင်ထားတဲ့ သူ့လက်က ကျွန်မ ခေါင်းကို ပိုဖိလာသည်။ တင်ပလ္လင်ခွေ ထိုင်နေရာမှ သူ့ခြေထောက်ကို ပဆစ်တုပ်ပုံစံပြောင်းနေသည်။ ကျွန်မ ထင်လိုက်တာက ညောင်းလို့ ရွှေ့တယ်လို့ ထင်ခဲ့ပေမယ့် တကယ်တမ်းတော့ မဟုတ်ခဲ့ပါဘူး။ သူ့ခြေထောက်ပြောင်းပြီးချိန်မှာ ကျွန်မ စုပ်ပေးတာထက် သူ့ခါးက လှုပ်ရှားလာပြီး ကျွန်မ ပါးစပ်ကို လိုးရင်း ကျွန်မခေါင်းကို အတင်းဖိလာတာမို့ ကျွန်မလက်နှစ်ဖက်နဲ့ ကျွန်မခေါင်းပေါ်က သူ့လက်ကို ဖယ်ဖို့ ကြိုးစားမိသည်။

သူ့လက်ကို ကိုင်ပြီး ဖယ်ဖို့လုပ်နေပေမယ့် ခေါင်းကို အောက်စိုက်ထားတာရယ်၊ ယောက်ျားအားရယ်ကြောင့် ဖယ်လို့မရခဲ့ဘူး။ ဆက်တိုက်ဆောင့်လိုးချက်တွေကြောင့် ကျွန်မ အသက်ရှူမဝသလို ခံစားရသည်။ နဂိုထဲက အောက်ငုံ့တာများရင် အသက်ရှူရ ခက်တဲ့သူမို့ အခုလို အောက်စိုက်ပြီး ပါးစပ်အလိုးခံနေရတာ ပိုပြီး အသက်ရှူကြပ်စေသည်။

ဖယ်ဖို့ကြိုးစားပေမယ့် မရတဲ့အဆုံး ဖယ်ဖို့ မကြိုးစားတော့ဘဲ သူ့လက်ကို ရိုက်လိုက်သည်။ ကုတ်ဆွဲသည်။ လက်ကို မရတော့ သူ့ပေါင်ကို ဆွဲဆိတ်လိုက်သည်။ ဒါလည်း ဆောင့်လိုးနေတာ ရပ်မသွားဘူး။ တစ်ချက်တော့ ဆောင့်နေတုန်း လီးထိပ်နား သွား,ရောက်တဲ့အချိန် မှန်းပြီးကိုက်လိုက်တယ်။ အဲ့တော့မှ လန့်ပြီး လွှတ်ပေးတော့တယ်။

"ကိုယ် တောင်းပန်ပါတယ်။ တစ်ခါမှ အဲဒီလို မခံစားဖူးဘူး။ အရမ်းကောင်းနေတာနဲ့ သဲငယ်ကို မညှာမိသလိုဖြစ်သွားတယ်။ ကိုယ့်ကို စိတ်ဆိုးသွားလားဟင်"

"မခံစားဖူးတာက တစ်ပိုင်း၊ ကိုယ်ချင်းမစာတတ်တာက တစ်ပိုင်း သပ်သပ်စီပါ။ တော်သေးတယ်။ နွေတို့ မယူဖြစ်လို့။ အမျိုးသမီးကိုလည်း အဲဒီလိုမညှာတာလို့ ဟိုက မလုပ်ပေးတာ နေမှာပေါ့"

"မဟုတ်ရပါဘူးသဲငယ်ရယ်။ ကိုယ်တစ်ကယ်တောင်းပန်ပါတယ်။ နောက်မဖြစ်စေရဘူး။ ကိုယ်ကတိပေးပါတယ်"

"နောက်ကိစ္စ နောက်မှပေါ့။ အခုတော့ နွေ့ကို ရုံးပြန်ပို့ပါ။ အချိန်နောက်ကျနေပြီမို့"

"အင်းပါ ကိုယ်ပို့ပေးမှာပါ"

ကျွန်မ ရုံးကို ပြန်ရောက်တော့ တစ်နာရီထိုးတော့မယ်။ အဲဒီနေ့က နာရီဝက်စာ ဒဏ်ကြေးအဖြတ်ခံရသည့်အပြင် ညနေတွင် အာသီးယောင်လာပါသည်။ ၂ ရက်လောက်တော့ နေရခက်ပြီး တံတွေးမြိုချလျှင်ပင် မြိုရခက်သည့် ဝေဒနာခံစားလိုက်ရသည်။

အချစ်ဆိုတာ အမည်ခံလား။ လိုသုံးလား။ အဖြည့်ခံလား။ ကျွန်မအတွက်တော့ အချစ်သည် မပတ်သက်သင့်သည့် ခံစားချက်တစ်ခုပင်။

(၆)လကျော်လာတဲ့အထိ ကိုကြီးဆီက အဆက်အသွယ်မရခဲ့ပါ။ ကျွန်မနဲ့ ဆက်ဆံတဲ့အချိန် အတွင်းက ညှစ်တာကို ကြိုက်တယ်ဆိုပြီး ကိုကြီးပြောခဲ့ဖူးလို့ အတွင်းသားညှစ်တဲ့ လေ့ကျင့်ခန်းကို တစ်နေ့နှစ်ကြိမ်လောက် လုပ်ဖြစ်ခဲ့တယ်။ ဒါပေမယ့် ကိုကြီးတစ်ယောက် ပေါ်မလာခဲ့ပါ။

မျှော်သူပေါ်မလာတဲ့အချိန်မှာပဲ မမျှော်တဲ့သူကတော့ ကျွန်မဆီကို ဖုန်းတွေ ဆက်တိုက်ဆက်နေခဲ့တယ်။ ကိုဆန်းလွင် ဖုန်းတွေဆက်တိုက်ခေါ်နေတာမို့ ကျွန်မ သူ့ဖုန်းနံပါတ်ကို Block ထားလိုက်သည်။

နွယ်နှင်းမြူ အကောင့်ထဲကို ပြန်ဝင်ပေမယ့် ဘယ်သူနဲ့မှ မချိတ်မိတာကြောင့် ကျွန်မ ဆက်မသုံးဖြစ်ဘဲ ခဏပစ်ထားလိုက်တယ်။ ကိုဆန်းလွင် ဖုန်းခေါ်တိုင်း ကျွန်မဆီမှာ Noti လာပေါ်နေတာမို့ တစ်ရက်တော့ ကျွန်မ သူ့ဖုန်းကို ခေါ်လိုက်တယ်။

"ဟယ်လို သဲငယ်"

"အင်း"

"ကိုယ်ဖုန်းဆက်တိုင်း မအားသေးပါချည်းပဲ။ ကိုယ့်ဖုန်းကို ချပစ်နေတာလားဟင်"

"နွေ ဘလော့ထားတာပါ"

"ဪ ဘာလို့ ဘလော့ထားတာလဲ။ ကိုယ်ခေါ်ရင်တော့ မအားသေးပါပဲ ပြောတယ်"

"အင်း တမင်အဲ့ဒါပဲ ထားထားတာ။ စက်ပိတ်ထားပါတယ် လုပ်ထားလည်းရတယ်။ စက်ပိတ်ထားတယ်ဆိုရင် နောက်မဆက်တော့မှာစိုးလို့"

"ဆရာမကြီးကလည်း ပညာတွေပြတယ်နော်"

"ဒီလိုပါပဲ။ ပြောလေ...ပြောစရာရှိလို့ ဆက်တာလား။ အလုပ်ထဲမှာမို့ Noti တက်လာတော့ သူများမြင်ရင် မကောင်းဘူးမို့"

"မင်းအနမ်းတွေကို အရမ်းလွမ်းနေလို့"

ထိတ်ခနဲ ရင်လှိုက်ခုန်သွားမိသော်လည်း ဟန်ဆောင်ရင်း

"အပိုတွေက ပြောပြန်ပြီ။ ပြီးရင် သူပဲ ပါးစပ်မုဒိန်းကျင့်ဦးမယ်။ တော်ပါ"

"မလုပ်တော့ပါဘူးကွာ။ အဲ့နေ့က ကိုယ် စိတ်လွတ်သွားလို့ပါ"

"စိတ်လွတ်လို့ပဲ ကိုယ်ပါလွတ်ရင် မလွယ်ဘူးနော်။ တော်ပါပြီဗျာ။ နွေတို့ မတွေ့တာဘဲ ပိုကောင်းပါတယ်။ အစ်ကို့အမျိုးသမီးကိုလည်း နွေ အားနာတယ်"

"သူက သူ့ကိုမလုပ်ရင်ပြီးရော။ ဝယ်စားချင်စားတဲ့။ ပြီးတော့ သဲငယ်နဲ့ ကိုကို့အကြောင်းကို သူသိတယ်။ ထိုင်ဝမ်မှာတုန်းကအကြောင်းတွေ သူ့ကို ပြောပြဖူးတယ်"

"ဪ... အဲ့တော့ သူဘာပြောလဲ"

"ဘာမှမပြောပါဘူး။ သူက နဂိုထဲက အေးဆေးသမားဆိုတော့ ကိုယ့်ကို ဘာမှကို မပြောတာ"

"ထားပါတော့။ တခြားပြောစရာမရှိရင် ဒါပဲလေ။ အကြောင်းမရှိရင် နွေ့ဆီ ဖုန်းမဆက်ပါနဲ့။ ပြီးတော့ နံပါတ်က နွေ ဘလော့ထားတာမို့ ဆက်လည်း မထူးဘူးမို့။ နွေ့ဘက်က ကိစ္စရှိရင်တော့ ဆက်လိုက်ပါ့မယ်"

"အင်းပါ...အာ့ဆိုလည်း ကိစ္စမြန်မြန်ရှိပါစေဗျာ။ ကျုပ် ခင်ဗျားလေး အနမ်းတွေ လွမ်းလှပြီ"

"တော်ပါ။ အပိုတွေ အရမ်းပြောတတ်တယ်နော်"

"မင်းနဲ့ကျမှပါကွာ"

"ဟုတ်ပါပြီ။ အာ့ဆို ဒါပဲနော်"

တကယ်ပဲ သူ ကျွန်မဆီကို ဖုန်းထပ်မဆက်တော့ပါဘူး။

****************************************************************************************

ဘယ်သူက အဖြည့်ခံလဲ...?

ဒီလိုနဲ့ပဲ နေလာလိုက်တာ ဓမ္မတာလာပြီး နောက်ပိုင်းမှာတော့ စိတ်ထဲမှာ လိုချင်တောင့်တစိတ်တွေ ထပ်ဖြစ်လာခဲ့တယ်။ ကိုကြီးဆီက အဆက်အသွယ်မရသလို၊ ယုံကြည်ရတဲ့သူလည်း မရှိတာမို့ မျက်လုံးထဲ ကိုဆန်းလွင်ကိုပဲ သတိရမိတယ်။ ဖုန်းဆက်ကြည့်ရင်ကောင်းမလား စဉ်းစားရင်း အခြေအနေသိရအောင် ခေါ်ကြည့်လိုက်သည်။

"ဟယ်လို"

"သဲငယ် ထူးထူးဆန်းဆန်း ကိုယ့်ကို ဖုန်းဆက်လို့ပါလား"

"မဆက်ရဘူးလား။ အာ့ဆို ဒါပဲလေ"

"မဟုတ်ပါဘူးကွာ။ မင်းကလည်း စိတ်ချည်းပဲ"

"ဒီလိုပဲ သတိရလို့ဆက်လိုက်တာ"

"ကိုယ့်ကို လွမ်းနေတာလား။ အခုလာခဲ့ရမလား"

"အခုတော့ မလာပါနဲ့ဦး။ ညနေအားရင် (၃)နာရီလောက် ရုံးမှာ လာကြိုပေးမလား"

"လာမှာပေါ့။ ကိုယ်က မင်းအနမ်းတွေကို လွမ်းနေတာ။ (၃)နာရီမထိုးခင်ကတည်းက ကိုယ်ရောက်နေစေရမယ်။ စိတ်ချ"

"အင်းပါ။ အာ့ဆို ဒါပဲနော်။ အလုပ်တွေ လက်စသတ်လိုက်ဦးမယ်"

ဖုန်းချပြီးတာနဲ့ Viber ကနေ Director ဆီ စာပို့ပြီး ညနေ (၃)နာရီပြန်ဖို့ ခွင့်တောင်းလိုက်တယ်။ Director မှ "OK" ဆိုတာနှင့် Gate Pass ရေးပြီး HR Manager မှာ လက်မှတ်သွားထိုးထားလိုက်တယ်။ တော်ကြာ ပြန်ခါနီးမှ လိုက်ရှာနေရမှာစိုးလို့။

(၃)နာရီထိုးဖို့ (၅)မိနစ်အလိုကတည်းက ပစ္စည်းတွေသိမ်းပြီး စားပွဲကို ရှင်းထားလိုက်သည်။ (၃)နာရီထိုးတာနှင့် အိတ်ဆွဲပြီး ဆင်းခဲ့လိုက်တယ်။ Fingerprint ရိုက်ပြီးမှ လုံခြုံရေးဂိတ်ကို စာရွက်ပေးပြီး ထွက်ခဲ့လိုက်တော့ ရုံးရှေ့မှာ သူရောက်နေတာ တွေ့ရသည်။

ကားပေါ်တက်ထိုင်ပြီး ခါးပတ်ပတ်နေစဉ်

"ဘယ်ကို လိုက်ပို့ပေးရမလဲ။ ထူးထူးဆန်းဆန်း ကိုယ့်ကိုခေါ်တယ်ဆိုတော့ ကိစ္စရှိလို့လား"

"အရင်ဆုံး ဒီကထွက်မယ်လေ။ တစ်နေရာရာ ခဏရပ်ပြီး စကားပြောရအောင်"

ကျွန်မ စကားကြောင့် သူကျွန်မ မျက်လုံးကို စိုက်ကြည့်သည်။ ပြီးမှ ကားမောင်းထွက်ခဲ့ပြီး လူရှင်းတဲ့ ကားလမ်းဘေးမှာပဲ ရပ်လိုက်တယ်။ ခါးပတ်ဖြုတ်ပြီး ကျွန်မဘက် လှည့်ကြည့်သည်။

"ပြောပါဦး။ အရမ်းစိတ်ဝင်စားနေလို့ မအောင့်နိုင်တော့ဘူး"

"ဟိုလေ...ဟိုဟာ"

"ကဲပါ။ ဘာတွေဖြစ်နေတာလဲ သဲငယ်ရယ်။ ကိုယ်က အားနာနေရမယ့်သူ မဟုတ်ပါဘူး။ သဲငယ် ဘာတွေဖြစ်နေလဲ။ ဘာအဆင်မပြေတာ ရှိလဲ။ ကိုယ် ဘာကူညီရမလဲ။ အားမနာနဲ့။ ကိုယ့်ကို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောနိုင်တယ်"

သူက ဆက်တိုက်မေးလေ။ ကျွန်မ ဘာဆက်ပြောရမှန်းမသိလေပါပဲ။

"ဟိုလေ...နွေ့ကို အထင်မသေးရဘူးနော်"

"ပြောပါဆို အမိရယ် စိတ်ပူလာပြီ ဘာတွေဖြစ်နေလို့လဲ"

"အင်း...တစ်ခါတစ်လေ ဟိုစိတ်တွေဖြစ်တဲ့အခါ နေချင်စိတ်တွေ ဖြစ်မိတယ်"

ပြောပြီးမှ ရှက်စိတ်နဲ့ လူက ပိုသေးသွားသလို ခံစားမိတယ်။ သူ့မျက်နှာကိုလည်း မကြည့်ရဲတာကြောင့် ခေါင်းကိုသာ ငုံ့ထားမိသည်။

"အော် ကိုယ်သိပြီ။ အဲ့တော့..."

"သိပြီဆို ဘာလို့ဆက်မေးနေတာလဲ"

"မင်းနှုတ်ခမ်းက ပြောတာကို ကြားချင်လို့ပါကွာ"

"အင်း အဲ့ဒါကြောင့် အစ်ကို့ကို ဖုန်းဆက်မိတာ"

"ဟုတ်ပြီလေ။ အာ့ဆို အခု သဲငယ်ဘာလုပ်ချင်လဲ"

ကျွန်မ မျက်စောင်းလှမ်းထိုးရင်း

"ပြောပြီးပြီလေ"

"အင်းပါ။ အာ့ကြောင့် သေချာအောင် မေးတာ။ အခုဘယ်သွားချင်လဲ"

"လုံခြုံမယ့်နေရာကိုသွားတာ ပိုကောင်းမယ်ထင်တယ်"

"အိုကေ။ ကိုယ်သဘောပေါက်ပြီ။ ခဏလေး ဒီနားမှာ ဟိုတယ်ရှာကြည့်လိုက်မယ်"

သူ Google Map ထဲကနေ ဟိုတယ်ရှာနေတုန်း ကျွန်မ ခေါင်းထဲမှာတော့ အတွေးပေါင်းများစွာနဲ့ ကိုယ့်ဘာသာ သိမ်ငယ်သလို ခံစားမိတယ်။ ဆန္ဒနောက်လိုက်ရင်း ငါ့လုပ်ရပ်က ငါ့ကို အထင်သေးစေမိပြီလို့လည်း တွေးမိတယ်။ အိမ်ပဲ ပြန်ပို့ခိုင်းရင် ကောင်းမလားစဉ်းစားနေတုန်း...

"ဒီဟိုတယ်မဆိုးဘူး။ နီးလည်းနီးတယ်။ အဲ့ပဲ သွားကြမလား"

သူပြနေပေမယ့် ကျွန်မ မကြည့်ဘဲ စိတ်မသက်မသာနဲ့ သက်ပြင်းချရင်း ခေါင်းညိတ်သဘောတူကြောင်း ပြောလိုက်တယ်။

"အစ်ကို အဆင်ပြေမယ်ထင်တဲ့ဆီပဲ သွားပါ။ နွေ ရပါတယ်"

"သဲငယ် အဆင်ပြေရဲ့လား။ တကယ်လို့ စိတ်ပြောင်းသွားရင်လည်း ပြောပါ။ ကိုယ်အတင်း မခေါ်ပါဘူး"

အရေးထဲ သူက မူနေပြန်သည်။ သူလည်း ဒီယုန်မြင်လို့ ဒီချုံကို ထွင်ခဲ့တာပဲ မဟုတ်လား။

"မနောက်ပါနဲ့ အစ်ကိုရယ်။ မိန်းကလေးတစ်ယောက်အတွက် အခုလိုတောင်းဆိုရတာ လွယ်မယ်ထင်နေလို့လား"

ပြောရင်း မျက်ရည်က ဝဲလာတာမို့ မျက်နှာလွှဲရင်း မျက်တောင်ကို ဆက်တိုက်ခတ်နေမိတယ်။

"ကိုယ်နောက်နေတာပါ သဲငယ်ရယ်။ အဲ့လိုမျိုး မဟုတ်ပါဘူး။ ကိုယ့်ကို ပြုံးပြပါဦး"

ပြောရင်း ကျွန်မ မျက်နှာကို ဆွဲလှည့်ပြီး ကျွန်မ နဖူးကို နမ်းလာသည်။

ဟိုတယ်အခန်းထဲ ရောက်ပြီးမှ ကုတင်မှာ ထိုင်နေရင်း...

"နွေ အလွတ်မနေချင်ဘူး"

"သဲငယ် သဘောပါ။ ကိုယ့်ဆန္ဒထက် သဲငယ်ဆန္ဒက ပိုအရေးကြီးပါတယ်။ ဒါမယ့် ကိုယ်လည်း ဆေးစစ်ထားသလို ပိုးကြောက်လို့ ဟိုမှာတောင် ဘာမှမလုပ်ဘဲ ပြန်ခဲ့တဲ့သူပါ"

"အင်းပါ။ ပိုပြီး စိတ်ချရအောင်လို့ပါ။ ဒါနဲ့ ကွိုင်က"

"ဟိုတယ်မှာ ရမှာပါ။ ခဏလေး"

ပြောပြီး ဖုန်းဆက်ဖို့ စားပွဲဆီ သူထ,သွားတယ်။ စားပွဲပေါ်မှာ အလှခွက်တစ်ခုနဲ့ ကွိုင်တွေကို ဈေးနှုန်းကပ်ပြီး တင်ထားတာ တွေ့လိုက်ရသည်။

"ဒီမှာ ထားပေးထားတယ်။ မဆိုးပါဘူး"

"အင်း"

ကျွန်မအနားမှာ လာထိုင်ပြီး ကျွန်မမျက်လုံးကို ကြည့်နေပြန်သည်။ အဖြေရှာနေတာလား အဖြေထုတ်နေတာလား မသိပေမယ့် သူ့မျက်ဝန်းမှာ ပြုံးယောင်သန်းနေတာတော့ ကျွန်မသိတယ်။

ကျွန်မလက်ကို သူ့လက်နှစ်ဖက်နဲ့ အုပ်ကိုင်ရင်း

"ကိုကိုတို့သာ ယူဖြစ်ခဲ့ရင် သိပ်ကောင်းမှာပဲ။ တဖြည်းဖြည်း သဲငယ်ကို ပိုင်ဆိုင်ချင်လာသလိုပဲ"

"အဲဒီလိုဆိုရင်တော့ နွေတို့တွေ့တာ ဒီတစ်ခါ နောက်ဆုံးဖြစ်သွားလိမ့်မယ်။ နွေ့ဘဝမှာ သူများအိမ်ထောင်ရေး ပြိုကွဲအောင် မလုပ်ချင်သလို မယားငယ်လည်း ဘယ်တော့မှ မလုပ်ဘူးမို့"

"အင်းပါ။ သဲငယ်မကြိုက်ရင် ကိုကိုမပြောတော့ပါဘူး"

"အရင်ဆုံး အဲဒီအခေါ်အပြောကိုပဲ ပြင်ပါဦး။ နွေ့ကို နွေလို့ပဲခေါ်ပါ။ သဲငယ်တွေ ကိုကိုတွေက မသုံးသင့်တော့ဘူး။ ပြီးတော့ အိမ်မှာပါ ယောင်ပြီး ကိုကိုလို့ထွက်နေမှ တိုင်ပတ်နေမယ်"

"အင်းပါ။ သဲ...နွေမကြိုက်ရင် မခေါ်တော့ဘူး"

"လိမ်မာသားပဲ"

ကျွန်မ စကားဆုံးချိန်မှာပဲ ကျွန်မ ပါးကို ရုတ်တရက် နမ်းခံလိုက်ရသည်။

"အသည်းယားလို့။ နမ်းချင်နေတာ ကြာလှပြီ။ အခုမှပဲ တရားဝင် နမ်းရတော့တယ်"

ပြောရင်း ကျွန်မ မျက်နှာကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့အုပ်ကိုင်ပြီး နှုတ်ခမ်းကို နမ်းလာသည်။ အစပိုင်း သူစ,နမ်းချိန် မတုန့်ပြန်မိဘဲ သူနမ်းတာကို ငြိမ်နေခဲ့မိတယ်။ သူ့ဘက်ကသာ အနမ်းတွေကို ဆက်တိုက်ပေးရင်း ကျွန်မ ခန္ဓာကိုယ်ကို ပွတ်သပ်လာသည်။ နမ်းနေရင်း လည်တိုင်ကို လက်ချောင်းလေးတွေနဲ့ ဖွဖွလေးပွတ်လာချိန်မှာတော့ ကျွန်မ ကြက်သီးထလာသည်။

ကိုယ့်သွေးခုန်သံကို ကိုယ်ပြန်ကြားရချိန်သည် ယခုလို အချိန်ဖြစ်မည်ထင်သည်။ ကျွန်မ ကိုယ့်သွေးခုန်သံ၊ သူ့ရင်ခုန်သံတွေအပြင် သူ့ရဲ့ အသက်ရှူသံတွေကိုပါ ကြားနေရသည်။ လည်တိုင်နဲ့ ကျောတွေကို ပွတ်သပ်ရုံသာမက ပခုံးကိုလည်း ညှစ်နေပြန်သည်။ နာတာမျိုးမဟုတ်ဘဲ ခံစားမှုတစ်မျိုး ပေးစွမ်းတာတော့ သေချာပါတယ်။ ကျွန်မ သူ့အနမ်းကို ပြန်တုန့်ပြန်မိခဲ့တယ်။

ကျွန်မ အင်္ကျီနှင့် အတွင်းခံသာ ချွတ်ပြီးသွားတယ်။ နှုတ်ခမ်းနှစ်ခုက တစ်စက်မှ မကျွတ်ခဲ့သလို အနမ်းတွေထဲမှာ အသက်ရှူသံပြင်းပြင်းတွေအပြင် တပ်မက်မှုတွေပါ ပါဝင်လာသည်။ နူးညံ့ညင်သာတဲ့ ကိုင်တွယ်မှုတွေကြားမှာ ကျွန်မ စိတ်တွေ လှုပ်ရှားနေခဲ့တယ်။ ရင်သားကို ကိုင်ညှစ်နေပေမယ့် မနာခဲ့သလို ကောင်းတဲ့ခံစားမှုမျိုး ခံစားခဲ့ရသည်။ သူ မကိုင်ခင်ကတည်းက ကျွန်မရဲ့ တောင့်တစိတ်ကြောင့် ကျွန်မ နို့သီးခေါင်းမှာ ထောင်နေခဲ့သည်။ သူကိုင်ညှစ်ချိန်မှာတော့ နို့သီးခေါင်းထိပ်မှာ ယားကျိကျိနှင့် ခံရခက်လှသည်။

သုံးလွှာစကပ်ကို သူဘယ်လိုချွတ်မလဲ တွေးရင်း တစ်ချိန်က ဇစ်ဆွဲချပေးခဲ့တာကို သတိရမိသေးတယ်။ သူကတော့ စကပ်ကို မချွတ်ဘဲ အကွဲနေရာကို လက်ဝင်ပြီး အပေါ်ကို ပင့်တင်လိုက်တယ်။ ထဘီလှန်သလိုပဲ စကပ်ကို အပေါ်လှန်ပြီး အတွင်းခံကို ချွတ်နေပြန်သည်။ အောက်အတွင်းခံ ချွတ်ပြီးပေမယ့် ကျွန်မ အတွင်းသားကို မကိုင်ဘဲ ကျွန်မ အသားတွေကိုသာ အပေါ်အောက်အနှံ့ လိုက်ပွတ်နေသည်။

ကျွန်မဆီမှ တုန့်ပြန်အနမ်းအပြင် ရမ္မက်သံတွေပါ ထွက်လာခဲ့ပြီမို့ ကျွန်မကို ပွေ့ပြီး ကုတင်ပေါ်ကို ခေါ်သွားသည်။ ကျွန်မကို လဲလျက်ထားပြီး ကျွန်မ စကပ်ကို ချွတ်လိုက်သည်။ ကျွန်မ ဘေးမှာ တစောင်းလဲပြီး ကျွန်မဘက်ကို လှည့်လျက် နမ်းနေခဲ့သည်။ ကျွန်မ ခေါင်းအောက်မှာရှိတဲ့ ခေါင်းအုံးကို သူဖယ်လိုက်တယ်။ သူနဲ့နမ်းရင်း ကျွန်မခေါင်းမှာ လန်ထားသလိုဖြစ်နေပြီး နမ်းရတာ ပိုပြီး အားပါသလို ခံစားမိသည်။

နမ်းနေရင်း သူ့လက်က ကျွန်မ ပေါင်တွေကို ပွတ်သပ်နေသည်။ ဗိုက်ကို ပွတ်သပ်ချိန်မှာ ယားလို့ တွန့်မိသေးတယ်။ ဆီးအိမ်နဲ့ အဖုတ်ကြားက အရစ်နေရာကို လက်နဲ့ ဖြည်းဖြည်းချင်း ပွတ်ချိန်မှာတော့ သူ့လက်ကိုကိုင်ပြီး တားမိသည်။ အဲဒီနေရာကိုထိရင် ယားတာမျိုးမဟုတ်ဘဲ ရင်ထဲကလိကလိ ခံစားရတာမို့။

သူ့လက်တွေ နေရာအနှံ့ပွတ်သပ်ပြီးမှ နောက်ဆုံး အဖုတ်တစ်ခုလုံးကို အုပ်ကိုင်ပြီး ဘေးဘက် ပေါင်အတွင်းသားတွေကို ပွတ်နေပြန်သည်။ နမ်းနေသော်လည်း စိတ်က သူ့လက်သွားရာကိုသာ လိုက်ပါနေမိသည်။ သူ့လက် လှုပ်ရှားလိုက်တိုင်း ရင်ခုန်လိုက်၊ ကြက်သီးထ,လိုက်၊ ယားလို့တွန့်သွားလိုက်နှင့် ခံစားမှုမှာ စီးမြောရင်း သူဘယ်အချိန်မှ ရှေ့ဆက်တိုးလာမလဲဆိုတာ တွေးရင်း သူဆွဲခေါ်ရာနောက် မြောပါနေမိသည်။

မထင်ထားတဲ့အချိန်မှာပဲ အကွဲကြောင်းထဲကို သူ့လက်ချောင်းဝင်လာသည်။ ကျွန်မ အရည်တွေနဲ့မို့ အကိုင်ခံရတာ အရမ်းကောင်းသလို သူကလည်း အစိကိုသာ သာသာလေးပွတ်နေသည်။ မိန်းမကိုယ်လမ်းကြောင်းထဲကိုတော့ လက်မသွင်းခဲ့ဘူး။

ကျွန်မဘေးမှာ တစောင်းလဲှနေရာမှ ထပြီး ကျွန်မအပေါ်ကိုတက်လာသည်။ အခုထိ သူ့အဝတ်အစားတွေ မချွတ်ရသေးဘူး။ သူ့အင်္ကျီကို ချွတ်ပေးမလို့ လုပ်ပေမယ့် သူက မချွတ်သေးဘူးလို့ ပြောပြီး ဘောင်းဘီကို ချွတ်လိုက်သည်။

သူ့လီးထွက်လာချိန်မှာ သူကျွန်မကို လှမ်းကြည့်သည်။ စုပ်စေချင်ပုံ ပေါ်နေတာမို့ ကျွန်မ ဒူးကိုထောင်ပြီး သူ့ကို အပေါ်တိုးခိုင်းလိုက်တယ်။ ပြီးမှ သူ့ပေါင်ကို လက်နဲ့ ပုတ်ပြီး

"အပေါ်တိုးခဲ့"

ကျွန်မပြောတော့ သူပြုံးပြတယ်။ လိုချင်တာရတော့မည့် အပြုံးမျိုး။

သူ့လီးကို ကျွန်မ မျက်နှာရှေ့ရောက်အောင် တိုးလာခဲ့သည်။ အနားရောက်မှ ကျွန်မ လီးထိပ်ကလေးကို နမ်းကြည့်လိုက်တယ်။ အနံ့ရှိ/မရှိ နမ်းကြည့်ပြီးမှ အရေပြားလှန်ပြီး ထိပ်ဖူးလေးကို စငုံလိုက်တယ်။ ကျွန်မ ငုံနေတဲ့အချိန် သူ့လက်တစ်ဖက်က ကျွန်မ ခေါင်းက ဆံပင်ကို ပွတ်သပ်နေပြီး ကျန်လက်တစ်ဖက်ကတော့ ခေါင်းရင်းနံရံကို ထောက်ထားတယ်။

ကျွန်မ ရင်ဘတ်အပေါ်နားမှာ ခွထိုင်သလိုမျိုးမို့ ချထိုင်လို့မရဘဲ ကျွန်မခေါင်းနဲ့ လီးကို ချိန်ထားရတာမို့ မတ်မတ်လည်းမဟုတ်၊ ကိုင်းကိုင်းလည်း မဟုတ်။ သူ့ကြည့်ရတာ ခံစားမှုထက် နေရခက်နေတဲ့ပုံမို့ သူ့ကို အပေါ်ထပ်တိုးခိုင်းလိုက်တယ်။

ကျွန်မကို အောက်နည်းနည်းဆင်းခိုင်းပြီးမှ ကျွန်မမျက်နှာကို ခွလာသည်။ ကျွန်မခေါင်းနှစ်ဖက်ဘေးမှာ သူ့ခြေထောက်ရောက်လာပြီး ကျွန်မပါးစပ်ထဲ လီးထည့်ပြီးမှ သူလေးဘက်ထောက်လိုက်သည်။ ကျွန်မ စုပ်ပေးနေချိန် သူ့ခါးကို ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်လာသည်။ သူ့ပေါင်ကို လက်နဲ့ထိန်းရင်း လီးကို ငုံတာထက် အချောင်းပတ်လည်ကို လျှာပြားနဲ့ ပွတ်တိုက်ပေးရင်း လီးထိပ်ကို လျှာထိပ်နဲ့ ဆော့ကစားပေးလိုက်တယ်။

ကျွန်မ စုပ်ပေးနေရင်း သူအားပါလာပြီး လိုးသလိုမျိုး ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်တာ ပိုသွက်လာသည်။ တဖြည်းဖြည်း ဆောင့်လိုးသလိုဖြစ်လာတာမို့ သူ့ပေါင်ကို ခပ်ဆဆရိုက်ပြီး ဆက်မလုပ်ဖို့ တားမိသည်။ ကျွန်မ အာသီး ထပ်မယောင်ချင်ပါ။ အဲ့တော့မှ ဆောင့်တာ ရပ်သွားသည်။

"Sorry ကိုယ်နည်းနည်းလွတ်သွားတယ်"

"ရပါတယ်။ ဟိုတစ်ခါကလည်း အာသီးယောင်ပြီးပြီ။ အာ့ကြောင့်"

"ဟုတ်လား။ ကိုယ်တောင်းပန်ပါတယ်"

"အင်း...ရပါတယ်။ တမင်လုပ်တာ မဟုတ်ရင်ပြီးတာပဲ"

"လုပ်စရာလားနွေရယ်"

ပြောပြီး ကျွန်မအပေါ်ကို တက်လာသည်။ စောနက အရှိန်နှင့် ကျွန်မမှာလည်း အရည်တွေ တအားရွှဲနေပြီမို့ လိုးစေချင်ပေမယ့် သူက အခုထိ အင်္ကျီတောင် မချွတ်ရသေးဘူး။

"ကွိုင် စွတ်လိုက်တော့လေ။ တော်ပြီနော်..."

ပြောပြီး သူ့လီးကို ဖတ်ခနဲ တစ်ချက်ရိုက်လိုက်တယ်။

"ကောင်းလိုက်တာ။ ထပ်ရိုက်ပါဦး"

မျက်စောင်းထိုးရင်း

"ကျိုးအောင် ရိုက်ပေးရမလား"

"မလုပ်ပါနဲ့ အစ်မရယ်။ တစ်ခါမှတောင် မဘာရသေးဘူး ကျိုးစရာလား"

"အဲ့ဒါဆိုလည်း သွားယူတော့လေ"

ကွိုင်ဘူးယူပြီး ကုတင်ပေါ် ပြန်တက်လာသည်။ ကွိုင်စွတ်ပြီး ကျွန်မ ခြေထောက်ကိုမြှောက်ပြီး ကျွန်မပေါင်ကြားထဲမှာ ထိုင်လိုက်တယ်။ လီးထည့်ပြီးမှ ကျွန်မ အပေါ်ကို မှောက်လာသည်။ ကျွန်မကို မပိစေရန် လက်ထောက်ထားပြီး လှေကြီးထိုး ရိုးရိုးနည်းဖြင့် လိုးနေသည်။

ပုံမှန်ထက် နည်းနည်းမဆိုသလောက် တုတ်တဲ့လီးမို့ အဝင်အထွက် သိသာရုံသာ။ လက်ထောက်ထားတဲ့အတွက် အပေါ်ပိုင်းဝေးကွာသလို ခံစားရသည်။ ကျွန်မကတော့ လိုးနေချိန် အသားချင်းထိတာမျိုး၊ နမ်းနေရတာမျိုးကို ကြိုက်နှစ်သက်သူမို့ ယခုလို ထိုးသွင်းဆက်ဆံရုံမျိုးကို မနှစ်သက်တာမျိုး မဟုတ်သော်လည်း အားမလို အားမရနှင့် တစ်ခုခုလိုနေသလို ခံစားရသည်။

ခံစားမှုမှာ ဘယ်လိုမှ မစီးမြောတဲ့အခါ သူ့ကို ရပ်ဖို့ပြောလိုက်တယ်။

"ခဏ"

"ဘာလို့လဲ။ မကောင်းလို့လား"

"မဟုတ်ပါဘူး။ အားမရတော့လို့။ နွေ အပေါ်တက်မယ်"

"ဪ ရတယ်လေ"

ပြောပြီး ကျွန်မအပေါ်မှ ဆင်းသွားမယ်ထင်ထားသော်လည်း မဆင်းသွားဘဲ ကျွန်မကို မျောက်မ ကလေးချီသလို သူ့ကို ခွလျက် ကျွန်မကို ဖက်ပြီး သူလှိမ့်လိုက်တယ်။ အလိုလို ကျွန်မ အပေါ်ရောက်သွားသည်။

ခြေထောက်ကို အပြင်ထုတ်ရင်း ဒူးကိုခေါက်ပြီး သူ့အပေါ်မှာ စွတ်လျက် ထိုင်လိုက်သည်။ သူ့လက်က ကျွန်မပေါင်ကို ကိုင်ထားရင်း မေးငေါ့ပြသည်။ လုပ်လေ ဆိုသည့်သဘော။

သူ့လက်ကို ယူပြီး ယှက်ကိုင်ထားရင်း ဆောင့်လိုက်သည်။ ကျွန်မ မျက်နှာကို ကြည့်နေတာ သိသော်လည်း ကျွန်မ သူ့ကိုမကြည့်ဘဲ ခေါင်းကို အပေါ်မော့ထားလိုက်တယ်။ နည်းနည်းကြာတော့ သူ့ကို ထဖို့ပြောပြီး ဆွဲထူလိုက်တယ်။ လီးကိုတော့ စွတ်ထားလျက်။

"အင်္ကျီမချွတ်ဘူးလား"

"အင်း။ မချွတ်ချင်ဘူး။ ကိုယ့်ရင်ဘတ်မှာ ဒဏ်ရာနဲ့မို့ မင်းကို မမြင်စေချင်ဘူး"

"ဒဏ်ရာပဲ ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး။ ရပါတယ်။ နွေက အသားချင်းထိရတာ ကြိုက်လို့"

"ဒဏ်ရာက အလုပ်လုပ်ရင်း ထိထားတာ။ ရင်ဘတ်အပြည့်ပဲမို့။ မင်းမြင်ရင် လန့်သွားမှာစိုးလို့"

"အဲ့လောက်အသည်းမငယ်ပါဘူး။ ချွတ်မှာသာ ချွတ်လိုက်ပါ။ တစ်ချိန်လုံး ဖုံးကွယ်ထားပြီးပြီပဲ။ နွေ့ကိုတော့ မရှက်ပါနဲ့။ လွတ်လွတ်လပ်လပ်နေပါ။ နော်..."

စိတ်မသက်သာသလိုပုံနဲ့ သူချွတ်လိုက်သည်။ ကျွန်မ မျက်နှာကိုလည်း သေချာကြည့်နေသည်။ သူ့ဒဏ်ရာမြင်ပြီး ပြောင်းလဲသွားမည့် ကျွန်မ မျက်နှာအမူအရာကို စိုးရိမ်နေသလိုပါပဲ။

ဟုတ်ပါတယ်။ သူပြောသလို ရင်ဘတ်မှာ အမာရွတ်တွေ အပြည့်ပါပဲ။ သူထင်သလို ကျွန်မ မလန့်ဘဲ သူ့ဒဏ်ရာတွေကို လက်နဲ့ လိုက်ကိုင်ကြည့်မိသည်။ စိတ်ထဲ ဒီလောက်ပြင်းတဲ့ ဒဏ်ရာရထားတဲ့သူ့ကို သနားတာရော၊ သူ့စိတ်မလုံခြုံသလို ခံစားနေရတာကို သက်သာစေချင်တာရောကြောင့် သူ့အမာရွတ်ကို နမ်းလိုက်တယ်။ နှာခေါင်းနဲ့ နမ်းတာမျိုးမဟုတ်ဘဲ နှုတ်ခမ်းနဲ့ ပြွတ်စုပ်ပြီး နမ်းတာမို့ ယားပြီး သူ ရယ်လာသည်။ ဒီလောက်ဆို သူ့စိတ်ထဲ စိုးရိမ်စိတ် လျော့သွားလောက်ပြီမို့ ဆက်လိုးဖို့ သူ့ကို ဖက်ထားလိုက်တယ်။

ရင်ချင်းအပ်ဖက်ပြီး နှုတ်ခမ်းချင်းနမ်းရင်း လိုးရတာ ပိုပြီး အရသာရှိသလို လိုးရင်း ဒီ့ထက်ပိုလိုချင်စိတ် ဖြစ်လာတာမို့ ခြေထောက်ပုံစံပြောင်းရင်း ဆံပင်ကို တစ်ဖက်ချပြီး သိမ်းလိုက်တယ်။

"နွေ့ကို လည်ပင်းစုပ်ပေးပါလား။ အရာတော့ မထင်စေနဲ့နော်။ ဖွဖွပဲ"

ခေါင်းညိတ်ပြရင်း သူ့မျက်နှာ ကျွန်မ လည်ပင်းနားကပ်လာသည်။ သူလည်ပင်းစုပ်တဲ့အချိန် ကျွန်မစိတ်တွေ လွတ်ထွက်သွားသလို ခံစားလိုက်ရတယ်။ တစ်ဆက်တည်း အဲ့လို ခံစားရင်း အောက်မှာလည်း ကြိတ်ပြီးမွှေ့ပစ်မိတယ်။ သူ့ကို တင်းနေအောင်ဖက်ထားရင်း သူ့ကိုယ်ထဲကို အခုထက်နီးသထက်နီးအောင် လီးကိုလည်း ပိုဝင်သထက်ဝင်အောင် လိုးရင်း ခြေထောက်ကို ခွေထားရာကနေ ထောင်လိုက်တယ်။

လူချင်းခွာပြီး သူ့ကို နံရံမှာ ကျောမှီထိုင်ခိုင်းပြီးမှ ကျွန်မကိုယ်ကို နောက်လန်ပြီး ဆက်လိုးကြတယ်။

ကျွန်မနို့ကိုညှစ်ရင်း လိုးရင်း ဆောင့်ရင်း သူအားမရသလို ဖြစ်လာပြီး နောက်လှန်နေတဲ့ ကျွန်မကို တွန်းလဲှရင်း သူထလိုက်တယ်။ ကျွန်မ ခြေထောက်ကို သူ့ပခုံးမှာတင်ပြီး ဆက်တိုက်ဆောင့်လိုးပြန်တယ်။

နည်းနည်းကြာတော့ ပခုံးတင်ထားတဲ့ ကျွန်မခြေထောက်ကို တင်ပလ္လင်ခွေထိုင်သလို ခွေပြီး သူမတ်တတ်ရပ်ပြီးမှ ဒူးကွေးပြီး ဆောင့်လိုးပြန်သည်။ ဒူးထောက်ဆောင့်တာထက် အပေါ်တည့်တည့်ထည့်ပြီး ဆောင့်သလိုဖြစ်တာမို့ အတွင်းထဲမှာ ပိုထိသလို ခံစားရသည်။

ဒူးကွေးထားတာကြောင့် ကြာကြာမလိုးနိုင်ဘဲ ခဏကြာတော့ ကျွန်မခြေထောက်ကို ဖြည်ပြီး ကျွန်မကို ဘေးစောင်းလှည့်ပြန်သည်။ ကျွန်မ ပေါင်ကိုမ,ကာ တစ်ပေါင်ကျော်အကွက်ဖြင့် လိုးပြန်သည်။

ဆောင့်လိုးရင်း နို့ကိုင်ထားတဲ့ လက်ကို ကျွန်မပခုံးပေါ် ပြောင်းပြီး ကျွန်မပေါင်ကို မ,ကာ ရှေ့နည်းနည်းတိုးလာသည်။ ကိုယ်မကိုင်းဘဲ ပခုံးကိုဆွဲကာ အကြမ်းမဆောင့်ဘဲ ကြိတ်လိုးလေး လိုးနေပြန်သည်။ သူလုပ်သမျှ အလိုက်သင့်နေပေးရင်း မျက်လုံးမှိတ်ကာ ကာမအရသာကို ခံစားနေခဲ့သည်။

ကြိတ်လိုးရာမှ ဆောင့်ချက်တွေ ကြမ်းလာသည်။ နည်းနည်းကြာလာတော့ ကျွန်မ ပခုံးမှလက်ကိုလွှတ်ပြီး သူလဲှလိုက်သည်။ သူ့ပေါင်ပေါ်ရှိတဲ့ ကျွန်မပေါင်ကို မ,ပြီး လဲှလျက် အနောက်မှ ပင့်လိုး,လိုးလာသည်မို့ ကျွန်မ တင်ကို အနောက်ဘက် ကော့ပေးလိုက်တယ်။ လိုးရင်း လိုးရင်း သူထ,ပြီး ကျွန်မကို လေးဘက်ထောက်ခိုင်းပြန်သည်။ ပခုံးကနေကိုင်ပြီး နောက်ကနေ ပင့်လိုးသလို ဆောင့်ရင်း နည်းနည်းကြာတော့ ဆက်တိုက်မြန်မြန်ဆောင့်ရင်း သူပြီးသွားတယ်။

သူပြီးသွားပြီး ကျွန်မကျောမှာ ထပ်လျက်မှောက်နေတာမို့ ကျွန်မ ဒူးမထောက်တော့ဘဲ မှောက်အိပ်ပေးလိုက်တယ်။ ကျွန်မ ကျောပေါ်မှာ သူ့ကို အနားယူစေခဲ့သည်။

နည်းနည်းအမောပြေတော့ သူဆင်းသွားတယ်။ ရေချိုးခန်းထဲသွားပြီး ဆေးကြောပြီး ပြန်ရောက်လာတော့ အချိန်ရသေးတာမို့ ကုတင်မှာလဲှရင်း ကျွန်မကိုဖက်ပြီး စကားပြောရင်း သူအိပ်ပျော်သွားတယ်။ သူအိပ်နေတာကို စောင့်ပေးရင်း သူနိုးမှာစိုးလို့ အတွေးများစွာနဲ့ ကျွန်မ ငြိမ်နေခဲ့မိတယ်။

သူနိုးလာတော့မှ ကျွန်မ ကြည့်နေတာကိုတွေ့ပြီး

"Sorry, ကိုယ်အိပ်ပျော်သွားတယ်"

"ရပါတယ်။ အာ့ဆို နွေတို့ပြန်ကြတော့မလား"

ကျွန်မ အမေးမှာ အဖြေပြန်မလာဘဲ ကျွန်မနှုတ်ခမ်းကို နမ်းလာသည်။

"ဖြစ်နိုင်ရင် မပြန်ချင်တော့ဘူး။ ကိုယ်တစ်ခါမှ အခုလို စိတ်ရှိလက်ရှိ မလုပ်ဖူးဘူး။ ကိုယ့်ဘက်က စိတ်ရှိရင်တောင် တစ်ဖက်က ဘာမှမတုန့်ပြန်တော့ လုပ်ရတာ စိတ်မပါတော့ဘူး"

"မပြန်လို့တော့ မရဘူးကိုယ့်လူ။ အိမ်က ပြန်ချိန်ရောက်လို့ ပြန်မလာသေးရင် ဖုန်းဆက်နေမှာ"

"ယေက်ျားနောက်လိုက်သွားပြီလို့ ပြောလိုက်ပေါ့"

"မနောက်နဲ့နော်။ နွေတို့ပတ်သက်မှုက တစ်ယောက်လိုအပ်ချိန် တစ်ယောက်ဖြည့်ဆည်းပေးတဲ့ နေရာမှာပဲ ရှိသင့်တယ်။ ဒီ့ထက်မပိုသင့်ဘူး"

"အင်းပါ။ ကိုယ်က ချစ်လို့ စတာပါ။ နွေမကြိုက်ရင် မစတော့ဘူး။ တစ်ခုပဲ ကိုယ့်ကို အရင်လို ကိုကိုလို့ပဲခေါ်ပါလား။ သဲငယ်ခေါ်တာ မကြားရတာ ကြာလှပြီ"

"လောဘတွေ မကြီးပါနဲ့တော့။ အခုလောက်နဲ့ပဲ ကျေနပ်တော့။ အာ့ဆို နွေ သွားဆေးဦးမယ်"

ကျွန်မ ထ,ထွက်လာတော့ သူလည်း အဝတ်တွေ ဝတ်နေသည်။ အဝတ်အစားလဲပြီး ပြန်လာခဲ့ကြသည်။

"နွေ ဗိုက်ဆာနေလား"

"အင်း နည်းနည်းပါ"

"ဒီနားမှာ မြီးရှည် ကောင်းတဲ့ဆိုင်ရှိတယ်။ စားသွားပါလား။ ဒီနားရောက်တိုင်း မင်းကို ခေါ်သွားဖို့ စိတ်ကူးထားတာ"

"အထဲမှာ လူရှင်းရဲ့လား"

"အထဲမှာ VIP Room ရှိတယ်။ အဲ့လိုဆို ရတယ်မလား"

"အာ့ဆိုလည်း သွားမယ်လေ"

တကယ်ပဲ စားကောင်းတဲ့ဆိုင်ပါပဲ။ ကျွန်မ တစ်ထိုင်တည်း နှစ်ပွဲစားပြီး ဗိုက်အင့်သွားသည်။ ပိုက်ဆံရှင်းခါနီး ကျွန်မ ထုတ်ပေးပေမယ့်

"ကိုယ်ကျွေးဖို့ ခေါ်လာတာပါ။ အခုလို စားတာကိုပဲ ဝမ်းသာနေတာ။ အားနာပြီး မစားမှာစိုးလို့"

"အယ်...နွေက ကိုယ့်ဘာသာရှင်းမယ်ဆိုပြီး ၂ပွဲစားလိုက်တာ။ အဲ့လိုမျိုးဆို မစားပါဘူး"

ကျွန်မ အကျင့်က သူများကျွေးရင် အာသာပြေသာ စားတတ်ပြီး ကိုယ့်ဘာသာ ဝယ်စားရင်တော့ စိတ်ကြိုက် စားတတ်တာ သူသိနေတာမို့ အခုလိုပြောတာပါ။

ကျွန်မကို လမ်းထိပ်ထိ လိုက်ပို့ပေးခဲ့သည်။

ကျွန်မ လိုချင်တောင့်တနေသော ဆန္ဒတစ်စုံတစ်ရာတော့ ပြည့်ဝသွားခဲ့သည်။

လိုချင်ဆန္ဒအတွေးတွေ မရှိတော့သလို အဲဒီညက နှစ်ခြိုက်စွာ အိပ်ပျော်ခဲ့တယ်။ ကျွန်မအတွက် သူက အဖြည့်ခံလား။ သူ့အတွက် ကျွန်မက အဖြည့်ခံလား။ ဘယ်သူက ဘယ်သူ့အဖြည့်ခံဆိုတာ မသိပေမယ့် ကျွန်မတို့ နှစ်ယောက်လုံး ဆန္ဒပြည့်ဝခဲ့ကြတယ်။

*****************************************************************************

တွေ့ခဲ့ဖူးသည် သို့သော်...

ဆန္ဒပြည့်ဝသွားတဲ့အခါ စိတ်တွေ တည်ငြိမ်သွားခဲ့တယ်။ ကိုဆန်းလွင်ဘက်က မဆက်သွယ်ခဲ့သလို ကျွန်မဘက်ကလည်း မဆက်သွယ်ဖြစ်ခဲ့ပါ။ တစ်ခါတစ်လေ ကျွန်မ စိတ်ထဲ လိုချင်မိတဲ့အချိန်မျိုးမှာ ကိုဆန်းလွင်ကို ဖုန်းဆက်ခဲ့ပေမယ့် ဖွင့်မပြောချင်သောကြောင့် သာကြောင်း၊ မာကြောင်း မေးရုံသာ စကားပြောဖြစ်ခဲ့ကြသည်။ သူ့ဘက်ကတော့ ကျွန်မ ဖုန်းဆက်တိုင်း "မင်းအတွက် ကိုယ်ရှိတယ်နော်"ဆိုတဲ့ စကားကို ပြောနေခဲ့ပေမယ့် ကျွန်မဘက်ကတော့ သူတစ်ပါးအိမ်ထောင်ရေးတွင် ကိုယ့်ကြောင့် မထိခိုက်စေချင်တာမို့ ထပ်မပတ်သက်ဖို့ ဆုံးဖြတ်ခဲ့သည်။

ဒီလိုနဲ့ပဲ ကျွန်မ တစ်ယောက် နွယ်နှင်းမြူ ဘဝထဲကို ပြန်ဝင်လာခဲ့မိတယ်။

ကျွန်မကို ကမ်းလှမ်းတဲ့ လူတွေထဲကမှ ကောင်လေးတစ်ယောက်ကို ရွေးခဲ့သည်။ သူပြောတဲ့ စကားတွေကြောင့် ကျွန်မ စိတ်တွေ လှုပ်ရှားမိသလို ကျွန်မ လိုချင်တဲ့ လိင်ဆက်ဆံမှုမျိုး သူပေးနိုင်လိမ့်မယ်လို့ ကျွန်မ စိတ်ထဲမှာ ခံစားမိနေတယ်။ သူနဲ့ စကားပြောလို့ အဆင်ပြေပြီးတဲ့နောက် Vega Star Hotel ကို ချိန်းခဲ့သည်။

အရင်လိုပဲ အတူတွဲမဝင်ချင်တဲ့ ကျွန်မ သူ့ကို အရင်ဝင်စေခဲ့တယ်။ ဒါပေမယ့် သူ့ထက်အရင် ကျွန်မ ရောက်နေခဲ့သည်။ သူ့ကို မမြင်ဖူးပေမယ့် တစ်ယောက်တည်းဝင်သွားတဲ့ သူ့ပုံစံကြောင့် သူဖြစ်မယ်လို့ ကျွန်မ အတပ်သိနေခဲ့တယ်။ Taxi ပေါ်က ဆင်းပြီး ဟိုတယ်ရှေ့မှာ ရပ်နေစဉ် Taxi ဆရာရဲ့ ပြုံးစိစိမျက်နှာအပြင် တပ်မက်မှုမျက်လုံးတွေကို မျက်နှာလွှဲရင်း သူ့ဆီက အခန်းနံပါတ်ပို့တာနဲ့ ကျွန်မ ဟိုတယ်ဝင်းထဲကို ဝင်ခဲ့လိုက်သည်။

အခန်းထဲ ရောက်တဲ့အချိန် ကုတင်မှာထိုင်ပြီး ခဏနားရင်း စကားပြောနေစဉ်မှာပဲ ဓမ္မတာလာနေတယ်ဆိုတာ ကျွန်မ စိတ်က သိလိုက်တယ်။ သူ့ကို ပြောပြခဲ့ပေမယ့် ဟိုတယ်အခန်းထဲရောက်နေပြီမို့ မပြန်ဖို့ရယ်၊ ကွန်ဒုံးနဲ့ပဲ နေမှာမို့ အဆင်ပြေမှာပါလို့ သူပြောလို့ ကျွန်မလည်း မပြန်ဘဲ အတူနေဖို့ကို သဘောတူခဲ့တယ်။ သူ့အသက် (၂၇) လို့ ပြောခဲ့ပေမယ့် ကျွန်မ အမြင်မှာတော့ သူဟာ ကောင်လေးတစ်ယောက်အနေနဲ့ပဲ မြင်မိခဲ့တယ်။ ဒါပေမယ့် သူ့ရဲ့ လိင်ဆက်ဆံတဲ့အပိုင်းမှာတော့ သူဟာ ကောင်လေးမဟုတ်ဘဲ အတွေ့အကြုံရှိတဲ့ လူကြီးဆိုတာကို သိခဲ့ရတယ်။

လူနဲ့မလိုက်စွာ သန်မာတဲ့အပြင် အားပါပါ ဆက်ဆံမှုတွေအကြား မမောပန်းခဲ့သလို သူ့အကြိုက်လိုက်ပြီး နေပေးခဲ့တယ်။ ဆက်ဆံပြီးလို့ နားတဲ့အချိန် အတူထိုင်ရင်း ကျွန်မ ပခုံးကိုဖက်ထားခဲ့တာမို့ သူ့ရင်ခွင်ထဲ မှီပြီး ထွေရာလေးပါး စကားတွေ ပြောခဲ့ကြတယ်။ လက်သွက်တဲ့သူက ကျွန်မ ပခုံးကို ဖက်ထားရာကနေ ကျွန်မ ရင်သားကိုလည်း လှမ်းကိုင်တတ်ပါသေးတယ်။ ဆက်ဆံပြီးလို့ အထွတ်အထိပ်ရောက်ပြီးပေမယ့် သိပ်မကြာခင်မှာပဲ သူ့လိင်တံက ပြန်လည်မာကြောနေခဲ့တယ်။ မထင်မှတ်ထားလောက်အောင် သူ့ရဲ့ လုပ်နိုင်စွမ်းကို အံ့သြခဲ့ရတယ်။ အဲဒီနေ့က သူ (၄) ကြောင်း ပြီးသွားခဲ့တယ်။ တွေ့ပြီးနောက်ပိုင်းမှာ ထပ်တွေ့ဖို့ ပြောဖြစ်ကြပေမယ့် ကျွန်မ လိုချင်တဲ့ ခံစားမှုမျိုးမရခဲ့တာကြောင့် ကျွန်မ လက်မခံဖြစ်ခဲ့ဘူး။

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ကျွန်မ လိုချင်တာရသွားရင် လိုင်းမသုံးဖြစ်ပေမယ့် ကျွန်မ အကောင့်ကို စာပို့နေကျ လူတွေ ရှိနေခဲ့တယ်။ ကျွန်မ ရှိသည်ဖြစ်စေ၊ မရှိသည်ဖြစ်စေ စာပို့ထားတတ်ကြသည်။ ကျွန်မ လိုင်းသုံးဖြစ်ခဲ့ရင်လည်း Wifi ကြောင့် အမြဲတမ်းနီးပါး လိုင်းဖွင့်ထားတတ်တယ်။ အားတဲ့အချိန် ဝင်ကြည့်တတ်သလို Message Request တွေလည်း အမြဲကြည့်ဖြစ်သည်။ ပို့လာတဲ့ စာတိုင်းကို ဝင်ဖတ်ဖြစ်သလို Reply ပြန်သင့်တယ်လို့ ခံစားမိတဲ့ သူတိုင်းကို Reply ပြန်ပို့တတ်ပါသေးတယ်။

အကောင့်တစ်ခုက ပို့လာတဲ့စာကြောင့် ကျွန်မ Reply ပို့ခဲ့တယ်။ နောက်နေ့မှ ကျွန်မကို သူစကားလာပြောခဲ့သည်။ စကားတွေပြောရင်း ရင်းနှီးမှုတွေ ခံစားမိသလို သူလိုအပ်ချိန်နဲ့ ကိုယ်လိုချင်နေတဲ့အချိန် ကြုံလာတဲ့အခါ ကျွန်မတို့ Video Call ပြောဖြစ်ခဲ့ကြတယ်။ စ,မြင်မြင်ချင်း ကျွန်မ လန့်မိခဲ့သည်။ သူ့မျက်နှာမှာ ကြောက်စရာကောင်းတာထက် လူမိုက်ပုံမျိုးဖြစ်တာကြောင့် သူ့မျက်နှာပြပြီးမှ ငြင်းရမှာလည်း ကျွန်မ အားနာမိခဲ့တယ်။ စကားတွေပြောဖြစ်ကြရင်း သူဟာ လူမိုက်မဟုတ်ဘူးလို့လည်း ခံစားမိသည်။ ဒီလိုနဲ့ တစ်ရက်တော့ ကျွန်မ အလုပ်နဲ့ နီးတဲ့နေရာမှာပဲ သူ့ကိုလာကြိုခိုင်းပြီး ကျွန်မတို့ တွေ့ခဲ့ကြတယ်။ စတွေ့တဲ့နေ့မှာပဲ ကျွန်မတို့ ဟိုတယ်သွားဖြစ်ခဲ့ကြတယ်။ အပြင်မှာတော့ သူဟာ လူမိုက်ပုံစံ မဟုတ်ခဲ့ပါဘူး။

သူနဲ့ လိင်ဆက်ဆံရတာ ကျွန်မအတွက် ကောင်းတဲ့ခံစားမှုမျိုးရှိခဲ့သလို သူလိုချင်တဲ့ BJ ကိုလည်း ကျွန်မ လုပ်ပေးခဲ့တယ်။ ကျွန်မ အပေါ်တက်တိုင်း သိပ်ကြာကြာမခံနိုင်ဘဲ ကျွန်မကို မှောက်ပြီး သူ့စိတ်ကြိုက်ဆောင့်ရင်း အထွတ်အထိပ်ရောက်ရတာကို သူနှစ်သက်ပုံရပါတယ်။ အမြဲနီးပါး ကျွန်မတို့ ဆက်ဆံခဲ့ကြတာ BJ ပေးတယ်၊ သူအပေါ်တက်တယ်၊ ကျွန်မ အပေါ်တက်တယ် ပြီးရင် လေးဘက်ထောက်ပြီး သူပြီးသွားတတ်တယ်။ တစ်ကြိမ်တွေ့ရင် (၂) ကြောင်းလောက်တော့ သူ ပြီးတတ်သည်။ ဒီလိုနဲ့ပဲ တစ်လတစ်ကြိမ်နဲ့ ကျွန်မတို့ (၃)ကြိမ်အထိ တွေ့ဖြစ်ခဲ့ကြတယ်။

ကျွန်မအတွက် သူနဲ့ ဆက်ဆံရတာ နမ်းတဲ့အပိုင်း သိပ်မပါဖြစ်ကြတာကလွဲရင် အဆင်ပြေခဲ့တယ်။ ဒါပေမယ့် ယောက်ျားတို့ သဘာ၀ ကြာရင် ငြီးငွေ့သွားတယ်ထင်ပါရဲ့။ (၃)ကြိမ်မြောက်တွေ့ပြီးနောက်ပိုင်း သူ့အကောင့် ကျသွားတာလား၊ ကျွန်မကို ဘလော့သွားလားမသိပေမယ့် ကျွန်မဘက်မှာ ကီးဘုတ်ပျောက်သွားခဲ့တယ်။ တကယ်ပဲ စိတ်ကုန်ခဲ့တယ်ဆိုရင်တောင် အဲဒီလိုပျောက်သွားစရာမလိုကြောင်း ကျွန်မ သူ့ကို ရှင်းမပြဖြစ်ခဲ့မိဘူး။

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

တစ်နေ့တော့ လူတစ်ယောက် ကျွန်မကို စကားလာပြောခဲ့တယ်။ သူရန်ကုန်ရောက်တုန်း တွေ့ချင်တယ်ဆိုပြီး ကမ်းလှမ်းလာတဲ့အချိန် ကျွန်မလည်း လိုချင်နေတဲ့ အချိန်မို့ လက်ခံခဲ့သည်။ ဘယ်ကိုလာရမလဲ သူမေးတော့ "စံရာရွှေပြည်" ဟိုတယ်ကိုပဲ ကျွန်မ ချိန်းလိုက်မိသည်။

ရန်ကုန် မကျွမ်းကျင်တာကြောင့်လား၊ ဟိုတယ်နာမည် သေချာမကြည့်မိတာလားမသိ ကိုယ်ချိန်းတဲ့ ဟိုတယ်မဟုတ်ဘဲ ဗဟိုလမ်းပေါ်က "Hotel Golden Lotus" မှာ သွားမေးခဲ့တယ်။ အခန်းပြည့်နေတာကြောင့် ကျွန်မနဲ့တွေ့ပြီးမှ ဟိုတယ်ထပ်ရှာမယ်ဆိုပြီး ဒီအတိုင်းစောင့်နေခဲ့ကြောင်း သူရှင်းပြသည်။ အတူတွဲမဝင်ချင်တဲ့ ကျွန်မ သူနဲ့တော့ လက်တွဲပြီး ဟိုတယ်ထဲ ဝင်ခဲ့တယ်။ သူနယ်ပြန်ရမှာမို့ တစ်နာရီပဲ အချိန်ရကြောင်း၊ အဲ့ဒီအချိန်လေးကိုပဲ တွေ့ဖို့ပြောခဲ့တာမို့ ကျွန်မတို့ တစ်နာရီပဲ တွေ့ခဲ့ကြသည်။ ဒါပေမယ့် အဲ့ဒီတစ်နာရီတည်းနဲ့ ကျွန်မတို့ နှစ်ယောက် စိတ်ကျေနပ်တဲ့ လိင်ဆက်ဆံမှုမျိုး ရခဲ့တယ်။ ကွန်ဒုံးမပါတဲ့ သူ့ကြောင့် ဟိုတယ်ဝန်ထမ်း လာပေးတဲ့ ကွန်ဒုံးကိုသာ သုံးခဲ့ရသည်။

လာပေးသည့် ကွန်ဒုံးမှာ Aphaw အပြာရောင်လေး။ ကျွန်မ အရမ်းသဘောကျခဲ့တာမို့ မှတ်မိနေတာပါ။ ကွန်ဒုံးမှာပါသည့် အဖုလေးတွေက အဝင်အထွက် ပွတ်တိုက်တိုင်းမှာ ခံစားမှုကောင်းခဲ့တာကြောင့် သူရော ကျွန်မပါ ယခုထိ မှတ်မိနေခဲ့သည်။ ကျွန်မ စိတ်ထဲ Aphaw နဲ့ဆိုတော့ သူ့ဆိုဒ်ကို စဉ်းစားရင်း ပုံမှန်လို့ပဲ ထင်ခဲ့မိတယ်။

တကယ်တမ်း ဟိုတယ်မှ လာပေးခဲ့တာ Pro Max မှန်း နောက်မှသိခဲ့ရသည်။ သူ့လိင်တံဆိုဒ်ရယ်၊ သူ့ရဲ့ မာကြောတောင့်တင်းမှုကြောင့် ကျွန်မ အပေါ်တက်တဲ့အချိန် အရမ်းကောင်းလွန်းလို့ သူ့နှုတ်ခမ်းကို နမ်းရင်း ဇကောဝိုင်း မွှေ့ခဲ့မိတယ်။ မာကြောတဲ့ သူ့လိင်တံကို အထဲမှာ ညှစ်ရတဲ့ အရသာကို ကြိုက်ခဲ့သလို သူကလည်း ကျွန်မ အပေါ်က ဆောင့်ပေးတာကို သဘောကျခဲ့သည်။ ကုတင်အောက်ဆင်းပြီး ကျွန်မကို လေးဘက်ထောက်လျက် သူက အနောက်မှ ခါးကိုင်ပြီး ဆောင့်ရတာကို အားရခဲ့တယ်လို့ သူပြောခဲ့သည်။

သူအထွဋ်အထိပ်ရောက်တဲ့အချိန် ကျွန်မ သူ့အပေါ်မှာ ထိုင်လျက်မို့ သူ့မျက်နှာကို ကြည့်နေမိခဲ့တယ်။ ခံစားမှုကောင်းလွန်းလို့ ခေါင်းတဆတ်ဆတ်ညိတ်ရင်း မျက်လုံးမှိတ်ပြီး ညည်းနေတဲ့ သူ့မျက်နှာကို ထိုင်ကြည့်နေခဲ့တာမို့ ကျွန်မ မှတ်မိနေခဲ့သည်။

ကျွန်မ အဝတ်အစားလဲတော့ အင်္ကျီလက်မောင်းက ကြိုးလေးတွေကို ဖဲကြိုးပုံစံချည်ပေးခဲ့တာ ကျွန်မ မမှတ်မိတော့ပေမယ့် သူမှတ်မိနေခဲ့တယ်။ ကျွန်မ အကြိုက်ဆုံး နှုတ်ခမ်းနီကို ပြန်ခါနီး သူ့နှုတ်ခမ်းကို ဆိုးပေးခဲ့တာကိုပဲ ကျွန်မ မှတ်မိခဲ့သည်။ သူနယ်ပြန်သွားပြီးနောက်ပိုင်း ကျွန်မတို့ ထပ်မတွေ့ဖြစ်ခဲ့ကြပါ။

ယခုအချိန်ထိ သူ ရန်ကုန်ရောက်တိုင်း ကျွန်မကို ကမ်းလှမ်းနေဆဲ။ Sex Partner ရနေပြီဖြစ်ကြောင်း ပြောပြရင်း သူ့ကို ငြင်းခဲ့ဖူးသည်။ ယခုလို စာရေးဖို့အတွက် သူ့ကို မေးမြန်းခဲ့ချိန် ၂၀၁၈ ခုနှစ်၊ ၈ လပိုင်း၊ ၂၄ ရက် သောကြာနေ့မှာ တွေ့ခဲ့ကြောင်း သူပြောပြမှ ကျွန်မ သိရသည်။

ကျွန်မအပေါ် မှတ်မှတ်ရရ ရှိခဲ့သလို ယခုထိ ကျွန်မအပေါ် စိတ်မပျက်သေးတဲ့ တစ်ယောက်ကို ပြပါဆိုလျှင် သူတစ်ယောက်သာ ရှိပါတယ်။ တွေ့ခဲ့ဖူးသည့် သူတွေနှင့် အကြောင်းကြောင်းကြောင့် ထပ်မတွေ့ဖြစ်သော်လည်း သူကတော့ အပေးကောင်းတဲ့ နွယ့်ကို တစ်ခါလောက် ထပ်တွေ့ချင်တယ်လို့ ကျွန်မထံမှာ ယခုထိ ခွင့်တောင်းနေဆဲ...။

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

လူတွေမှာ ကြောက်စရာ အကောင်းဆုံးကို ပြပါဆိုလျှင် လောဘကိုသာ ကျွန်မ ညွှန်မိမယ်ထင်ပါတယ်။ လောဘကြောင့်သာလျှင် အရာအားလုံးကို ကျူးလွန်တတ်ကြသည်မဟုတ်ပါလား။ လောဘကြောင့် လူသတ်တယ်၊ လောဘကြောင့် ခိုးတယ်၊ လောဘကြောင့်.... စတဲ့ တော်တော်များများ ဖြစ်ပျက်ခဲ့တဲ့အရာတွေရဲ့ အကြောင်းတရားကို ကြည့်လိုက်ရင် လောဘမှာ အခြေခံတာကို တွေ့ရမှာပါ။ ကာမစိတ်မှာလည်း တဏှာဆိုတဲ့ လောဘတက်မိတဲ့အခါ မရပ်နိုင်ကြတဲ့ လူတွေ ရှိပါတယ်။

ကျွန်မ တွေ့ခဲ့ဖူးတဲ့ လူတစ်ယောက်မှာလည်း အဲ့ဒီလို ကာမတဏှာမှာ လောဘကြီးခဲ့လို့ ဒုက္ခရောက်ခဲ့ဖူးပါတယ်။ ထိုလူတွင် အိမ်မှာ ဇနီးမယားရှိသည့်အပြင် အပြင်မှာ ချစ်သူကောင်မလေးတွေ ထားသလို၊ ဇယားလေးတွေလည်း အများကြီးရှိကြောင်း သိခဲ့ရသည်။ ထိုများစွာရှိသည်သာမက ကျွန်မကိုလည်း ကမ်းလှမ်းခဲ့ပါတယ်။

"နွယ့်ကို နွယ်မို့လို့ တွေ့ချင်တာပါ"ဆိုတဲ့ သူ့စကားကြောင့် ကျွန်မတို့ တွေ့ဖြစ်ခဲ့ကြသည်။ အမြဲတမ်း အလုပ်မှ ခွင့်ယူ၍သော်လည်းကောင်း၊ နေ့တစ်ဝက်ဖြစ်စေ၊ စောပြန်၍ဖြစ်စေ ထွက်တတ်သူမို့ ယူနီဖောင်းသာ ဝတ်လျက်။ နောက်ပိုင်း အပြင်သွားမည့် အစီအစဉ်ရှိလျှင် အိမ်မှ အဝတ်အစား ကြိုယူခဲ့ခြင်း၊ အစီအစဉ်မရှိဘဲ ထွက်ဖြစ်ခဲ့လျှင် လမ်းမှာ အသစ်ဝယ်ဝတ်ခြင်းဖြင့် ကျွန်မ ယူနီဖောင်းကို လဲစေခဲ့သည်။

ထိုလူနဲ့တွေ့ခဲ့စဉ် ကျွန်မအတွက် စိတ်ကျေနပ်မှုရခဲ့သလို သူသည်လည်း ကျေနပ်ခဲ့ကြောင်း ကြားသိခဲ့ရသည်။ သူသည် ထန်သည်။ မာကြောတောင့်တင်းပြီး သန်မာသည့် လိင်အင်္ဂါကို ပိုင်ဆိုင်သည်။ သက်လုံကောင်းသည်။ Position များစွာကို ဦးဆောင်နိုင်ပြီး လိုသလို ပုံဖော်နိုင်သည်။

သူနဲ့ဆက်ဆံခဲ့ချိန် ကျွန်မ တစ်ခါမှ မကြုံဖူးသော အထိအတွေ့၊ Position အသစ်တွေနှင့် ဆက်ဆံခဲ့ကြသည်။ ရင်ချင်းအပ်သာ ထိုင်ဖူးသော ကျွန်မ သူနှင့်တော့ ပြောင်းပြန်ထိုင်ခဲ့ရသည်။ သူလှဲနေစဉ် သူ့ကို ကျောပေးပြီး သူ့လီးပေါ်ထိုင်ကာ ကျွန်မကို အပေါ်မှ ဆောင့်စေသည်။ တင်ကို ကြည့်ပြီး ရိုက်တတ်သလို သူ့စိတ်ထန်လာရင် ရှေ့ကို လေးဘက်ထောက်ခိုင်းကာ နောက်မှ အားပါပါ ဆောင့်လိုးတတ်သည်။ ထိုသို့ လေးဘက်ထောက်ခြင်းမှာ မထူးဆန်းသော်လည်း ထူးဆန်းသည်မှာ သူ့လက်မ ကျွန်မ စအိုဝမှာ လာပွတ်ခြင်းပင်ဖြစ်သည်။ ခံစားမှုတစ်မျိုးဖြစ်သော်လည်း ကျွန်မ မငြင်းခဲ့ပါ။

ကျွန်မတို့ ၃ ကြိမ်မြောက်တွေ့ပြီး သိပ်မကြာခင်မှာပဲ သူ့အိမ်မှာ ပြဿနာတက်ကြောင်း ကြားသိရသည်။ အခြားမိန်းမတစ်ယောက်နဲ့ ဆက်ဆံနေစဉ် သူ့ဇနီးမှ မိသွားခဲ့သည်ဟု ဆိုသည်။ သူ့ဇနီးဆိုသူမှာ သူ့အကောင့်ကို ဆက်သုံးနေခဲ့သည်။

ကျွန်မနဲ့တွေ့နေစဉ် မမိခဲ့ခြင်းသည် ကျွန်မအဖို့ ကံကောင်းခြင်းပင်။

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ကျွန်မအပေါ် အမြဲတမ်း စိတ်ရှည်စွာ စကားပြောတတ်တဲ့ အစ်ကိုတစ်ယောက်နဲ့ တွေ့ခဲ့ဖူးသည်။ ကျွန်မ တစ်ကြိမ်တစ်ခါမှ မပြီးဖူးသည့်အပေါ် သူကြိုးစားကြည့်ချင်ကြောင်း ကမ်းလှမ်းရာမှ ကျွန်မတို့ All Seasons Inn ကို သွားဖြစ်ခဲ့သည်။

အခန်းထဲတွင် Sex Chair အပြင် တစ်ခါမှမမြင်ဖူးသော အစွတ်တွေကိုပါ တွေ့ခဲ့ရသည်။ ကွန်ဒုံးအစားထိုး အစွပ်ပုံစံမှာ ခေါင်းထိပ်နေရာတွင် အမွှားရှည်ရှည်ပါပြီး ပတ်လည်တွင်လည်း အမွှားတွေ ပါတာ ပထမဆုံး မြင်ဖူးခြင်းဖြစ်သည်။

Sex Chair မှာ ပထမဆုံး ဆက်ဆံဖူးခြင်းဖြစ်ပြီး ထင်သလောက် အသုံးမဝင်ခဲ့ပါ။ ကျွန်မတို့ ဆက်ဆံခဲ့ပုံကို အသေးစိတ်မမှတ်မိသော်လည်း ကျွန်မကို ကြိုးစားကြည့်ချင်သည့် သူ့စိတ်ကြောင့် ၅ နာရီ တွေ့ဖြစ်ခဲ့တာကိုတော့ မှတ်မိနေခဲ့သည်။

ကျွန်မတို့ နေ့လယ်စာ စားချိန်တွင် အစာဝါးရင်း လျှာကိုက်မိရာမှ သူ့လျှာမှာ သွေးထွက်ခဲ့သည်။ သွေးမတိတ်၍ ရေခဲမှာကာ ရေခဲငုံရင်း ရယ်စရာတွေ ပြောဖြစ်ခဲ့သည်။ ကျွန်မတို့ မတွေ့ခင် သူတောင်းဆိုထားသည့် 69 အစား သူ့လျှာမှာ သွေးထွက်နေလို့ မလုပ်ဖြစ်ခဲ့ဘဲ ပြန်ခဲ့ကြသည်။

အဲဒီနေ့က အစ်ကိုတစ်ယောက် ပိုက်ဆံ အတော်ကုန်သွားခဲ့တယ်။ ဟိုတယ်တွင် တွေ့ရသော အစွပ်ကို ကျွန်မအတွက် လက်ဆောင်ဝယ်ထည့်ပေးခြင်း၊ ဟိုတယ်ခန်းခမှာ ၃ နာရီစာအပြင် ထပ်တိုး ၂ နာရီစာပါ ရှင်းရခြင်း၊ နေ့လယ်စာ စားခြင်းအပြင် ကျွန်မကို ပိုက်ဆံ တစ်သိန်းပေးခဲ့သည်။

သူနဲ့ဆက်ဆံခဲ့စဉ်က အချိန်တွေကို မမှတ်မိ၍ ပြန်မေးခဲ့ပေမယ့် သူမဖြေခဲ့ပါ။ ကျွန်မကို ပေးခဲ့တဲ့ ပိုက်ဆံထဲက တစ်ဝက်ပြန်ပေးမယ် ဟု ပြောခဲ့စဉ်ကလည်း လက်မခံဘူးလို့ သူငြင်းခဲ့သည်။ တွေ့ဆုံပြီးနောက်ပိုင်းတွင် သူသည် ကျွန်မ ရင်ဖွင့်တိုင်ပင်ဖော် အစ်ကိုတစ်ယောက်အဖြစ် ယနေ့အထိ ရှိနေခဲ့သည်။

************************************************

နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ရှိခြင်း

ကျွန်မ နွယ်နှင်းမြူ ဘဝဖြင့် Online ချစ်သူ နှစ်ယောက်ရှိခဲ့ဖူးသည်။

တစ်ဦးမှာ နိုင်ငံရပ်ခြား ရောက်နေသော်လည်း Online မှာတော့ ကျွန်မအတွက် အချိန်ပေးခဲ့သည်။ ကျွန်မနဲ့ အပြန်အလှန်စာပို့ရင်း မထင်မှတ်ဘဲ အချစ်အကြောင်းတွေ ပြောဖြစ်ခဲ့ကြတယ်။ အဖော်မရှိတဲ့ ကျွန်မအတွက် လိုင်းပေါ်တွင် သူသည် အဖော်အဖြစ်ရှိနေခဲ့သည်။

စိတ်တို့၏ ဆွဲခေါ်ရာ စိတ်ပြေရာသို့လိုက်ရင်း ကျွန်မ မျက်နှာပါဝင်သည့် အလှဓာတ်ပုံတွေအပြင် ကျွန်မရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်အစိတ်အပိုင်းပုံတချို့အား သူ့ထံ ပို့ခဲ့ဖူးသည်။ ကျွန်မပုံတွေကို သူသိမ်းထားကြောင်း ပြောခဲ့စဉ် ကျွန်မ ထိတ်လန့်မိခဲ့တယ်။ ကံကောင်းထောက်မ၍ သူသည် ယောက်ျားပီသစွာ ကျွန်မအပေါ် တစ်စုံတစ်ရာ ခြိမ်းခြောက်ခြင်းမရှိဘဲ ကျွန်မဘက်မှ အကြောင်းပြချက်မရှိ ရပ်ဆိုင်းဖို့ပြောသည့်အချိန်တွင် သူ့ဘက်မှ နောက်ဆုတ်ပေးခဲ့သည်။

Online ချစ်သူအဖြစ် နောက်တစ်ယောက်မှာ အပြန်အလှန် စ,နောက်ရင်း မထင်မှတ်ဘဲ ရင်းနှီးရာမှ စကားကျွံမိခြင်းဖြစ်သည်။ ကျွန်မ လိုင်းမသုံးဖြစ်တော့ရင်တောင် သူ့ထံမှ သတိရကြောင်း၊ သာကြောင်း၊ မာကြောင်းဖြစ်စေ စာတွေ ပို့ထားတတ်သည်။

ကျွန်မ ဘဝတွင် ပထမဦးဆုံး အာသာဖြေခဲ့ဖူးသည့်နေ့သည် သူနှင့် ဖုန်းပြောရင်းဖြစ်သည်။ သူ့ထံမှ "နွယ်စိတ်ကျေနပ်အောင်၊ နွယ့်စိတ်ထန်အောင် ပြောပေးမယ်" ဆိုသောကြောင့် သူနဲ့ ဖုန်းပြောရင်း အာသာဖြေခဲ့သည်။ သူ့ဆီက စကားသံတွေ နားထောင်ပြီး ဦးပေးတဲ့ လက်ဆောင်ပစ္စည်းကိုသုံးရင်း ဖက်လုံးခွလျက် အာသာဖြေခဲ့မိသည်။ ကျွန်မအပေါ် နားလည်မှုရှိသလို အချိန်တိုင်းနီးပါး ကျွန်မအနားမှာ နောက်ပြောင်ရင်း ရှိနေခဲ့သည်။ အဲဒီအချိန်က သူ့ကို ကျွန်မ "ကို" ဟု ခေါ်ခဲ့သည်။

အပြင်ဒိတ်ဖို့ အဆင်မပြေခဲ့သလို သူ့အပေါ် ဆွဲမထားချင်စိတ်ကြောင့် ကျွန်မဘက်မှ ရပ်စဲရန် တောင်းဆိုချိန်မှာ သူ ရပ်ဆိုင်းပေးခဲ့သည်။ သို့သော်လည်း ခင်မင်မှုအဖြစ် ယခင်ကလို စနောက်ရင်း ကျွန်မအနားမှာ သူရှိနေမြဲ။ ကျွန်မရဲ့ စာတွေဖတ်ပြီးတိုင်း Post အောက်မှာ Comment မရေးဘဲ Chat Box မှာ Comment တွေ လာပို့တတ်သည်။ အပြန်အလှန်စာတွေပို့ဖူးသလို၊ ဖုန်းတွေလည်း အချိန်ကြာမြင့်စွာ ပြောခဲ့ဖူးသည်။

ကျွန်မရဲ့ ငယ်ဘဝအချစ်ဇာတ်လမ်းကို ဝတ္ထုအဖြစ် ရင်ခုန်သံတမ်းချင်း ဝတ္ထုတိုရေးပြီးချိန်မှာ သူနဲ့ကျွန်မ ပိုရင်းနှီးခဲ့သလို စကားတွေပြောဖြစ်ခဲ့ကြသည်။ စာတွေပို့ရင်း ကျွန်မ အလုပ်ကိစ္စနဲ့ အပြင်သွားတဲ့တစ်နေ့ သူ့ဆီကို ဖုန်းပြောဖို့ အဆင်ပြေရင် ကျွန်မကို ဖုန်းဆက်ဖို့ စာပို့စဉ် သူ့ဘက်မှ ကျွန်မကို ဖုန်းခေါ်ခဲ့သည်။

ထွေရာလေးပါး ကြုံရာစကားတွေပြောရင်း မနက်ဖြန် ကျွန်မ ခွင့်ယူမည့်အကြောင်း စကားစပ်ဖြစ်ခဲ့သည်။ ကျွန်မ လိုချင်စိတ်ရှိနေချိန်ဖြစ်သလို ကျွန်မ ခွင့်ယူရမှာမို့ နေ့တစ်ဝက်အချိန်ရမည်ဖြစ်ကြောင်း သူ့အား ပြောပြခဲ့သည်။ သူ့ဘက်မှ အလုပ်အခြေအနေကြည့်ပြီးရင် ပြန်ပြောပေးမည်ဟု ပြောခဲ့သည်။ ထိုညက သူ့ဆီက Reply မလာခဲ့ပါ။

14.7.2020

ကျွန်မတို့ မတွေ့ဖြစ်လောက်ဘူးလို့တွေးပြီး ဘာမှမပြင်ဆင်ဘဲ ကျွန်မ မေမေ့ဆီ ထွက်ခဲ့တယ်။ ကျွန်မ မေမေ ဆေးရုံတက်နေတာမို့ မနက်ပိုင်း ထမင်းချိုင့်ပို့ပေးပြီး မေမေ့အနားတွင် ကျွန်မ လူနာစောင့်အဖြစ် ဆက်နေပေးခဲ့သည်။ သူ့ဘက်မှ ဆက်သွယ်လာပြီး သူအလုပ်ထဲရောက်နေကြောင်းနဲ့ ထွက်ဖို့အဆင်ပြေကြောင်း ပြောလာချိန်မှာတော့ ကျွန်မတို့ ပထမဦးဆုံး Video Call ပြောဖြစ်ခဲ့ကြတယ်။ ကိုဗစ်ငြိမ်ကာစဆိုသော်လည်း ဆေးရုံမှ ပြန်လာသည့်သူမို့လို့ ကိုယ်တိုင်လည်း စိတ်သန့်ချင်သောကြောင့် ဟိုတယ်ရောက်လျှင် ရေချိုးမည့်အကြောင်း သူ့ကို ခွင့်တောင်းခဲ့သည်။ တွေ့ဆုံချိန် (၃)နာရီထဲမို့ ရေချိုးချိန်ကြောင့် အချိန်မလောက်မှာစိုးလို့ ခွင့်တောင်းခဲ့တာပါ။

ဟိုတယ်ထဲ အတူမဝင်ချင်တဲ့ ကျွန်မကို သူကတော့ ဟိုတယ်ထဲ တစ်ယောက်တည်းဝင်စဉ် သူများကြည့်မည့်အကြည့်တွေကြောင့် ကျွန်မကို မျက်နှာမငယ်စေချင်ကြောင်းနှင့် ထိုသို့ မလုပ်ရက်ကြောင်း ရှင်းပြသည်။ ကျွန်မအတွက် အဖက်ဖက်မှ စဉ်းစားပေးပြီး အတူဆုံမယ့်နေရာကို ချိန်းဆိုခဲ့ကြသည်။

သူ့ဆီက အချိန်နဲ့ နေရာသိရတာနှင့် ကျွန်မ အလုပ်စ,ရှုပ်ခဲ့သည်။ မေမေ့ကို လူနာစောင့်အဖြစ် နေပေးမည်ဆိုပြီး လာခဲ့သောကြောင့် ဖေဖေနဲ့ အစ်ကို့ကို အိမ်ပြန်စေခဲ့မိသည်။ ကျွန်မ အပြင်ထွက်ဖို့ အစ်ကို့ကို ပြန်ခေါ်ခဲ့ရသည်။ အလုပ်မှ အရေးတကြီးခေါ်၍ သွားရမည်ဖြစ်ကြောင်းပြောပြီး ကျွန်မ ထွက်ခဲ့သည်။ အချိန်စောထွက်ခွင့် ရခဲ့သလို ချိန်းဆိုထားသည့်နေရာသို့ ကျွန်မ အရင်ရောက်နေခဲ့သည်။

Center ထဲရှိ စာအုပ်စင်တွင် လျှောက်ကြည့်ရင်း စာအုပ်တစ်အုပ်ကို သဘောကျ၍ ကျွန်မ ဝယ်ခဲ့သည်။ သူနဲ့တွေ့ဖို့ချိန်းတိုင်း သူ့ကိုစောင့်ရင်း ကျွန်မ စာအုပ်တစ်အုပ် အမြဲဝယ်ဖြစ်ခဲ့သည်။ Lotteria မှာ ထိုင်ရင်း ကြက်ကြော်နှင့် ကျွန်မကြိုက်သည့် Thai Milk Tea မှာပြီး သူ့ကို စောင့်နေခဲ့သည်။ စားစရာတွေ ကုန်သည်အထိ သူရောက်မလာသေး၍ ကျွန်မ စိုးရိမ်စွာ သူ့ကို စာပို့၊ ဖုန်းဆက်သော်လည်း သူ မကိုင်ခဲ့ပါ။

နောက်ကျချိန် တစ်နာရီကျော်လွန်ပြီး သူ့ထံမှ အဆက်အသွယ်မရလျှင် ပြန်ဖို့ ဆုံးဖြတ်ပြီး ကျွန်မ ထိုင်စောင့်နေခဲ့သည်။ ဆိုင်ရှေ့မှ အထဲသို့ ကြည့်ပြီး ကျွန်မဆီ တည့်တည့်မတ်မတ် လျှောက်လာသူသည် သူမှလွဲ၍ အခြားသူ မဖြစ်နိုင်ပါ။ ကျွန်မ ခေါင်းကို လှမ်းကိုင်ပြီး ရှေ့မှာ ဝင်ထိုင်ရင်း

"Sorry ကိုယ် နည်းနည်းနောက်ကျသွားတယ်"

"တစ်နာရီစောင့်ပြီးလို့မှ မလာရင် နွယ်ပြန်ဖို့ စဉ်းစားထားပါတယ်။ လမ်းမှာ တစ်ခုခုဖြစ်နေမှာစိုးလို့ စိတ်ပူပြီး ဖုန်းတောင် ခေါ်မိသေးတယ်။ စာလည်း ပို့ထားသေးတယ်"

"ဟုတ်လား...ဖုန်းကို အိတ်ထဲထည့်ထားမိတော့ ကိုယ်မကြားလိုက်တာ ထင်တယ်။ လမ်းမှာ ကားတွေပိတ်နေတာနဲ့ ကားဆရာနဲ့ စကားပြောရင်း စီးလာတာမို့ပါ။ စိတ်ပူသွားလို့ တောင်းပန်ပါတယ်"

"ရပါတယ်။ ဘာမှမဖြစ်ခဲ့ရင် ရပါပြီ။ အာ့ဆို နွယ်တို့ သွားကြတော့မလား"

"အင်း။ သွားမယ်လေ"

ပြောပြီး သူ ထ,ရပ်ရင်း ကျွန်မကို ကြည့်နေသည်။ ကျွန်မ လက်ထဲတွင်ရှိသော အထုပ်တွေကို လှမ်းဆွဲပြီး သူ ကိုင်ပေးခဲ့သည်။ သူနဲ့ မကပ်လွန်း မခွာလွန်းစွာ လမ်းလျှောက်ရင်း Center ထဲမှ အတူတူ ထွက်ခဲ့ကြသည်။

Taxi တားပြီး သူ သွားမည့်နေရာအား လမ်းနာမည်သာ ပြောနေသည်ကို သတိထားမိခဲ့တယ်။ ဟိုတယ်အကြောင်း တစ်လုံးမှ မပါခဲ့ဘဲ လမ်းထဲရောက်မှ ဟိုတယ်ဝင်းထဲထိဝင်ဖို့ သူ ညွှန်ခဲ့သည်။ Taxi ရပြီးတာနှင့် ကားတံခါးဖွင့်ပြီး ကျွန်မကို အရင်တက်စေခဲ့သည်။ ပြီးမှ ကားကိုတစ်ပတ်ပတ်ပြီး သူတက်ခဲ့သည်။ ထိုသို့ အသေးစိတ်လေးတွေကအစ ဂရုစိုက်တတ်သူရယ်။

Taxi ပေါ်မှာ သူစိမ်းမဆန်စေရန် သူ့အလုပ်အကြောင်းများပြောရင်း ကျွန်မနဲ့ ချစ်သူတွေလို ထင်စေရန် စကားတွေ ပြောခဲ့ကြသည်။ ကျွန်မ လက်တစ်ဖက်ကို သူ့ရှေ့သို့ ဖြန့်ပေးလိုက်သည်။ အလိုက်သိစွာ ကျွန်မလက်ကို သူ ယှက်ကိုင်ရင်း ပြုံးနေခဲ့သည်။ လက်ဖမိုးကို နမ်းသည့်ပုံစံလုပ်ရင်း စ,နောက်နေခဲ့သည်။ ကျွန်မလက်ကို ယှက်ထားရင်း ညှစ်လိုက်သောကြောင့် သူ့ကို မော့ကြည့်မိတယ်။ Mask တပ်ထားသော်လည်း သူပြုံးနေမယ်ဆိုတာ ကျွန်မသိသည်။ သူ့မျက်ဝန်းမှာလည်း နှစ်လိုဖွယ်ပြုံးနေတယ်ဆိုတာကို သိသာနေခဲ့သည်။

ဟိုတယ်ရှေ့ရောက်၍ Taxi ပေါ်မှ မဆင်းခင် ကျွန်မကို "ခဏလေးနော်" လို့ပြောပြီး သူဆင်းသွားတယ်။ ပြီးမှ ကားကို တစ်ပတ်ပတ်ပြီး ကျွန်မကို တံခါးဖွင့်ပေးခဲ့သည်။ ကျွန်မလက်ထဲမှ အိတ်တွေအပြင် ထီးကိုပါ ယူလိုက်သော သူ့ကြောင့် ကျွန်မမှာ အားနာနေခဲ့မိသည်။ ကျွန်မ တွေးထင်ခဲ့ဖူးတာထက် ပိုပြီး ကျွန်မအပေါ် ဂရုတစိုက်ရှိခဲ့သည်။

ဟိုတယ်ရောက်တော့ လက်ဆေးဘေစင်မှာ လက်အတူတူဆေးရင်း ရယ်မောခဲ့ရသေးသည်။ ကျွန်မလက်ကို သူဆေးပေးနေသောကြောင့် ဘေးမှာရပ်နေသော ဟိုတယ်ဝန်ထမ်းပင် ပြုံးနေခဲ့သည်ကို တွေ့လိုက်မိသည်။

ဓာတ်လှေကားစီးရင်း ကျွန်မခါးကို လက်နဲ့အသာတွန်းပြီး

"နောက်ကျောမှီမိမှာစိုးလို့"

ကျွန်မဘက် လှည့်ပြောရင်း ကျွန်မ ပခုံးကို ဖက်ထားခဲ့သည်။ အခန်းထဲရောက်ပြီး ခုတင်မှာ စကားပြောရင်း....။

***************************************************************

နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ရှိခြင်း

"ခဏလေးနော်"

သူ ထ,ထွက်သွားသည်။ ရေချိုးခန်းမှ ရေကျသံများ ကြားရသည်။ သူပြန်ရောက်လာသည်။

"နွယ် ရေချိုးရင် အဆင်သင့်ဖြစ်အောင် ရေသွားဖြည့်တာ။ ရေကို နွေးနွေးလေး လုပ်ပေးထားတယ်။ အကြောအခြင်ပြေအောင်လို့"

ပြုံးရင်း သူပြောပြနေသည်မို့ ကျွန်မ ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်သည်။

အခန်းအနေအထားကြည့်ပြီး ကျွန်မ စိတ်ထဲ နည်းနည်းတော့ စိုးရိမ်မိသည်။ အလိုက်သိစွာ လိုက်ကာတွေ၊ မီးတွေ လိုက်ပိတ်သော်လည်း အခန်းမှာ မှောင်မသွား။ တစ်ယောက်မျက်နှာ တစ်ယောက်ကြည့်ရင်း ရယ်မိခဲ့ကြသည်။

အဝတ်အစားချွတ်တော့လည်း ကျွန်မ အင်္ကျီကို ယူပြီး ဗီဒိုထဲတွင် ချိတ်ဖြင့် ချိတ်ပြီး သိမ်းပေးနေသည့် သူ့ကို အားနာစွာကြည့်ရင်း ရှက်ပြုံးလေးသာ ပြုံးပြမိခဲ့သည်။

ကျွန်မ လက်ကိုဆွဲပြီး ရေချိုးခန်းထဲသို့ သူခေါ်သွားခဲ့သည်။ ရေချိုးကန်ထဲသို့ သူအရင်ဝင်ပြီး ကျွန်မကို လက်ကမ်းပေးသည်။

"ချော်လဲမယ်နော် သတိထားဦး"

ပြောရင်း လက်လှမ်းနေတာမို့ ကျွန်မ သူ့လက်ကို အားယူပြီး ရေချိုးကန်ထဲ ဝင်ခဲ့လိုက်သည်။ ကျွန်မကို ခေါင်းလျှော်ပေးသည်။ ရေချိုးပေးသည်။ ကျွန်မ ခန္ဓာကိုယ်အနှံ့ကိုလည်း ဆပ်ပြာတိုက်ပေးခဲ့သည်။ ကလေးတစ်ယောက်ကဲ့သို့။

နောက်ဆုံး ဆပ်ပြာတိုက်ပေးသော နေရာကြောင့် ကျွန်မ တွန့်သွားမိသည်။ သူလုပ်ပေးလိမ့်မည် မထင်ထားတာရယ် ကျွန်မ ဘဝတွင် မိဘမှလွဲ၍ မည်သူမှ ရေချိုးပေးဖူးခြင်း မရှိခဲ့သောကြောင့် ရုတ်တရက် လန့်သွားမိခြင်းဖြစ်သည်။

ပထမဆုံး ရေတူတူချိုးဖူးသူမို့ စိတ်ထဲ တစ်မျိုးတစ်မည်ဖြစ်သော်လည်း သူ့ဘက်မှ ကလေးတစ်ယောက်လို ဂရုစိုက်ပေးသည့် ကြင်နာမှုတွေကြောင့် သူစိမ်းမဆန်ခဲ့ကြပါ။

ရေချိုးပြီး ကျွန်မ ဆံပင်ကို ရေသုတ်ပေးသည်။ သူလုပ်ပေးသမျှကို ငြိမ်သက်စွာ ခံယူရင်း ပဝါပတ်ထားသော သူ့အောက်ပိုင်းကို သတိထားမိခဲ့သည်။ အားလုံးပြီးသွား၍ ကုတင်ပေါ်တက်ရန် ပဝါကို သူဖြည်လိုက်သည်။

"အယ်..."

"ဘာဖြစ်လို့လဲ နွယ်"

"အစ်ကိုနဲ့က အောက်ပိုင်းကိစ္စမပြောဖူးတော့ အဲ့လောက် မထင်ထားဘူးမို့"

"ဪ...နွယ် အဆင်မပြေရင်ပြောနော်။ ကိုယ်က ရတယ်။ တစ်ခါကလည်း အခန်းထဲရောက်ပြီးမှ လက်မခံဘူးဆိုလို့ ပြန်ခဲ့ရဖူးတယ်"

"နွယ် အဲ့လိုဆိုလိုတာ မဟုတ်ပါဘူး။ နွယ်က ပိုတောင် သဘောကျပါတယ်"

"တော်ပါသေးရဲ့ နွယ်ရယ်။ ကိုယ်က လက်မခံဘူးထင်ပြီး စိတ်ပူသွားတာ"

ကျွန်မ ကိုယ်မှ ပဝါကို ဖြည်ရင်း ကျွန်မ နဖူးကို နမ်းသည်။ ပါးကို နမ်းသည်။ အိပ်ရာထက်မှာ ကျွန်မကို လှဲခိုင်းပြီး သူ့စိတ်ကြိုက် ကျွန်မခန္ဓာကိုယ်နေရာအနှံ့ နမ်းနေသည်။ ကျွန်မ နားရွက်တွေ၊ လည်တိုင်တွေ အနမ်းခံရတိုင်း ကျွန်မ ကြက်သီးထ,သွားတတ်သည်ကို သူ သဘောကျနေခဲ့သည်။

စိတ်တို့သည် သူ့အနမ်းမှာ မပျော်ဝင်ခဲ့။ လင်းထင်းနေသော အခန်းကြောင့် စိတ်ပူပန်စွာ သူ့ကို လိုက်ကြည့်နေမိခဲ့သည်။ ဝဖြိုးသော ကျွန်မ ခန္ဓာကိုယ်တွင် လိုက်ဖက်စွာ ပူနေသော ဗိုက်၊ တုတ်ခိုင်နေသော ပေါင်နှင့် ခြေသလုံး၊ မမြင်စေချင်သည့် ကျွန်မရဲ့ အတွင်းသား။

အို...စဉ်းစားရင်း သူ့အနမ်းတွေရဲ့ ထိတွေ့ခံစားမှု ပျောက်ဆုံးလျက်။

ကျွန်မ စိတ်အစဉ် ရှက်ရွံ့ခြင်းဘက်မှာ ရောက်ရှိနေချိန် ကျွန်မ အတွင်းသားကို လက်နဲ့ အုပ်ကိုင်ပြီး သူသည် ကျွန်မ မျက်နှာကို လှမ်းကြည့်သည်။ သူကြည့်နေသည်မို့ အကြည့်လွှဲရင်း လက်ကို ရင်ဘတ်ပေါ် တင်ထားမိသည်။ သူ့အနမ်းမှာ မပျော်ဝင်သော်လည်း စိတ်လှုပ်ရှားမှုကြောင့် ကျွန်မ အတွင်းသားမှာ ရွှဲရွှဲစိုလျက်။

ကျွန်မ အတွင်းသားကို အုပ်ကိုင်ရုံမဟုတ်ဘဲ အတွင်းထဲကို သူ့လက်ချောင်း တိုးဝင်လာခဲ့သည်။ အထိအတွေ့နှင့်အတူ သူ့မျက်နှာကို ကြည့်လိုက်စဉ် ကျွန်မကို ပြုံးပြပြီး သူ့လက်ကို ပါးစပ်ထဲ ထည့်ပြီး အနံ့ရှူကြည့်နေသော သူ့ကြောင့် ကျွန်မ ယောင်ပြီး ငုတ်တုတ်ထ,ထိုင်မိသည်။

"အို...အစ်ကို ဘာလုပ်တာလဲ"

"နွယ့်ကို မှုတ်ပေးမယ်ပြောတုန်းက နွယ်မှ လက်မခံတာ။ အဲ့ဒါကြောင့် လုပ်ပြတာလေ။ ကိုယ်ဘာမှမဖြစ်ဘူးဆိုတာ သိစေချင်လို့။ ပြီးတော့ နွယ့်ကို ကိုယ် စိတ်သန့်သန့်နဲ့ နမ်းရဲတယ်။ အဲဒီလို အနမ်းခံရတဲ့ ခံစားမှုမျိုးကိုလည်း နွယ့်ကို ခံစားစေချင်တယ်။ ကိုယ်နဲ့ရှိတဲ့အချိန်တွေမှာ နွယ့်စိတ်တွေ လွတ်လပ်ပေါ့ပါးစေချင်တယ်"

"အယ်...လက်မခံတာနဲ့ အဲ့လိုလုပ်စရာလား။ နွယ် မကြိုက်ဘူးနော်။ ပြီးတော့ မှုတ်တဲ့ကိစ္စ နွယ် လက်မခံဘူး ပြောထားသားပဲ။ ကိုယ့်ထက်ကြီးတဲ့ သူမို့ အားနာတယ်။ အဲ့ဒါတွေထက် အတူနေရတဲ့ အရသာကိုပဲ နွယ်ကြိုက်တာပါ"

"အဲ့လိုတော့လည်း မဟုတ်ဘူးပေါ့နွယ်ရယ်။ ကိုယ်လုပ်ပေးချင်တဲ့သူမို့ ပြောခဲ့တာပါ။ ကိုယ်ပို့စ်တောင် တင်ထားသေးတယ်။ မင်းတစ်ယောက်တည်းကိုပဲ လုပ်ပေးမယ်ဆိုတာလေ"

"ဪ...အဲ့ဒါက နွယ့်ကို ရည်ရွယ်ထားတာလား။ နွယ်က သိတောင်မသိဘူး။ ဒါမယ့် နွယ် လက်မခံချင်ဘူး။ ဒီအတိုင်းပဲ နေမယ်လေ။ နော်..."

"အင်းပါ။ နွယ့်သဘော"

ကျွန်မကို လှဲပြီး သူအပေါ်မှ လှေကြီးထိုးရိုးရိုးဖြင့်သာ ဆက်ဆံခဲ့သည်။ ဆက်ဆံရင်း သူဖက်ထားသည်မို့ ကျွန်မ မျက်နှာမှာ လင်းထိန်နေတဲ့ အခန်းမျက်နှာကြက်ကို ကြည့်ရင်း ငြိမ်နေခဲ့မိသည်။ နည်းနည်းကြာတော့ သူငြိမ်သွားခဲ့သည်။ ကျွန်မကို ဖက်ထားဆဲ။ သူ့လိင်တံကိုလည်း စိမ်ထားဆဲ။ ထိုအချိန်မှာ ကျွန်မ အတွင်းသားဖြင့် သူ့လိင်တံကို ညှစ်လိုက်သည်။

"ဟာ....အား....အား....မရတော့ဘူး"

ပြောရင်း အောက်ပိုင်းကို ဆောင့်ရင်း သူ ပြီးသွားခဲ့သည်။

"နွယ် အကျင့်မကောင်းဘူး"

ကျွန်မ ကိုယ်ပေါ်တွင် နားရင်း ကျွန်မကို ရန်တွေ့နေသည့် သူ့ကို ပြုံးပြမိသည်။

"အစကတည်းက ဘာလို့မပြောပြတာလဲ။ ကိုယ်က ပြီးမှာစိုးလို့ နားနေတာကို လက်နက်ပုန်းနဲ့ တိုက်ခိုက်တယ်။ ဒါအကျင့် မကောင်းတာပဲ"

"သိသာလို့လား။ နွယ်က သိပ်မသိသာဘူးထင်လို့ မပြောပြခဲ့တာပါ။ ပြီးတော့ အစ်ကို နားနေလို့ နွယ်လုပ်လိုက်တာ"

"သိဘူးကွာ...အခုတော့ ပြီးသွားပြီ"

စူပုပ်ပုပ်နှင့် ကျွန်မ ပါးကို နမ်းပြီး ရေချိုးခန်းသို့ သူ ထွက်သွားသည်။ စိတ်ဆိုးချင်ယောင်ဆောင်နေတာ ကျွန်မ သိသလို သူ့ပုံစံက ချစ်ဖို့ကောင်းနေသည်။

သူပြန်ရောက်လာတော့ ကျွန်မနှင့်အတူ စောင်ခြုံပြီး လှဲရင်း စကားတွေ ပြောဖြစ်ခဲ့ကြသည်။

"အခုလို ငြိမ်ငြိမ်လေး ဖက်ထားရတာလည်း တစ်မျိုးကောင်းတာပဲ"

"ဒီဟိုတယ်ကို နွယ်နဲ့လာချင်ခဲ့တဲ့ ကိုယ့်စိတ်ကူးကို ဖြည့်ဆည်းပေးခဲ့တဲ့အတွက်ရယ်၊ ကိုယ့်ကို အချိန်ပေးပြီး လာတွေ့ခဲ့တဲ့အတွက် နွယ့်ကို ကျေးဇူးတင်ပါတယ်"

သူပြောသမျှ နားထောင်ရင်း သူ့ရင်ခွင်ထဲ ခေါင်းတိုးဝင်ခဲ့သည်။ သူ့ရင်ခွင်ထဲ နေရင်း တစ်ချက်တစ်ချက် ကျွန်မ နဖူးကို ငုံ့နမ်းနေသော သူ့ကြောင့် ကျွန်မလည်း ခေါင်းမော့ပြီး သူ့ပါးကို နမ်းခဲ့သည်။ အချစ်မပါဘဲ ပထမဆုံး စိတ်လိုလက်ရ နမ်းဖူးခြင်းဖြစ်သည်။ ကျွန်မ ခေါင်းမော့နမ်းမည့်အချိန်ကို သူစောင့်နေမှန်းမသိဘဲ သူ့ပါးကို နမ်းရန် ခေါင်းမော့လိုက်စဉ် ကျွန်မ နှုတ်ခမ်းကို သူနမ်းခဲ့သည်။ ပထမဆုံး နှုတ်ခမ်းနှစ်ခု နမ်းဖြစ်ခဲ့သည်။

စိုစွတ်မှုတွေနဲ့အတူ အနမ်းမှာ ပျော်ဝင်ရင်း သူ့ကို ဖက်ထားမိသည်။ အသားချင်း ထိရသည့် အရသာကို ကြိုက်နှစ်သက်သူမို့ သူ့ကို ဖက်ထားရင်း သူ့ရင်ခွင်ထဲ ပိုတိုးဝင်ခဲ့မိသည်။ ကျွန်မ နှုတ်ခမ်းကို နမ်းရင်း သူ့လက်တို့ လှုပ်ရှားလာသည်။

ကျွန်မ ရင်သားကို ညှစ်လိုက်တဲ့ သူ့လက်ကြောင့် သူ့ကို ဖက်ထားသည့် ကျွန်မလက်မှာ သူ့မျက်နှာကို ကိုင်ရင်း အနမ်းမှာ အသက်ရှူသံ ပြင်းလာသည်။ ကိုယ်တွေ ပူလာသည်။ သူ့ရင်ခုန်သံတွေ အတိုင်းသား ကြားရသည်။ ခြုံထားသည့်စောင်ကို ဖယ်ပြီး နမ်းနေသည့် နှုတ်ခမ်းကို မလွှတ်ဘဲ နမ်းရင်း ဘေးစောင်းမှ သူအပေါ်ရောက်သည်အထိ နေရာရွှေ့သွားသည်။ သူ့ကို တွဲခိုထားရင်း ကျွန်မ သူ့အောက်ရောက်သွားခဲ့သည်။

ပထမအကြိမ်ထက် ပိုမိုရွှဲစိုနေသည့် ကျွန်မအတွင်းသားထဲကို သူ့လိင်တံ တိုးဝင်လာသည်။ အလိုက်သင့်ဖြစ်အောင် ရွှေ့ရင်း အနမ်းတို့ မပြတ်စေခဲ့။ လှေကြီးထိုးရိုးရိုးအတိုင်း ဆက်ဆံရင်း ကျွန်မကို လေးဘက်ထောက်စေခဲ့သည်။ သူသဘောကျစေရန် ကျွန်မဘက်မှ သူဆောင့်ချိန်တွင် နောက်ပြန်ဆောင့်မိသည်။ ကျွန်မ ခါးကို ကိုင်ပြီး ဆောင့်ရင်း သူ့ဆန္ဒများ ပြီးမြောက်ခဲ့သည်။

ကျွန်မဘေးမှာ လှဲရင်း သူနားနေခဲ့သည်။ ကျွန်မကို ပြုံးပြီးကြည့်နေသည့် သူ့အပြုံးတို့သည် ဟန်ဆောင်မှု ကင်းမဲ့နေသည်ဟု ကျွန်မ ထင်သည်။

ရေချိုးခန်းထဲ သူဝင်သွားချိန်မှာ ပဝါယူပြီး ရေချိုးခန်းရှေ့မှာ ကျွန်မ စောင့်နေခဲ့သည်။ သူထွက်လာမှ ကျွန်မထံ ပဝါယူရင်း ကျွန်မပါးကို နမ်းသည်။ သူ့အနမ်းများကြောင့်သာ ကျွန်မ စိတ်တို့ သက်သာစေခဲ့သည်။

ပြန်ဖို့ ပြင်ဆင်နေသော ကျွန်မကို အဝတ်တွေ ကူဝတ်ပေးရင်း ကျွန်မ မျက်နှာကို နမ်းနေပြန်သည်။ ဒီလိုသာ သူဆက်တိုက် နမ်းနေမည်ဆိုပါက ကျွန်မတို့ ပြန်ဖြစ်မည်မထင်ပါ။ တုန့်ပြန်မနမ်းတော့ဘဲ ကျွန်မ သိမ်းစရာရှိတာ သိမ်းနေသလို သူကလည်း ပဝါခေါက်ခြင်း၊ ပိုသော ကွန်ဒုံးဘူးအား အံဆွဲထဲတွင် ထည့်ခြင်းနှင့် အိပ်ရာခင်းများအား သပ်သပ်ရပ်ရပ်ဖြစ်အောင် လုပ်နေခဲ့သည်။

"ဟိုတယ်က အချိန်ပိုင်းငှားထားတာလား"

ကျွန်မစကားကြောင့် သူရယ်ရင်း ကျွန်မအနား ရောက်လာသည်။ ကျွန်မကို ပိုက်ဆံပေးရန် ပြင်ဆင်နေသည်မို့ ခေါင်းခါပြရင်း ခြေဖျားထောက်ပြီး သူ့နဖူးကို နမ်းလိုက်သည်။

"နွယ့်အတွက် ငွေမလိုပါဘူး။ အစ်ကို့အနမ်းတွေနဲ့တင် နွယ် ကျေနပ်ပါတယ်။ အစ်ကိုသာ အဆင်ပြေရဲ့လားဟင်"

"ပြေတာထက် ပိုပါတယ် နွယ်ရယ်။ ကိုယ်အရမ်းတွေ့ချင်နေတဲ့သူက ၂ နှစ်ကျော်ကြာပြီးမှ တွေ့ခွင့်ပေးခဲ့တာ။ ကိုယ့်အတွက် အခွင့်အရေးပေးခဲ့တာကိုပဲ ကိုယ်က ဝမ်းသာနေတာပါ။ နွယ် မယူဘူးဆိုရင်တော့ နောက်တစ်ခါ လက်ဆောင်ဝယ်ပေးမယ်လေ။ အဲ့ဒါတော့ လက်ခံပေးနော်"

"အင်းပါ။ အာ့ဆို နွယ်တို့ ပြန်ကြမယ်လေ။ ဒီကပြန်ရင် နွယ် ဆေးရုံကို သွားရဦးမှာ"

Reception ကို ဖုန်းဆက်ပြီး အခန်း Checkout လုပ်မည်ဖြစ်ကြောင်းနှင့် Taxi စီစဉ်ပေးရန် ပြောပြီး ကျွန်မကို ပြုံးပြသည်။

"နွယ့်ကို ဘယ်အထိပို့ပေးရမလဲ။ ဒါမှမဟုတ် နွယ်သွားမယ့်နေရာကို ပြောလေ"

"နွယ်တို့ ဆုံခဲ့တဲ့နေရာကိုပဲ ပြန်သွားလိုက်မယ်လေ။ အဲ့ကနေမှ နွယ်ထပ်ငှားလိုက်ပါ့မယ်"

"နွယ် ကုန်နေမှာစိုးလို့ပါ။ နွယ့်သဘော"

အောက်ဆင်းပြီး မှတ်ပုံတင်ပြန်ရွေးရင်း Taxi ရောက်ပြီလား မေးနေသော သူ့ကြောင့် ကိုယ်စိုးရိမ်မည့်ကိစ္စတွေကို သူတွေးပေးနေကြောင်း သိခဲ့ရသလို သူ့အပေါ် နှစ်လိုစိတ် ဖြစ်မိသည်။ ကားရောက်မှ အပြင်ထွက်ခဲ့ကြသလို ကားတံခါးဖွင့်ပြီး ကျွန်မကို အရင်တက်စေခဲ့သည်။

ကားပေါ်တစ်လျှောက်လုံး အပြုံးတို့ ဝေဆာနေခဲ့သည်။ လမ်းမှာ တရိပ်ရိပ်ပြေးပြီး ဖြတ်သန်းမောင်းနှင်နေသော်လည်း ဘယ်မြို့နယ်ဆိုတာကိုမသိခဲ့သလို သွားခဲ့သောဟိုတယ်၏ အမည်ကိုပင် ကျွန်မ မသိခဲ့ပါ။

သူနှင့်လမ်းခွဲပြီး Taxi ထပ်ငှားကာ မေမေရှိရာ ဆေးရုံသို့ ကျွန်မ ပြန်ခဲ့သည်။ ထိုအခါမှ ကျွန်မ အိတ်ထဲမှ ပိုက်ဆံကို သတိရမိသည်။ မေမေ့ဆေးဖိုးအတွက် ပိုက်ဆံတွေ ထည့်လာမိခဲ့သည်ကို မေ့နေခဲ့ပြီး လွယ်လင့်တကူ အိတ်ကို ထားခဲ့မိသည်။ သူသည်လည်း ထိုသို့မလုပ်လောက်သည့်ပုံစံမို့ မစိုးရိမ်မိခဲ့သလို စိုးရိမ်ဖို့ကိုလည်း မေ့နေခဲ့သည့် ကျွန်မရယ်ပါ။

အိတ်သည် ပုံစံမပျက်သကဲ့သို့ ပိုက်ဆံသည်လည်း အရာမယွင်းခဲ့ပါ။ သူ့အပေါ် ယုံကြည်မှုသည် မျှော်မှန်းထားသည်ထက် ပိုမိုကာ ယုံကြည်စေမိသလို ပထမအကြိမ်တွေ့ဆုံမှုသည် ရင်ခုန်သံတွေ၊ အနမ်းတွေနှင့် ပြည့်စုံခဲ့သူမို့ သဘောကျနှစ်သက်ခဲ့မိသည်။

ကျွန်မတို့ တွေ့ဆုံပြီးနောက်ပိုင်း ပိုပြီး ရင်းနှီးခဲ့ကြသည်။ ကျွန်မ မမြင်စေချင်သည့် အတွင်းသားများကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်းမြင်ပြီး ဆက်ဆံခဲ့သည်မို့ ရှက်ရွံစွာ သူ့ကိုမေးမိသည်။ သူ့အဖြေသည် ကျွန်မစိတ်ကို လွတ်လပ်ပေါ့ပါးစေရန် ရည်ရွယ်ပြီး ဖြေပေးခဲ့သည်ကို သိသော်လည်း ကျွန်မ ကျေနပ်မိသည်။ ဖုန်းချခါနီးတိုင်း သူ့ရဲ့ "အာဘွားနော်" ဆိုသော ချိုသာသည့်အသံများကြောင့် ကျွန်မမျက်နှာမှာ ပီတိပြုံးတွေ။

နေ့ရက်တွေကို အပြုံးများစွာ ပန်ဆင်ရင်း ဖြတ်သန်းခဲ့သလို ကျွန်မတို့ နာမ်စားအခေါ်အဝေါ်လေးတွေ ပြောင်းဖို့ ဆွေးနွေးဖြစ်ခဲ့ကြသည်။ ကျွန်မကို ညီမလေးမို့ "လေး"ဟု ခေါ်မယ်လို့ သူစဉ်းစားခဲ့ကြောင်း ပြောပြချိန် ကျွန်မ နှစ်သက်သည်မှာ "နမ်း"ဖြစ်ကြောင်း ပြောပြခဲ့သည်။ သူ့အနမ်းတွေကြားမှာ ကျွန်မ အရည်ပျော်ခဲ့ကြောင်း သူ့ကို ဝန်ခံခဲ့သည်။ ယခင် Online ချစ်သူဘဝတွင် သူ့ကို "ကို"ဟု ခေါ်ခဲ့တာရယ်၊ ကျွန်မထက် ၅ နှစ်ကျော် အသက်ကြီးတာရယ်ကြောင့် "ကိုကို" ဟု ခေါ်ဖို့ ပြောခဲ့စဉ် သူသဘောတူခဲ့သည်။ ထိုနောက်ပိုင်းတွင် သူနှင့်ကျွန်မ ကိုကိုနှင့် နမ်းအဖြစ် နာမ်စားသုံးခဲ့ကြသည်။ အခေါ်အဝေါ်သည် စာထဲမှာသာ ပြောင်းနေခဲ့ပြီး စကားသံအဖြစ် မခေါ်ဖြစ်ခဲ့ပါ။ နှုတ်မရင်းနှီးသလို ခေါ်ရမှာ ရှက်သောကြောင့် ကိုကို ခေါ်ခါနီးတိုင်း အသံတို့ တိမ်ဝင်လျက်။

ကျွန်မတို့ တွေ့ဆုံမှုတွေထဲမှာ အဆင်မပြေသည့် အပိုင်းတွေကိုလည်း ဆွေးနွေးခဲ့ကြသည်။ ထိုအထဲတွင် ကျွန်မဘက်မှ အခန်းလင်းနေသည့်အတွက် အဆင်မပြေကြောင်းပြောပြသလို သူ့ဘက်ကတော့ လေးဘက်ထောက်ပြီး ဆက်ဆံချိန်မှာ ကျွန်မ ပြန်ဆောင့်ပေးခဲ့သည့်အပေါ် အဆင်မပြေကြောင်း ပြောပြခဲ့သည်။ ထိုနောက်ပိုင်းမှစ၍ လေးဘက်ထောက်ချိန်တွင် ကျွန်မ ပြန်မဆောင့်တော့ဘဲ ကိုယ်အပေါ်ပိုင်းကိုသာ ပိုမိုနှိမ့်ပေးခဲ့သည်။

ကျွန်မ အတွင်းခံကို အနီရောင်လေး ဝတ်စေချင်ကြောင်း သူပြောပြသည့်နောက်ပိုင်း အတွင်းခံဝယ်ဖို့ရွေးတိုင်း အနီရောင်ကိုသာ ရွေးချယ်ဝယ်ယူခဲ့သည်။ တွေ့ဆုံသည့်နေ့မှ မြင်စေချင်သောကြောင့် သူ့ကို မပြောပြခဲ့ပါ။

ကျွန်မစကား နားထောင်သည့်အခါတိုင်း ဆုချသည့်အနေဖြင့် အနမ်းများကို အကြွေးမှတ်ထားတတ်သလို လွမ်းသည့်အခါတိုင်း အနမ်းများကို အတိုးအနေဖြင့် မှတ်ထားစေခဲ့သည်။ အသံဖိုင်ပေးပို့တိုင်း သူနမ်းသည့်အသံများကြောင့် ကျွန်မရင်တို့ လှုပ်ခတ်ခဲ့သည်။

အလွမ်းတွေနှင့် နေ့ရက်တွေကို ဖြတ်သန်းပြီး ၁၅ ရက်ပြည့်သည့်နေ့ ၂၉.၇.၂၀၂၀ ရက်နေ့တွင် ကျွန်မတို့ ဒုတိယအကြိမ် ထပ်တွေ့ဖြစ်ခဲ့ကြသည်။ လေလိုင်းထဲမှ သူပေးခဲ့သည့် အနမ်းများထက် သူ့ကိုယ်ငွေ့လေးကို ပိုလွမ်းသည်။ သူ့အနမ်းများ၊ အထိအတွေ့များကို ပိုသတိရသည်။

ပထမသွားခဲ့သော ဟိုတယ်မဟုတ်သည်ကို သိသော်လည်း ယခုဟိုတယ်သည် မည်သည့်ဟိုတယ်ဖြစ်ပြီး မည်သည့်မြို့နယ်တွင်ရှိကြောင်းကိုပါ ကျွန်မ မသိခဲ့ပါ။ Taxi စီးလာသည့် လမ်းတစ်လျှောက် သူ့ဘက်ကိုသာ မျက်နှာမူပြီး စကားပြောရင်း စီးခဲ့သည်မို့ ပထမအကြိမ်ထက် ကြာမြင့်စွာ စီးရသည်ကိုသာ သတိထားမိခဲ့သည်။

အဲဒီနေ့က တစ်နေကုန် မိုးရွာနေခဲ့သည်။

အခန်းထဲရောက်ရောက်ချင်း တံခါးလော့ချပြီးသည်နှင့် ကျွန်မဆီကို တည့်တည့်လျှောက်လာသည်။ အနားရောက်မှ ကျွန်မကို ပွေ့ချီသည်။ သူ့အပြုအမူကြောင့် အံ့သြသလို သဘောလည်း ကျခဲ့သည်။ ကျွန်မ ချစ်ဦးသူမှလွဲ၍ ကျွန်မကို မည်သူမှ မချီခဲ့ဖူးပါ။ သူ့အပြုအမူတိုင်းသည် ကျွန်မအတွက် နှစ်သက်စရာများသာ။

ကျွန်မကိုယ်ပေါ်ကို မိုးစက်တွေနဲ့အပြိုင် အနမ်းမိုးတွေ ရွာနေသော သူ့ကို ရှက်ရွံ့စွာ ကြည့်နေမိသည်။ သူ့အနမ်းများကြားမှာ မွေ့လျော်နေသော်လည်း ယခုအခန်းသည်လည်း လင်းနေခဲ့ပြန်သည်။

နှုတ်ခမ်းချင်းနမ်းရင်း စိတ်တို့ ခေါ်ဆောင်ရာ လိုက်ပါရင်း အဝတ်တို့ ချွတ်ခဲ့ကြသည်။ ကျွန်မ အတွင်းခံ အနီရောင် မြင်ချိန်မှာ သူ့အပြုံး၊ သူ့မျက်နှာ သဘောကျနေခဲ့သည်ကို ကျွန်မ တွေ့လိုက်သည်။

အနမ်းများကြောင့် ကျွန်မ အတွင်းသားများ ရွှဲရွှဲစိုသကဲ့သို့ သူသည်လည်း ဆက်ဆံရန် အဆင်သင့်ဖြစ်နေခဲ့သည်။ သူ့ကို BJ လုပ်ပေးမည်ဟု ပြောခဲ့စဉ် သူငြင်းခဲ့သည်။ ကျွန်မ လက်မခံသည့်အရာအား သူ့ကိုလုပ်ပေးမည်ကို လက်မခံနိုင်ကြောင်းပြောပြီး သူငြင်းခဲ့သည်။

မတ်တတ်ရပ်လျက် အနမ်းများခြွေရင်း ကုတင်ပေါ် သူ့ကိုတွန်းလှဲလိုက်သည်။ သူလဲကျသွားပြီး ကုတင်ပေါ်တွင် ပက်လက်ဖြစ်နေချိန် ကျွန်မ သူ့လိင်တံကို စုပ်လိုက်သည်။ သူထ,လာပြီး ဆက်မလုပ်ဖို့ တားပြန်သည်။ သူ့ကို ဆက်လုပ်ပေးလျှင် သူလည်း ပြန်လုပ်မည်ဟု ပြောလာ၍ ကျွန်မ ရှေ့ဆက်မတိုးခဲ့ပါ။

အနမ်းများဖြင့်သာ ရှေ့ဆက်ရင်း ကျွန်မတို့ ဆက်ဆံခဲ့ကြသည်။ ကိုကို့ရဲ့ လှေကလေးဖြစ်ရတာကို နှစ်သက်မိသည်။ ယခင်လူများနှင့် ဆက်ဆံစဉ်က လှေကြီးထိုးဆိုပါက လက်ထောက်ထားပြီး လူချင်းခွာကာ ဆက်ဆံခဲ့ဖူးသည်။ ယခု ကိုကိုသည် ကျွန်မကို နမ်းလျက်ဖြစ်စေ၊ တင်းကြပ်စွာ ဖက်ထားရင်းဖြစ်စေ ဆက်ဆံသောကြောင့် ထိုအချိန်ကလေးကို ကျွန်မ နှစ်သက်ခဲ့သည်။

နေ့လယ်စာစားချိန်ထက် နောက်ကျမှ ကျွန်မတို့ စားခဲ့ကြသည်။ သူ့အပြုံး၊ သူ့အနမ်းများကြောင့် ဗိုက်တို့သည် ဆာမနေခဲ့။ မျက်နှာချင်းဆိုင်ထိုင်ပြီး စားသောက်ရင်း စကားတို့ ဆက်ခဲ့ကြသည်။ စကားပြောနေရင်း နဖူး၊ ပါးပြင်နှင့် လည်တိုင်ကို နမ်းနေသည်မို့ သူ့ကို စ,ချင်လာသည်။

ကျွန်မ လက်ကိုယူပြီး လက်ဖမိုးကို နမ်းလိုက်ရာတွင်

"အယ်...ဘယ်လက်ကြီးကို နမ်းတယ်"

"နမ်းလက်မလား ဘယ်ဖြစ်ဖြစ် ညာဖြစ်ဖြစ် နမ်းလက်ဖြစ်လို့ကို နမ်းတာ။ ကိုကိုနမ်းချင်လို့ကို နမ်းတာ"

သူ့အဖြေသည် ကျွန်မအတွက် ဘဝင်ခိုက်စရာပင်။

****************************************************************************

နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ရှိခြင်း

ကိုကို့ထံမှ "နမ်း"ဟု ခေါ်သံ အပ်ကြောင်းထပ်နေခဲ့သော်လည်း ကျွန်မ နှုတ်မှ "ကိုကို"ဟု တစ်ခွန်းမှ မခေါ်ဖြစ်ခဲ့ပါ။ နှုတ်မရဲသေးသလို ခေါ်ရမှာလည်း ရှက်သောကြောင့် နှစ်ယောက်ဆုံချိန်မှာတော့ နာမ်စားမခေါ်ဘဲ စကားပြောခဲ့ပြီး စာပို့လျှင်သာ "ကိုကို"ဟု သုံးနှုန်းခဲ့သည်။

ကျွန်မတို့ ဝယ်လာသော လက်ဆောင်တွေ အပြန်အလှန်ပေးရင်း အနမ်းကို အသက်သွင်းခဲ့သည်။ သူသည်လည်း ကျွန်မနဲ့ နမ်းရှိုက်ခြင်းအပေါ် သာယာယစ်မူးမည်ထင်ပါသည်။ ကျွန်မထံမှ အနမ်းခံရတိုင်း ကျွန်မကို တုံ့ပြန်နမ်းတတ်သလို တစ်ခါတလေ ကျွန်မ နှာခေါင်းကိုပါ ကိုက်တတ်သောကြောင့် တစ်ကြိမ်နမ်းပြီးတိုင်း သတိထားပြီး ခေါင်းရှောင်ရသည်အထိပင်။

ကိုကိုသည် ၁၅၆ ပေါင်သာရှိသော်လည်း ပေါင် ၁၇၀ ရှိသော ကျွန်မကို ပွေ့ချီနိုင်သည်။ ကျွန်မ ခန္ဓာကိုယ်နှင့်ပတ်သက်၍ အကောင်းအဆိုး ဘာမှမပြောခဲ့သလို မည်သည့် အကြံပြုချက်ကိုမျှလည်း မပေးခဲ့ပါ။ နေကောင်းကျန်းမာအောင် နေဖို့သာ မှာတတ်သည်။

နေ့လယ်စာစားသည့် ထိုင်ခုံမှာပင် အပြန်အလှန်နမ်းရင်း ကာမမှုကို ပြုခဲ့ကြသည်။ ထိုမှတစ်ဆင့် ကုတင်ပေါ် တက်ပြီး အကြင်နာတွေပေးရင်း နှီးနှောခဲ့သည်။ ကိုကို့ထံမှ အသက်ရှူသံ၊ ရင်ခုန်သံတွေအပြင် နားရှက်ဖွယ် ညည်းသံ၊ ပြောသံများကို ကြားခဲ့ရသည်။ ကျွန်မအတွက် ကိုကို့အသံသည် ပြန်တွေးတိုင်း ရင်ခုန်စရာ ရိုက်ကွင်းတစ်ခုဖြစ်ခဲ့သည်။

ထိုနေ့က ကျွန်မတို့ ၆နာရီ တွေ့ခဲ့ကြသည်။ ပြန်ချိန်ရောက်ရန် တစ်နာရီအလိုမှာတော့ ကိုကိုသည် ကျွန်မကို ချီပြီး ရေချိုးခန်းသို့ ခေါ်သွားခဲ့သည်။ ရေချိုးခန်းထဲ ချော်လဲမှာစိုးသောကြောင့် အောက်ချခိုင်းသော်လည်း ကျွန်မကို ဘေစင်ပေါ်တင်ပြီး အနမ်းတွေ ပေးလာသည်။ စီးမျောမှုသည် အာရုံကို ဖမ်းစားနိုင်ခဲ့သည်။ ကျွန်မ အာရုံတွေ လွှင့်ချင်ရာ လွှင့်နေပြီး သတိပြန်ကပ်ချိန်မှာတော့ မှန်ကိုမှီပြီး ဘေစင်ပေါ်တွင် ကိုကိုနဲ့ကျွန်မ လိင်ဆက်ဆံနေကြသည်။

ကျွန်မ၏ ဝဖြိုးသော ခန္ဓာကိုယ်ကြောင့် အချီခံရဖို့ ဝေးသလို ဘေစင်ပေါ်တွင် လိင်ဆက်ဆံဖို့ဆိုတာ စိတ်ကူးအိပ်မက်အဖြစ်တောင် မရှိခဲ့ဖူးပါ။ ယခုလို ကိုကိုနဲ့ ဆက်ဆံရခြင်းအပေါ် နှစ်သက်မိသလို သူ၏ အနမ်းများသည်လည်း နှစ်လို၍ နမ်းခြင်းဖြစ်ကြောင်း ကျွန်မ ခံစားရသည်။

အတူတူရေချိုးပြီး အဝတ်အစား အပြန်အလှန် ဝတ်ပေးရင်း မထင်လျှင် မထင်သလို နမ်းတတ်သော ကိုကို့ကြောင့် ကျွန်မအတွက် စိတ်အနှောင့်အယှက် မဖြစ်စေဘဲ သာယာခဲ့သည်။ ဟိုတယ်မှ ဝန်ထမ်းမလာခင်အထိ ကိုကိုနှင့်ကျွန်မ ရင်ချင်းအပ်ဖက်ထားပြီး ခွဲခွာချိန်အတွက် နှုတ်ဆက်အနမ်းတွေ ပေးရင်း စောင့်ခဲ့ကြသည်။

အပြန်လမ်းတစ်လျှောက်တွင် ကိုကိုနှင့် စကားပြောရင်း ယှက်ကိုင်ထားသော ကိုကို့လက်ကို မကြာခဏ ကြည့်မိသည်။ သဘောကျကြောင်း မျက်ဝန်းတွေမှာ ပေါ်လွင်နေသလို အပြုံးမျက်နှာဖြစ်နေမည်မှာ Mask ပင် ချွတ်စရာမလိုခဲ့။

ကျွန်မ ကားငှားပြီး ပြန်ချိန်အထိ ကိုကိုစောင့်ကြည့်နေကြောင်း ကျွန်မ စာပို့ချိန်ကျမှ သိခဲ့ရသည်။ မှောင်နေပြီဖြစ်သလို စိတ်မချသောကြောင့် ကျွန်မကို အဝေးကကြည့်နေကြောင်း ကိုကိုပြောပြခဲ့သည်။ ကိုကို ကျွန်မနောက် လိုက်လာမလားလို့ တွေးပြီးမှ ကိုကိုသည် ထိုကဲ့သို့ လုပ်ဆောင်မည့်သူ မဟုတ်ကြောင်း ကျွန်မ ယုံကြည်သည်။

ကျွန်မတို့ မတွေ့ရသည့် ရက်များတွင် ကိုကို့ကို လွမ်းမိသည်။ ကိုကို့ကိုလွမ်းတိုင်း ကျွန်မ လုပ်ဆောင်နေကျ အရာတစ်ခုကို လုပ်မိတိုင်း ကျွန်မ မျက်နှာတွင် ရှက်သော၊ ပီတိဖြာသော၊ နှစ်လိုဖွယ်ပြုံးသော အပြုအမူများ ပေါ်တတ်သည်။

ထိုအရာသည် အခြားမဟုတ်။ ကျွန်မ မျက်လုံးမှိတ်၍ ကိုကိုနမ်းခဲ့ဖူးသော အနမ်းများကို ပြန်တွေးပြီး ကိုကို့အသံ "နမ်းကို တကယ်လိုးခွင့်ရပြီ၊ ကိုကိုတကယ်လိုးရပြီ"ဆိုသော ပဲ့တင်သံကို ပြန်ကြားယောင်ရင်း ကျွန်မ ရင်ခုန်သံတို့ မြန်စေခဲ့သည်။ မျက်နှာတို့ ပူနွေးလာသည်။

ကိုကိုလက်ဆောင်ပေးသည့် စာအုပ်၏ နောက်ကျောစာရွက်တွင် ကိုကိုနှင့် တွေ့ခဲ့သည့် ရက်စွဲများ၊ ကိုကိုပေးသော လက်ဆောင်ပစ္စည်းများကို ရေးမှတ်ခဲ့သည်။

ကျွန်မ၏ Sex နှင့်ပတ်သက်ပြီး လိုချင်တပ်မက်စိတ် နည်းပါးချိန်တွင် ကိုကို့ကို တွေ့ဖို့ မတောင်းဆိုခဲ့သလို ကိုကိုသည်လည်း ကျွန်မကို တွေ့ဖို့ မပူဆာခဲ့ပါ။ ကျွန်မ ဖယ်ရီပေါ်မှ ဆင်းချိန်တိုင်း ကိုကို ဖုန်းဆက်တတ်သည်။ ကိုကိုနှင့် ဖုန်းပြောရင်း ခြံရှေ့ရောက်လျှင် အထဲမဝင်ဘဲ ခြံဝမှာဖြစ်စေ၊ လမ်းထိပ်မှာဖြစ်စေ ဖုန်းပြောခဲ့သည်။

ကျွန်မအတွက် လူစိတ်ဝင်စားမှု ခံရတာမှလွဲ၍ အဆင်ပြေသော်လည်း ကျွန်မ အိမ်ရောက်ပြီးမှ ကိုကိုပြန်ရသည်မို့ ကိုကို့အိမ်ပြန်ချိန်သည် အမြဲနောက်ကျနေခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် နေ့လယ်ထမင်းစားနားချိန်ကို ကိုကိုနှင့် ဖုန်းပြောရန်အတွက် အချိန်ပေးခဲ့သည်။ ကိုကိုနှင့် ဖုန်းပြောတိုင်း ကျွန်မ မျက်နှာသည် ပြုံးရွှင်နေတတ်သလို တစ်ခါတလေ ရှက်ရွံ့သည့် အမူအရာမျိုး ဖော်ပြနေသည်မို့ ရုံးမှ ဝန်ထမ်းများမှာ ကျွန်မအား စိတ်ဝင်စားကြသော်လည်း ကျွန်မ ဂရုမစိုက်စွာ ဖုန်းပြောခဲ့သည်။

ကျွန်မ ထမင်းစားနေစဉ် ဖုန်းတွင် Noti ပေါ်လာသည်။ ကိုဆန်းလွင် ဖုန်းနံပါတ်။ ကျွန်မ စဉ်းစားမိသည်မှာ ကိုဆန်းလွင်သည် ယခုအချိန်တွင် ကျွန်မအတွက် မလိုအပ်တော့ပါ။ မပြောဘဲထားလျှင် သူ့ကို မျှော်လင့်ချက်ပေးရာ ရောက်သလို ဖြစ်နိုင်သောကြောင့် ကျွန်မ သူ့ဖုန်းကို ခေါ်လိုက်သည်။

"ဟယ်လို သဲငယ် ကိုယ့်ကို ချက်ချင်းပြန်ခေါ်လို့ပါလား ထူးထူးဆန်းဆန်း"

"အင်း...ပြောစရာလေးရှိလို့"

"ဆိုပါဦး။ ကိုယ်လာကြိုရမလား"

"ဟိုလေ...နွေ့မှာ ကိုကိုတစ်ယောက် ရနေပြီ"

"ဪ...ဘယ်လိုဖြစ်လို့လဲ။ စိတ်ချရရဲ့လား"

"အင်း...Online ကပဲ ဆိုပါတော့။ သူ့ကို နွေ သဘောကျတယ်"

"ဘာလို့...ကိုယ့်မှာ သဲငယ် သဘောမကျစရာ ဘာများရှိလို့လဲ။ ပြီးတော့ ကိုယ်က မင်းကို တကယ်ချစ်ခဲ့တာပါ။ ကိုယ်ရှိရက်နဲ့ နောက်တစ်ယောက် ရတယ်ဆိုတော့ ကိုယ် အသုံးမကျလို့ပေါ့"

"အဲ့လိုမဟုတ်ပါဘူး။ အစ်ကို့မှာ အိမ်ထောင်နဲ့လေ။ ပြီးတော့ နွေ့ကို သိနေတဲ့ပတ်ဝန်းကျင်က လူနဲ့ မပတ်သက်ချင်ဘူး။ သူနဲ့တွေ့ရင် ရင်ခုန်သလို ခံစားရတာမို့ သဘောကျတာပါ"

"ဪ...အင်းပါ။ ကိုယ်ကတော့ မင်းဆက်သွယ်လာမယ့် အချိန်ကိုပဲ ကိုယ်စောင့်ပါ့မယ်။ သတိတော့ထားနော်။ စိတ်ပူလို့ သတိပေးတာပါ"

"အင်း။ ကျေးဇူးပါ။ နွေ့ကို နားလည်တဲ့အတွက်။ အာ့ဆို ဒါပဲနော် ထမင်းစားလက်စမို့"

"အင်းပါ။ ကိုယ်အနှောင့်အယှက်ပေးမိပြီ။ ဒါပဲနော်"

သူဖုန်းချမှပဲ ထမင်းဆက်စားဖြစ်သည်။ စိတ်တို့သည်လည်း ပေါ့ပါးသွားသလို ခံစားရသည်။

ယခင်က နွယ်နှင့် ယခု နွယ်သည် မတူတော့ကြောင်း မိမိဘာသာ ဝန်ခံမိသည်။ ယခင်ကဆိုလျှင် ဖယ်ရီပေါ် နားကြပ်တပ်ပြီး သီချင်းနားထောင်ရင်း အိပ်ပျော်သွားတတ်သည်။ ဘေးပတ်ဝန်းကျင်သည်လည်း ဖြတ်သန်းနေကျ မြင်ကွင်းတစ်ခုအဖြစ်မှလွဲ၍ ဘာမှထူးခြားမှုမရှိခဲ့။ ယခုဆိုလျှင် နားကြပ်တပ်ထားသော်လည်း မှန်ကို ကျရောက်လာသည့် မိုးစက်လေးတွေကိုလည်း ငေးတတ်သည်။ ထီးတစ်ချောင်း နှစ်ယောက်ဆောင်းသွားသည့် စုံတွဲလေးတွေလည်း လိုက်ကြည့်တတ်သလို ဟိုးဝေးဝေးက ရှုခင်းတွေ၊ ကောင်းကင်နဲ့ တိမ်တွေ၊ အိပ်တန်းပြန် ငှက်ကလေးတွေ အရာရာဟာ လွမ်းမောဖွယ်အဖြစ် မြင်တတ်လာသည်။

အလွမ်းများစွာဖြင့် ရက်များကို ကျော်ဖြတ်ရင်း တွေ့ဖို့အကြောင်း ပြောဖြစ်ခဲ့ကြသည်။ ယခင် တစ်ကြိမ်တွေ့ပြီးတိုင်း လိုင်းမသုံးဘဲ နားတတ်သည်မို့ ယခုတစ်ခါတွေ့ပြီးလျှင် ၃လခန့် နားမည်ဖြစ်ကြောင်း ကျွန်မဘက်မှ ပြောခဲ့စဉ် ကိုကိုသည် ကျွန်မကို မတားခဲ့ပါ။ ကိုကိုနဲ့ မတွေ့ဖြစ်တဲ့အချိန်တွင် ကျွန်မ ဝိတ်ချမည်ဖြစ်ကြောင်း ကိုကို့ကို ပြောပြခဲ့သည်။ ကိုဗစ်ကာလမို့ မလိုအပ်လျှင် ဝိတ်မချဖို့ပြောသည့် ကိုကို့စကားကို ကျွန်မသည်လည်း ကိုကို့ကို လှတာမြင်စေချင်ကြောင်း ပြောပြခဲ့သည်။ ကိုကိုသည် ယခုလည်း လှနေကြောင်းနှင့် ဝတာ ဖက်ထားလို့ကောင်းတယ်ဟု ပြောနေသော်လည်း ကျွန်မ စိတ်ကို သက်သာစေရန် ပြောနေကြောင်း ကျွန်မ သိပါသည်။

အဲဒီလိုနှင့် ၃ ကြိမ်မြောက်တွေ့သည့်နေ့တွင် ကျွန်မ အလုပ်မှ ခွင့်ယူထားသော်လည်း အိမ်မှ ယူနီဖောင်းဖြင့်သာ ထွက်ခဲ့သည်။ Shopping mall ထဲမှ အိမ်သာတွင် အဝတ်အစားလဲပြီး ကျွန်မ သူ့ကို စောင့်နေကျနေရာလေးမှာ စောင့်နေခဲ့သည်။ ပထမအကြိမ် သွားခဲ့သည့် ဟိုတယ်ကိုသာ သွားမည်ဖြစ်ကြောင်း ပြောခဲ့စဉ် မျက်လုံးထဲ လင်းထင်းနေတဲ့အခန်းကို မြင်ယောင်ရင်း စိတ်ပူမိသေးသည်။

ကားပေါ်တစ်လမ်းလုံး စကားပြောလာသည့် ကိုကို့ကို သေချာကြည့်မိသည်။ ကိုကိုသည် Mask တပ်ထားလျှင် ၂၅၊ ၂၈ ဝန်းကျင်ဟု ထင်ရတတ်ပြီး အခန်းထဲရောက်လျှင်တော့ ရင့်ကျက်တည်ငြိမ်ပြီး ယောက်ျားပီသသည့် ရုပ်သွင်ကို ပိုင်ဆိုင်ထားသည်။ ကျွန်မ ထိုအမျိုးသားကို တဖြည်းဖြည်း ပိုပြီး နှစ်လိုခဲ့မိသည်။

အခန်းထဲရောက်ပြီး ခဏနားနေစဉ်မှာပဲ ကျွန်မကို ရင်ခွင်ထဲထားပြီး အတော်ကြာကြာ ဖက်ထားခဲ့သည်။ အလွမ်းပြေ အနမ်းတွေ ပေးရင်း

"အခုတစ်ခါတည်းပေးရင် ကောင်းမလားမသိဘူး"

"ဘာကိုလဲ"

"နမ်းအတွက် လက်ဆောင်လေး ဝယ်လာတယ်။ အစက ပြန်မှ ပေးမလားလို့။ အခုက နမ်းကို ဖက်ထားရင်း အခုပေးလိုက်ရင် နမ်းနဲ့ တစ်နေကုန်မြင်နေရမှာမို့"

"ဘာမို့လို့လဲ"

"အာ့ဆို မျက်လုံးမှိတ်ပြီး လက်ဖြန့်ထား"

သူ့ကျောပိုးအိတ်အား ဇစ်ဖွင့်သံ၊ ပိတ်သံကြားရသည်။ စိတ်လှုပ်ရှားစွာ ခိုးကြည့်မိစဉ် လူမိသွားသည်။

"ဟိတ် ကိုကိုမြင်တယ်နော် မှိတ်ထားဦး"

ကျွန်မ လက်ပေါ်ကို ဘူးတစ်ဘူး ရောက်လာသည်။

"ရပြီ ဖွင့်တော့"

ကိုကို့ဆီမှ မျက်လုံးဖွင့်ဖို့ပြော၍ ကျွန်မ ကြည့်ပြီး အထဲတွင် ဘာမှန်းမသိပေမယ့် လက်ဝတ်ရတနာ တစ်ခုခုဖြစ်နိုင်ကြောင်း ရှုံ့အိတ်လေးကို မြင်၍ သိလိုက်သည်။

"ဈေးကြီးတာဆို နမ်းမယူဘူးနော်"

"သိပါတယ်။ အာ့ကြောင့် ဈေးမကြီးတာဘဲ ဝယ်ခဲ့တာပါ"

"ဪ... ဖွင့်ကြည့်လို့ရပြီလား"

"ကိုကိုဖွင့်ပေးမယ်လေ။ ကိုယ်တိုင်ဝတ်ပေးချင်လို့"

ရှုံ့အိတ်လေးဖြည်ပြီး ဟန်းချိန်းကို ကျွန်မလက်တွင် ဝတ်ပေးခဲ့သည်။ ကျွန်မ လက်ကောက်ဝတ်နှင့် အဆင်ပြေသလို ရိုးရှင်းပြီး အဓိပ္ပါယ်ရှိနိုင်သော ဒီဇိုင်းမို့ သဘောကျမိခဲ့သည်။

"နောက် ၃ လတောင် မတွေ့ရဘူးဆိုတော့ နမ်းမွေးနေ့ကို ကျော်သွားမှာစိုးလို့ မွေးနေ့လက်ဆောင် ကြိုပေးခဲ့တာ။ ကိုကိုနဲ့မတွေ့ဖြစ်တဲ့အချိန်တွေ ကိုကို့အစား နမ်းအနားမှာရှိနေအောင် စဉ်းစားပြီးဝယ်ခဲ့တာ။ ကြိုက်ရဲ့လား"

ကျွန်မ မွေးနေ့...။

ကျွန်မ ကိုယ်တိုင် မေ့နေခဲ့ပြီး ဘယ်သူကမှ အရေးတယူ မလုပ်ခဲ့သော ရက်စွဲလေးတစ်ခုကို သူသည် အမှတ်တရရှိစွာ လက်ဆောင်ဝယ်ပေးခဲ့သည်။ ကျွန်မနှင့် ပတ်သက်လျှင် သူ အဘယ်မျှ မှတ်ထားတတ်သနည်း။ သေချာသည်မှာ ကျွန်မ ဖော်ပြခဲ့ဖူးသော အကြောင်းအရာများအား ကိုကိုသည် မှတ်ထားပါလိမ့်မည်။ ဒါသည်ပင် သူ ကျွန်မအပေါ် မည်မျှ အလေးထားကြောင်း ဖော်ပြခြင်းဖြစ်သလို စကားများစွာပင် ပြောစရာမလိုပါ။

"ကြိုက်ပါတယ်။ နမ်းနဲ့လည်း လိုက်တယ်။ သော့လေးက ဘယ်သူ့သော့တံလဲ"

"သော့က ကိုကိုလေ။ နမ်းကို ဖွင့်ဖို့။ ရင်ခွင်တံခါး ပြောတာနော်"

ရယ်မောနေသော သူ့မျက်နှာတွင် ပကတိ ဖြူစင်မှုကို မြင်ရသည်။ ကျွန်မအတွက် သူ့အပြုံးသည် ကြည်နူးမှုကို ခံစားရသည်။

"ကြာရင် မဲသွားမလားမသိဘူးနော် နမ်းက ငွေနဲ့သိပ်မတည့်တတ်ဘူး။ ဒါမယ့် နမ်းဝတ်ပါ့မယ်"

"Service Center မှာ လုပ်လို့ရတယ်။ ဘောက်ချာမှာ နာမည်ကို နမ်းလို့ပဲ ထည့်ပြီး ကိုကို့ဖုန်းနံပါတ်ပဲ ပေးထားလိုက်တယ်။ ဘောက်ချာပြပြီး အပ်ရုံပဲမို့ နမ်းဖုန်းနံပါတ် မပေးခဲ့တာ"

အမြဲတမ်း ကျွန်မ၏ လူသိမခံချင်စိတ်ကို နားလည်စွာ စဉ်းစားပေးတတ်သူမှာ ကိုကိုတစ်ယောက်သာ ရှိဖူးပါသည်။

"နောက်ပြီး ဒါလေး"

သူပြောရင်း အိတ်တစ်အိတ် ကျွန်မ လက်ထဲ ရောက်လာသည်။

"နမ်း လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်ပြီးလို့ ချွေးသုတ်ရင် သုံးရအောင် မျက်နှာသုတ်ပဝါ ဝယ်လာခဲ့တယ်"

ပစ္စည်းတွေကြည့်ရင်း ကျွန်မ ကိုကို့ကို ဖက်ပြီး နမ်းခဲ့သည်။ ယခုတစ်ခါ နမ်းသည်မှာ ယခင်ကလို မဟုတ်ဘဲ အသက်အောင့်ပြီး အကြာကြီး နမ်းခဲ့သည်။ အသက်ရှူမအောင့်နိုင်သည်အထိ နမ်းခဲ့သည်။ သူသည်လည်း သဘောကျစွာ ကျွန်မကဲ့သို့ နမ်းပြီး ကျွန်မ မျက်နှာအနှံ့သို့ အနမ်းများ ခြွေလျက်။ လက်ထဲရှိသော ပစ္စည်းများအား စားပွဲကို မကြည့်ဘဲ လှမ်းတင်ပြီး ကိုကို့ကို ဖက်ထားမိသည်။

ကိုကို့နဖူးကိုနမ်းတိုင်း ကျွန်မ ခြေဖျားထောက်ရတတ်သလို ကိုကိုသည်လည်း ခေါင်းငုံ့ပေးတတ်စမြဲ။

ကိုကိုနဲ့ နမ်းရင်း နေရာရွှေ့ပြီး ကုတင်ဆီ ရောက်ခဲ့သည်။ အအေးမခံနိုင်သော ကျွန်မကို အဲကွန်းရှေ့ရောက်တိုင်း သူ့ခန္ဓာကိုယ်နှင့် ကာပေးတတ်သူမို့ ယခုလည်း မှန်တင်ခုံရှေ့ ရပ်နေတာ ကြာပြီမို့ နေရာရွှေ့သွားခြင်း ဖြစ်နိုင်သည်။ ကိုကိုသည် ကျွန်မနှင့် နှုတ်ခမ်းချင်းနမ်းတိုင်း လက်တို့သည် ငြိမ်ငြိမ်မနေတတ်ပါ။ ထိုကဲ့သို့ လှုပ်ရှားခြင်းကိုလည်း ကျွန်မ နှစ်သက်ခဲ့သည်။

ကိုကို့လက် လှုပ်ရှားမှုတွင် ကျွန်မ အဝတ်တို့ ကွာကျကုန်သည်။ ကိုကို့ကို အဝတ်တွေ ချွတ်ခဲ့သော်လည်း ခါးပတ်တော့ ကျွန်မ မဖြုတ်တတ်၍ ဘောင်းဘီကို သူချွတ်မှသာ ကျွတ်တတ်သည်။ ကိုကို့အနမ်းများကြားမှာ သာယာမှုဖြင့် ကျွန်မတို့ လိင်ဆက်ဆံခဲ့ကြသည်။

ထိုနေ့ကလည်း မိုးတွေ ရွာနေခဲ့သည်။ မိုးရာသီ အေးအေးလေးမှာ ကိုယ်နှစ်သက်သူနှင့် စောင်ခြုံရင်း နွေးထွေးခဲ့ရသည့် အချိန်သည် အရမ်းကို ကြည်နူးစရာကောင်းခဲ့သည်။

"နမ်းညှပ်ပေးမယ်ဆိုလို့ တစ်ချောင်းချန်ထားတယ်"

ပြောရင်း သူ့လက်သန်းကို ထောင်ပြသည်။

ကျွန်မ ကိုကို့ကို လက်သည်းညှပ်ပေးချင်သည်ဟု ပြောထားခဲ့သည်ကို အမှတ်ရစွာ ကိုကိုသည် လက်သည်းညှပ်ယူလာခဲ့သလို လက်သန်းကို မညှပ်ဘဲ ချန်ထားခဲ့သည်။ ကိုကိုသည် သူ၏ အားလပ်ချိန်များတွင် ကျွန်မအကြောင်းတွေးပြီး စိတ်ကူးယဉ်နေသည်ဟုပင် ထင်မိခဲ့သည်။ ကျွန်မ မမှတ်မိသော ကိစ္စများကို စိတ်ရှည်စွာ ပြောပြတတ်သလို ကျွန်မနှင့် ပတ်သက်သော ကိစ္စအတော်များများသာမက ကျွန်မ ကြိုက်နှစ်သက်သည်ဟု ပြောခဲ့သော အရာအားလုံးနီးပါး မှတ်မိနေခဲ့သည်။

ကျွန်မတို့ လိင်ဆက်ဆံနေကြရင်း ကျွန်မ ကိုကို့အပေါ်မှာ မြင်းစီးနေချိန် ရုတ်တရက် ရပ်လိုက်ပြီး ကိုကို့မျက်နှာကို သေချာစိုက်ကြည့်လိုက်သည်။ ကိုကို့မျက်နှာကို ကျွန်မနှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင် ဆွဲလှည့်လိုက်သည်။ ကိုကို့လီးကိုတော့ မချွတ်ခဲ့။

"နမ်းမျက်လုံးကို တစ်ချက်ကြည့်"

ရုတ်တရက်ကြောင်ပြီး ကျွန်မ မျက်လုံးကို ကြည့်သည်။ သူ့ခေါင်းထဲလည်း ဘာကိစ္စများလည်း ဆိုပြီး တွေးနေမှာ သေချာသည်။ မျက်လုံးချင်း အကြည့်ဆုံပြီး

"ကိုကို့မှာ ပိုင်ရှင်ရှိလား နမ်းသိချင်တယ်။ ကိုကိုမဖြေချင်လည်း ရတယ်နော်။ နမ်းက သိချင်ရုံပါ။ သေချာအောင် မေးကြည့်တာ"

သူ ခေါင်းညိတ်ပြသည်။ ဘာမှတော့ မပြော။

ကိုယ်လိုချင်သည့် အဖြေကို သူဖြေခဲ့သည်မို့ လုပ်လက်စကိစ္စကို ရှေ့ဆက်ဖြစ်သည်။

ကိုကိုနဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင် ထိုင်ပြီး ကပ်မွှေတိုင်း ကိုကို့ထံမှ အသံထွက်တတ်စမြဲ။ ယခုလည်း ကိုကိုတစ်ယောက် တို့လို့တန်းလန်းဆိုသော်လည်း အရှိန်ရလာသည်နှင့်အမျှ စကားသံတွေ အဆက်မပြတ်။ ကိုကို့ထံမှ ထိုသို့ကြားတိုင်း ကျွန်မရင်တို့သည်လည်း လှုပ်ခတ်မြဲ။

ယခင်တွေ့ခဲ့ဖူးသော အစ်ကိုတစ်ယောက်ကတော့ ကျွန်မကို အသံထွက်ညည်းဖို့ ပြောဖူးသည်။ ကျွန်မအနေဖြင့် တကယ်ခံစားမှုမရှိဘဲ အသံမထွက်တတ်သူမို့ သူတောင်းဆိုသော်လည်း တစ်ခါမှ မသံမထွက်ဖြစ်ခဲ့ပါ။ ထိုစဉ်က အသံထွက်ခြင်း၏ ခံစားမှုကို နားမလည်သော်လည်း ယခု ကိုကို့ထံမှ ကြားရသောအခါ ကျွန်မ နားလည်မိသည်။ အသံကြောင့် စိတ်တို့သည် လှုပ်ခတ်နိုင်စွမ်းရှိကြောင်း သိရသလို ကိုကိုရော ကျွန်မအသံကို မကြားချင်ဘူးလားလို့ တွေးမိသည်။ တကယ်မခံစားရဘဲ မထွက်ချင်သလို အသံထွက်ရလောက်အောင်လည်း မခံစားမိသောကြောင့် ကျွန်မထံမှ မည်သည့်အသံမှ မထွက်ခဲ့ပါ။

လိင်ဆက်ဆံမှု ပြီးမြောက်တိုင်း ကိုကိုသည် ကျွန်မကို ဖက်ထားပြီး နားတတ်သည်။ တစ်ခါတစ်ရံ နဖူးနှင့် ဆံပင်တို့ကို နမ်းတတ်သည်။ အသည်းယားလျှင်လည်း ကိုက်တတ်သောကြောင့် တစ်ခါတလေ ပါးစပ်ဟပြီး အနားကပ်လာလျှင် သတိထားနေရတတ်သည်။ ဒါသည် စိတ်အနှောင့်အယှက်ကြောင့် သတိထားနေတာမျိုး မဟုတ်ဘဲ ကြည်နူးစိတ်ဖြင့် ပျော်စရာတစ်ခုအဖြစ်သာ။

ရေချိုးခန်းတွင် ဆေးကြောပြီး ပြန်ထွက်လာသော ကိုကိုမှ ကျွန်မလက်ကိုဆွဲထူပြီး ထ,စေသည်။

ကျွန်မ ပခုံးကိုကိုင်ကာ ဝရံတာဘက်ကို မျက်နှာမူခိုင်းပြီး မိုးရွာနေတာကို ကြည့်ခိုင်းသည်။

"ခရီးတွေ အတူတူမသွားနိုင်သလို၊ ကောင်းကင်ပြာအောက်မှာ အတူတူ မထိုင်နိုင်သလို၊ မိုးရေလည်း အတူတူမချိုးရပေမယ့် မိုးရွာနေတာကိုတော့ အခုလိုအတူတူကြည့်လို့ရတယ်။ အဓိကက ကိုကိုနဲ့နမ်း အတူတူရှိတဲ့အချိန်လေးမှာ လုပ်ချင်တာတွေ လုပ်ခွင့်ရဖို့ပဲ"

ကျွန်မ ရေးခဲ့ဖူးသော ပို့စ်ကို မှတ်မိပြီး ကျွန်မအတွက် အမှတ်တရတွေ ဖန်တီးပေးတတ်သော ကိုကို။ ကျွန်မအတွက် နှစ်ယောက်မရှိနိုင်သော အဖော်မွန်။

ကျွန်မတို့ ၂ ကြိမ်မြောက်တွေ့ပြီးနောက်ပိုင်း ကျွန်မ ဘားအံကို ခရီးထွက်ခဲ့သည်။ ခရီးသွားနေသော်လည်း စိတ်တို့သည် ကိုကို့ကို လွမ်းလျက်။

ကျွန်မအနားမှာ ကိုကိုရှိလျှင် အဘယ်မျှလောက် ကောင်းမည်နည်း။ ထိုအတွေးနှင့်အတူ ကျွန်မ စာတစ်ပုဒ် ရေးခဲ့သည်။

"လွမ်းတယ်ကိုကိုရေ...

လွတ်လပ်တဲ့ ကောင်းကင်အောက်

တိမ်ပြာပြာကိုလည်း အတူတူမကြည့်နိုင်ဘူး။

လွတ်လပ်တဲ့ သဲသောင်ပေါ်ထိုင်ပြီး

နေဝင်ဆည်းဆာလည်း အတူတူမကြည့်နိုင်ဘူး။

လွတ်လပ်တဲ့ မြေပြင်ပေါ်မှာ

မိုးရေလည်း အတူတူမချိုးနိုင်ဘူး။

လွတ်လပ်တဲ့ နေရာအားလုံးကို

အတူတူမသွားနိုင်ပေမယ့်

နမ်းသွားတဲ့နေရာတိုင်းမှာ

အတွေးတွေထဲ ကိုကိုရှိပါတယ်။

လူချင်းဆုံမှ ရင်ခုန်ရတာမဟုတ်ဘဲ

လေလိုင်းထဲက စာမြင်ရုံ၊

အသံကြားရုံနဲ့လည်း ရင်ခုန်ကြည်နူးအောင်

ရေးတတ် ပြောတတ် ဂရုစိုက်တတ်တဲ့

ကိုကို့ကို မတွေးရမနေနိုင်အောင်

အာရုံထဲမှာ အမြဲရှိနေတတ်တယ်။

လှပတဲ့ ရှုခင်းတွေမြင်တိုင်း၊

ပြာလဲ့တဲ့ တိမ်စိုင်ကောင်းကင်ကိုမြင်တိုင်း၊

မှိုင်းညှို့တဲ့ မိုးသားတွေမြင်တိုင်း၊

ရွှေရောင်ဝင်းတဲ့ နေဝင်ဆည်းဆာမြင်တိုင်း၊

အရသာရှိတဲ့ အစားအသောက်တွေစားတိုင်း

လွမ်းတယ်ကိုကိုရေ...

ကိုကို့ရဲ့နမ်း"

ထိုစာကိုတွေ့ခဲ့စဉ်က ကိုကိုထံမှ ဘာမှမပြောခဲ့ဘဲ ယခုလို မှတ်မိနေလိမ့်မည်ဟု ကျွန်မ မထင်ခဲ့သောကြောင့် ကိုကို့၏ ယခုအပြုအမူသည် ကျွန်မကို ပျော်ရွှင်ကျေနပ်စေခဲ့သည်။

ပဝါပတ်ထားသောလူနှစ်ယောက် တစ်ယောက်ခါး တစ်ယောက်ဖက်ထားရင်း နှုတ်ခမ်းချင်းနမ်းနေပြီး နောက်ခံဖြစ်သော ဝရံတာတွင် မိုးတို့ တဖွဲဖွဲရွာလျက်။

ထိုနေ့က နေ့လယ်စာ အတူတူစားချိန် ယခင်လို တစ်ယောက်တစ်ပန်းကန် စားတာမျိုးမဟုတ်ဘဲ ကျွန်မ ခွံ့ကျွေးတာစားရင်း ဘေးကနေ ကျွန်မကို မထိတထိ စ,နောက်နေသည့် ကိုကို။

အပေါ်ယံပကာသနတွေ မပါခဲ့ကြသလို သူစိမ်းဆန်တဲ့ လိင်ဆက်ဆံမှုမျိုးမဟုတ်ဘဲ ရင်းနှီးနွေးထွေးတဲ့ ရင်ခွင်မှာ ခိုလှုံရင်း ကြည်နူးစွာ လိင်ဆက်ဆံခဲ့ခြင်းသည် ကျွန်မအတွက် ကံကောင်းမှုတစ်ခုပင်။

ထိုနေ့က ပြန်ချိန်ရောက်၍ ခွဲခွာနှုတ်ဆက်အနမ်းတွေ နမ်းနေစဉ် အခန်းတံခါးခေါက်သံကြား၍ လူချင်းခွာချိန်ကျမှ ကိုကို့နား,နားကပ်ပြီး တိုးတိုးလေးခေါ်ခဲ့သည်။

"ကိုကို"

သူ့မျက်နှာမှာ အပြုံးတို့ဝေဆာလျက် ကျွန်မမျက်နှာကို အုပ်ကိုင်ပြီး ကျွန်မ နှုတ်ခမ်းကို နမ်းခဲ့သည်။ နှုတ်ဆက်အနမ်းသည် ရင်နင့်စွာ ချိုမြိန်နေသည်။

ကိုကိုနှင့် အဆင်ပြေပြီးနောက်ပိုင်း ကျွန်မကို ကမ်းလှမ်းသည့် သူတိုင်းကို ယဉ်ကျေးစွာ ကျွန်မ ငြင်းခဲ့သည်။ ကျွန်မလိုချင်သော Sex Partner ရခဲ့သည့်အပြင် ကျွန်မအပေါ် ဂရုစိုက်တတ်တဲ့သူမို့ သူ မတားသော်လည်း ကျွန်မ မည်သူ့ကိုမှ လက်မခံခဲ့ပါ။

ကိုကို့ထံတွင် ပိုင်ရှင်ရှိသည့်ကိစ္စနှင့်ပတ်သက်၍ ကျွန်မဘက်မှ ကိုကို့ကို လမ်းခွဲစကားပြောခဲ့သည်။

ကျွန်မ တင်ခဲ့ဖူးသည့် Call girl ပို့စ်တွင် အိမ်ထောင်သည်လက်မခံပါဆိုသော စာကြောင့် ကျွန်မကို မကမ်းလှမ်းခဲ့တာဖြစ်ကြောင်း၊ ကျွန်မနှင့် Online ချစ်သူအဖြစ် ရှိခဲ့စဉ်ကလည်း ကျွန်မသဘောဖြင့်သာ ရပ်ဆိုင်းခဲ့ပြီး ယခုလို နှစ်ဦးလုံး အဆင်ပြေနေသည့်အချိန်မှာ လမ်းခွဲစကား မပြောစေချင်ကြောင်း ကျွန်မကို ပြောခဲ့သည်။

ကိုကို့ထံမှ ရှင်းပြချက်များနှင့် ကျွန်မ၏ ကိုကို့အပေါ် စွဲလန်းစိတ်သည် ကိုကိုအိမ်ထောင်သည် ဖြစ်သည်ဆိုသည့်အပေါ် အနိုင်ရခဲ့သည်။ ကျွန်မတို့နှစ်ယောက်၏ ပတ်သက်မှုသည် ကုတင်ပေါ်တွင်သာဖြစ်ပြီး သူ့အိမ်ထောင်ဘက်ကို ထိခိုက်နစ်နာစေမည့်အရာများ မပါဝင်ခဲ့ပါ။ ကိုကို့အပေါ် စွဲလန်းစိတ်သည် လိင်ကိစ္စမှလွဲ၍ ကျန်သည့်အရာများ မပါဝင်စေရန် ကျွန်မ ဂရုစိုက်ရမည်ဖြစ်ကြောင်း ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် သတိပေးခဲ့သည်။

ကျွန်မတို့ မတွေ့ဖြစ်သည့် ၂လကျော်ကာလများတွင် ယခင်လို လိုင်းလုံးဝမသုံးတာမျိုးမဟုတ်ဘဲ လိုင်းပေါ်တွင် ကိုကိုနှင့် အဆက်အသွယ်မပြတ်ဘဲ စကားတွေ ပြောဖြစ်ခဲ့သည်။ ကျွန်မ၏ လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်ပြီးကာစ ချွေးစိုနေသောပုံများ ပို့ဖြစ်ခဲ့သည်။ အလွန်အကျွံမလုပ်ဖို့ တားသောကြောင့် အာဘွားတွေ အကြွေးမှတ်ထားရန် မှာခဲ့သည်။

ကိုဗစ်ကြောင့် Work from Home လုပ်ရင်း ကိုကိုနဲ့ Video Call တွေ ပြောဖြစ်ခဲ့သည်။ ကျွန်မ၏ အိမ်နေရင်းပုံစံ၊ တစ်ခါတလေ မျက်နှာမသစ်ရသေး၍ အဆီတဝင်းဝင်း၊ ဆံပင်ရှုပ်ပွပွကို တွေ့ခဲ့ရသော်လည်း တစ်ကြိမ်တစ်ခါမှ စိတ်ပျက်သည့် မျက်နှာအမူအရာမျိုး မတွေ့ခဲ့ရပါ။

တစ်ရက်တော့ ကျွန်မ ရေမိုးချိုးပြီး ဆံပင်ကို ထိပ်မှာ ကြက်တောင်စည်း စည်းပြီး သနပ်ခါးလူးကာ စောင့်ခဲ့သည်။ ကိုကို့ထံမှ Video call ပြောဖို့ အဆင်ပြေနိုင်လား မေးသည်နှင့် ခေါ်ဖို့ပြောပြီး ကင်မရာရှေ့တွင် ထိုင်နေခဲ့သည်။ ကျွန်မကို စ,တွေ့သည်နှင့်

"ပုံစံလေးက ချစ်စရာလေး အာဘွားတောင် ပေးချင်လာပြီ။ သနပ်ခါး ဘယ်လောက်မွှေးလဲ သိချင်လို့ပါနော်"

စ,နောက်နေသည်ကို သိသော်လည်း ကျွန်မ သဘောကျမိသည်။ ကျွန်မ၏ အပြောင်းအလဲတိုင်းကို သတိထားမိတတ်သူမို့ ကိုကို့အပေါ် စိတ်တို့သည် ညွှတ်စမြဲ။

တစ်ရက်တော့ အိပ်ရေးမဝသည့် ကျွန်မ ကိုကိုနှင့် Video Call ပြောရင်း သမ်းချင်လာသည်။ ကျွန်မ သမ်းလိုက်လျှင် သူပြောနေသော စကားအပေါ် စိတ်မဝင်စားရာ ရောက်နိုင်သည်မို့ ပါးစပ်ပိတ်ပြီး ခိုးသမ်းမိသည်။ သို့သော်လည်း မျက်စိလျင်ပြီး ကျွန်မမျက်နှာ အပြောင်းအလဲကိုသိသော ကိုကိုက မြင်ဖြစ်အောင် မြင်ခဲ့သည်။

"သမ်းချင်ရင် သမ်းလေ။ အောင့်မထားနဲ့ ပါးစပ်အကျယ်ကြီး ဟပြီး သမ်းနေလည်း ချစ်တယ်"

ကိုကို့ထံမှ ပထမဦးဆုံး "ချစ်တယ်"ဟု ပြောခဲ့သည်။ ကျွန်မတို့ စကားပြောရာတွင် အတတ်နိုင်ဆုံး "အချစ်" မပါဝင်အောင် ရွေးချယ်ပြောတတ်သော်လည်း ယခုအခါ ကိုကိုသည် လွှတ်ခနဲပြောမိခြင်းဖြစ်နိုင်သည်။ ကြားရသည့် ကျွန်မ အပြုံးများဖြင့် သမ်းချင်သည့်စိတ် ပျောက်ခဲ့သည်။

ထိုနေ့မှစ၍ ကျွန်မနှင့်ကိုကိုသည် အချစ်ဆိုသည့် ခေါင်းစဉ်ကို နေ့စဉ်နီးပါး သုံးခဲ့ကြသည်။ ဖုန်းချခါနီးတိုင်း ကိုကို့ရဲ့ "ချစ်တယ်နော် အာဘွား"သည် ကျွန်မ အသည်းတွေ တဖြုတ်ဖြုတ်ကြွေလျက်။ ကျွန်မတို့နှစ်ယောက်အတွက် "ချစ်တယ်"ဟူသော ဝေါဟာရ၏ အနက်အဓိပ္ပါယ်မှာ "လိင်ဆက်ဆံခြင်း၏ တပ်မက်မှု"အဖြစ် ဖွင့်ဆိုခဲ့ကြသည်။

ထိုသို့ဖြင့် မတွေ့ရသည့် ရက်ပေါင်း ၈၀ ကြာပြီးနောက် ရက်စွဲလှသည့် ၈၁ ရက်မြောက်နေ့ ၁၁ ရက် ၁၁ လ မြန်မာလိုလည်း ၁၁ ရက်နေ့တွင် ကျွန်မတို့ ထပ်တွေ့ခဲ့ကြသည်။ ထိုနေ့သည် ၁၅ နှစ်ကြာမှ တစ်ကြိမ်သာ တိုက်ဆိုင်သော နေ့ဖြစ်ကြောင်း ကိုကိုပြောပြမှ ကျွန်မ သိခဲ့ရသည်။

***************************************

နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ရှိခြင်း

သိပ်ဆိုးတဲ့ ကိုကိုရယ်လေ။ အခုထိ ကျွန်မကို မလိုးသေးဘဲ ခန္ဓာကိုယ်အနှံ့ အနမ်းပေးရင်း ပွတ်သပ်နေလေရဲ့။

အခန်းထဲ စရောက်ကတည်းက အလွမ်းတွေ ဖြေနေတာ အခုထိကို နမ်းလို့ မဝနိုင်သေးဘူး။ ကိုယ့်မှာသာ စိတ်တွေ လှုပ်ရှားလွန်းလို့ အရည်တွေရွှဲနေပြီ။

ယခုတစ်ကြိမ်မှာတော့ ကိုကိုသည် အရင်ကလိုမဟုတ်ဘဲ နည်းနည်းပိုပြီး တက်ကြွနေသလို ခံစားမိသည်။

အခန်းတံခါး ပိတ်ပြီးသည်နှင့် ကျွန်မကို စ,နမ်းခဲ့သည်။ နမ်းရင်း ကုတင်ပေါ်ကို လှဲစေသည်။

ကျွန်မကို အောက်မှာထားပြီး ကျွန်မတစ်ကိုယ်လုံးကို နမ်းနေဆဲ။ နှုတ်ခမ်းချင်းနမ်းနေရင်း ရင်သားကို ကိုင်ညှစ်လာသည်မို့ ကျွန်မ၏ စိတ်အရှိန်သည် ကိုကို ဦးဆောင်ရာသို့ ဦးတည်နေပြီဖြစ်သော်လည်း ကိုကိုသည် ကျွန်မ စိတ်ကို ဆွမြဲဆွနေဆဲ။

နမ်းနေရင်း ကျွန်မ အဝတ်တွေကို ချွတ်နေသည်။ အင်္ကျီကြယ်သီးတွေ ဖြုတ်ပြီး လက်မောင်းနားကို မ,နေသည်မို့ ကျွန်မ ကိုယ်ကိုကြွပြီး ဖယ်စေခဲ့သည်။ ကျွန်မအတွင်းခံ ဘော်လီချိတ်များကို လက်နှစ်ဖက်နှင့် ဖြုတ်နေသော်လည်း ကိုယ်ပိနေတာရယ်၊ မကျွမ်းကျင်တာရယ်ကြောင့် ဖြုတ်ရ ခက်နေပုံမို့ ကျွန်မ ဖြုတ်ပေးမှ အားလုံးပြုတ်သွားခဲ့သည်။

အတွင်းခံဖယ်လိုက်သည်နှင့် ကျွန်မ ရင်သားကို ကိုင်ပြီး နမ်းနေခဲ့သည်။ ကိုကို မကိုင်ခင်ကပင် ကျွန်မ နို့သီးခေါင်းမှာ ထောင်နေပြီးသားမို့ ကိုကိုစို့ရုံသာ။

မျက်နှာမှ အနမ်းသည် လည်တိုင်၊ ရင်ညွန့်၊ ရင်သားမှတစ်ဆင့် ဗိုက်ပေါ်တို့တွင် ရွှေ့လျားနေသည်။ ဗိုက်မှတစ်ဆင့် ချက်ပေါက်လေးကို လျှာဖြင့် လျက်ပြီး ဆီးအိမ်အပေါ်သားကို နမ်းနေသည်။ ထိုမှ ပေါင်အတွင်းသားကို နမ်းရင်း ဖွဖွလေး စုပ်နေပြန်သည်။

ယခုတစ်ခါသည် ဆံပင်တို့၊ နဖူးတို့ထက် ပေါင်အတွင်းသားနှင့် ဗိုက်သားတို့ကို နမ်းရင်း တစ်ခုခုရည်ရွယ်နေပုံရသည်။ ပေါင်အတွင်းသား နမ်းပြီး ကျွန်မ ပေါင်ခွဆုံကို နမ်းဖို့ ရွယ်ချိန်မှာတော့ ကျွန်မ လက်ကာပြီး တားမိသည်။

"အရည်တွေ အများကြီးပဲ"

"ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး နမ်းရယ်။ ကိုကို လုပ်ပေးချင်လို့ပါ"

"ဟင့်အင်း။ နမ်းမကြိုက်ပါဘူးဆို။ အဲ့ဒါမပါဘဲလည်း ကိုကိုနဲ့ ခံစားရတာ ကောင်းနေပြီကို။ နော်..."

ကျွန်မ ကိုကို့ကို ရှင်းပြရင်း ထပြီး ကိုကို့နှုတ်ခမ်းကို နမ်းလိုက်သည်။ ကိုကိုသည် တုံ့ပြန်နမ်းရင်း ကျွန်မ နှုတ်ခမ်းကို လွှတ်ပြီး နို့စို့နေသည်။ ကျွန်မ နို့သီးခေါင်းကို ကိုကိုသည် ဖြည်းဖြည်းလေးကိုက်ပြီး ရင်သားပတ်လည်ကို လျှာဖြင့် လျက်နေသည်။

ကိုကို့လက်မှာလည်း ကျွန်မ ပေါင်နှစ်ဖက်ကို မ,လိုက်သည်မို့ ကိုကို့လီးအား ဝင်လာဖို့ မျှော်နေမိသည်။ ဒါပေမယ့် ကိုကိုသည် ကွန်ဒုံးမစွတ်သေးဘဲ ကျွန်မကိုသာ နှူးနှပ်နေဆဲ။

ကျွန်မ လိုချင်စိတ်တွေ ထိန်းမရတော့သည့်အချိန် ကိုကိုနား,နား ကပ်ပြောမိသည်။

"နမ်း အရမ်းလိုချင်နေပြီ"

သူ ပြုံးပြပြီး ကျွန်မကို ဆက်နမ်းရင်း ကျွန်မ ပေါင်တွေကို ပွတ်သပ်နေပြန်သည်။

ကျွန်မ သည်းခံနိုင်စိတ် မရှိတော့သလို ရာသီလာပြီးကာစမို့ စိတ်တို့သည် အမြင့်ဆုံးသို့ ရောက်လာသည့်အချိန်...

"ကိုကို အရမ်း နှိပ်စက်တာပဲ"

"ဘာလုပ်မိလို့လဲ"

"နမ်းလိုချင်တယ်ပြောနေပြီလေ။ ကိုကိုက လုပ်မှမလုပ်တာ"

"သေချာပြောလေ အာ့ဆို လုပ်ပေးမှာပေါ့ မရှက်ဘဲ ပြောကြည့်"

တမင်စ,နေတာ သိသော်လည်း ကိုယ်က အရမ်းလိုချင်နေပြီမို့

"နမ်း...အလိုးခံချင်နေပြီ။ ကျေနပ်တော့နော်"

ကျွန်မထံမှ ကြားရသော်လည်း ကိုကိုသည် ကွန်ဒုံးမစွတ်သေးဘဲ ကျွန်မ နားရွက်ကို kissing ဆွဲနေခဲ့သည်။ စိတ်၏ လှုပ်ရှားမှု၊ နားရွက်ကို တစ်ခါမှ အဲဒီလို အနမ်းမခံဖူးသောကြောင့် ကျွန်မ ခန္ဓာကိုယ်သည် သူ့အောက်တွင် ထွန့်ထွန့်လူးလျက်။

ကျွန်မ စိတ်မရှည်စွာ ကိုကို့လီးကို ယူပြီး ကျွန်မ အဖုတ်တွင် လက်နှင့် တေ့လိုက်သည်။ ကျွန်မ ထည့်မှန်းသိ၍ ကိုကိုသည် ကိုယ်ကို နောက်ဆုတ်ပြီး အဝတွင် တေ့ရုံသာ တေ့ထားခဲ့သည်။

အဲဒီလို ရက်စက်တဲ့ကိုကိုရယ်။

"ကွန်ဒုံးမစွတ်ရသေးဘူးလေ"

"နမ်းရာသီပြီးတာ ၂ရက်ရှိပြီမို့ ရက်ရှောင်နည်းနဲ့ဆို လွတ်ပါတယ်။ ပိုးကြောင့် စိတ်ပူရင်တော့ သုံးပါ။ ရပါတယ်"

အရှိန်ရပ်သွားသလို သူသည်လည်း အထိအတွေ့အရသာကို သိနေသူမို့ ခေါင်းညိတ်ပြသည်။

ကျွန်မ ပေါင်ကြားတွင် နေရာယူပြီး တေ့လက်စကို ဖြည်းဖြည်းချင်းသွင်းခဲ့သည်။

စ,ဝင်လာသော အထိအတွေ့သည် ကျွန်မ ဘဝတွင် ပထမဦးဆုံး ခံစားခဲ့ဖူးခြင်းဖြစ်သည်။

အတွင်းသားချင်း ပွတ်သပ်သွားသည့် အရသာ၊ ကြပ်တည်းမှုသည် အရည်တွေကြောင့် နင့်ခနဲ၊ အထဲထိ မထည့်ဘဲ တစ်ဝက်မှာ ရပ်လိုက်စဉ် စိတ်ထဲ ဟာခနဲပင်။

ကျွန်မ မျက်လုံး ဖွင့်ကြည့်လိုက်သည်။ အရမ်းကောင်းနေတဲ့အချိန် ဘာလို့ရပ်လိုက်တာလဲပေါ့။

သူကတော့ အပြုံးမပျက်။

လီးရှေ့ကို ဝင်လာလေ ကျွန်မ ရင်တို့ မောက်လာလေ။

အဆုံးထိ သွင်းပြီးချိန်မှာ သူကျွန်မအပေါ် မှောက်ရင်း ကျွန်မ နှုတ်ခမ်းကို နမ်းသည်။

ကျွန်မ သူ့ကို ဖက်ထားရင်း ပြန်နမ်းနေစဉ်မှာပဲ စိတ်တွေ ထန်လာသည်။ အထဲမှာထည့်ထားပြီး အနမ်းခံရသည့် အရသာ။ အိုး...ကျွန်မ ကြိုက်လိုက်တာ။

ကျွန်မ၏ စိတ်အစဉ် စီးမြောမှုနှင့်အတူ သူ့ကို တင်းကြပ်စွာ ဖက်ထားရင်း

"ကောင်းလိုက်တာ ကိုကိုရယ်။ နမ်းအရမ်းကြိုက်တယ်"

ကျွန်မထံမှ အသံကြားရတော့ သူကျွန်မ နဖူးကို နမ်းရင်း

"ကိုကိုလည်း အရမ်းကြိုက်တယ်။ ချစ်လိုက်တာ နမ်းရယ်"

ပြောရင်း ကျွန်မခေါင်းအောက် လက်လျှိုပြီး ဖက်ထားရင်း အားယူပြီး လိုးဆောင့်နေခဲ့သည်။ ယခုအကြိမ်သည် ယခင် တွေ့ခဲ့ဖူးသည့် ၃ကြိမ်နှင့် လားလားမှမဆိုင်။

ကျွန်မ လှေကလေးဖြစ်ရတာကို ယခုမှ ပိုကြိုက်ခဲ့သည်။

ကိုကို ခဏနားချိန်မှာ ကျွန်မ သူ့ကို တွန်းလှဲပြီး အပေါ်တက်လိုက်သည်။ လီးကိုတော့ လုံးဝမကျွတ်စေခဲ့။

ကျွန်မ အပေါ်ရောက်ချိန်မှာတော့ ခြေထောက်ကို ခေါက်ပြီး အပေါ်ကြွပြီး ဆောင့်သည်။ ပြီးနောက် ကိုယ်ကိုစောင်းပြီး ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်ပုံစံ ဆောင့်သည်။

"ဘယ်လို ဆောင့်တာကိုကြိုက်လဲဟင်"

"အမ်"

ရုတ်တရက်မို့ သူကြောင်သွားပုံပင်။

ကျွန်မ နောက်တစ်ကြိမ် ပုံစံ ၂ မျိုးကို ထပ်ဆောင့်ပြလိုက်သည်။

"အပေါ်ကြွတာက ကျွတ်သွားမှာ စိုးရိမ်ရတယ်။ ရှေ့နောက်ကို ပိုကြိုက်တယ်။ ဒါမယ့် နှစ်မျိုးလုံးကောင်းပါတယ်။ သူ့အရသာနဲ့ သူပေါ့"

သူကြိုက်သည့်ပုံစံနှင့် ဆောင့်ရင်း နို့ကို သူ့မျက်နှာရှေ့ ရောက်အောင် ချိန်ထားလိုက်သည်။

ကျွန်မ တင်ကို ကိုင်ပြီး ကိုကိုသည် အောက်ကနေ နို့ကို ပါးစပ်ဖြင့် လိုက်ဟပ်နေခဲ့သည်။

ကိုကို့လက်ကို ဆွဲထူပြီး ကိုကို့ကို ထ,ခိုင်းလိုက်သည်။

မျက်နှာချင်းဆိုင် ထိုင်သည့်ပုံစံတွင် ကျွန်မသည် ခြေခေါက်ထားပြီး ကိုကို့အပေါ် ခွလျက်။

ကိုကို့ကို နို့စို့ခိုင်းပြီး ကိုကို့ဂုတ်ပိုးတွင် လက်နှစ်ဖက်ယှက်ကာ ကျွန်မ ဆောင့်လိုးမိသည်။

ကိုကိုသည် လက်တစ်ဖက်က ကျွန်မ ခါးကို ဆွဲထားပြီး ကျန်လက်တစ်ဖက်ဖြင့် ကျွန်မ နို့ကို နယ်နေရင်း နို့တစ်ဖက်ကို စို့နေခဲ့သည်။

ကျွန်မ အရမ်းထန်လာပြီး ဆောင့်ရင်း ခဏကြာတော့ ခြေထောက်ခေါက်ထားတာကို ဖြည်ပြီး ကိုကို့နောက်ဘက်တွင် ခွေလိုက်သည်။

နို့စို့နေသည့် ကိုကို့မျက်နှာကို ဆွဲယူပြီး နှုတ်ခမ်းချင်း နမ်းခဲ့သည်။ ကိုကို့လက်ကိုလည်း ကျွန်မကို ဖက်ထားစေခဲ့သည်။ ကိုကိုနှင့်နမ်းရင်း ကျွန်မ အောက်ပိုင်းကို မဆောင့်တော့ဘဲ ကပ်မွှေရင်း ဝင်သထက်ဝင်အောင် ဖိသွင်းမိသည်။

အရသာသည် တမူထူးလျက်။

ကွန်ဒုံးရှိခြင်း၊ မရှိခြင်းသည် ခံစားမှု သိပ်မထူးခြားဘူးဟု ထင်ထားခဲ့မိသော ကျွန်မ အခုမှ အတွင်းသား၏ နူးညံ့သည့်အထိအတွေ့ကို ပထမဆုံး စားသုံးဖူးခြင်း။

ကျွန်မ တင်ကို ညှစ်ရင်း ကိုကို့လက်သည်လည်း ကျွန်မကို ရှေ့ပိုတိုးမိစေရန် နောက်ကနေ တွန်းနေသည်။

ကျွန်မ ခြေထောက်ကို ပြန်ခေါက်လိုက်ပြီး ကိုကို့ပခုံးကို ကိုင်ပြီး ခေါင်းကို အပေါ်မော့ကာ နောက်လှန်ပြီး ဆောင့်နေစဉ် ကိုကိုသည် ကျွန်မ နောက်ကျောကို သိုင်းဖက်ပြီး လည်ပင်းကို စုပ်လိုက်၊ လျက်လိုက်ဖြင့် ကျွန်မ စိတ်အရှိန်ကို မြှင့်စေရန် ပံ့ပိုးနေခဲ့သည်။

ကျွန်မ ဆောင့်သည်ကို အားမရသည့် ကိုကိုသည် ကျွန်မ ခြေထောက်ကိုယူကာ သူ့ခါးကို ခွစေပြီး ကျွန်မကို ဆွဲလှဲလိုက်သည်။

ကျွန်မ အောက်ရောက်မှ ကျွန်မ ခြေချင်းဝတ်မှကိုင်ကာ ခြေထောက်ကို ဆွဲထောင်ပြီး စိတ်ရှိလက်ရှိ ဆောင့်လိုးရင်း နှုတ်မှလည်း "ကောင်းလိုက်တာ နမ်းရယ်။ ချစ်လိုက်တာကွာ"ဟု ညည်းနေခဲ့သည်။ အသံတို့တွင် မာန်တို့ ပါလျက်။

သူဆောင့်လို့ ဝမှ ကျွန်မကို လေးဘက်ထောက်ခိုင်းသည်။

ကျွန်မ လေးဘက်ထောက်ပြီး ခြေထောက်ကို ကားရင်း အပေါ်ပိုင်းကို နှိမ့်ပေးမိသည်။

ကျွန်မ ပခုံးကို ကိုင်ပြီး အနောက်ကနေ ကိုကို ဆောင့်လိုးနေခဲ့သည်။ လိုးနေရင်း ကျွန်မ ပခုံးကို မကိုင်တော့ဘဲ ကျွန်မ ကျောကို နှုတ်ခမ်းဖြင့် စုပ်လိုက်၊ နမ်းလိုက် လုပ်ရင်း ကျွန်မ ဂုတ်ပိုးကို ဖွဖွလေး ကိုက်ခဲ့သည်။

ကျွန်မ အသည်းတွေယားပြီး ကြက်သီးထခဲ့သလို အရမ်းလည်း ကြိုက်ခဲ့မိသည်။

အထိအတွေ့ အသစ်ဖြစ်သလို ကိုကို့လီး အဝင်အထွက်တိုင်းမှာ ပွတ်ဆွဲသွားသည့် အတွင်းက တစ်ထစ်ထစ်အရသာကိုလည်း အရမ်းကြိုက်မိသည်။

ကျွန်မ ခါးကိုကိုင်ပြီးဆောင့်ရင်း ကိုကို့လက်သည် ကျွန်မ စအိုဝတွင် ပွတ်သပ်နေပြန်သည်။

ပြွတ်ခနဲ တံတွေးထွေးသံနှင့်အတူ ကျွန်မ စအိုဝတွင် အေးသွားသည်။

လန့်ပြီး ကိုကို့ကို လှည့်ကြည့်မိလိုက်သည်။

ကိုကိုသည် အပြုံးမပျက် ဖြည်းဖြည်းချင်း လိုးနေဆဲ။

စအိုဝတွင် ဖလွတ်ခနဲ လက်ချောင်းဝင်လာပြီး ကိုကို့လီးသည်လည်း ပိုတောင်လာပြီး ဆောင့်တာ ပိုကြမ်းလာခဲ့သည်။

ယခုအချိန်မှာတော့ ကိုကို့သဘောအတိုင်းသာ။ ကျွန်မ မတားတော့ပါ။ လက်ချောင်းကို စအိုဝတွင် ညှစ်မိသလို ကိုကို့လီးကိုလည်း ကျွန်မ အဖုတ်အတွင်းသားဖြင့် ညှစ်နေခဲ့သည်။

စအိုတွင် ထည့်ထားသော လက်ကို ထုတ်ပြီး ကျွန်မကို လေးဘက်ထောက်လျက်မှ တင်ကို နောက်ဆုတ်ပြီး နှိမ့်အောင် လုပ်နေသည်။

ကိုကိုသည် ခြေခေါက်ထိုင်ပြီး နောက်လှန်ကာ ကျွန်မကို ဆက်လိုးပြန်သည်။ ယခုပုံစံသည် ကျွန်မကို ဖားထိုင်ပုံစံ ထိုင်ခိုင်းပြီး ကိုကိုက နောက်လှန်ကာ ပင့်ဆောင့်လိုးသည့်ပုံစံ။

ထိုပုံစံသည် လေးဘက်ထောက်တာထက် အထဲတွင် ပိုထိသည်။ ကိုကိုဆောင့်လိုက်တိုင်း ကျွန်မ သားအိမ်အဝတွင် အောင့်သွားတတ်၍ ကျွန်မ အိပ်ရာခင်းကို အားကုန်ဆုပ်ထားပြီး တင်းခံခဲ့သည်။

လီးကို မချွတ်ဘဲ ကိုကိုထလာတော့ ကျွန်မ လေးဘက်ထောက်ပုံစံ ပြန်ဖြစ်သွားသည်။ ထောက်ထားသော ကျွန်မ ခြေထောက်ကို ဆင်းခိုင်းပြီး ကိုကိုသည် ကျွန်မ အပေါ်တွင် ထပ်လျက် လိုးခဲ့သည်။

ကိုကို့လီး အဝင်အထွက် အဆင်ပြေစေရန် ကျွန်မ တင်ကို အပေါ်နည်းနည်းကြွပြီး ဒူးကို မသိမသာ ထောက်ထားခဲ့သည်။

ခေါင်းအုံးထည့်လျှင် ယောက်ျားလေးအတွက် မကောင်းသလို ကျွန်မ နေရခက်ပေမယ့် ကိုကို လိုးနေချိန် အရှိန်မပြတ်စေချင်သောကြောင့် ကျွန်မ အပင်ပန်းခံခဲ့သည်။

အပေါ်မှ ကိုကို လိုးဆောင့်လိုက်တိုင်း ကျွန်မ တင်မှာ အောက်ကို နှိမ့်သွားတတ်သလို ကျွန်မမှ ခါးကို အားယူပြီး အပေါ်ကို ပြန်တက်စေခဲ့သည်။

လိုးနေစဉ်တစ်လျှောက် အသံတို့သည် သံစုံတီးဝိုင်းထက် ပိုမိုမြည်ပြီး ကျယ်ခဲ့သည်။ ကိုကို့အသံသည် ကျွန်မကို လှိုက်ဖိုစေခဲ့သလို ကျွန်မအသံသည် ကိုကို့ကို ပိုထန်စေခဲ့သည်။

ကျွန်မထံမှ အသံကြားတိုင်း ကိုကိုလိုးနေသည့်အရှိန် မြန်လာတတ်သလို ကျွန်မသည်လည်း ကိုကိုကြိုက်မှန်းသိ၍ တကယ်ခံစားရသည့်အချိန်တိုင်း နှုတ်မှ အသံတို့ ထွက်စေခဲ့သည်။

ကိုကိုပြီးသွားချိန် ကိုကိုသုတ်ရည်ကို ကျွန်မထဲတွင် ပန်းထည့်လိုက်စဉ် ထိုအရသာသည်လည်း ထူးခြားနေခဲ့ပြန်သည်။

ကိုကို့ဦးခေါင်း ကျွန်မ ဘေးမှာစောင်းရင်း အသက်ရှူသံတို့ ဆူညံနေပေမယ့် ကျွန်မအပေါ်မှာပင် နားစေခဲ့သည်။

ကျွန်မ နှစ်သက်သည့် အမျိုးသားသည် ကျွန်မ ကြိုက်နှစ်သက်သည့် လိင်ဆက်ဆံမှုမျိုး ပေးနိုင်ခဲ့သည်။ ကျွန်မ ဆက်ဆံဖူးခဲ့သမျှတွင် ယခုတစ်ကြိမ်သည် ဘဝမှာ ပထမဆုံးအဖြစ် ခံစားဖူးသလို ကိုကို့ကိုလည်း ပိုပြီး ချစ်မိသွားသည်။

ကိုကိုဆင်းသွားပြီး သန့်ရှင်းရေးလုပ်နေပေမယ့် ကျွန်မ တစ်သျှူးဖြင့် အဝကို ပိတ်ပြီး လှဲနေခဲ့သည်။

"နမ်းရော မဆေးဘူးလား"

ကိုကိုပြန်ရောက်လာပြီး မေးနေခြင်းဖြစ်သည်။

"ဟင့်အင်း။ ကိုကို့အချစ်ရည်တွေ နှမြောစရာကြီး"

"အာ့တွေ ချစ်ဖို့ကောင်းတာ"

ပြောရင်း ကုတင်ပေါ်တက်လာပြီး သစ်တောက်ငှက် သစ်ခေါက်ထိုးသလို ကျွန်မ မျက်နှာကို ဆက်တိုက် နမ်းနေခဲ့သည်။

"နမ်းတောက်ငှက်ကလေး"

ကိုယ့်ဘာသာပြောပြီး သဘောကျစွာ ရယ်နေသည့် ကိုကို။

အို...ကျွန်မ ချစ်လိုက်တာ။

သူ့ကိုတော့ ဘာမှခွန်းတုံ့မပြန်မိ။

နှစ်ဦးသား ဖက်ပြီး စောင်ထဲမှာ နားနေရင်း ကိုကို ထ,သွားသည်။

"နမ်း ရာသီလာရင် ဗိုက်အောင့်တယ်ဆိုလို့ ရေနွေးအိတ်လေး ဝယ်လာခဲ့တယ်။ ဒီဟာက ပိုအဆင်ပြေမယ်ထင်တယ်။ ပလပ်ထိုးရုံပဲ။ ရိုးရိုးအိတ်ဆို ရေနွေးတည်ရမှာနဲ့ အပူချိန် ပြန်စောင့်နေရမှာနဲ့ နမ်းအလုပ်ရှုပ်နေမှာစိုးလို့။ ဒါကကျတော့ ကတ္တီပါသားဆိုတော့ အပူဒဏ်လည်း ခံနိုင်တယ်"

ရှင်းပြရင်း ပစ္စည်းထုတ်ပေးနေသောကြောင့် ပဝါပတ်ပြီး ကုတင်ပေါ်က ဆင်းခဲ့လိုက်သည်။

အိမ်မှယူလာသော သစ်သီးဘူးကို ရေခဲသေတ္တာထဲ ထည့်လိုက်သည်။ ကိုကိုနှင့် အတူတူစားရန် အိမ်မှ ပြင်ဆင်ပြီး ထည့်လာခြင်းဖြစ်သည်။

ကိုကိုပေးသည့် ရေနွေးအိတ်အား ယူကြည့်နေစဉ် ကိုကိုမှ "စမ်းကြည့်ရအောင်"ဟုဆိုကာ မီးပလပ်ထိုးဖို့ ပြန်ယူသွားပြီး ပလပ်ထိုးထားလိုက်သည်။

အခုလာသော ဟိုတယ်သည် ကိုကိုနှင့် တစ်ခါမှမလာခဲ့ဖူးသလို ယခုအခန်းသည် မှောင်သည်။ မီးမှိန်မှိန်လေး ထွန်းထားသည်မို့ ကျွန်မစိတ်တို့ ပိုမိုလွတ်လပ်ခဲ့သည်။

"ကိုကို ဒီတစ်ခေါက် တစ်ခုခု ထူးခြားနေတယ်နော်။ မျက်နှာလည်း ကြည်လာတယ်"

"ဆေးတစ်ခု စမ်းသောက်ကြည့်နေတာ"

"အယ်...လိုအပ်လို့လား။ နမ်းကြောင့်ဆိုရင်တော့ ဆေးမသောက်စေချင်ဘူး"

"မဟုတ်ပါဘူးကွယ်။ ရှီးပဒီးသောက်တာပါ။ လိင်ကိစ္စတစ်ခုတည်းအတွက်တော့ မဟုတ်ပါဘူး"

"ဪ...တံဆိပ်ကရော စိတ်ချရရဲ့လား။ အွန်လိုင်းကဟာတွေဆို စိတ်မချရဘူး"

"Fame က ထုတ်တဲ့ ရှီးပဒီးပါ။ စိတ်ချရပါတယ်။ နမ်းအတွက် ပိုကောင်းစေတယ်ဆိုရင်တော့ ဆက်သောက်မှာပေါ့" (ဆေးကြော်ငြာခြင်း မဟုတ်ပါ)

"သိတော့သိသာတယ်။ နမ်း အရမ်းကြိုက်သွားပြီ။ နောက်ဆို ရက်ရှောင်နည်းနဲ့ပဲ နေကြမယ်လေ။ ကိုကိုသဘောတူလား"

"ကိုကိုက ရပါတယ်။ နမ်းအတွက်ပဲ စိတ်ပူရမှာ။ တော်ကြာ ရာသီလာချိန် မလာဘဲ နောက်ကျနေရင် နမ်းပဲ စိုးရိမ်နေရမှာ"

"ရက်ရှောင်နည်းက စိတ်ချရမှာပါ"

"အာ့ဆို နေ့လယ်စာစားဖို့ မှာကြမယ်လေ။ တော်ကြာနေ နမ်း ဗိုက်ဆာနေမယ်"

ကျွန်မကို ပြောပြီး ဖုန်းဆက်ဖို့ ဖုန်းရှိရာသို့ သူထ,သွားသည်။

(ပြန်တင်သူ မှတ်ချက် - အဆက် မရှိတော့ပါ)