အကြမ်းဖျင်း လျောက် လှန်လျောကြည့်လိုက်သည် ။ နောက်မှ အေးဆေး ဖတ်ရမယ် ။ ရောင်စုံ ဓါတ်ပုံတွေနဲ့စာအုပ်ကို ဖွင့်ကြည့်လိုက်သည် ။ ပြတ်သားတဲ့ ပုံကောင်းတွေနဲ့ ဆံပင်ရွှေရောင်နဲ့ ဘိုမတွေနဲ့ လီးထွားထွားရှည်ရှည်နဲ့ ကပ်ပလီကြီးတွေ လိုးနေကြတဲ့ ပုံတွေက တအားကြည့်ကောင်းလှသည် ။ ရဲလွန်း ဒါတွေ ကြည့်ရင်းလီးက တအား မတ်ထောင်လာသည် ။ စာအုပ်တွေနဲ့ သူအိပ်တဲ့ ကုတင်လေးဆီကို သွားလိုက်သည် ။
စာအုပ်တွေ ကြည့်ရင်း အပေါ်ထပ်က ဆွေငြိမ်းနဲ့လဲ့လဲ့တင်တို့ကို ဖျတ်ကနဲ သတိရလိုက်သည် ။ အင်း..သူတို့၂ယောက်က ကိုပီတာ ပြောသလို လက်စဘီယန်တွေသာ ဖြစ်ခဲ့ရင် အခုလို လူကြီးတွေ မရှိတဲ့ ညမျိုးမှာ သူတို့တယောက်ကို တယောက် ကိုင်ကြနမ်းကြယက်ကြမလား မသိဘူး လို့ သူတွေးမိသည် ။
ဆရာမအိမ်ကို သွားချောင်းမယ် ဆိုတဲ့ သန်းဝေနဲ့ မင်းထိုက်တို့လည်း ဘာတွေ ဖြစ်နေပြီလဲ မသိဘူး ။
ရဲလွန်းသည် စာအုပ်တွေ ကြည့်ရင်း ပုဆိုးကို ဖြေလျော့ကာ သူ့လီးတန်ကြီးကို ပွတ်တိုက်ကစားနေသည် ။
ရဲလွန်း မသိတာက အပေါ်ထပ်က ဆွေငြိမ်းနဲ့လဲ့လဲ့တင်တို့က ရဲလွန်းကို ကြမ်းပေါက်ကနေပြီး ချောင်းကြည့်နေ
တယ် ဆိုတာပါဘဲ ။ မိလဲ့..နင်ပြေတာ တကယ်ဘဲဟာ..သူ့ဟာကြီးက တအားကြီးတယ်....လို့ ဆွေငြိမ်းက ချောင်းကြည့်နေရင်း လဲ့လဲ့တင်ကို ပြောလိုက်သည် ။
လဲ့လဲ့တင်က " အီး.......ဒါကြီးနဲ့သာ အထည့်ခံလိုက်ရရင်...ဒို့တတွေရဲ့ ရွှေကြုပ်တွေများ ပြဲကွဲသွားမလား မသိဘူး..ဆွေငြိမ်းရေ...." လို့ ပြောလိုက်သည် ။
လဲ့လဲ့တင်နဲ့ ဆွေငြိမ်းသည် ပထမပိုင်းမှာ နမ်းကြကိုင်ကြသည် ။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ဝါရင့်လာတော့ တယောက် စောက်ဖုတ်ကို တယောက် ပွတ်ကြသည် ။ နှိုက်ကြသည် ။ နို့တွေကို ကိုင်ဆုပ်ကြရာက ပါးစပ်နဲ့ စို့လာကြသည် ။ နောက်ဆုံးတော့ တအားကို စောက်ဖုတ်တွေ ယားလာကြတဲ့
အတွက် သူငယ်ချင်းတယောက်ဆီက ရတဲ့ ခါးပတ်ပတ်ပြီး သုံးရတဲ့ ရာဘာလီးအတုနဲ့ တယောက် တလှည့် ထိုးညှောင့်လိုးကြပြီး အာသာဖြေနေကြပြီ ။
ရာဘာလီးတုနဲ့ အထိုးခံကြပြီး ကြာလာတော့ ယောက်ျားလီးစစ်စစ်နဲ့ အလိုးခံလိုက်ရရင် သိပ်ကောင်းမှာဘဲ လို့
ဆွေငြိမ်းက တွေးလာသည် ။ သို့ပေမယ့် မိလဲ့ကို မပြောရဲဘူး ။ လက်စဘီယန်တွေရဲ့ မူ အရ မိန်းမချင်းဘဲ လိင်ဆက်ဆံကြလို့ ယောက်ျားလီးစစ်စစ်နဲ့ အလိုးခံချင်တယ်လို့ ပြောမိရင် ကိုယ့်ပါတနာက စိတ်ကွက် မုန်းတီးမှာကို ကြောက်တာ ။
ဒါပေမယ့် ရဲလွန်းရဲ့ လီးကြီးကို မိလဲ့ တွေ့လိုက်ပြီးတဲ့နောက် မိလဲ့က ဆွေငြိမ်းကို ရဲလွန်းရဲ့ လီးအကြောင်းကို
ခဏခဏ ပြောနေခဲ့သည် ။ ဒါနဲ့ ဆွေငြိမ်းလည်း လီးအစစ်နဲ့ အလိုးခံကြည့်ချင်လား မိလဲ့လို့ မေးမိသည် ။
မိလဲ့က ရယ်ပြီး..အင်း..လို့ ဖြေသည် ။ ဒို့၂ယောက် ယောက်ျားလီးစစ်စစ်နဲ့ ခံကြည့်ရအောင်လား လို့ မိလဲ့က
ပြန်ပြောသည် ။ ဘယ်ယောက်ျားနဲ့ လုပ်စရာ ရှိလို့လဲ လို့ ဆွေငြိမ်းက ပြောတဲ့အခါ မိလဲ့က " ဟီး...နင်တို့ဝပ်
ရှော့က အဲဒီ လီးကြီးကြီးနဲ့ ရဲလွန်းဘဲပေါ့.." လို့ ပြောလိုက်သည် ။ ဆွေငြိမ်းလည်း ရဲလွန်းရဲ့ လီးကို မြင်ဖူးချင်မိပြီး ရဲလွန်း ကွင်းထုနေတာကို ချောင်းကြည့်လိုက်သည် ။ ဆွေငြိမ်း တအား ဖီလင်တက်သွားသည် ။ မိလဲ့ကလည်း လာချောင်းသည် ။ ၂ယောက်စလုံး ရဲလွန်း လီးကြီးနဲ့ အလိုးခံချင်စိတ်တွေ ဖြစ်ပေါ်နေကြရသည် ။
ရဲလွန်းကို အပေါ်ထပ်ကို ခေါ်လိုက်ဖို့ စဉ်းစား တိုင်ပင်လိုက်ကြသည် ။
ရဲလွန်းသည် ကွင်းတိုက်လို့ ကောင်းနေဆဲ အချိန် အပေါ်ထပ်က ဆွေငြိမ်းက " ရဲလွန်း..ရဲလွန်း......" လို့ အော်ခေါ်
လိုက်တဲ့အသံကြောင့် ဘာများ ဖြစ်ပြီလဲ မသိဘူး ဆိုပြီး ပုဆိုး ကောက်စည်း ဘေးနား ချထားတဲ့ နှစ်တလက်မ ဒုတ်ကို ဆွဲပြီး အပေါ်ထပ် လှေခါးအတိုင်း အမြန်ပြေးတက်လိုက်သည် ။ သူ့လီးကြီးက တောင်နေတာက ပြန်မကျသေးဘူး ။
ဆွေငြိမ်းနဲ့ လဲ့လဲ့တင်တို့ကို အပေါ်ထပ်မှာ ပြုံးရယ်လျက် အေးအေးဆေးဆေး ဖြစ်နေတာ တွေ့လိုက်ရလို့ ရဲလွန်း စိတ်အေးသွားရသည် ။
" ရဲလွန်း..တုတ်ကြီးနဲ့ပါလား..ဘာလဲ..ဘယ်သူ့ကို ရိုက်မလို့လဲ......" လို့ လဲ့လဲ့တင်က မေးသည် ။
ရဲလွန်းက စပ်ဖြဲဖြဲနဲ့ " ဟီး..သူခိုးများ ကပ်သလားလို့...." လို့ ပြောလိုက်တဲ့အချိန် ပုဆိုးရှေ့မှာ သူ့လီးကြီး ငေါငေါကြီး တောင်နေတာကို လဲ့လဲ့တင်နဲ့ ဆွေငြိမ်းတို့ တွေ့သွားသည် ။ လဲ့လဲ့တင်က
ဟီးဟီး လို့ ရယ်လိုက်ပြီး ဆွေငြိမ်းကို ရဲလွန်းရဲ့ တောင်မာနေတဲ့ လီးကြီး ပုဆိုးအောက်ထဲက ထကြွနေတာကို ပြလိုက်သည် ။
ဆွေငြိမ်းက " ရဲလွန်း.....နင့်ကို ငါ မေးစရာ ရှိနေတယ်..အမှန်အတိုင်း ဖြေမလား....." လို့ မေးလိုက်သည် ။
ရဲလွန်းက " ဖြေမှာပေါ့..ဆွေငြိမ်းက ဘာမေးမလို့လဲ မေးလေ....." လို့ ဖြေလိုက်တဲ့အခါ ဆွေငြိမ်းက " နင် အောက်က အိမ်သာထဲမှာ ကွင်းဆောင့်နေတယ်ဆို ..မိလဲ့က ပြောပြတယ်..ဟုတ်လား.."
လို့ မေးလိုက်သည် ။ ရဲလွန်းလည်း သူ့ဖက်က ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း မေးလာပြီ ဆိုတော့ သူ့ဖက်ကလည်း ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းဘဲ.." အင်း..ဟုတ်တယ်...ဆွေငြိမ်း.....ငါတို့ ယောက်ျားလေးတွေ က အမြဲ
လီးတောင်တယ်...တအား တင်းကြပ်နေတယ်...ကွင်းထုပြီး လျော့ပစ်လိုက်မှ နေသာသွားတယ်....." လို့ ဖြေသည် ။
ဆွေငြိမ်းက " အခုလည်း နင် ကွင်းတိုက်နေတယ် မဟုတ်လား..ဟီး..ငါတို့ ကြမ်းကြားကနေ အောက်ကို ကြည့်လိုက်တော့ နင် ကွင်းတိုက်နေတာကို ငါတို့ တွေ့တယ်...." လို့ ပြောလိုက်တဲ့အခါ လဲ့လဲ့
တင်ကလည်း.." ဟုတ်တယ်..ရဲလွန်း....နင် လီးထောင်ပြီး လိုးချင်နေတယ် မဟုတ်လား......" လို့ မေးပြန်သည် ။
ရဲလွန်းလည်း.." ဟုတ်တယ်...လဲ့လဲ့တင်....ငါ တအား စိတ်ထကြွနေတယ်..လိုးချင်နေတယ်....လီး တအား တောင်နေတယ်ဟာ..." လို့ ဖြေလိုက်သည် ။
ဆွေငြိမ်းလည်း..." ဒါဆို နင် ကွင်းထုအုံး..ငါတို့ရှေ့မှာ ထု...နင်ကွင်းထုတာကို ငါနဲ့ လဲ့တင် နဲ့ သေသေချာချာ ကြည့်ချင်တယ်..." လို့ ပြောလိုက်သည် ။ ရဲလွန်းလည်း ပြချင်နေတုံး ပြခိုင်းနေတာမို့
အရမ်း သဘောကျသွားသည် ။ အတွေ့အကြုံတွေ များနေတဲ့ကောင်မို့ ဒီကောင်မလေး နှစ်ယောက်ကို မြှူဆွယ်ပြီး အရ လိုးမည် လို့လည်း တွေးလိုက်သည် ။
လဲ့လဲ့တင်က ရဲလွန်းရဲ့ ပုဆိုးစကို ရုတ်တရက် ဇတ်ဆို ဆွဲဖြုတ်ပစ်လိုက်သည် ။
ဘယ်တော့မှ အတွင်းခံဘောင်းဘီ မဝတ်တတ်တဲ့ ရဲလွန်းသည် အောက်ပိုင်း ဗလာ ဖြစ်သွားရသည် ။
" ဟိတ်..အို..ဟာ...."
တောင်မတ်နေတဲ့ လီးတန်ကို ဆွေငြိမ်း တွေ့လိုက်ရတဲ့အခါ လဲ့လဲ့တင် ပြောတာ အပို မဟုတ်ဘဲ တကယ် မှန်နေပါလား လို့ သိလိုက်သည် ။ ရဲလွန်းရဲ့ လီးကြီးသည် တော်တော့်ကို တုတ်ပြီး အရှည်ကလည်း နိုင်ငံခြား အပြာဇာတ်ထုပ်တွေထဲက ကပ်ပလီ လီးတန်ကြီးတွေလိုဘဲ ရှည်သည် ။
" အိုး....အကြီးကြီးပါလား..ရဲလွန်း......"
ဆွေငြိမ်းသည် ရဲလွန်းရဲ့ လီးကနေ မျက်လုံး မခွာတော့ ။
လဲ့လဲ့တင်က အရှေ့ကို တိုးလာသည် ။
" ရဲလွန်း...ထုလေဟာ..ထု....ကွင်းထုပြ...."
ရဲလွန်းလည်း သူ့လီးထိပ်ကို အရင်ဆုံး လက်နဲ့ ပွတ်ချေလိုက်သည် ။ ဂွေးစိကြီး နှစ်လုံးက တွဲလောင်းကျပြီး လှုပ်နေသည် ။
ဆွေငြိမ်းသည် ရဲလွန်း ကွင်းထုပြနေတာကို အနားကပ်လာပြီး သေသေချာချာ စူးစိုက် ကြည့်သည် ။ လီးကြီးကိုလည်း ပြေးစုတ်ပစ်လိုက်ချင်နေမိသည် ။ တံတွေးကို ဂလု ဆိုတဲ့ အသံမြည်အောင် မြို
ချလိုက်သည် ။
ဆွေငြိမ်းရော လဲ့လဲ့တင်ရော ရဲလွန်းရဲ့ လီးကြီးကို အနီးကပ် ကြည့်ပြီး စုတ်ပေးချင်စိတ်တွေ ပေါက်နေသလို စောက်ဖုတ်တွေ တအား ယားပြီး ဒီလီးကြီးနဲ့ သွင်းထည့်တာကို ခံချင်စိတ်တွေ တအား
ပေါ်ပေါက်နေကြပြီ ။
လက်ရဲဇက်ရဲ ရှိလွန်းတဲ့ လဲ့လဲ့တင်က စပြီး ရဲလွန်းကို ကုတင်ပေါ်ကို ဆွဲခေါ်လိုက်သည် ။
" ပက်လက်အိပ်စမ်း..ရဲလွန်း...နင့်မျက်လုံးတွေကို အကုန် ပိတ်ထားလိုက်..."
ရဲလွန်းလည်း စိုင်ကော်လို့ ခြုံပေါ်ရောက် ဆိုတဲ့ စကားလို ရေငတ်တုံး ရေတွင်းထဲ ကျရပြီ ။
ကံကောင်းလိုက်တဲ့ ငါပါလား လို့ ပီတိတွေ ဖြာဝေပြီး အိပ်ရာပေါ်မှာ ပက်လက် လှန်အိပ်ချလိုက်သည် ။ လဲ့လဲ့တင်က လီးကြီးကို ဇတ်ကနဲ ကောက်ကိုင်လိုက်ပြီး ပွတ်သပ်ကြည့်နေရင်း ဆွေငြိမ်းကို
" ဟဲ့ ရှက်မနေနဲ့..လာကိုင်...နင်ဘဲ ကိုင်ချင်တယ် ဆိုပြီး.." လို့ လှမ်းပြောလိုက်တဲ့အခါ မျက်နှာလေး ရဲတွတ်နေတဲ့ ဆွေငြိမ်းသည် မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်နေတဲ့ ရဲလွန်းကို မျက်စိ ပိတ်လေ..လို့ လှမ်း
ငေါက်လိုက်သည် ။ ရဲလွန်းလည်း ကမန်းကတန်း မျက်လုံးတွေ ပိတ်ပစ်လိုက်သည် ။
လဲ့လဲ့တင်က ဆွေငြိမ်း လက်ကို ဆွဲယူပြီး ရဲလွန်းရဲ့ လီးကြီးကို ကိုင်ခိုင်းလိုက်သည် ။ ဆွေငြိမ်းလည်း လဲ့လဲ့တင်နဲ့ အတူတူ ရဲလွန်းရဲ့ လီးတန်ကြီးကို ပွတ်သပ်ကိုင်တွယ် ဆော့ကစားရင်း စိတ်မထိန်းနိုင်တော့ဘဲ ထိပ်ဖူး ဒစ်ကြီးကို ပါးစပ်ထဲ ငုံသွင်းကာ စုတ်ယူမိပါတော့သည် ။
လဲ့လဲ့တင် တလှည့် ဆွေငြိမ်း တလှည့် ရဲလွန်းရဲ့ လီးကို စုတ်နေကြသည် ။
ရဲလွန်းသည် ဆင်းရဲတွင်း နက်လွန်းပြီး ဘဝက အောက်ကျနောက်ကျ ဖြစ်နေပေမယ့် လိင်မှုရေးရာနဲ့ ပတ်သက်ရင် တအား ကံကောင်းလှတဲ့ သူ့ရဲ့ ကံကြမ္မာကို အံ့ဩနေမိသည် ။
ချောချောလှလှ ကောင်မလေး နှစ်ယောက်က လီးစုတ်ပေးတာကို ဇိမ်ကျကျ ခံယူနေရတဲ့ သူ့ဘဝသည် ထူးခြား လှပါလား လို့ မယုံကြည်နိုင်အောင်ဘဲ ဖြစ်နေရသည် ။
တကယ်တမ်း ရဲလွန်း မသိတဲ့ အချက်တွေ ရှိနေသည် ။
လဲ့လဲ့တင် နဲ့ ဆွေငြိမ်းတို့သည် လက်စဘီယန် သဘာဝ စောက်ဖုတ်ချင်း ဖိပွတ် ဘာဂျာမှုတ် နို့စို့နဲ့ အချင်းချင်း ကလိပေးနေကြတာတော့ ကြာခဲ့ပြီ ။ ခါးပတ်ပတ်ပြီး လီးတုနဲ့ လိုးတာကိုတော့ စစမ်းခါစဘဲ ရှိသေးသည်။
ရာဘာလီးတု နဲ့ ထိုး လိုးရတာကို နှစ်ယောက်လုံး အားမရကြ ။ ဒါကြောင့်လည်း စိတ်တအားထန်လာတဲ့ မိဘတွေ မရှိတဲ့ဒီကနေ့မှာ ရဲလွန်းကို ကြမ်းကြားထဲက ချောင်းကြည့်ရင်း စံချိန်မှီ တဲ့ လီးကြီးကို တအား ကြိုက်သွားကြပြီး ခံချင်လွန်းတာကြောင့် ရဲလွန်းကို အပေါ်ထပ်ကို ခေါ်လိုက်တာပါဘဲ။ ဝိုင်အရက်တွေကိုလည်း မူး
အောင် သောက်ထားကြတာကြောင့်လည်း သာမန် အချိန်ထက် ပိုပြီး ရဲတင်းနေကြသည် ။
စောက်ဖုတ်တွေက တအား ယားလွန်းနေတာမို့ လီးကို ဆက် မစုတ်တော့ဘဲ ရဲလွန်းနဲ့ လိုးကြဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်
ကြသည် ။ ဆွေငြိမ်းလည်း လီးကို စောက်ဖုတ်ထဲ တအားသွင်းချင်နေပေမယ့် ကိုယ်ပေါ်က အဝတ်အစားတွေကို အကုန်လုံး ချွတ်ပစ်ဖို့ကိုတော့ မရဲဘူး ။ရှက်နေသေးသည် ။ လဲ့လဲ့တင်နဲ့ တိုင်ပင်ပြီး ပက်လက်အိပ်ပေးထားတဲ့ရဲလွန်းရဲ့ လီးပေါ်ကို ခွထိုင်ပြီး တက်လိုးဖို့ ဆုံးဖြတ်သည် ။ ထမိန်လေးကို အသာမပြီး ရဲလွန်းရဲ့ ကိုယ်ပေါ်ကို
တက်ခွလိုက်သည် ။
ရဲလွန်းသည် မျက်စိကို အသာလေး ဖွင့်ကာ ကြည့်သည် ။ဘယ်လိုမှ မထင်မှတ်တာတွေ ဖြစ်ပျက်နေတာကိုး ။ လဲ့လဲ့တင်က စပြီး ရဲလွန်းအပေါ်ကို တက်ခွသည် ။ ထမိန်ကို
လက်နဲ့ လိပ်တင်လိုက်ပြီး တက်ခွလိုက်တဲ့ လဲ့လဲ့တင်ရဲ့ ဖြူဆွတ်နေတဲ့ ပေါင်တန်လှလှတွေနဲ့ ပေါင်ကြားက အမွှေးရေးရေးကို ရဲလွန်း မြင်လိုက်ရသည် ။ စောက်ဖုတ်ကို သေသေချာချာ မမြင်ရပေမယ့် အခုလို အမွှေးလေးတွေကို မသိမသာလေး ဖျတ်ကနဲ မြင်လိုက်ရတာက သူ့စိတ်ရိုင်းတွေကို တအား ဖေါက်ပြန်ထကြွသွားစေသည် ။
စိုစိစိ စောက်ဖုတ်အကွဲနဲ့ လီးထိပ်တို့ ထိမိလိုက်တာကလည်း ရဲလွန်းရဲ့ လီးတန်တုတ်ကြီးကို တအား တင်းသွားစေသည် ။ လဲ့လဲ့တင်လည်း ရုပ်ရှင်တွေမှာ မိန်းမက တက်လိုးတာတွေကို တွေ့ဖူးခဲ့ပေမယ့် တကယ်တမ်း တခါမှ ယောက်ျား တယောက်နဲ့ လိုးဘူးတဲ့သူ မဟုတ်ပါဘူး ။ ရာဘာလီးတုချောင်းနဲ့ ထိုးပြီး အာသာဖြေဘူးတဲ့ အတွေ့အကြုံဘဲ ရှိခဲ့တာ ။ ဒါ ပထမဆုံး လီးစစ်စစ်နဲ့ စပြီး စမ်းကြည့်တာ ဖြစ်သည် ။
ဆွေငြိမ်းနဲ့ လဲ့လဲ့တင်တို့သည် မိန်းမချင်း ချစ်ကြိုက်ပြီး ရည်းစားထားတဲ့ လက်စဘီယန် စစ်စစ်တွေ ဟုတ်ဟန်မတူဘူးလို့ရဲလွန်း တွေးနေသည် ။ လက်စ်ဘီယန်တွေဟာ အခုလို ယောက်ျားနဲ့ လိုးမည် မဟုတ်လို့ သူထင်သည် ။ ယောက်ျားလီးလည်း စိတ်ဝင်စား မိန်းမချင်းလည်း ကြိုက်တဲ့ ဘိုင် နှစ်ဖက်ချွန်တွေဘဲ ဖြစ်လိမ့်
မည် လို့ သူတွေးမိသည် ။
လဲ့လဲ့တင်သည် ရဲလွန်းရဲ့ လီးထိပ် ဒစ်လုံးကို လက်ကလေးနဲ့ ဆွဲတွန်းပြီး အပေါ်က ခွထားလို့ နီးကပ်နေတဲ့
စောက်ဖုတ်နဲ့ တေ့ပေးလိုက်သည် ။ အနားကပ် ကြည့်နေတဲ့ ဆွေငြိမ်းကို ခပ်မဲ့မဲ့လေး ပြုံးပြလိုက်ပြီး ခပ်ဖြည်းဖြည်း ထိုင်ချကြည့်လိုက်သည် ။ အရည်တွေ တအားရွှဲစိုနေတဲ့ လဲ့လဲ့တင် စောက်ဖုတ်ထဲကို ရဲလွန်းရဲ့ ဒစ်လုံး ပြိကနဲ တိုးဝင်သွားသည် ။ လဲ့လဲ့တင်ရဲ့ ပါးစပ်လေး ဟသွားပြီး " အိုး..." ဆိုတဲ့ အသံလေး ထွက်လာသည် ။
ဆွေငြိမ်းသည် လီးနဲ့ စောက်ဖုတ် ထိုးသွင်း တပ်စွပ်တာကို ကြည့်ပြီး စိတ်တွေ တအား ကြွထန်တာကြောင့် လက်တဖက်နဲ့ စောက်ဖုတ်ကို အုပ်ကိုင်လိုက်သည် ။
ရဲလွန်းလည်း မျက်လုံးကြီး အပြူးသားနဲ့ လဲ့လဲ့တင်ကို ကြည့်နေတဲ့အခါ လဲ့လဲ့တင်ရဲ့ တီရှပ်အောက်ထဲ ဘာမှခံဝတ်မထားတာမို့ တုန်ခါ လှုပ်နေတဲ့ နို့ကြီး နှစ်ခိုင်ကို သွားရည်ယိုပြီး လက်နဲ့ လှမ်းဆုပ်လိုက်သည် ။
လဲ့လဲ့တင်က ဘာမှ မကန့်ကွက် မတားတာမို့ ရဲတင်းလာပြီး ညှစ်လိုက် ပွတ်လိုက်နဲ့ ကိုင်တွယ်နေသည် ။
တီရှပ်ပိတ်သားမှာ ထင်းပေါ်နေတဲ့ နို့သီးလေးတွေကို သူ့လက်ဖဝါးနဲ့ ပွတ်ရတာကလည်း အရသာရှိလှသည် ။
လဲ့လဲ့တင်မှာလည်း လီးပေါ် ဖြည်းဖြည်းချင်း ဖိချကြည့်နေသည် ။ အသာကြွလိုက် ဖိချလိုက် ။ တချက်မှာ စောက်ဖုတ်ကိုဖုတ်သည် လီးဒစ်ကနေ ကျွတ်လွတ်သွားသည် ။ ကမန်းကတန်း လက်နဲ့ ပြန်တွန်းကာ တေ့ ပြန်ဖိချရသည် ။
လဲ့လဲ့တင်သည် မျက်လုံးလေး မှေးကာ ဖိလိုက် ကြွလိုက်နဲ့ ကောင်ဘွိုင်မလေး မြင်းစီးသလို တက်လိုးနေသည် ။ ပါးစပ်ကလည်း " အား.....အား.....အူး.......အီး.......အား......" ဆိုတဲ့ အသံစုံ ထွက်ညည်းနေသည် ။
ဆွေငြိမ်းသည် လဲ့လဲ့တင်လိုဘဲ တက်လိုးချင်စိတ်တွေက ထိန်းလို့ မရအောင် ပေါ်ပေါက်ပြီး လဲ့လဲ့တင်
ကို တွန်းပစ်ပြီး ရဲလွန်းကို တက်ခွလိုက်ချင်စိတ်တွေ ဖြစ်ပေါ်နေသည် ။
လဲ့လဲ့တင်ကလည်း ဆွေငြိမ်း ဘယ်လို ခံစားနေရသည်ကို ရိပ်မိသည် ။ စောက်ဖုတ်တွေ တအား ယားလွန်းလို့
ဖြေဖျောက်ချင်နေခဲ့ကြတာ နှစ်ယောက်လုံးဘဲလေ ။
ဆွေငြိမ်းကို ရဲလွန်းရဲ့ မျက်ခွက်အပေါ် တက်ခွထိုင်လိုက်ဖို့ အကြံပေးလိုက်သည် ။ လဲ့လဲ့တင်နဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင် ခွထိုင်လိုက်တဲ့ ဆွေငြိမ်းလည်း နှာစိတ် ကြွလွန်းလို့ ထမိန်ကို မဝတ်တော့ဘဲ ချွတ်ပစ်လိုက်ရင်း ရဲလွန်းရဲ့ မျက်နှာအပေါ် ဆောင့်ကြောင့် ခွထိုင်လိုက်သည် ။ ပြီးတော့ တီရှပ်တွေကို နှစ်ဦးစလုံး ချွတ်ပစ်လိုက်ကြသည် ။
ရဲလွန်းသည် သူ့နှာခေါင်းနဲ့ ထိကပ်လာတဲ့ ဆွေငြိမ်းရဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးဆီက ညှီစို့စို့ စောက်ဖုတ်နံ့ကို ထောင်းကနဲ ရလိုက်လို့ တအား ထန်သွားပြီး သူ့လီးကို ကော့ပင့်ထည့်လိုက်သည် ။ လဲ့လဲ့တင်ရဲ့ စောက်ခေါင်းထဲ ကို စွပ်ကနဲ တဆုံး ဝင်သွားသည် ။
လဲ့လဲ့တင်လည်း အီး ဆိုတဲ့ အသံလေး ညည်းလိုက်ပြီး ခါးလေး ကော့
တက်သွားသည် ။ ဆွေငြိမ်းရဲ့ စောက်ဖုတ် အကွဲကြောင်းကို ရဲလွန်းက လျာနဲ့ တပြတ်ပြတ် ယက်လိုက် နှုတ်
ခမ်းတွေနဲ့ ဆွဲစုတ်လိုက် လုပ်ပေးပြီ ။ ဆွေငြိမ်းလည်း တအိုးအိုးနဲ့ သဘောကျရင်း လဲ့လဲ့တင်ရဲ့ နို့ကြီးတွေကို ဆွဲညှစ်သည် ။ လဲ့လဲ့တင်ကလည်း ဆွေငြိမ်းရဲ့ နို့ကြီးတွေကို လှမ်းကိုင်ညှစ်သည် ။
နှာစိတ်တွေ တအား မြင့်ကြွနေကြတာကြောင့် အရှက်တရား ဆိုတာ သူတို့မှာ လုံးဝ ပျောက်ကွယ်နေကြပြီ ။
ရဲလွန်းလည်း ဆရာမထက်တောင် တောင့်နုငယ်ရွယ်တဲ့ ဆွေငြိမ်းနဲ့ လဲ့လဲ့တင်တို့ နှစ်ယောက်ကို စိတ်ကြိုက် လုပ်ခွင့်ရသွားလို့ အရမ်းကို ကျေနပ် ပီတိဖြာနေတော့သည် ။
ဒီအချိန်မှာ ဆရာမအိမ်ကို ချောင်းဖို့သွားကြတဲ့ သန်းဝေနဲ့ မင်းထိုက်တို့မှာတော့ ဆရာမတို့ ရပ်ကွက်ကို ကင်း
လှည့်လာတဲ့ စက်ဘီး ရဲပတ်တရောင်တွေနဲ့ ပက်ပင်းတိုးသွားကြတာကြောင့် ရဲသားတွေရဲ့ စစ်မေးတာကို ခံနေကြရသည် ။
ရဲလွန်း လဲ့လဲ့တင် နဲ့ ဆွေဆွေငြိမ်းတို့ သုံးယောက် စိတ်ကြိုက် စုတ်ကြ ယက်ကြ လိုးကြတာ အားလုံး လမ်းဆုံး ပြီးခြင်းကို တက်လှမ်းကြပြီးတဲ့နောက် ရဲလွန်းလည်း ရေချိုးချင်စိတ် ပေါက်လာလို့ အောက်ထပ်ကို ဆင်းဖို့ပြင်လိုက်တဲ့အခါ ဆွေဆွေငြိမ်းက " ဟေ့ ရဲလွန်း....နေအုံးလေ...ဘာလဲ..တော်ပြီလား..နင်က မလုပ်ချင်တော့ဘူး
လား..." လို့ လှမ်းမေးလိုက်သည် ။
ရဲလွန်းက " ငါ ရေသွားချိုးမလို့ပါ.." လို့ ဖြေလိုက်သည် ။ ဆွေဆွေငြိမ်းက " အို..ရေချိုးတာဘဲ..အပေါ်ထပ်က
ရေချိုးခန်းမှာ ချိုးလည်း ရတာဘဲဟာ....လာ...လာ..ငါလည်း သေးပေါက်ချင်လို့ အိမ်သာ သွားမလို့..လာ....ငါနဲ့အတူတူ သွားကြမယ်...." လို့ ပြောရင်း ရဲလွန်းကို သူတို့ရေချိုးခန်းဆီကို ခေါ်သွားလိုက်ပါသည် ။
ရေချိုးခန်းနဲ့ အိမ်သာမှာ တခန်းထဲ တွဲရက် ဖြစ်သည် ။ ဆွေဆွေငြိမ်းက သေးထိုင်ပေါက်နေတဲ့ အချိန်မှာ ရဲလွန်းက သူ့လီး ဂွေးစိနဲ့ ပေါင်ကြားနေရာတွေက ပေရေခဲ့လို့ စီးကပ်ကပ် ဖြစ်နေတဲ့ သုတ်ရည်တွေကို ရေ
နဲ့ ဆေးကြောလိုက်သည် ။
သူ့မျက်လုံးတွေကတော့ အိမ်သာခွက်မှာ သေးထိုင်ပေါက်နေတဲ့ ဆွေဆွေငြိမ်းကို ကြည့်နေသည် ။ မိန်းကလေးတွေ သေးပေါက်တာကို အခုလို လင်းလင်းထင်းထင်း နီးကပ်စွာနဲ့ သူ တခါမှ မတွေ့ဖူးသေးဘူး ။
" ဟိတ်...ဘာကြည့်တာလဲ....."
ပေါင်ကြားနေရာကို စိုက်ကြည့်နေတာ ခံရလို့ ဆွေဆွေငြိမ်းက လက်ကလေးနဲ့ ဖမ်းအုပ်ပြီး ရှက်သလို အမူအရာ
လေးနဲ့ ရဲလွန်းကို မေးလိုက်သည် ။
" လှလို့ ကြည့်တာပါ ဆွေငြိမ်းရယ်...နင်ကလေ...အကုန်လှနေတာ..နင့် နို့ကြီး နှစ်လုံးရော...ဖင်တုံးတွေရော...ဟို...
စောက်ဖုတ်ကော....."
" ခိခိ..နင့်လီးလည်း လှတာဘဲ.....ခိခိခိ....."
" ဆွေငြိမ်း..နင့်စောက်ဖုတ်ကို ငါ ရေဆေးပေးချင်တယ်...ဒီကိုလာ......"
ရဲလွန်း ခေါ်တော့ ဆွေဆွေငြိမ်းက ပြုံးစိစိနဲ့ သူရှိရာ ရေချိုးတဲ့ နေရာလေးကို လျောက်လာသည် ။ နို့လုံးကြီး
တွေက လှုပ်တုန်နေသည် ။ မာတင်းစူထွက်နေတဲ့ နို့သီးနနီနီလေးတွေက ရဲလွန်း စိတ်တွေကို မရိုးမရွ ဖြစ်စေ
သည် ။
" ပေါင်ကားလိုက်...."
ရဲလွန်းက ဆပ်ပြာနဲ့ စောက်ဖုတ်အုံကြီးကို ခပ်ဖွဖွ ပွတ်သပ်ပေးလိုက်တဲ့အခါ ဆွေဆွေငြိမ်း လည်း မျက်လုံးလေး
မှေးစင်းကျလို့ ပါးစပ်ကလည်း " အို့.....အာ့...." လို့ အသံထွက်ရင်း ကျေနပ်စွာနဲ့ ခံယူနေသည် ။
ရေနဲ့လောင်းပေးနေတဲ့အချိန် လဲ့လဲ့တင်လည်း ရေချိုးခန်းထဲကို လျောက်ဝင်လာသည် ။
"ဟိတ်..ရဲလွန်း...ငါ့စောက်ပတ်ကိုလည်း ဆေးပေးလေဟာ...."
" ရတယ်လေ...လာခဲ့....."
ရဲလွန်းလည်း ဆွေဆွေငြိမ်း နဲ့ လဲ့လဲ့တင်တို့ရဲ့ စောက်ဖုတ်တွေကို ဆေးကြောပေးတဲ့အခါ ဖင်တုံးတွေရဲ့ ကြားထဲကိုပါ လက်ချောင်းတွေနဲ့ သေသေချာချာ ပွတ်သပ် နှိုက်ပြီး ဆေးပေးလေသည် ။ သူ့စိတ်တွေလည်း
ပြန်လည် ထကြွလာသည် ။ သူ့လီးတန်ကြီးသည် ချက်ချင်း ဆိုသလိုဘဲ မာကြော မတ်ထောင်လာသည် ။
" ဟယ်....ရဲလွန်း....နင့်ဟာကြီး ပြန်ထောင်လာပြီ...နင် တကယ် အားကောင်းတဲ့ ကောင်ပါလား......" လို့ ဆွေငြိမ်း
က အံ့ဩစွာနဲ့ ပြောလိုက်ရင်း ရဲလွန်းရဲ့ ထောင်နေတဲ့ လီးတန်ရှည်ကြီးကို လက်ကလေးနဲ့ ယုယုယယ ပွတ်ပေး
လိုက်သည် ။ လဲ့လဲ့တင်ကလည်း အားကျမခံ ရဲလွန်းရဲ့ ဂွေးစိနှစ်လုံးကို လက်နဲ့ လာကိုင်ဆုပ် လိုက်သည် ။
သုံးယောက်စလုံး ကိုယ်တုံးလုံးတွေနဲ့ အိပ်ခန်းထဲကို ပြန်လျောက်လာကြတဲ့အချိန် ဆွေငြိမ်းက" ငါ့မိဘတွေ ပြန်
လာကြတဲ့အခါ အခုလို မလွတ်လပ်တော့ဘူးဟ..ငါတို့ သုံးယောက် တွေ့ကြဖို့ တနေရာတော့ ရှာကြရမယ်" လို့
ပြောလိုက်သည် ။
လဲ့လဲ့တင်က " မပူနဲ့ .... ဆွေငြိမ်း..ငါ့အဖေနဲ့ အမေလည်း အထက် အညာကို ဘုရားဖူး ထွက်ကြဖို့ လုပ်နေကြ
တယ်..ငါ့အိမ်ကို ဒို့ သွားလုပ်ကြတာပေါ့....." လို့ ပြောလိုက်သည် ။
ရဲလွန်းလည်း လဲ့လဲ့တင်ရဲ့ ခါးသေးသေး အောက်က ကားထွက်ကော့တက်နေတဲ့ ဖင်တုံးတွေကို လက်နဲ့ ဆုပ်ကိုင်လိုက် တဖန်းဖန်း ရိုက်ထည့်လိုက်နဲ့ သဘောကျနေရင်း ဆွေဆွေငြိမ်းကို သူ့အရှေ့မှာ ဒူးထောက်ခိုင်းလိုက်ပြီး ဆွေဆွေငြိမ်းရဲ့ ပါးစပ်ထဲကို သူ့လီးကြီးကို ထိုးသွင်းလိုက်ပါသည် ။
ဆွေဆွေငြိမ်းလည်း လီးတန်ကြီးကို လျာလေးနဲ့ ကလိရင်း တပြွတ်ပြွတ်နဲ့ စုတ်ပေးလိုက်တော့ လီးတန်ကြီးမှာ မာသထက် မာ ထွားသထက် ထွားလာရလေသည် ။ လဲ့လဲ့တင်မှာလည်း ရဲလွန်းနဲ့ ဖင်တွေကို သူမ လက်ကလေးတွေနဲ့ ပွတ်သပ်ပေးနေသည် ။ ဆွေဆွေငြိမ်း လီးစုတ်နေတာကို အနီးကပ် ကြည့်ပြီး သူမလည်း စုတ်ချင်စိတ်တွေ ပေါက်လာသည် ။
တကယ်တော့ သူတို့နှစ်ယောက်သည် မိန်းမချင်း ချစ်ကြိုက်ကြတဲ့ လက်စဘီယန်တွေပါ ။ အခုတော့ ရဲလွန်းရဲ့ လီးကို နှစ်ယောက်စလုံး စွဲလန်း သဘောကျသွားကြပြီ ။
ရဲလွန်းလည်း ဆွေဆွေငြိမ်း စုတ်ပေးတာကို ခံယူနေရင်း လဲ့လဲ့တင်ရဲ့ နို့ကြီးတွေကို စို့ပေးနေသည် ။ လဲ့လဲ့တင်ကလည်း ဒီလို စို့ပေးတာကို သဘောကျသည် ။ နို့သီးမာမာလေးတွေကို တလှည့်စီ စို့ပေးနေရင်း ရဲလွန်းရဲ့ လက်တဖက်က လဲ့လဲ့တင်ရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို ကိုင်လိုက်သည် ။ လဲ့လဲ့တင်ရဲ့ စောက်ဖုတ်သည် အရည်တွေနဲ့ စိုရဲနေသည် ။ အင်း..ကောင်မ ခံချင်နေပြီ....။ ဒီညတော့
ဒီကောင်မလေး နှစ်ယောက်ကို ကောင်းကောင်း လိုးပေးလိုက်မည် လို့ ဆုံးဖြတ်ထားသည် ။ ကိုပီတာ အမြဲ မှန်းနေသလိုဘဲ သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ ဖင်တုံးလှလှတွေကို ဖြဲပြီး ဖင်လိုးချင်စိတ်တွေလည်း ပေါက်နေသည် ။
ဆွေဆွေငြိမ်းရော လဲ့လဲ့တင်ရော စိတ်တွေ တအား ထန်တက်လာပြီး အလိုးခံချင်စိတ်တွေ တအား ဖြစ်လာကြသည် ..။ ဆွေဆွေငြိမ်းလည်း လီးစုတ်တာကို ရပ်လိုက်သည် ။ ရဲလွန်းကို မော့ကြည့်ပြီး..
" ဒို့ လုပ်ကြရအောင်.." လို့ ပြေလိုက်သည် ။ အခုထိ ရဲလွန်း အဖို့ အိပ်မက် မက်နေသလိုပါဘဲ ။ ဒီအချောအလှလေး နှစ်ယောက်ကို ဒီလောက် လွယ်လွယ်ကူကူနဲ့ ဒီလို လုပ်နိုင်လိမ့်မည် လို့ ရဲလွန်း
ထင်မထားခဲ့ဘူး ။ ဆွေဆွေငြိမ်းရော လဲ့လဲ့တင်ရော နှစ်ယောက်စလုံး စောက်ပတ် တအား ယားနေပြီး အရမ်းကို ခံချင်နေကြတာကြောင့် ဘယ်သူ့ကို အရင် လိုးပေးရမလဲ ဆိုတာ ရဲလွန်းလည်း မဆုံးဖြတ်နိုင်ဘူး ။
" နင်တို့ နှစ်ယောက်လုံး ဘေးချင်းယှဉ်ရက် ဖင်ကုန်းပေးကြ..ငါ တယောက်ပြီး တယောက် လိုးပေးမယ်...." လို့ ပြောလိုက်သည် ။
ဆွေဆွေငြိမ်းနဲ့ လဲ့လဲ့တင်လည်း ရဲလွန်း ခိုင်းလိုက်တာကို တသွေမတိမ်း လုပ်လိုက်ကြသည် ။
ဘေးချင်းယှဉ်ပြီး ဖင်ကုန်းပေးလိုက်ကြတဲ့ သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ ဖင်တုံး ဖြူဖြူကားကားတွေ ကြားထဲက ပြူးထွက်နေကြတဲ့ စောက်ဖုတ်ဖေါင်းဖေါင်းကြီးတွေကို ရဲလွန်းက သဘောကျစွာနဲ့ ငေးစိုက်ကြည့်
နေလို့ ခံချင်လွန်းနေတဲ့ ဆွေဆွေငြိမ်းတို့က " လာလေ..လုပ်တော့..ဘာကြည့်နေတာလဲ...." လို့ စိတ်မရှည်ဘဲ ပြောလိုက်တဲ့အခါ ရဲလွန်းလည်း ခွီးကနဲ ရယ်လိုက်သည် ။
" အေးပါဟာ..လိုးပေးမှာပါ...ငါ နင်တို့ စောက်ဖုတ်တွေက လှလွန်းလို့ ကြည့်လို့ မဝလို့ပါ..."
" အမလေး..စောက်ပတ် မမြင်ဖူးတာ ကျနေတာဘဲ....."
" မြင်တော့ မြင်ဖူးတာပေါ့ဟာ...အခု နင်တို့ ကုန်းထားလို့ အနောက်ကို ပြူးထွက်နေတာတွေက တအား ကြည့်ကောင်းနေလို့ပါ....."
အရင်ဆုံး ဆွေဆွေငြိမ်းရဲ့ စောက်ဖုတ် အကွဲကြောင်းကို သူ့လီးထိပ်နဲ့ သုံးလေး ကြိမ်လောက် ပွတ်တိုုက်ဆွဲလိုက်သည် ။
" အိုး....."
လထစ်ကြီးက စောက်ဖုတ် နှုတ်ခမ်းသားထူထူတွေကို ပွတ်တိုက်မိသွားတာမို့ ဆွေဆွေငြိမ်း တုန်ခါသွားပြီး ပါးစပ်က အသံလေး ထွက်လာသည် ။ လဲ့လဲ့တင်လည်း မျက်လုံးလေး မှိတ်ပြီး သူမ အလှည့်ရောက်ဖို့ကို စောင့်စားနေသည် ။
" လိုးပြီ..ဆွေငြိမ်း...ရေ...."
ဆွေဆွေငြိမ်းရဲ့ စောက်ဖုတ်က အရည်တွေ ပေလူးသွားတဲ့ ရဲလွန်းရဲ့ ဒစ်လုံးကြီးသည် စောက်ဖုတ်ပေါက်ထဲကိ စွိကနဲ တိုးဝင်သွားပြီ ။
" အာ့......"
တင်းကြပ်စိုအိနေတဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲကို ဖိသွင်းလိုက်သည် ။
ရဲလွန်းအတွက် ကောင်းလှသလို အထည့်ခံရတဲ့ ဆွေငြိမ်းလည်း တအားကောင်းသည် ။
ရဲလွန်းသည် ဖင်ပေါက်ညိုညိုလေးကို လက်ညှိုးနဲ့ ပွတ်လိုက်ပြီး စောက်ဖုတ်ထဲကို ထပ် ဖိသွင်းသည် ။ တဖျစ်ဖျစ်နဲ့ တင်းကြပ်တဲ့ အရသာထူး ပါဘဲ ။
" အား....အမလေး...လုံးပတ်က တုတ်လိုက်တာဟာ....."
သွင်းလိုက် ဆုတ်လိုက် ဖိဖိ လိုးပြီ ။
" အား...အား...အား......."
အပျိုသဘာဝ လိုလားနေတဲ့ ယောက်ျား လီးကို ဆွေဆွေငြိမ်း ရရှိနေပါပြီ ။
လဲ့လဲ့တင်နဲ့ လက်စဘီယန် သဘာဝနဲ့ နမ်းစုတ် ယက်ခဲ့ကြပြီး ရာဘာလီး အတုနဲ့ အထိုးခံဖူးခဲ့ပေမယ့် အခု ရဲလွန်းရဲ့ တကယ့်လီးစစ်စစ်ကြီးနဲ့ အလိုးခံရတာလောက် ကောင်းတဲ့ အရသာ မရဘူးခဲ့
ပါဘူး ။
အရည်တွေ တအား ထွက်နေတာမို့ လီးကြီးနဲ့ စောက်ဖုတ် စွပ်တပ် ထိတွေ့တဲ့ နေရာဆီက စွိပြီ..စွိ ပြိ ဆိုတဲ့ အသံတွေ ထွက်နေသည် ။
ရဲလွန်းရဲ့ တွဲလောင်းကျနေတဲ့ ဂွေးစိကြီး နှစ်လုံးက ဆွေဆွေငြိမ်းရဲ့ ဖင်ကြားကို လိုးဆောင့်လိုက်တိုင်း လွှဲလွှဲရိုက်နေတာကလည်း တဘတ်ဘတ်နဲ့ ....။
" အို.....အို.......အား.......ဟင်း........"
ဆောင့်ချက်တွေက မြန်လာသည် ။
" အား...ကောင်းတယ်.......ကောင်းတယ်....."
တအားကောင်းနေဆဲ ရဲလွန်းက သူ့လီးကို ရုတ်တရက် ဆွဲထုတ်လိုက်လို့ ဆွေဆွေငြိမ်းလည်း ဟာတာတာကြီး ဖြစ်သွားရသည် ။
" ဟင်..ဘာလို့......"
ရဲလွန်းက လဲ့လဲ့တင်ရဲ့ စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းဆီက အရည်တွေကို သူ့ဘယ်လက်နဲ့ သပ်ယူလိုက်ပြီး သူ့လီးထိပ်မှာ လိမ်းကျံလိုက်ပြီး လဲ့လဲ့တင် စောက်ဖုတ်ထဲကို လီးထိပ်ကို တေ့ကာ ဖိသွင်းလိုက်သည် ။
" အာ.....အိုး..."
သွင်းထည့်တာက ကြမ်းလို့ လဲ့လဲ့တင် ပါးစပ်က အသံထွက်လာသည် ။
ယားလွန်းနေပြီး စောင့်ရတာ စိတ်မရှည်တော့တဲ့အချိန် ရဲလွန်းက ဆွေဆွေငြိမ်းကို လိုးတာကို ရပ်လိုက်ပြီး သူမစောက်ဖုတ်ထဲကို လီးလာသွင်းပေးလိုက်လို့ လဲ့လဲ့တင်လည်း တအား ပျော်သွား
သည် ။
ဆွေဆွေငြိမ်းလည်း အလိုးခံလို့ ကောင်းနေတဲ့အချိန်မှာ ရပ်လိုက်လို့ ဆန့်တငန့်ငန့်ကြီး ဖြစ်သွားရသည် ဒ ယားနေဆဲ စောက်ဖုတ်ကို လက်ချောင်းတွေနဲ့ ပွတ်ရင်း သူမ အလှည့်ကို ပြန် စောင့်နေသည် ။
ဲလွန်းလည်း လိုးမယ့်လိုးရတော့လည်း နှစ်ယောက်တောင် ဖြစ်နေသည် ။ မိမိကိုယ်ကို ဘဝင်မြင့်ချင်သလိုလိုတောင် ဖြစ်သွားသည် ။
လိုးရတဲ့ စောက်ဖုတ်လေးတွေကလည်း အကောင်းစားလေးတွေ ။ သူ့လီးကို တအား ညှစ်ဆုပ်ထားသလို အရသာမျိုး ရနေသည် ။
လိုးပြီဟေ့.....
တဖတ်ဖတ် နဲ့ ခပ်သွက်သွက် လိုးပေးနေသည် ။ လဲ့လဲ့တင်ကလည်း ဘာကြိုက်သလဲ မမေးနဲ့...။ တအားအားနဲ့ ဖင်တွေကို အနောက်ကို ကော့ပေးထားနေသည် ။ ရဲလွန်းလည်း သူတို့နှစ်ယောက်
တင်ပြည့်ကြပ်ပြည့် ဆန္ဒပြည့်ဝအောင် လိုးပေးမည် လို့ အားခဲထားသည် ။
" အိုး...အား...အား...အား.....အား...အား....အား....."
လဲ့လဲ့တင်ရဲ့ အော်သံတွေ....။
တဖပ်ဖပ် ထိရိုက်သံတွေ...။ ရဲလွန်းရဲ့ တရှူးရှူးနဲ့ အားယူသံတွေ ....။
လဲ့လဲ့တင် တအားကောင်းသွားသည် ။
" အား....ဟားဟား...အား..............."
ရဲလွန်း ဖိဆောင့်သည် ။ လဲ့လဲ့တင် လှဲအိပ်ချလိုက်တဲ့ အထိ ။
ရပ်နားမနေဘဲ ဆွေဆွေငြိမ်း ဖက်ကို လှည့်ရပြန်သည် ။
ဆွေဆွေငြိမ်းသည် စောက်ပတ်ကို လက်နဲ့ ဖိပွတ်ရင်း သူမ အလှည့်ကို စောင့်ဆိုင်းနေတဲ့အချိန် ရဲလွန်းလည်း လဲ့လဲ့တင်ကို အပြီး လိုးပေးလိုက်ပြီမို့ သူမကို လိုးဖို့ ပြန်လှည့်လာတာကို တွေ့လိုက်
ရလို့ အရမ်း ပျော်သွားသည် ။ ဖင်ပူးတောင်း ထောင်ကာ အဆင်သင့် စောင့်နေလိုက်သည် ။
မျက်လုံးလေး မှေးကာ လီးကြီး သွင်းမှာကို မျှော်လင့်စောင့်ဆိုင်းလိုက်သည် ။
ရဲလွန်းသည် ပန်းနုရောင် စောက်ပတ် နှုတ်ခမ်းသား နှစ်ချပ်ကြားကို လီးထိပ်ကို ဖိသွင်း ထည့်လိုက်ပြီး ကြပ်တည်းအိထွေးရဲ့ စောက်ဖုတ် အရသာထူးကို ခံစားလိုက်မိသည် ။
အင်း..ကောင်းလိုက်တဲ့ စောက်ပတ်.....
တထစ်ထစ် တဖျစ်ဖျစ်နဲ့ လီးကို ဆက်ဖိသွင်းသည် ။ အနောက်ကို ပြန်ဆုတ်...ပြန်ဖိသွင်း..အနောက်ကို ပြန်ဆုတ်.....
အား...အား......အိုး....ရှီး......
ဆွေဆွေငြိမ်း အရမ်း ခိုက်သွားသည် ။
ရဲလွန်းသည် ကားစွင့်တဲ့ ဆွေဆွေငြိမ်းရဲ့ ဖင်တုံးကြီးတွေကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဆွဲဖြဲပြီး စောက်ဖုတ်ကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်ထည့်လိုက်သည် ။
" အား..အား...အား....."
ဆွေဆွေငြိမ်း ကြိုက်သည် ။ ရဲလွန်း လိုးပေးသမျှကို ဖင်ကြီးတွေ ကော့ပေးကာ ခံယူနေသည် ။
ဖပ်ဖပ်ဖပ်....ဖပ်ဖပ်ဖပ်..စွပ်...ဖပ်ဖပ်.....ဘတ်..ဘတ်...အား...အား....အာ....အာ့........အား.......ကောင်း...ကောင်းတယ်........လိုး.....လိုး.......လိုး........ဖပ်ဖပ်ဖပ်ဖပ်ဖပ်ဖပ်........အိုး......
ရဲလွန်း အားသွန်ပြီး ဒလစပ် လိုးနေသည် ။
ဆွေဆွေငြိမ်းလည်း တအား ကောင်းလာသည် ။ ရဲလွန်းလည်း တအားကောင်းလာသည် ။ ဆောင့်ချက်တွေက စိပ်နေသည် ။ တအား မြန်သည် ။ တအားပြင်းသည် ။ အား....အား.....အား........
အိုး........ဆောင့်......ဆောင့်.......လိုး....လိုး......လိုး......ကောင်းတယ်.......လိုး....လိုး.........ဖပ်ဖပ်ဖပ်ဖပ်ဖပ်.....
အား......
အိုး.............ပြီး.....ပြီးတော့မယ်......ဆောင့်...ဆောင့်...လိုး...လိုးစမ်းပါ...တအားလိုး.......
အား..........
ရဲလွန်းရဲ့ လီးထဲက သုတ်ရည်တွေ အရှိန်ပြင်းပြင်းနဲ့ ပန်းထွက်သွားသည် ။ အား.........ကောင်းလိုက်တာ ဆွေငြိမ်းရယ်............။
ဆွေဆွေငြိမ်းလည်း တအား ကောင်းသွားသည် ။ ပြီးသွားသည် ....။
နှစ်ယောက်လုံး ရှေ့ဆင့် နောက်ဆင့် ပြိ်ုင်တူလို တချိန်ထဲ ပြီးသွား ကောင်းသွားသည် ။
အသံဘလံတွေ ငြိမ်သက် တိတ်ဆိတ်သွားသည် ။
စောက်ဖုတ်ထဲ တဆုံး တပ်ရက်နဲ့ လီးကြီးသည် မာတင်းနေဆဲ .....။
လဲ့လဲ့တင်က ထပ်ရက် ငြိမ်နေတဲ့ သူတို့ နှစ်ယောက်ကို ကြည့်နေသည် ။
" ရဲလွန်း....."
" အင်..ဘာလဲ..."
" ငါ့ကိုလည်း နောက်တခါကျရင် အဲလို လိုးပေးနော်......"
" အင်း......"
သန်းဝေနဲ့ မင်းထိုက်တို့သည် ရဲပတ်တရောင်တွေက သူတို့ကို မသက်ာမှု မှောင်ရိပ်ခိုမှုတွေနဲ့ အရေးယူဖို့ ရဲ
စခန်းကို ခေါ်သွားဖို့ လုပ်ကြတဲ့အခါ ကြောက်လန့်စွာနဲ့ ငိုယိုတောင်းပန်ကြသည် ။
ဒါတွေကို ဆရာမက သူ့အိမ်ထဲကနေ တွေ့လို့ မနေသာတော့ဘဲ အိမ်အပြင်ကို ထွက်သွားလိုက်သည် ။
" ဒါ ကျမရဲ့ တပည့်လေးတွေပါ..ကျမက အထက က ဆရာမ ပါ .......ကျမက သူတို့ကို စာအုပ်လာယူခိုင်းလို့ ကျမအိမ်ဝင်းထဲကို ရောက်လာကြတာပါ...." လို့ ပြောပြပြီး သူတို့ကို ကယ်တင်လိုက်သည် ။
ရဲတွေက သန်းဝေနဲ့ မင်းထိုက်တို့ ဆရာမအိမ်ကို လာတဲ့အချိန်ကို ထောက်ပြပြီး ဒီလို အချိန်ကြီးမှာ ဆိုရင်
ကျနော်တို့က စစ်ဆေးရမှာဘဲ လို့ ပြောကြသည် ။
ဆရာမလည်း " ရှင်တို့ကို အပြစ်မတင်ပါဘူး ...ဒီကလေးတွေဟာ ကျမ ခေါ်ထားလို့ ရောက်လာကြတာ ဆိုတာ
ရယ်..သူတို့ဟာ လူဆိုးသူခိုးလေးတွေမဟုတ်ဘဲ ကျောင်းသားလေးတွေ ဆိုတာကို ကျမ ပြောပြတာပါ..." လို့ ရဲ
တွေနဲ့ စကားပြောလိုက်သည် ။
ရဲတွေလည်း နုတ်ဆက်ပြီး ထွက်သွားကြသည် ။
ဆရာမလည်း သူတို့ နှစ်ယောက်ကို အိမ်ထဲကို ခေါ်လိုက်ပြီး " ဘယ်လို ဖြစ်ကြတာလဲကွယ်...အချိန်မတော်ကြီး...
ငါလာခေါ်ပေးလိုက်လို့သာပေါ့..မင်းတို့ လုပ်ပေါက်က ရဲစခန်းကို ရောက်တော့မလို့...ကဲ..ဘာကြောင့် မင်းတို့
က ငါ့ခြံထဲကို ရောက်နေတာလဲ..မှန်မှန် ဖြေကြကွာ..မညာနဲ့....." လို့ သန်းဝေနဲ့ မင်းထိုက်ကို မေးသည် ။
သန်းဝေလည်း.." ကျနော်တို့ ဆရာမကို လာကြည့်တာပါ...." လို့ ဖြေလိုက်သည် ။
" ဘာ..လာကြည့်တာ...ဟုတ်လား ...ဘာလာကြည့်တာလဲ..."
သန်းဝေနဲ့ မင်းထိုက်လည်း ခေါင်းကြီးတွေ ငုံ့ပြီး ငြိမ်နေကြသည် ။
" မင်းတို့ လာချောင်းတာ မဟုတ်လား...ဘာကို ချောင်းတာလဲ...."
သူတို့ မဖြေကြဘဲ ခေါင်းကြီးတွေ ငုံ့ပြီး အသံတိတ်နေကြသည် ။
" ငါနဲ့ငါ့ယောက်ျား အိပ်တာကို လာချောင်းတာလား.....ဘာလဲ..ငါ ရေချိုးတာကို လာချောင်းတာလား......."
ဆရာမ အမေးကို သန်းဝေက " ဟုတ်တယ်..ဆရာမ....ကျနော်တို့ ဆရာမကို ကြည့်ကြည့်ပြီး တအား သဘောကျ
မိကြတယ်..အဲဒါ..ဆရာမကို အိမ်မှာ နေရင်း....တွေ့ဖူးချင်လို့ လာချောင်းမိတာပါ....ခွင့်လွှတ်ပါ...ဆရာမ..." လို့
ပြောလိုက်သည် ။
ဆရာမက သန်းဝေနဲ့ မင်းထိုက်ကို စူးစိုက်ကြည့်ပြီး " မင်းတို့ကို ဆရာမ ခွင့်မလွှတ်နိုင်ဘူး...မင်းတို့ကို ဆရာမ အပြစ်ပေးရမယ်ကွ..မင်းတို့ ဆရာမ ပေးတဲ့ အပြစ်ဒါဏ်ကို ခံကြမလား...." လို့ မေးလိုက်သည် ။
သန်းဝေနဲ့ မင်းထိုက်လည်း.." ဟုတ်....ခံ...ခံပါ့မယ်.....ဆရာမ ..." လို့ ကြောက်လန့်စွာနဲ့ ဖြေလိုက်ကြသည် ။
" ကဲ.....နှစ်ယေက်လုံးကို တပြိုင်နက် အပြစ်မပေးဘူး.....တယောက်စီ.....အပြစ်ပေးမယ်....ဘယ်သူက စမလဲ.....ဆို...တော့...အင်း.......မင်း.....သန်းဝေ ......မင်းကို အရင် အပြစ်စီရင်မယ်. . . . လာ..လိုက်ခဲ့...ဟိုကောင်..မင်းထိုက်..မင်းက ဒီမှာ ထိုင်စောင့်....."
" ဟုတ်ကဲ့ဆရာမ . . "
သန်းဝေလည်း ဆရာမနဲ့ အတွင်းခန်းကို လိုက်သွားရသည် ။
သန်းဝေရဲ့ စိတ်ထဲမှာက ဆရာမသည် အထဲခန်းက ကြိမ်လုံး သို့မဟုတ် တံမြက်စီး တခုခုနဲ့ နှိပ်တော့မည် လို့ တွေးထင်လိုက်သည် ။
တကယ်တမ်း ဆရာမ ခေါ်သွားတာက သူမရဲ့ အိပ်ခန်းထဲကို ။
" ကဲ သန်းဝေ......မင်း ဘာကို ချောင်းတာလဲ ဆိုတာကို သေချာ ပြောပြ....ငါသိချင်တယ်....." လို့ ပြောရင်း အိပ်ခန်း
ရဲ့ တံခါးကို အထဲက သော့ခတ်လိုက်သည် ။
" ဟဲ့ကောင်...ပြောလေ..ဘာ အူတူတူ လုပ်နေတာလဲ......"
" ဆရာမ....ဆရာမ...."
သန်းဝေ ထစ်နေသည် ။
" "ဟဲ့သန်းဝေ...ပြောလေ....ငါတယ်..ရိုက်လိုက်ရ.."
ဆရာမက လက်ဝါးနဲ့ ရွယ်လိုက်သည် ။
" " ဆရာမ ကိုယ်တုံးလုံး ချွတ်တာများ မြင်ရမလား...ချောင်းတာပါ...."
" ဘာ...မင်းတို့ တော်တော် မိုက်ရိုင်းပါလား......ဆရာသမား ဆိုတာ မိဘနဲ့ တဂိုဏ်းထဲ ထားရမယ် ဆိုတာ မင်းတို့
နားမလည်ဘူးလား....လူတွေက လက်တောက်လောက်..တဏှာက ဘူးချင်တယ် ..... "
သန်းဝေလည်း ဆရာမတော့ ဆော်တော့မယ် လို့ ကြိမ်းသေ တွက်လိုက်သည် ။
" ကဲ ဒီလောက်တောင် ဆိုးတဲ့ကောင်..အပြစ်ပေးမယ်....."
ဆရာမသည် ရုတ်တရက်ကြီး သန်းဝေရဲ့ ပုဆိုးကို ဆတ်ကနဲ ဆွဲချွတ်လိုက်ပါသည် ။
ထင်မထားလို့ သန်းဝေလည်း လက်နဲ့ မဆွဲလိုက်မိ ။
ပုဆိုး ကွင်းလုံးပုံကျ သွားသည် ။
" ဟာ...ဆရာမ...."
ပုဆိုးကို ကုန်းကောက်ဖို့ ပြင်လိုက်တဲ့အခါ ဆရာမက " ဟိတ်..မကောက်နဲ့..ဒီအတိုင်း ရပ်နေ...လက်ပိုက်ထား..."
လို့ အော်လိုက်လို့ မကောက်ရဲ ။
အတွင်းခံဘောင်းဘီ မပါလို့ သန်းဝေရဲ့ အမွှေးဖွားဖွား ထဲက တန်းလန်းကြီး ကျနေတဲ့ လီးကြီး ဘွားကနဲ ပေါ်
လာသည် ။ ဂွေးစိနှစ်လုံးကလည်း တန်းလန်း တွဲကျနေကြသည် ။ လထစ်နီရဲရဲကြီးကို ဆရာမ စိုက်ကြည့်နေသည်။
" သန်းဝေ..သန်းဝေ......လူသာငယ်....နံမည်က တုတ်ကြီး......ပါလား....."
ဆရာမရဲ့ မျက်နှာသည် ဒေါသထွက်နေတဲ့ပုံ မဟုတ်ဘဲ ပြုံးစိစိ ဖြစ်နေသည် ဆိုတာကို သန်းဝေ သတိထားမိလိုက်သည် ။
သန်းဝေရဲ့ လီးသည် ရဲလွန်းရဲ့ လီးလိုဘဲ ရှည်လျားပြီး မတောင်တာတောင် တရမ်းရမ်းနဲ့ မြည်းတကောင်ရဲ့ လီးလို
ဘဲ လို့ ဆရာမ ထင်လိုက်မိသည် ။
" မင်း ဆရာမကို ကိုယ်တုံးလုံး တကယ် မြင်ဖူးချင်လား...."
သန်းဝေ ဘာဖြေရမှန်း မသိဘူး ။ မြင်ဖူးချင်တယ် ပြောရင်လည်း ဆရာမ ဒေါသကြီးမှာကို လန့်သည် ။
" ဖြေလေ...."
မထူးဘူး ဆိုပြီး " မြင်ဖူးချင်တယ်ဗျ..." လို့ ဖြေလိုက်သည် ။
" မင်း...နုတ်လုံဖို့တော့ အရေးကြီးတယ်ကွ..မင်း အာချောင်မှာကို ဆရာမ စိုးရိမ်တယ်....."
" ဟာ..ကျနော် အာမချောင်ပါဘူး..ဆရာမ..စိတ်ချပါ .... "
" ကဲ အရင်ဆုံး မင်း ငါမေးတာတွေကို မှန်မှန် ဖြေရမယ်....ပထမဆုံး မေးမှာက မင်း....ရည်းစား ရှိလား...."
" အရင်ကတော့ ရှိတယ်..ဆရာမ...ခု ပြတ်ကုန်ပြီ....."
အံမယ်..မင်းက ရည်းစားများတဲ့သဘောပါလား......"
" သုံးယောက်ထဲပါ..ဟီး....."
မျက်နှာရူး သန်းဝေသည် ပြောပြီး ရယ်လိုက်သည် ။
" ဟားဟား....မင်း ရည်းစားနဲ့ အိပ်ဖူးလား......"
သန်းဝေက ပြုံးပြုံးကြီးနဲ့.." ဟုတ်ကဲ့ဆရာမ.." လို့ ဖြေလိုက်သည် ။
" မင်းဟာကြီးက တအား ကြီးပြီး ရှည်တာဘဲကွယ်...ဆရာမ တခါမှ မမြင်ဖူးဘူး...ဒီလို အကြီးစား အရှည်စားကြီး"
လို့ ပြောလိုက်သည် ။ ကြည့်နေတုံး သန်းဝေရဲ့ လီးကြီးက မာကျော ထောင်မတ်လာသည် ။ ဒီကောင်ကြီးက မိုးလေဝသ အခြေအနေကို နားလည်သည် ။ အပါးကြီး ။
ဆရာမရှေ့မှာ အဝတ်မဲ့ပြီး နေနေတဲ့အချိန် ကာလံဒေသံကို သဘောပေါက်သည် ။ သူ စားရတော့မည် ဆိုတာ ကို သိသွားသည် ။ အရမ်းကို မြူးကြွပြီး ထောင်လာသည် ။
" ဟေ့ကောင်..မင်းဟာကြီး ကြီးထွားလာပြီ......လာ..ကုတင်ပေါ် ထိုင်လိုက်..ငါ သေချာ ကြည့်မယ်....."
ဆရာမနဲ့ သန်းဝေ ကုတင်ပေါ် ဘေးချင်းယှဉ်ရက် ထိုင်လိုက်ကြသည် ။
" ဟူး....ထိပ်ဖူးကြီးက တကယ့်ကို မှိုပွင့်ကြီးလိုဘဲ.....အသဲယားလိုက်ထာ......"
သန်းဝေသည် စာညံ့ပြီး အတန်းတွေ ကျကျနေပေမယ့် ဒီကိစ္စဖက်မှာ ကျတော့ ဒုံးမဝေးဘူး ..ဆရာမသည် သူ့လီးကို စိတ်ဝင်စားနေပြီ ဆိုတာကို ရိပ်မိပြီ ။ ဆရာမကို လိုးရဖို့က သေချာသလောက် ဖြစ်နေပြီ ဆိုတာလည်း သိလိုက်သည် ။
မရဲတရဲနဲ့ " ဆရာမ.....လက် ခဏ.." ဆိုပြီး ဆရာမရဲ့ လက်တဖက်ကို ဖတ်ကနဲ ဆွဲယူလိုက်ပြီး သူ့လီးပေါ်ကို အုပ်တင်လိုက်သည် ။
ဆရာမက " အို..ဟိတ်....ဘာလုပ်တာလဲ...." လို့ ပြောလိုက်ပေမယ့် သန်းဝေရဲ့ လီးအပေါ် တင်ထားတဲ့ သူ့လက်ကို မရုန်းဖယ်ဘူး ။ သန်းဝေလည်း ဆရာမ ရှက်နေပြီး ချက်ချင်း မကိုင်ဘဲ ဖြစ်နေမှာ စိုးလို့ အခုလို သူ့လက်နဲ့ အုပ်ကိုင်ခိုင်းလိုက်တာပါ ။
ဆရာမသည် တကယ်တော့ ဆာလောင်နေပြီး တဏှာရာဂ လွန်လွန်ကဲကဲ လိုလားနေတဲ့ မိန်းမ တယောက် ဖြစ်တဲ့အပြင် ရဲလွန်းနဲ့လည်း အတွေ့အကြုံတွေ များနေခဲ့ပြီးတာမို့ ဟန်ဆောင်ထားတာတွေကို ခွာချလိုက်ပြီး သန်းဝေရဲ့ လီးကို ကိုင်ဆုပ်ကြည့်နေပြီ ။
" မင်းဟာက လုံးပတ်က တော်တော် တုတ်တာဘဲကွ......ဟူး....အမလေး...အသဲယားလိုက်တာ..."
အမှန်တကယ်က အသဲယားတာ မဟုတ် ။ လီးကို ကိုင်ဆုပ်ကစားကြည့်နေတဲ့အချိန် ဆရာမရဲ့ စောက်ပတ် က တအား ယားယံနေတာပါ ။
သန်းဝေလည်း ဆရာမသည် လီးကို ဆုပ်ညှစ် ပွတ်သပ်ပေးနေလို့ တအား ပျော်နေသည် ။ မထင်တာ ဖြစ်လာပြီ ။စိတ်ကူးနဲ့ မှန်းဆပြီး ဖြစ်ချင်ခဲ့တာ ဖြစ်လာတော့မည် ။ ဆရာမကို လိုးရတော့မည်လား....။ လိုးလို့ရအောင် ကြိုးစားတော့မည် ။
" ဆ...ဆ.....ဆရာမ....."
" ဟင်....ဘာလဲ....သန်းဝေ......."
" ဆရာမ.....နစ်ကက်ကို ကျနော့်ကို ပြမလားဟင်......"
ဆရာမက စိတ်မဆိုးဘဲ ခစ်ခစ်ခစ် နဲ့ ရယ်လိုက်သည် ။
" မင်းက ကြည့်ချင်တယ်ပေါ့လေ...."
" ဟုတ်ကဲ့ဆရာမ..ကျနော် ဘယ်သူ့ကိုမှ မပြောပါဘူး..ဘုရားစူး မိုးကြိုးပွတ်....."
ဆရာမသည် ဒစ်လုံးနီညိုညိုကြီးကို ကျကျနန ပွတ်သပ်နေသည် ။
" ကဲ....မင်း မီးသွားပိတ်လိုက်......"
" ဟာ..ဆရာမ...မီးပိတ်လိုက်ရင် ...ဘယ်မြင်ရတော့မှာလဲလို့...."
" လျာမရှည်နဲ့ကွာ.....ဟိုးက ရေချိုးခန်းထဲက မီးရောင်နဲ့ မင်း မြင်ရမှာပါ..ဈေးမဆစ်နဲ့ကွာ......"
သန်းဝေလည်း နံရံက မီးခလုပ်ကို သွား ပိတ်လိုက်သည် ။
ဆရာမ ပြောတာ မှန်သည် ။ မှောင်သွားပေမယ့် ရေချိုးခန်းထဲက လင်းနေတဲ့ မီးရောင်နဲ့ ဆရာမကို တွေ့နေရသည် ။ ဆရာမသည် ဝတ်ထားတဲ့ ညဝတ် အကျင်္ ီကို ချွတ်ချပစ်လိုက်သည် ။ ဖြူဝင်းတဲ့ ဆရာမာ ကိုယ်လုံး လှလှတွေကို မြင်လိုက်ရတဲ့ သန်းဝေ တယောက် တဆတ်ဆတ် တုန်ခါနေသည် ။
" ဟာဗျာ..ဟာဗျာ......လှ..လှ..လိုက်တာ ဆရာမရယ်......"
ဆရာမက မခို့တရို့လေး ပြုံးနေသည် ။
" လာ..သန်းဝေ ....လာ ...ဒီကို လာနမ်း..မင်း နမ်းချင်နေတယ် မဟုတ်လား....."
ဆရာမက သူ့ပေါင်တန် နှစ်ဖက် ကြားက တြိဂံပုံ မို့ဖေါင်းဖေါင်း စောက်ဖုတ်ကြီးကို လက်ညှိုးနဲ့ ထိုးပြရင်း ပြောလိုက်တဲ့အခါ သန်းဝေလည်း ဆရာမကို ကုတင်ပေါ် ပက်လက် အိပ်ခိုင်းပြီး ပေါင်တန်တွေကို ဖြဲကားပစ်ပြီး မျက်နှာထိုးအပ်လိုက်လေသည် ။
ဆရာမရဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးက အကြီးကြီးဘဲ ။
ကျောင်းခန်းထဲမှာ တချိန်လုံး ဖင်တွေကို ကြည့်ပြီး မှန်းဆ ကွင်းထုခဲ့ရတာ အခုတော့လည်း စိတ်ကူးတွေက တကယ် ဖြစ်နေပြီ ။ သန်းဝေလည်း အိပ်မက်တခုကို မက်နေသလို ခံစားရသည် ။ဆရာမ ကို သူ စောက်ဖုတ်ယက်နေပြီ ဆိုတဲ့ အသိကြောင့် ။
ဆရာမသည် ပေါင်တန်တွေကို ဖြဲကားပေးထားနေသည် ။ ဆရာမရဲ့ စောက်ဖုတ် အကွဲကြောင်းကြီးက အရှည်ကြီးဘဲ ။ စောက်ပတ် နှုတ်ခမ်းသားထူထူ နှစ်ချပ်က သွေးစုတ်တာ ဝလို့ ကြီးထွားနေတဲ့ မျှော့ကြီး နှစ်ကောင်ကိုယှဉ်တွဲ ချထားသလိုကြီး ။ စောက်စိလေးက ကာမအရှိန်ကြောင့် ပြူးထောင်ထနေသည် ။
သန်းဝေလည်း လုပ်နေကျ အလုပ်တခုမို့ ကြောင်မနေ ။ စောက်ဖုတ်ကြီး လှလွန်းလို့တော့ တချက် ငေးသွားမိ
ပေမယ့် ချက်ချင်းဘဲ စောက်စိလေးကို လျာထိပ်နဲ့ ထိုးကစားပေးလိုက်ပြီး ဘာဂျာ ကို စတင်လိုက်သည် ။
" အိုး......ဟင့်ဟင့်...."
သန်းဝေရဲ့ လျာထိပ်ချွန်နဲ့ ထိုးဆွ ကလိတာကို ခံရလို့ ဆရာမ တုန်သွားသည် ။
သန်းဝေလည်း ဆရာမ သဘောကျသည် ဆိုပြီး ဆက်တိုက်ဘဲ လျာထိပ်နဲ့ ထိုးပေးသည် ။
" အို..ဟင်..ဟင်....အမလေး.......နင်....နင်....လုပ်တတ်လိုက်တာ.......အိုး.....အိုး......အား...အား......ကောင်စုတ်...တကယ်
ကောင်းအောင် လုပ်တတ်တယ်......"
ဆရာမသည် သန်းဝေရဲ့ ဘာဂျာကို သိပ်ကြိုက်သွားသည် ။ အရင်ကောင် ရဲလွန်းထက် ပိုကောင်းသည် လို့ စိတ်မှာ ထင်မိလိုက်သည် ။
သန်းဝေသည် ညှီစို့စို့ စောက်ဖုတ် ရနံ့လေးကို တဝကြီး ရှူရှိုက်ရင်း လျာအပြားလိုက်နဲ့ စောက်ဖုတ် အကွဲကြောင်းက နှုတ်ခမ်းသား ထူထူတွေကို စိမ်ပြေနပြေ ယက်ပေးပြန်သည် ။
ပလပ်..ပြတ်ပြတ်..ပလပ်လပ် ပလပ်..ပြတ်ပြတ် ဆိုတဲ့ ဘာဂျာသံတွေ သောသောညံနေပြီ ။
ဆရာမရဲ့ ညည်းသံက ကျယ်လောင်လှသည် ။
ဧည့်ခန်းမှာ ထိုင်စောင့်နေရတဲ့ မင်းထိုက်သည် ဆရာမရဲ့ ညည်းသံကို ကြားလိုက်ရလို့ ခေါင်းထောင်သွားသည် ။
" ဟိုက်....."
သေသေချာချာ နားစွင့်ထောင်လိုက်သည် ။ သေချာသည် ။ ဆရာမ ညည်းတဲ့ အသံ ။
ဟာ.....သန်းဝေ..သန်းဝေ........ဆရာမကို ကိုင်နေပြီ ...... ဟာ.....ဟာ...မယုံနိုင်စရာဘဲ......။
မင်းထိုက်သည် ထိုင်နေရာက ထရပ်လိုက်သည် ။ သူ့ပုဆိုးထဲက လီးတန်သည် ချက်ချင်းကို မတ်မတ်ထောင်လာသည် ။
သန်းဝေ အထဲမှာ ဆရာမကို လိုးနေတာလား..ဒါမှ မဟုတ် ဆရာမကို ဘာဂျာ ကိုင်ပေးနေတာလား....။
မင်းထိုက် တွေ့ချင် မြင်ချင်စိတ်တွေ ဝင်လာသည် ။
သန်းဝေသည် လှေကြီးထိုးနဲ့ဘဲ ဆရာမကို တက်လိုးနေပြီ ။ ဆရာမလည်း ပေါင်တန်တွေကို အစွမ်းကုန် ဖြဲကား
ပေးပြီး သန်းဝေ လိုးသမျှကို အောက်ကနေ ပင့်ကော့လိုက် ဖင်ကြီးတွေကို ဝှေ့ရမ်းပေးလိုက်နဲ့ ခံနေသည် ။
သန်းဝေသည် လီးကလည်း ကြီး အလိုးကလည်း ကျွမ်းသည် ။ ဆရာမ ပေါင်တန်တွေကို သူ့ပုခုံးပေါ် ထမ်းတင်
ပြီး လိုးသလို ဆရာမ ခြေထောက် နှစ်ချောင်းကိုလည်း စုပူးကိုင်ပြီး ပြူးထွက်နေတဲ့ ဆရာမရဲ့ စောက်ပတ်ကို တ
စွပ်စွပ်နဲ့ ခပ်သွက်သွက် ဆောင့်ပေးသည် ။
" အား....အား.......အင်း....အမလေး..သန်းဝေရယ်.......ကျွမ်းလှချည်လား....အိုး....အိုး..ကောင်းတယ်..ကောင်းတယ်...."
ဆရာမသည် အသဲခိုက်အောင် ကောင်းနေသည် ။ လီးကလည်း ဆရာမ စောက်ပတ်ထဲ ပြည့်တင်းကြပ်နေလို့
လိုးထည့်တဲ့ အချက်တိုင်း စောက်ပတ် အတွင်းသား နုနုတွေကို ပွတ်တိုက်နေတာက ဆရာမအတွက် အရသာ ရှိ
လွန်းနေသည် ။
သန်းဝေရဲ့ လီးနဲ့ ဆရာမရဲ့ စောက်ဖုတ်က ထွက်တဲ့ အရည်တွေက စိုစိုရွှဲ စီးဆင်းကျနေတာမို့ သန်းဝေရဲ့ ဂွေး
ကြီးနှစ်လုံးဟာလည်း စိုပေနေတဲ့ အရည်တွေနဲ့မို့ ဆရာမရဲ့ ဖင်ကြားကို ရိုက်ခတ်နေကြတဲ့အခါ အသံသည် တဘတ်ဘတ်နဲ့ကျယ်လောင်စွားထွက်နေသည် ။
တဖွပ်ဖွပ် အသံတွေက ဆူညံနေသည်။ သန်းဝေသည် ဒီလို အခွင့်အလမ်းမျိုးကို လက်လွှတ် မခံ ။ လိုးရတုံး အ
ချိန်မှာ ဆရာမကို အပီအပြင် အကောင်းဆုံး လိုးဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်သည် ။
ပုံစံတွေ ပြောင်းပြောင်းပြီး တအားလိုးသည် ။
အပြင်က မင်းထိုက်သည် ဆာမရဲ့ အိပ်ခန်းထဲကို ချောင်းကြည့်ဖို့ကြိုးစားနေသည် ။ ဆရာမရဲ့ ညည်းသံတွေနဲ့
တတွတ်တွတ် ပြောဆိုနေတာတွေကို အပြင်က ကြားနေရတဲ့အပြင် ဆရာမနဲ့ သန်းဝေတို့ လိုးနေကြတဲ့ တဖွပ်
ဖွပ်တဖတ်ဖတ် အသံတွေကိုလည်း ကြားနေရတော့ လီးကြီး မတ်မတ်တောင်လို့ မနေတတ် မထိုင်တတ် ဖြစ်ပြီး
အထဲကို ချောင်းကြည့်ဖို့ကြိုးစားနေသည်။
ဆရာငြိမ်းရဲ့ ဝပ်ရှော့ရဲ့ အပေါ်ထပ်က ဆရာငြိမ်းရဲ့ အိမ်မှာ ညသန်းကောင်ကျော်ကြီး မီးထိန်ထိန်လင်းနေသည် ။
ရဲလွန်းနဲ့ ဆွေဆွေငြိမ်း..လဲ့လဲ့တင်တို့သည် ပွင့်လင်းမြင်သာကုန်ပြီး လွတ်လွတ်လပ်လပ်ကြီး လိုးနေကြတာ တ
ညလုံးဘဲ ။
ဒီအချိန်မှာ ဆရာငြိမ်းရဲ့ လက်ထောက် မက်ကင်းနစ် ပီတာသည် တညလုံး အသုဘအိမ်မှာ ဖဲရိုက်ပြီး မနက်လင်း
ခါနီးကျမှ ဖဲဝိုင်းက ထပြန်သည် ။ ဖဲရှုံးလို့ စိတ်ပျက်နေသည် ။ ဒီမနက်တော့ အလုပ် လုပ်တဲ့အချိ်န် အိပ်ငိုက်
တော့မှာ သေချာသည် ။
နေမကောင်းလို့ အလုပ် မဆင်းနိုင်ဘူး လို့ ဝပ်ရှော့ကို ပြောလိုက်ပြီး အိမ်မှာဘဲ အိပ်လိုက်တာ ကောင်းမည် ။
ဆရာငြိမ်းကလည်း ခရီးထွက်နေတော့ ဦးဉာဏ်နဲ့ လူဆွာမိကိုဘဲ ပြောရုံဘဲလေ ။
ပီတာသည် သူ့အိမ်ကို အပြန် လမ်းခုလတ်မှာ ဝပ်ရှော့ကို ဝင်ပြီး ညစောင့်အိပ်မယ့် ရဲလွန်းကို သူ ဒီနေ့ အလုပ်
မဆင်းဘူး ဆိုတာကို ဝင်ပြောလိုက်မည် လို့ စိတ်ကူးလိုက်သည် ။
စက်ဘီးကို ခပ်သွက်သွက် နင်းပြီး ဝပ်ရှော့ကို သွားလိုက်တော့ အပေါ်ထပ်က မီးတွေ လင်းနေတာကို လမ်းမပေါ်ကနေ မြင်လိုက်သည် ။ စက်ဘီးကို အပြင်မှာ ရပ်ပြီး ဝပ်ရှော့ထဲကို ဝင်လိုက်သည် ။ ရဲလွန်းကို ရှာသည် ။ ဝပ်ရှော့ထဲက ရဲလွန်း အိပ်တဲ့ ကုတင်ဟောင်းလေးမှာလည်း မီးထွန်းထားပြီး ရဲလွန်းက မရှိနေဘူး ။
ဟ...ဒီကောင်လေး..အိမ်သာများ တက်နေသလား မသိဘူး ။
အိမ်သာဖက်ကို သွားရှာလိုက်သည် ။ ရဲလွန်းကို မတွေ့ဘူး ။ ဟာ..ဒီကောင်လေး ဘယ်ရောက်နေသလဲ ။
ဒီအချိန်မှာ အပေါ်ထပ်ကနေ အသံဗလံတွေ ကြားလိုက်ရသည် ။
တကျိကျိ တကွိကွိ အသံတွေနဲ့ အိုး အား အင်းဆိုပြီး ညည်းလိုက်တဲ့ အသံတွေ ...။ သေသေချာချာ နားစွင့်
ထောင်လိုက်တော့ တဖွပ်ဖွပ် တဖပ်ဖပ် အသံတွေကိုပါ ကြားလိုက်ရသည် ။
ဒုံးမဝေးတဲ့ လူလည် ပီတာသည် အပေါ်ထပ်မှာ ဆရာငြိမ်းတို့ လင်မယား မရှိတဲ့အချိန် ရဲလွန်းသည် ဆရာငြိမ်းရဲ့
သမီးဆွေငြိမ်းကို တက်လိုးနေပြီ လို့ တထစ်ချ တွက်ဆ လိုက်သည် ။
" ဟာ...ခွေးသားလေး...ပွပေါက်တိုးနေပြီ ....ဘယ်ရမလဲ..ငါလည်း ရှယ်ယာ တက်တောင်းမယ်...."း လှေခါးအ
ခြေဖေါ့နင်းပြီး လှေခါးကြီးကနေ အပေါ်ထပ်ကို ပီတာ တက်ပြီ ။
" အား...အား....အား......ကောင်း..ကောင်းတယ်....အို.....တအား...တအား.......အီး...ရှီး......ဆောင့်ပါ...ဆောင့်...ဆောင့်......."
အသံတွေကို ပိုပြီး သဲသဲကွဲကွဲ ကြားလာရသည် ။
ဟင်....။
အပေါ်ရောက်သွားတဲ့ ပီတာသည် တံခါး ပိတ်မထားတာကြောင့် အသံတွေ လာနေတဲ့ ဆွေငြိမ်းရဲ့ အိပ်ခန်းဆီ
ကို လျောက်သွားလိုက်တဲ့အခါ ဖင်ကုန်းပေးထားတဲ့ ဆွေငြိမ်းကို ရဲလွန်းက အနောက်ကနေ တအား ဆောင့်လိုး
ပေးနေတာကို တွေ့လိုက်ရသည် ။ မြင်ကွင်းက လုံးဝ မယုံကြည်နိုင်စရာမို့ ပီတာလည်း ပါးစပ် အဟောင်းသားနဲ့
ငေးကြည့်နေမိသည် ။ ဒါထက် အံ့ဩသွားရတာက လဲ့လဲ့တင်သည်လည်း ရဲလွန်းတို့လိုဘဲ ဝတ်လစ်စလစ် ကိုယ်တုံးလုံးကြီး နဲ့ သူတို့အတွဲ လိုးနေတာကို အနီးကပ် ကြည့်နေရင်း သူမ စောက်ဖုတ်ကို သူမဖါသာ ကလိ ထိုးနှိုက်နေတာကြောင့် ။
ပီတာလည်း ကာမစိတ်တွေ ထိန်းလို့ မရတော့ဘဲ သူ့ကိုယ်ပေါ်က အဝတ်တွေကို တခုမကျန် ချွတ်ပစ်လိုက်ပြီး
ဆွေငြိမ်းရဲ့ အိပ်ခန်းထဲကို လျောက်ဝင်သွားလိုက်သည် ။
" မင်းတို့ချည်းဘဲ လိုးမနေကြနဲ့ကွာ..ငါ့လည်း ပေးလိုးကြအုံးလေ.." လို့ ပါးစပ်က ပြောလိုက်သည် ။
" ဟင်..ကိုပီတာကြီး....."
အားလုံး လှည့်ကြည့်ကြသည် ။
ရဲလွန်း ဆောင့်လိုးနေတာကို ဖင်ကုန်းပေးထားတဲ့ ဆွေငြိမ်းရော လိုးနေတဲ့ ရဲလွန်းရော..ဘေးကနေ သူတို့လိုးနေ
တာကို ငေးစိုက်ကြည့်ရင်း စောက်ဖုတ် ပွတ်နေတဲ့ လဲ့လဲ့တင်ရော ပီတာ့ကို ပါးစပ် အဟောင်းသားတွေနဲ့ ငေး
ကြည့်ပြီး ကြောင်နေကြတဲ့အချိန် ပီတာက " ဟေ့ကောင်..ရဲလွန်း..လိုးမှာ ဆက်လိုး..ငါက ဒီအတွဲလွတ်နေတဲ့ မိလဲ့ကို တာဝန်ယူပေးမယ်...." လို့ ပြောလိုက်သည် ။
ပီတာရဲ့ လီးတန်မှာ ရဲလွန်း ထက် မသာတောင် မလျော့တဲ့ စံချိန်မှီလီး အကြီးစားကြီး တချောင်း ဖြစ်သလို ပီ
တာသည် ဘိုက်ချပ်ချပ်နဲ့ တောင့်တင်း ကြံ့ခိုင်တဲ့ ကိုယ်လုံး ပိုင်ရှင် တယောက် ဖြစ်တာမို့ ဆွေငြိမ်းရော မိလဲ့ရော ပီတာ့ကို ခိုးခိုးကြည့်ပြီး မဆိုးဘူး လို့ မှတ်ချက်ချနေခဲ့တဲ့လူတယောက် ဖြစ်သည် ။
အခုတော့ ပီတာကို ကိုယ်လုံးတီး အနေအထားနဲ့ တွေ့လိုက်ကြရလို့ ဆွေငြိမ်းနဲ့ လဲ့လဲ့တင်တို့ ပီတာ့ကို ငေးစိုက်ကြည့် နေကြတာ ဖြစ်သည် ။
ပီတာက အချိန်ဆွဲမနေ ...ဆိုင်းမနေဘူး ။ လဲ့လဲ့တင်ကို ဆွဲခေါ်က သူ့ရှေ့မှာ ဒူးထောက်ချခိုင်းလိုက်ပြီး သူ့လီးတန်ကြီးကို လဲ့လဲ့တင်ရဲ့ ပါးစပ်မှာ တေ့ပေးလိုက်ပြီး..." မိလဲ့..စုတ်ပေး..." လို့ ပြောလိုက်သည် ။ မိလဲ့လည်း ဆွေငြိမ်းကို လိုးပေးနေတာကို ကြည့်ပြီး တအား ခံချင်စိတ်တွေ ပေါ်နေတာကြောင့် ပီတာရဲ့ လီးတန်ကြီးကို လှမ်းဆွဲ ဆုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး ပါးစပ်ထဲ ငုံကာ စုတ်ပေးလိုက်ပါတော့သည် ။
ဆွေဆွေငြိမ်းသည် ပီတာ့ရှေ့မှာ ဖင်ထောင်ပေးထားပြီး အလိုးခံနေရတာကို ရှက်သလို ခံစားနေရပေမယ့် တဏှာစိတ်တွေက ပြင်းထန်လွန်းနေပြီး ရဲလွန်း လိုးပေးနေတာကလည်း တအားကောင်းနေသည် ။ ပီတာရဲ့ လီးထွားထွားကြီးကို မြင်နေရတာလည်း သဘောကျနေလို့ ပီတာ့လီးကို စိုက်ကြည့်ရင်း ရဲလွန်း လိုးဆောင့်ပေးနေတာကို
အရသာခံနေလိုက်သည် ။
လဲ့လဲ့တင်သည် ပီတာရဲ့ လီးကို တအား စုတ်ပေးနေသည် ။ အားရပါးရ စုတ်ပေးနေသည် ။ ရဲလွန်းကလည်း
လဲ့လဲ့တင် က ပီတာ့လီးကို စုတ်ပေးနေတာတွေကို ဆွေငြိမ်းလိုဘဲ ကြည့်ရင်း ဆွေငြိမ်းရဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲ တအား ထိုးဆောင့်ပေးနေသည် ။ တဖပ်ဖပ် အသံတွေနဲ့ တပြွတ်ပြွတ် အသံတွေ က ကျယ်လောင်နေသည် ။
ပီတာလည်း လဲ့လဲ့တင်ရဲ့ လျာနဲ့ ထိုးကစားပေးတာတွေကို ကြိုက်လွန်းလို့ တအားအား တအင်းအင်းနဲ့ ညည်း
နေသည် ။ တချိန်လုံး တိတ်တဆိတ် မှန်းဆပြီး တပ်မက် မက်မောနေခဲ့ရတဲ့ ဆွေငြိမ်းကို ကိုယ်တုံးလုံးနဲ့ ကုန်း
အလိုးခံနေတာကို တွေ့ရလို့ ကြည့်လို့ မဝ.. ..သဘောကျနေသည် ။
ဘယ်လိုမှ မထင်မှတ်ဘဲ သူသည် စိုင်ကော်လို့ ခြုံပေါ်ရောက်....ရေငတ်တုံး ရေတွင်းထဲကို ကျသွားသည် ။
ကားပြင်နေရင်း ဆွေငြိမ်းနဲ့ မိလဲ့တို့ ကျောင်းက ပြန်လာကြပြီး အိမ်အပေါ်ထပ်ကို လှေခါးက တက်ကြတဲ့အခါတိုင်း ပီတာသည် ရေအိုးစင်က ရေခပ်သောက် သလိုလိုနဲ့ သူတို့လေးတွေရဲ့ အိုးတွေကို အမြဲ ရှိုးနေခဲ့ရတဲ့လူ ။
အခုတော့ လီးစုတ်ပေးတာကို ခံနေရသလို လိုးလည်း လိုးရတော့မှာက သေချာနေသည် မဟုတ်လား ။ မိလဲ့ကို လိုးအပြီး ရဲလွန်းနဲ့ စော်ချင်းလဲ လိုးရမှာကလည်း သေချာနေသည် ။ ဆွေငြိမ်းကို လိုးရရင် သေပျော်ပါပြီ လို့ပီတာ အမြဲ ရွတ်နေခဲ့တာလေ ။ ဟူး....လှလွန်းတဲ့ ဆွေငြိမ်းရဲ့ ကိုယ်လုံးတီး အလှကို တဝကြီး ကြည့်နေသည် ။
ဆွေငြိမ်းရဲ့ စိတ်ထဲမှာလည်း ရဲလွန်းနဲ့ လိုးအပြီး ပီတာနဲ့ စမ်းလိုးချင်စိတ်တွေ ပေါက်နေသည် ။
ဒီအချိန်မှာ ဆရာမနဲ့ သန်းဝေသည် အပီအပြင်ကို လိုးနေကြသည် ။
သန်းဝေသည် ဆရာမကို ဖင်ထောင်ကုန်းခိုင်းပြီး ဒလစပ် ဆောင့်ထည့် လိုးနေသည် ။ ဆရာမရဲ့ ဖင်တုံးဖြူဖြူ
ကြီးတွေသည် သူဆောင့်လိုးလိုက်တိုင်း တုန်ခါနေသည် ။ တဖပ်ဖပ် အသံတွေနဲ့ ဆရာမသည် အိုးအားနဲ့ ညည်း
ငြူနေသည် ။ သူ့လီးကြီး တဇွတ်ဇွတ်နဲ့ စောက်ဖုတ်ပေါက်ထဲ ဝင်ထွက်နေတာကို သူ မြင်နေရလို့ တအား သဘောကျသလို ဆရာမရဲ့ စအိုပေါက် ညိုညိုလေးကို သူ လက်နဲ့ ကလိခွင့်ရလို့လည်း ကျေနပ်နေသည် ။
ဆရာမသည် သူက စအိုပေါက်လေးကို လက်ညှိုးနဲ့ ကလိပေးတာကို မကန့်ကွက်ဘူး ။ ဒါကြောင့် သန်းဝေလည်း
ပိုကဲလာသည် ။ ဆရာမ ဖင်ပေါက်ထဲကို လက်ညှိုး လက်ခလယ်ပူးပြီး အသွင်းအထုတ် လုပ်ပေးလိုက်သည် ။
အပြင်က မင်းထိုက်ကို အထဲသွင်းပြီး နှစ်ယောက်တယောက် ဆွဲလိုက်ရင် ကောင်းမလား လို့ ဆရာမရဲ့ စိတ်ထဲမှာ စဉ်းစားနေသည် ။ ဒါပေမယ့် သန်းဝေ လိုးပေးနေတာက တအားကောင်းနေသည် ။ မရပ်လိုက်ချင် ။ ဒါကြောင့် မင်းထိုက်ကို နောက်မှဘဲ အခန်းထဲ သွင်းမည် လို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်သည် ။
မင်းထိုက်သည် အိပ်ခန်းထဲကို ချောင်းကြည့်ဖို့ အပေါက် ရှာမတွေ့လို့ အခက်ကြုံနေသည် ။ တဖပ်ဖပ် လိုးသံတွေနဲ့ ဆရာမရဲ့ တအီးအီး တအားအား အော်သံတွေ ညည်းသံတွေကို ကြားနေရလို့ စိတ်က တအား ထန် နေတာကြောင့် အိပ်ခန်း တံခါးကို တဘုတ်ဘုတ်နဲ့ ရိုက်ပြီး.." ဆရာမ...တံခါးဖွင့်ပေးပါ.." လို့ ပြောမိသည် ။
ဆရာမသည် ဖင်ကုန်းရင်း သန်းဝေလိုးဆောင့်နေတာကို မက်မောစွာ ခံယူနေလို့ မင်းထိုက် ပြောနေတာကို ကြား
ပေမယ့် တံခါးကို ဖွင့်မပေးနိုင်ဘူး ။ သန်းဝေကို " မမ ပြီးခါနီးပြီကွာ...လိုး...လိုး...တအားဆောင့်ထည့်ကွာ.." လို့
ပြောလိုက်သည် ။ သန်းဝေလည်း အရှိန်ပြင်းပြင်းနဲ့ ကြုံးဆောင့်ပေးလိုက်သည် ။ " ဟား..ဟား....အူး....ကောင်း..
ကောင်း...တအား.....တအား......အမလေး...........အိုး........ဆောင့်...တအား...တအား.....ပြင်းပြင်းဆောင့်...အိုး....." ဆရာမ အော်ညည်းရင်း ပြီးသွားသည် ။
သန်းဝေလည်း သူ့လီးကို ဆတ်ကနဲ ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး ဆရာမရဲ့ ဖင်တုံးကြီးတွေ အပေါ်ကို သုတ်ရည်တွေ ပန်းထုတ်ပစ်လိုက်သည် ။
" အိုး.......ဟင်း......ကောင်းလိုက်တာ ဆရာမရယ်....ဆရာမ စောက်ပတ်ကို တအား ကြိုက်သွားပြီဗျာ......."
" ချောက်...."
တံခါးပွင့်သွားတဲ့ အသံက မင်းထိုက်ကို ကတုန်ကရင် ဖြစ်သွားစေသည် ။
" ဟိတ်..မင်းထိုက်.....လာ..လာ....."
မျက်နှာသုတ်ပုဝါကြီးကို ကိုယ်မှာ ပတ်ထားတဲ့ ဆရာမရဲ့ မျက်နှာလေးက ပြုံးစိစိနဲ့ ။
" ဆရာမ...ကျ..ကျ...ကျနော်......ကျနော့်ကိုလည်း......."
စိတ်တွေ လှုပ်ရှားလွန်းလို့ မင်းထိုက် စကားထစ်နေသည် ။
" အင်းပါ.....မင်းကိုလည်း....ပစ်မထားပါဘူး.......တခုတော့ ရှိတယ်......မင်း ရေချိုးရမယ်.....ချွေးစော်တွေ နံနေရင်...ဆရာမ ဖီးအောက်တယ်....."
" ဟုတ်...ဟုတ်......ဆရာမ...ကျနော်....ချိုးမယ်......"
" လာ.....ငါ လိုက်ပို့မယ်......မင်းထိုက်..."
မင်းထိုက်လည်း ဆရာမရဲ့ ပေါင်တန်ဖွေးဖွေးတွေကို အနောက်ကနေ မျက်လုံးကြီး ပြူးလို့ စိုက်ကြည့်နေရင်း လိုက်ပါသွားသည် ။
" မင်းထိုက်...."
" ဗျာ...ဆရာမ....."
" အိမ်မှာဆို ငါ့ကို ဆရာမလို့ မခေါ်တော့နဲ့..ကြားလား......"
" ဟုတ်......ဟုတ်ကဲ့.....ဘယ်လို ခေါ်ရမလဲဗျ........"
" မမ...........မမလို့ ခေါ်..."
" ဟုတ်....."
အိပ်ခန်းထဲကို ရောက်တော့ ကုတင်ကြီးပေါ်မှာ ကိုယ်လုံးတီးနဲ့ ပက်လက်ကြီး မှိန်းနေတဲ့ သန်းဝေကို မင်းထိုက် တွေ့လိုက်ရသည် ။ မင်းထိုက်သည် အိပ်မက်မက်နေသလို ခံစားလိုက်ရသည် ။
တကယ်မှ ဟုတ်ရဲ့လား...။ မဖြစ်နိုင်ဘူး ထင်တာတွေ တကယ် ဖြစ်နေလို့ ။
သန်းဝေသည် မင်းထိုက် အိပ်ခန်းထဲကို ဝင်လာတာကိုတောင် မသိ ။ ဘယ်လောက်တောင် ပွဲကြမ်းလိုက်သလဲ မသိဘူး ။ ဖလက်ပြနေသည် ။
ဆရာမက မင်းထိုက်ကို ရေချိုးခန်းထဲကို ခေါ်သွားသည် ။
" ကဲ..မင်းထိုက်...ရေချိုး.....အရင်ဆုံး မင်းရဲ့ အဝတ်တွေကို ချွတ်လိုက်....."
မင်းထိုက်သည် ဆရာမ ရှေ့မှာ ကိုယ်ပေါ်က အဝတ်တွေကို အကုန် ချွတ်ပစ်လိုက်ရသည် ။ ဆရာမသည် မင်းထိုက်ရဲ့ အဝတ်မဲ့ ကိုယ်လုံးတွေကို ခြေဆုံး ခေါင်းဆုံး ကြည့်နေသည် ။
မင်းထိုက်သည် အားကစား သမား တယောက်မို့ တောင့်တင်း ကြံ့ခိုင်တဲ့ ကိုယ်လုံး ပိုင်ရှင် ဖြစ်သည် ။ ဆရာမသည် ကြွက်သားတွေနဲ့ ဖွဲ့စည်းထားတဲ့ မင်းထိုက်ရဲ့ ကိုယ်လုံးကို စိုက်ကြည့်ပြီး သ
ဘောကျနေသည် ။ အကြိုက်ဆုံးကတော့ မင်းထိုက်ရဲ့ ကိုယ် အောက်ပိုင်း ပေါင်ကြားက ရှည်လမျောကြီးကိုပါဘဲ ။
မတောင်သေးတာတောင် တွဲလောင်းကြီး ရှည်နေတဲ့ တုတ်ထွားလွန်းနေတဲ့ လိင်တန်ကြီး ။
" ချိုးတော့...မင်းထိုက်.......တကိုယ်လုံးကို ဟောဟိုက ဆပ်ပြာမွှေးမွှေးနဲ့ ပွတ်တိုက်ပြီး ချိုးလိုက်ကွာ....."
" ဟုတ်....မ.....မမ......."
" မင်း ရေချိုးပြီးရင် မင်းနဲ့ မမ.......တွေ့....ကြ...မယ်........"
မင်းထိုက်လည်း သူ ရေချိုးပြီးရင် ဆရာမနဲ့ လိုးကြရတော့မယ် ဆိုပြီး တအား ပျော်သွားသည် ။ ဒီစိတ်ကူးကြောင့် သူ့ပေါင်ကြားက လီးကြီးလည်း ပိုပြီး ထွားလာ ကြီးလာသည်လို့ ထင်မိသည် ။
ဒီအချိန်မှာ ဝပ်ရှော့ထဲမှာ.....
လဲ့လဲ့တင်သည် ပီတာရဲ့ လီးကို အားရပါးရ စုတ်ပေးနေသည် ။
ဆွေငြိမ်းနဲ့ ကျောင်းသွား ကျောင်းပြန် အချိန်တွေ ဝပ်ရှော့ထဲက ဖြတ်သွား ဖြတ်လာ လုပ်တိုင်း ဒီ ပီတာဆိုတဲ့ မက်ကင်းနစ်ဘဲကြီးသည် သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ ကိုယ်လုံးတွေကို သဲသဲမဲမဲ ကြည့်တတ်
သည် ။ သူ့အကြည့်တွေက စိတ်ကူးနဲ့ သူတို့ကို လိုးနေသလိုဘဲ လို့ ဆွေငြိမ်းက ပြောခဲ့ဖူးသည် ။ ပီတာသည် အသက်ကြီးပေမယ့် မပျက်စီးသေးဘူး ။ ချပ်ချပ်ရပ်ရပ် နဲ့ ဆက်ဆီကိုယ်လုံး ပိုင်ရှင်
လို့ လဲ့လဲ့တင်ကလည်း ဆွေငြိမ်းကို ပြောခဲ့ဖူးသည် ။
အခုတော့ မထင်တာတွေ ဖြစ်ကုန်သည် ။ ပီတာသည် ကိုယ်လုံးတီးကြီးနဲ့ သူလီးစုတ်ပေးတာကို ခံနေသည် ။ လုံးပတ်တုတ်တုတ်နဲ့ သူ့လီးရှည်ကြီးကို အရင်းအထိ ငုံကာငုံကာ စုတ်ပေးနေသည် ။
" မိလဲ့..ဆွေငြိမ်းနဲ့နင့်ကိုလေ.ငါ သိပ်သဘောကျခဲ့တယ် သိလား......နင်တို့ ၂ယောက်လုံး ကိုယ်လုံးတွေရော ရုပ်ရော သိပ်လှတယ်ဟာ....တကယ်တကယ်......ငါ နင်တို့ကို မှန်းပြီး ကွင်းတိုက်ခဲ့
ရတဲ့ အကြိမ်တွေက မနည်းဘူး ....နင်တို့ကိုလေ..ငါ တကယ် လိုးချင်နေခဲ့တာ...."
ပြောရင်း အားမလို အားမရ ဖြစ်လာတဲ့ ပီတာသည် လဲ့လဲ့တင်ရဲ့ ပါးစပ်ထဲကို ကော့ကော့ညှောင့်နေသည် ။
ရဲလွန်းသည် ဆွေငြိမ်းကို အပီ လိုးနေသည် ။ ရဲလွန်းရဲ့ တကိုယ်လုံး ချွေးတွေ ွှရဲနေသည် ။ တဖပ်ဖပ် အသံတွေ စိပ်နေသည် ။ ဆွေငြိမ်းရဲ့ ဖင်တုံးတွေသည် လိုးဆောင့်တဲ့အရှိန်နဲ့ တုန်ခါနေသည် ။ ဆွေငြိမ်းရဲ့ အော်သံတွေကလည်း ရဲလွန်းကိုရော ပီတာကိုရော စိတ်တွေ ပိုထကြွစေသည် ။ ပီတာသည် ဆွေငြိမ်းနဲ့ ရဲလွန်း လိုးနေတာကို ကြည့်ပြီး လဲ့လဲ့တင်ရဲ့ ပါးစပ်ကို လိုထည့်နေသည် ။
တအား ကောင်းလွန်းလာပြီး ပြီးခါနီး ဖြစ်လာလို့ လဲ့လဲ့တင်ရဲ့ ပါးစပ်ကို ဆက် မလိုးတော့ဘဲ ဆတ်ကနဲ လီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်သည် ။ လဲ့လဲ့တင်က နားမလည်သလို မော့ကြည့်သည် ။
" ငါတို့ လိုးကြရအောင်ကွာ..ငါ တအား လိုးချင်နေပြီ......"
လဲ့လဲ့တင်က သဘောတူသည် ။
" လဲ့တင်လည်း တအား လိုးချင်နေပြီ....ဘယ်လို ပုံစံနဲ့ လိုးမလဲဟင်......"
" ပက်လက်အိပ်ပေး..နင့်မျက်နှာလှလှလေးကို ကြည့်ပြီး ငါ လိုးချင်တယ်....မိလဲ့...."
လဲ့လဲ့တင် ပါးစပ်ထဲက ထုတ်လိုက်သည့် ပီတာ့လီးကြီးသည် စိုပြောင်လက်နေသည် ။ ရှည်လွန် တုတ်လွန်းတဲ့ ပီတာ့လီးကြီးကို ဆွေငြိမ်း စူးစိုက်ကြည့်ပြီး အနောက်က ရဲလွန်းက ဖိဆောင့်တာတွေ
နဲ့ ဆွေငြိမ်း အရသာ ရှိလှပြီး အထွဋ်အထိပ်ကို တက်လှမ်း သွားသည် ။ ရဲလွန်းလည်း ဆက်တိုက် ဆိုသလိုဘဲ သုတ်ရည်တွေ တဖပ်ဖပ် ပန်းထွက်ရင်း ပြီးသွားသည် ။
ပီတာက လဲ့လဲ့တင် ပေါင်တန်တွေကို ပုခုံးပေါ် ထမ်းတင်ပြီး စလိုးပြီ ။ လုံးပတ်တုတ်တုတ် လီးကြီးက တပြိပြိနဲ့ လဲ့လဲ့တင် စောက်ဖုတ်ထဲ ထိုးဆောင့်ပေးနေပြီ ။
" အိုး....အား....အား...အား...ကိုပီတာ.....ခင်ဗျား လီးက အသေကြီးတယ်....အမလေး..အို့...အို့......နာတယ်....နာတယ်......."
လဲ့လဲ့တင်ရဲ့ ညည်းသံလေးကြောင့် ရေချိုးခန်းကို ဆေးကြောဖို့ သွားနေတဲ့ ဆွေငြိမ်းနဲ့ ရဲလွန်းတို့က အနောက်ကို လှည့်ကြည့်သည် ။ ပီတာသည် စားရကံကြုံလို့ မုတ်ဆိတ်ပျားစွဲတာ..။
လဲ့လဲ့တင်ကို အားရပါးရ လိုးထည့်နေသည် ။ ရေချိုးခန်းကို ဝတ်လစ်စလစ် လျောက်သွားတဲ့ဆွေငြိမ်းရဲ့ ဖင်တုံးလှလှကြီးတွေကို လှမ်းကြည့်ပြီး လဲ့လဲ့တင်ကို အားနဲ့ ကြုံး လိုးလိုက်သည် ။
" အား....အား....အား...ဖြည်းဖြည်း......."
" ဖပ်ဖပ်ဖပ်ဖပ်....ဖပ်ဖပ်ဖပ်ဖပ်...စွပ်စွပ်စွပ်စွပ်.......ဖပ်ဖပ်ဖပ်ဖပ်......."
ရေချိုးနေတဲ့ မင်းထိုက်ရဲ့ လိင်တန်ကြီး တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ထွားကြီးတက်လာတာကိုရော တောင်လာတာကိုရော ဆရာမသည် မျက်တောင် မခပ်တမ်း စူးစိုက်ကြည့်နေသည် ။ ဆရာမရဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးတွေက တွန့်ပြုံးနေကြပြီ ။
" ဟေ့....မင်းထိုက်......"
" ဗျာ...."
ဆရာမရဲ့ ခေါ်သံကြောင့် မင်းထိုက်လည်း မော့ကြည့်လိုက်တဲ့အခါ မျက်နှာသုတ်ပုဝါကြီးကို ဆွဲဖြေ ဖြုတ်ချလိုက်တဲ့ ဆရာမရဲ့ ဖွံ့ထွားတောင့်တင်းတဲ့ စိုပြေဖြူဖွေးတဲ့ မိမွေးတိုင်း ကိုယ်တုံးလုံးကြီးကို တွေ့လိုက်ရပါသည် ။
" ဟာ.......မမ.........အို.......မမ............မမ ရယ်......"
မင်းထိုက်သည် သူ့မျက်လုံးတွေကို သူ မယုံနိုင်ပါ ။ အိပ်မက် မက်နေတာများလား...လို့ ထင်မိရသည် ။
သူတို့ အမြဲ ပြစ်မှားနေတဲ့ ဆရာမကိုယ်ပေါ်မှာ အဝတ်ဆိုလို့ ချည်တမျှင်တောင်မှ မရှိနေတော့ ။
အာရိုရို.....လှလိုက်တာ မမ....ရယ်.......။
ဖွံ့ထွားလုံးဝန်းတဲ့ ရင်သားစိုင်ကြီးတွေက မျက်နှာသုတပုဝါကြီး ဆွဲဖယ်လိုက်တဲ့အချိန်မှာ တုန်ခါလို့နေကြသည်။
ရင်သီးဖုလေးတွေက နီရဲရဲလေးတွေ ..။ ထိုးထောင်ထနေတဲ့ ရင်သီးလေးတွေကို မြင်တာနဲ့ သူ့စိတ်ရိုင်းတွေက ဝုန်းကနဲ ကြွသွားရသည် ။
ဝမ်းပျင်သား ရှပ်ရှပ်တွေရဲ့ အောက်မှာ ဆီးခုံမို့မို့ကြီးက ဖေါင်းဖေါင်းကြီး ။ ပြန်ပေါက်ခါစ အမွှေးလေးတွေက ခပ်ရေးရေးလေးတွေ ....။ ပေါင်တန်လှလှကြီးတွေက အရင်းတုတ် အဖျားရှူးပြီး ဖြူဖွေး ဝင်းဖန့်နေသည် ။
" ဘာကြည့်နေတာလဲ....."
ဆရာမက ပြုံးပြီး မေးလိုက်တော့ မင်းထိုက်လည်း " အရမ်း လှလွန်းလို့ပါ......ဆရာမရယ်...." လို့ ပြောလိုက်တဲ့ အခါ ဆရာမက " လာလေကွာ..." လို့ ခေါ်လိုက်သည် ။ ဒီအချိန်မှာ မင်းထိုက်ရဲ့ အတန်ချောင်းကြီးသည် မတ်မတ်ထောင်နေပြီ ။ ဆရာမဆီကို လှမ်းလျောက်သွားတဲ့အခါ ဆရာမက ကြမ်းပြင်မှာ ကျနေတဲ့ သူဖြုတ်ချလိုက်တဲ့
မျက်နှာသုတ်ပုဝါကြီးကို ပြန်ကောက်ယူလိုက်ပြီး ရေစိုနေတဲ့ မင်းထိုက်ရဲ့ ကိုယ်ကို စသုတ်ပေးသည် ။
မင်းထိုက်သည် မအောင့်နိုင်ဘဲ ဆရာမကို ဖက်လိုက်ပြီး ဆရာမရဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးတွေကိုလည်း သူ့နှုတ်ခမ်းကြီးတွေနဲ့ ဖိကပ်ကာ စုတ်ယူလိုက်သည် ။ ဆရာမကလည်း မင်းထိုက်ရဲ့နှုတ်ခမ်းတွေကို အလိုက်သင့် ပြန်စုတ်ယူလိုက်သည် ။ မင်းထိုက်ရဲ့ လက်တွေက ဖက်ထားရင်း ဆရာမရဲ့ တင်ပါးကြီးတွေကို ပွတ်သပ်လိုက်ကြသလိုဘဲ
ဆရာမရဲ့ လက်တွေကလည်း မင်းထိုက်ရဲ့ တင်ပါးတွေကို ဆုပ်ညှစ်နေသည် ။
နှုတ်ခမ်းချင်း ဖိစုတ်နေရာက ဆရာမရဲ့ လျာလေးက မင်းထိုက်ရဲ့ လျာကို အတင်းလာထိုးကပ် မိတ်ဆက်လာ
တော့ မင်းထိုက်လည်း ဆရာမရဲ့ လျာလေးကို သူ့လျာနဲ့ ပြန်ပွတ်လှိမ့် ကလိလိုက်သည် ။
မင်းထိုက်ရဲ့ မာတောင့်နေတဲ့ လိင်တန်ချောင်းကြီးက ဆရာမကိုယ်နဲ့ ထိတွေ့နေတဲ့အချိန် ဆရာမရဲ့ လက်တ
ဖက်က လိင်တန်ချောင်းဆီကို ရောက်လာသည် ။
မင်းထိုက် အဖို့ မယုံကြည်နိုင်တာတွေ ဖြစ်ပျက်နေတာပါ ။ ဆရာမရဲ့ ရင်သားစိုင်ကြီးတွေကလည်း သူ့ရင်ဘတ်ကိုဖိကပ်ပူးကပ်နေကြသည် ။ စိတ်တွေက ပြင်းထန် ထကြွလွန်းနေလို့ ဘာတွေ လုပ်မိလို့ လုပ်မိမှန်း မင်းထိုက် မသိတော့ ။ ဆရာမရဲ့ ရင်သီးတဖက်ကို အငမ်းမရ စို့မိသလို ဆရာမရဲ့ ပေါင်ကြားက အကွဲကြောင်း အင်္ဂါစပ်ကို
လက်နဲ့ တအား ပွတ်သပ်နေမိသည် ။ ဆရာမလည်း တအားကို စိတ်ကြွလာပုံရသည် ။ မင်းထိုက်ရဲ့ လိင်တန်ကို အားမလိုအားမရနဲ့ ဖျစ်ညှစ် ပွတ်သပ်နေသည် ။
" ချစ်ပေးတော့ကွာ...မမ.....ချစ်ချင်နေပြီ..မင်းထိုက်ရယ်....."လို့ တိုးညှင်းတဲ့ လေသံလေးနဲ့ မင်းထိုက် နားနားကို နှုတ်ခမ်းလေး ကပ်ပြီး ပြောလိုက်သည် ။
မင်းထိုက်လည်း ဆရာမကို ဘယ်မှာ " ချစ် " ရမလဲ ဆိုတာ စဉ်းစားနေသည် ။ ဆရာမက " အိပ်ခန်းထဲကိုဘဲသွားကြရအောင်..." လို့ ပြောပြီး မင်းထိုက်ကို ဦးဆောင် ခေါ်သွားသည် ။ မင်းထိုက်ရဲ့ ပူနွေး မတ်ထောင်နေတဲ့လိင်ချောင်းကြီးကိုတော့ မလွှတ်လိုက်ဘဲ ဆုပ်ကိုင်ထားနေဆဲ ။
အိပ်ခန်းထဲကို ရောက်သွားကြတဲ့အခါ စောစောက အိပ်နေတဲ့ သန်းဝေသည် နိုးနေပြီ ။
မင်းထိုက်နဲ့ ဆရာမတို့ ဝင်လာတာကို သန်းဝေ ကြည့်နေပြီး " လိုးကြတော့မလို့လား...." လို့ ပြောရင်း ကုတင်ပေါ်က ထလိုက်သည် ။ ဆရာမက " သန်းဝေ....................မင်း...ဖယ်ပေးစရာ မလိုပါဘူးကွာ....." လို့ ပြောလိုက်တဲ့အတွက် သန်းဝေလည်း ပထမ ရုတ်တရက်တော့ အံ့အားသင့်သွားပြီး ချက်ချင်းဘဲ ဆရာမသည် သရီးဆမ်း ( သုံးပွင့်ဆိုင် ) ဆွဲချင်လို့ ဖြစ်မည် လို့ သိလိုက် သဘောပေါက်လိုက်လေသည် ။
မင်းထိုက်လည်း ဆရာမကို ပက်လက် အနေအထားနဲ့ အိပ်ခိုင်းလိုက်ပြီး ဆရာမရဲ့ ပေါင်တန်တွေကို ဆွဲဖြဲကားလိုက်သည် ။ ဖူးကြွနေတဲ့ အင်္ဂါစပ်ကြီးသည် အရည်တွေနဲ့ စိုစိုရွှဲနေသည် ။
" ကျနော် ယက်မယ်နော် ဆရာမ...အဲ...ဆောရီး......မမ......."
ဆရာမက ခေါင်းလေး ညှိမ့်ပြသည် ။ ပေါင်တန်လှလှကြီးတွေကို အစွမ်းကုန် ဖြဲကားပေးလိုက်သည် ။
မင်းထိုက် စောက်ဖုတ်ကို အပီအပြင် ယက်ပြီ ။
ဆရာမသည် မင်းထိုက် ယက်ပေးနေတာကို ခံရင်း ဘေးက ကြည့်နေတဲ့ သန်းဝေကို " ဟိတ်..ငေါင်မနေနဲ့..မမ ပါးစပ်နားကို မင်းရဲ့ လီး ကပ်ပေးလေကွယ်....မမ စုတ်ချင်တယ်....." လို့ ပြောလိုက်သည် ။ သန်းဝေလည်း
ဆရာမတော့ အနောက်တိုင်း အပြာဇာတ်ကား ထဲကလိုတော့ လုပ်နေပြီလို့ စိတ်ထဲက ပြောလိုက်ရင်း ချက်ချင်းဘဲ ဆရာမရဲ့ ပါးစပ်ကို လီးနဲ့ တေ့လိုက်သည် ။ ဆရာမလည်း သန်းဝေရဲ့ ဒစ်ကားကြီးကို ဖမ်းငုံလိုက်သည် ။
မင်းထိုက်ရဲ့ အယက်ကလည်း ကောင်းလှသည်မို့ ဆရာမသည် သန်းဝေလီးကို စုတ်ရင်း တချီ ပြီးသွားရသည် ။
ဝပ်ရှော့အပေါ်ထပ်က ဆရာငြိမ်းရဲ့ အိမ်မှာတော့ မိုးအလင်း ဆွဲနေကြဆဲ ။
လူဆာမိသည် ဒီနေ့မနက် အလုပ်ကို စောပြီး ထွက်လာခဲ့သည် ။
မိန်းမနဲ့က အဆင်မပြေ..အိမ်မှာ မနေချင် ။ မိန်းမ မနိုးခင် အိမ်က ထွက်တာက လူဆာမိအတွက် အကောင်းဆုံးဘဲ
ပေါ့ ။ တဗျစ်တောက်တောက် ပူညံပူညံနဲ့ မနက်အစောကြီး လုပ်တတ်တဲ့ မိန်းမကို စိတ်ပျက်နေတာ ကြာပြီ ။
သူ့ကို ပေးမလိုးတာလည်း ကြာပြီ ။ အပြင်မှာ စားဖို့ ကောင်းတဲ့နေရာ ရှာနေသည် ။ မီးသွေးခဲလို မဲနက်နေတဲ့သူ့ကို ကောင်မလေးတွေက ငြင်းကြတာ များသည် ။ သဘောကောင်းကောင်းနဲ့ အပေးကောင်းတဲ့စော်ကို ရချင်သည် ။အင်းလေ..လဖက်ကောင်းစားချင်ရင် ပလောင်တောင်တက်နှေးလည်း နှေးပေါ့ ။
လူဆာမိ ဝပ်ရှော့ကို ရောက်လာတဲ့ အချိန် ပြူတင်းပေါက်ကနေ ရဲလွန်းက တွေ့လိုက်သည် ။
ပီတာသည် လဲ့လဲ့တင်ကို စိတ်တိုင်းကျ လိုးပြီးတဲ့နောက် ရေချိုးပစ်လိုက်သည် ။ ရေချိုးပြီးတဲ့အချိန် ဆွေငြိမ်းတို့ အိပ်ခန်းထဲမှာ မျက်နှာသုတ်ပုဝါကို ကိုယ်မှာ ပတ်ရင်း စကားပြောနေကြတာကို တွေ့လိုက်တဲ့အခါ ဆွေငြိမ်းကို ကြည့်ပြီး စိတ်တွေ ထန်လာလို့ လိုးဖို့ ကြိုးစားတော့သည် ။
ဒီအချိန်မှာ ရဲလွန်းက ရောက်လာပြီး လူဆာမိ လာနေတာကို ပြောပြလိုက်သည် ။ ပီတာလည်း သူကျတော့ ရဲလွန်း လိုးနေတဲ့အချိန်မှာ ရောက်လာပြီး ဝေစုခွဲတဲ့အနေနဲ့ လဲ့လဲ့တင်ကို လိုးခဲ့ပေမယ့်
လူဆာမိကိုတော့ ဝေစု မပေးချင်လို့ " ဒီကောင် မသိစေနဲ့.." လို့ ပြောပြီး အပေါ်ထပ်ကနေ အမြန် ဆင်းကြဖို့ လုပ်လိုက်သည် ။ ပီတာနဲ့ ရဲလွန်းတို့လည်း လူဆာမိ တယောက် ဝပ်ရှော့ထဲကို ရောက်
လာတဲ့အချိန် အလုပ် အဝတ်အစားတွေကို လဲလှယ်နေကြသည် ။
လူဆာမိလည်း သူ့ထက် စောအောင် ရောက်နှင့်နေကြတဲ့ ပီတာနဲ့ ရဲလွန်းကို အံ့ဩနေသည် ။ အလုပ် အမြဲ နောက်ကျတတ်တဲ့ ပီတာ တယောက် အစောကြီး ရောက်နေတာက ဆန်းသည် မဟုတ်လား ။
အပေါ်ထပ် အိပ်ခန်းထဲမှာတော့ ဆွေငြိမ်းနဲ့ မိလဲ့တို့သည် တညလုံး စိတ်ကြိုက် အလိုး ခံခဲ့ကြလို့ မောမောနဲ့ အိပ်နေကြသည် ။
ဆွေငြိမ်းသည် ပီတာ့ကို ကြည့်ပြီး စိတ်တွေ လာခဲ့တဲ့အတွက် ပီတာနဲ့ တပွဲတလမ်းလောက် လိုးပစ်လိုက်ချင်မိသည် ။ လူဆာမိ ရောက်လာတယ် ဆိုလို့ ပီတာတို့ ပြေးဆင်းသွားလိုက်ကြတဲ့အတွက်
နောက်မှဘဲ လိုးကြမည် လို့ စိတ်လျော့လိုက်လေသည် ။
လဲ့လဲ့တင်လည်း မိန်းမချင်း ကြိုက်တဲ့ လက်စဘီယန် ဘဝကနေ ယောက်ျားလီးတွေနဲ့ ကြုံသွားလိုက်တော့ ယေကျ်ားလီးရဲ့ အရသာကို ကောင်းမှန်းသိသွားရသည် ။
ပီတာနဲ့ ရဲလွန်းသည် လူဆာမိကြောင့် အောက်ထပ်က ဝပ်ရှော့ကို ဆင်းလာခဲ့ရပေမယ့် အလုပ် လုပ်ချင်စိတ် မရှိကြဘဲ အပေါ်ထပ်က ကောင်မလေး နှစ်ယောက်ကိုဘဲ ထပ် လိုးချင်စိတ်တွေ ရှိနေကြ
သည် ။
လူဆာမိကတော့ မရိပ်မိဘဲ ကားပြင်စရာတွေကို တခုပြီး တခု ကြိုးစားပြီး ပြင်နေသည် ။
နေ့လည် ၁၂ နာရီကျော်ကျော် လောက်မှာ ဆွေငြိမ်းနဲ့ လဲ့လဲ့တင်တို့ ဘိုက်ဆာလို့ အိပ်ရာက ထကြသည် ။
ရေချိုးခန်းထဲကို နှစ်ယေက် အတူတူ ဝင်လိုက်ကြပြီး ကိုယ်တွေပေါ်က မျက်နှာသုတ်ပုဝါကြီးတွေကို ဖယ်ခွာလိုက်ကြပြီး တန်းပေါ်ကို လွှားတင်လိုက်ကြသည် ။
မိမွေးတိုင်း အလှအပတွေနဲ့ မိန်းမချောလေး နှစ်ယောက်သည် ရေပန်းရဲ့ အောက်ထဲကို နှစ်ယောက် အတူတူ ပူးကပ်ပြီး ဝင်ရောက်ပြီး ရေချိုးလိုက်ကြတဲ့အခါ ရင်သားချင်း တင်သားချင်း ထိမိခိုက်မိ
ကုန်သည် ။ ကဲတာက မိလဲ့ ။
မိလဲ့ ဆွေငြိမ်းရဲ့ နို့တွေကို ကိုင်နေကျ စို့နေကျ ။ စောက်ဖုတ်ကိုလည်း ယက်ပေးနေကျဆိုတော့ အခုလို နီးနီးကပ်ကပ် ရေချိုးကြတဲ့အခါ ဆွေငြိမ်းရဲ့ ဆူကြွလုံးတင်းနေတဲ့ နို့ကြီးတွေကို ဖမ်းဟတ် ငုံစို့လိုက်မိသည် ။ ဆွေငြိမ်းကလည်း ဒါကို သဘောကျပြီး မိလဲ့နို့စို့ပေးတာကို ခံယူနေရင်း မိလဲ့ရဲ့ ဖင်တုံးတွေကို အားရပါးရ ဆုပ်ကိုင်သည် ။ ညှစ်သည် ။
နှစ်ယောက်သား စိတ်တွေ ပြင်းထန်လာကြပြီး မိလဲ့က ဆွေငြိမ်းရဲ့ ပေါင်ကြားထဲ ဝင်ထိုင်ပြီး စောက်ဖုတ်ကို အငမ်းမရ ယက်ပေးတော့သည် ။
ဆွေငြိမ်းလည်း မိလဲ့ ယက်တာကို ခံရင်း မိလဲ့ကို ပြန်ယက်ချင်လာသည် ။ သဲကြီးမဲကြီး ဖြစ်လာပြီး အပြန်အလှန် ယက်ကြ စုတ်ကြ နှိုက်ကြသည် ။ ဒီအချိန်မှာ လီးတန်ကို နှစ်ယောက်လုံး တောင့်တ
လိုလားမိကြသည် ။ ဆွေငြိမ်းက ပီတာကို အအပေါ်ထပ်ကို ခေါ်ပြီး လိုးချင်လိုက်တာ လို့ မိလဲ့ကို ပြောလိုက်တဲ့အခါ မိလဲ့က " ဟို လူဆာမိကြီး သိသွားနိုင်တယ်....ကောင်းတာက ပီတာကို အပြင်
ကို ခေါ်ထုတ်ပြီး တနေရာရာမှာ သွားလိုးကြရင် မကောင်းဘူးလား ဆွေငြိမ်း..." လို့ အကြံပေးသည် ။
ဆွေငြိမ်းက သဘောတူသည် ။ လူဆာမိ မသိအောင် ပီတာကို ကားစမ်းထွက်တဲ့အနေနဲ့ အပြင်ကို ကားနဲ့ ထွက်ဖို့ ပြောမည် လို့ စဉ်းစားလိုက်လေသည် ။
ရေချိုးတာကို ရပ်ပစ်လိုက်ကြပြီး အိပ်ခန်းထဲကို ပြန်လာခဲ့ကြသည် ။ တယောက်ကို တယောက် မျက်နှာသုတ်ပုဝါကြီးတွေနဲ့ ရေသုတ်ပေးလိုက်ကြပြီး အဝတ်အစားတွေ ဝတ်ကြ အလှတွေ ပြင်လိုက်ကြ
သည် ။ လှေခါးထိပ်ကနေပြီး ဆွေငြိမ်းက " ရွှှတ်..ရွှှတ်..ရဲလွန်း..ရဲလွန်း...ခဏ လာအုံး....." လို့ ခေါ်လိုက်သည် ။ ရဲလွန်းက မကြား ။ ပီတာက ကြားသည် ။
" ဟိတ် ရဲလွန်း....... အပေါ်ထပ်က ခေါ်နေတယ်.." လို့ ရဲလွန်းကို လှမ်းအော်ပြောလိုက်သည် ။
လူဆာမိလည်း ကားပြင်နေရင်း " အပေါ်ထပ်က ဘာခေါ်ခိုင်းအုံးမလို့လဲ မသိပါဘူး..ဟွန်း..ကျားလည်း ကြောက်ရ ကျားချေးလည်း ကြောက်ရ ဆိုတာ မင်း ဘဝဘဲကွ ရဲလွန်း..." လို့ လှမ်းပြီး နောက်
လိုက်သည် ။ လူဆာမိသည် ဘောစိ ဆရာငြိမ်း အိမ်မှာ မရှိတာကို သိလို့ ဒီလို စကားမျိုးကို ပြောရဲတာ ဖြစ်သည် ။
ရဲလွန်း အပေါ်ထပ်ကို ပြေးတက်သွားသည် ။
ဆွေငြိမ်းက ပီတာနဲ့ ရဲလွန်းတို့ ကားစမ်း ထွက်မည် ဆိုပြီး ထွက်သွားရင်း လမ်းထိပ်က စောင့်ဖို့ ရဲလွန်းကို ပြောသည် ။
ရဲလွန်းလည်း ကားပြင်စရာတွေ ရှိနေလို့ သူနဲ့ ပီတာတို့ ဆွေငြိမ်းတို့နဲ့ မသွားသင့်ဘူး ဆိုတာကို သိပေမယ့် လိင်စိတ်က အလုပ်ကို အနိုင်ယူသွားပြီး အောက်ထပ်ကို ပြန်ဆင်းသွားကာ ပီတာကို လူ
ဆာမိ အလစ်မှာ ဆွေငြိမ်း လုပ်ခိုင်းတာကို ပြောပြလိုက်သည် ။ ဒီအချိန်မှာ လူဆာမိက ကားလာပြင်တဲ့လူနဲ့ ဝပ်ရှော့အရှေ့မှာ စကား ထွက်ပြောနေတာမို့ သူတို့ ပြောဆိုနေတာတွေကို မသိလိုက်
ဘူး ။
ပီတာက သူ ပြင်နေတဲ့ ဘောက်စ်ဝက်ဂွန်း ဂေါ့ဖ်ကားစိမ်းလေးကို တဗီးဗီး နဲ့ စက်သံဟဲနေသည် ။
လူဆာမိက လှည့်ကြည့်သည် ။
" ဘာဖြစ်လဲ ပီတာ......"
" ဒီကားက စက်သိပ် မမှန်ဘူး..စမ်းမောင်းကြည့်လိုက်အုံးမယ်.......ဆာမိရေ..ငါ ကားစမ်းထွက်မယ်..ကားက လမ်းမှာ ရပ်သွားနိုင်တာကြောင့် အကူ လိုကောင်းလိုမယ်..ငါ ရဲလွန်းကို အဖေါ် ခေါ်
သွားလိုက်မယ်.....မင်းဘဲ ကြည့်လုပ်ထားလိုက်ကွာ....."
" အိုကေလေ.....သွားကြ...သွားကြ......"
ပီတာလည်း ရဲလွန်းကို ခေါ်ပြီး ကားလေးကို မောင်းထွက်သွားလိုက်သည် ။ ခဏကြတော့ အပေါ်ထပ်က ဆွေငြိမ်းနဲ့ လဲ့လဲ့တင်တို့ လှေခါးကနေ ဆင်းလာကြတာကို လူဆာမိ တွေ့ရသည် ။
" ဟေး..သမီးတို့ ဘယ်သွားကြမလို့လဲ...." လို့ လူဆာမိက နုတ်ဆက်လိုက်သည် ။ ဆွေငြိမ်းက " မြို့ထဲ သွားလိုက်အုံးမယ်....ဦးဆာမိ " လို့ ပြောလိုက်သည် ။
" ဟာ..ညည်းတို့နဲ့ နည်းနည်းလေး လွဲသွားတယ်..ပီတာတို့ စောစောကဘဲ ကားစမ်း ထွက်သွားကြတယ်...ညည်းတို့ သူ့ကို လိုက်ပို့ခိုင်းလိုက်ရင် ပြီးရော...." လို့ လူဆာမိက ပြောသည် ။
" ရတယ်..နေပါစေ...ဦးဆာမိ....." လို့ ဆွေငြိမ်းက ပြောလိုက်သည် ။
သူတို့ နှစ်ယောက် လမ်းထိပ်မှာ ပီတာနဲ့ ရဲလွန်းတို့ နဲ့ ဆုံသည် ။ ကားထဲ ဝင်သည် ။
" ဘယ်သွားကြမလဲဟင် ကိုပီတာ...."
" ဟိုတယ်ကိုပေါ့ ဆွေငြိမ်း....."
လဲ့လဲ့တင်က " သိပ်ကြာလို့ ဖြစ်ပါ့မလား ဦးဆာမိကြီး တယောက်ထဲ..." လို့ ပြောလိုက်တဲ့အခါ ပီတာက " ဦးဉာဏ် ..မကြာခင် ရောက်လာလိမ့်မယ်..သူက မနက်ပိုင်း ဆေးခန်း သွားနေလို့...."
လို့ ပြောလိုက်သည် ။
ဆရာမဒေါ်မြမြနွယ်နဲ့ စိတ်တိုင်းကျ လိုးခဲ့ရလို့ သန်းဝေနဲ့ မင်းထိုက်တို့ တအား ကျေနပ်နေသည် ။
ရဲလွန်း အလုပ်လုပ်တဲ့ ကိုမောင်ခိုင်ရဲ့ လဖက်ရည်ဆိုင်မှာ သူတို့ နှစ်ယောက် ထိုင်ပြီး နို့ကြက်ဥ မှာသောက်ရင်း ကောင်တာ ထိုင်နေတဲ့ ကိုမောင်ခိုင်ရဲ့ မိန်းမ သက်သက်နှင်းဝေကို သူတို့ မသိမသာ ရှိုးနေကြသည် ။ သက်သက်နှင်းဝေ ရွနေသည် ဆိုတာကို ရဲလွန်း အာချောင်ထားဘူးလို့ သူတို့ နှစ်ယောက် သိနေသည် ။ သက်သက်နှင်းဝေကလည်း သူတို့ကို တခါတခါ ကြည့်ပြီး ပြုံးပြသည် ။
စားဘူးရဘူးသွားလို့ သန်းဝေနဲ့ မင်းထိုက်တို့သည် သူတို့ကိုယ် သူတို့ ကျားတွေလို့ ထင်သွားသည် ။ သူတို့ဖန်ရင် စားရလိမ့်မည်လို့ ကိုယ့်ကိုယ်ကို အထင်ကြီးသွားသည် ။
ဒီအချိန်မှာ ရဲလွန်း ရောက်လာသည် ။
" ဟေး....မင်းတို့ ရောက်နေတာ ကြာပြီလား . . "
" မကြာသေးပါဘူး...."
ရဲလွန်းက နုတ်ဆက်ပြီးတဲ့နောက် ဆိုင်ကောင်တာက သက်သက်နှင်းဝေကို သွားပြီး စကားပြောနေသည် ။
" မသက်..ကိုမောင်ခိုင်ကြီးကော...."
" ကားပွဲစားတွေနဲ့ ထွက်သွားလေရဲ့...အရောင်းအဝယ် ဆိုင်ထားတယ် တဲ့..."
" ဆိုင် လူပါးနေတယ်..မလိုရင်လည်း ကျနော် ဒီည အလုပ် မဆင်းတော့ဘူး မသက်ရေ..."
" ဘာလဲ...ဘော်ဒါတွေ နဲ့ တွေ့တာနဲ့ အလုပ်မဆင်းချင်တော့တာလား..မရဘူး..ဒီည ကိုမောင်ခိုင် ပြန်မလာဘူး..မသက် တယောက်ထဲ ဆိုင်ပတ်ရမှာ....မင်း ကူမှ ဖြစ်မယ်....ဒို့ တယောက်ထဲ.....
" မသက် လိုရင်လည်း လုပ်ပေးဖို့ အဆင်သင့်ဘဲလေ...."
ရဲလွန်းရဲ့ စကားကြောင့် မသက်က ဖျတ်ကနဲ ရဲလွန်းရဲ့ မျက်နှာကို ကြည့်လိုက်သည် ။ သူ့စကားက ဘာလိုလို ကြီးလေ ။
" တကယ်လား..တကယ် လုပ်ပေးမှာလား...."
မသက်ကလည်း အလာကြီး ။ ရဲလွန်းကို ပြုံးစိစိနဲ့ စိုက်ကြည့်ပြီး ပြန်မေးလိုက်သည် ။ ရဲလွန်းကလည်း စားနေကျကြောင်ပါးလေး ဖြစ်နေပြီလေ ။ ဒီနေ့ဘဲ ဟိုတယ်ကို ပီတာနဲ့သွားပြီး ဆွေငြိမ်းနဲ့ လဲ့လဲ့တင်တို့ကို အပီ ဖြုတ် လိုက်ကြသေးသည်လေ ။
" မသက်ကို အမြဲ လုပ်ပေးချင်နေတယ်ဆိုတာ သိသားနဲ့ မသက်ရယ်....."
ရဲလွန်းစကားကြောင့် သက်သက်နှင်းဝေလည်း ကြက်သီးတွေ တဖျန်းဖျန်း ထသွားရသည် ။ ရဲလွန်းနဲ့ သူ ဖြစ်တော့ မလိုလို ပွတ်ခါသီခါလေးတွေ ခဏ ခဏ ဖြစ်ပျက်ခဲ့ကြသည် မဟုတ်လား ။ ရဲလွန်းရဲ့ ပုဆိုးထဲက မတ်ထောင်နေတဲ့လီးကိုလည်း ဆိုင်မှာ လုပ်ရင်းကိုင်ရင်း တွေ့ဘူးခဲ့သည် ။ ရဲလွန်းရဲ့ သူ့ကို ကြည့်တဲ့အကြည့်တွေကလည်း ရဲလွန်းသည် ။ တဏှာအပြည့်နဲ့ အကြည့်တွေ ။ သူ့ပါးစပ် နှုတ်ခမ်းတွေကလည်း စောက်ပတ်ကို ယက်ချင်နေတဲ့ ပုံပေါက်နေသည် ။
တနေ့တော့ သူနဲ့ ပွဲကြီးပွဲကြောင်း တအားတအားတွေ ဖြစ်ကုန်ကြလိမ့်မယ် လို့ ထင်ထားသည် ။
ဒီည များလား ။
ရဲလွန်းက ဆိုင် အနောက်ထဲကို ဝင်ပြီး အကျင်္ ီအကောင်းကို ချွတ်သည် ။ ဆိုင်နံမည် ပါတဲ့ တီရှပ်ကို ဝတ်လိုက်
တဲ့အချိန် အထဲကို မသက် လိုက်ဝင်လာသည် ။
လဖက်ရည် အဖျော်သမား အာဝါးက ဝင်သွားတဲ့ မသက်ရဲ့ ခါးသေးသေး အောက်က စွင့်ကားလုံးထယ်နေတဲ့တင်ပါးကြီးတွေကို လှမ်းငေးနေသည် ။ မသက် စောက်ပတ်ရွနေတယ် ဆိုတာ အာဝါးလည်း သိသည် ။ ရဲလွန်းကို အထာခင်းနေတယ် ဆိုတာကိုလည်း သူ သိသည် ။
ရဲလွန်း မသက်ကို ဝါပါစေလို့ အာဝါးက ဆုတောင်းနေတာ။ ဒါဆိုရင် လွယ်ကူသွားမည် ။ ရဲလွန်းကို ကျွေးသလို
ငါ့လည်း ကျွေးပါဟာ လို့ မသက်ကို ကပ်တီးမူးလဲ လုပ်ပြီး ဖိုက်ရုံဘဲလေ ။
ဟီး....လိုးလိုက်ရရင် အီဆိမ့်နေမှာဘဲ ။ အာဝါး လဖက်ရည် ဖျော်ရင်း လီးကြီး မတ်လာသည် ။
" မသက်...ဆိုင်သိမ်းပြီးရင် တနေရာ သွားမလား.."
" ဘာ....ဘာလဲ..ဘယ်....ဘယ်သွားချင်လို့လဲ....."
" အော်..လွတ်လွတ်လပ်လပ်..ကေတီဗီ ခဏ ဝင်ပြီး သီချင်း ဆိုမလားလို့ပါ..ကိုမောင်ခိုင်က ဘယ်အချိန် အိမ်ပြန်
လာမှာတဲ့လဲ..."
" သူက အတိအကျ မရှိပါဘူးဟာ..သူ့ပွဲစား သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ ထွက်ရင် စားလိုက် မူးလိုက်နဲ့ညဉ့်နက်တတ်တယ်"
" အင်း..ဒါဆိုရင် ခဏတော့ ဝင်လို့ ရတယ် မဟုတ်လား..ကျနော် အကုန်အကျ ခံမှာပါ.."
" အင်းလေ..ကြည့်သေးတာပေါ့...."
ရဲလွန်းလည်း ဆွေငြိမ်းနဲ့ မိလဲ့တို့ကို ဒီလောက် လိုးထားတာတောင် မသက်ကို လိုးချင်စိတ်တွေကို သူ ထိန်းလို့
မရဘူး ဖြစ်နေသည် ။
သန်းဝေနဲ့ မင်းထိုက်တို့က ရဲလွန်းကို ဆရာမကို သူတို့ တအား လိုးခဲ့တယ် ဆိုတာ မပြောကြဘူး ။ အချင်းချင်း
တွေ ဖြစ်ပေမယ့် ဆရာမကလည်း သေသေချာချာ ပိတ်ထားလို့ သူတို့ ရဲလွန်းကို အသိမပေးကြဘူး ။
သန်းဝေနဲ့ မင်းထိုက်က မသက်ကို ကြည့်ပြီး စိတ်လာကြောင်း ရဲလွန်းကို တီးတိုး ပြောကြသည် ။ ရဲလွန်းကလည်း မသက် အကြောင်းကို ဆက်မပြောဘဲ စကား လွှဲပစ်လိုက်သည် ။ သူတို့ အာချောင်ကြလို့ တဆင့်စကား တဆင့်နား နဲ့ ကိုမောင်ခိုင်ဆီကို ပြန်ပေါက်သွားရင် ကွိုင်တက်နိုင်တယ် မဟုတ်လား ။
ရဲလွန်းလည်း ဆရာမနဲ့ မတွေ့တာ ကြာပြီ ။
ဆွေငြိမ်းနဲ့ မိလဲ့တို့ကို ကောင်းကောင်းလေး မှန်မှန်လေး လိုးနေရတော့ သူလည်း ဆရာမဖက်ကို အလှည့်မပေးနိုင်ဘူး ။ ပီတာလည်း ဆွေငြိမ်းကို လိုးရလို့ အရမ်း ကျေနပ် ဝမ်းသာပြီး ရဲလွန်းကို မိလဲ့နဲ့ လိုးခိုင်းပြီး ဆွေငြိမ်းကို သူ့တယောက်ထဲ အပိုင် အဖြစ် သိမ်းချင်သည် ။
မိလဲ့သည် ရဲလွန်း အတွက် တအား အိုကေနေသည်မို့ ရဲလွန်းသည် ဆွေငြိမ်းနဲ့ မလိုးရလည်း မလွမ်းလှ ။ ဆရာမကို ဖုန်းဆက်ကြည့်တော့ ဆရာမက သူ ခရီးထွက်ဖို့ လုပ်နေတဲ့အကြောင်း ပြောပြသည် ။ ခရီးထွက်တာ ကနေ ပြန်လာမှ တွေ့ကြမည် လို့ ပြောသည် ။
သန်းဝေနဲ့ မင်းထိုက်တို့ တော်တော်ကြာကြာ စကားထိုင်ပြောပြီး နုတ်ဆက်ကာ ပြန်သွားသည် ။
ညဖက် ရောက်လာတော့ လဖက်ရည်ဆိုင်မှာ လူကျလာသည် ။
ကိုမောင်ခိုင်က မသက်ဆီကို ဖုန်းဆက်ပြီး သူ ကား အရောင်းအဝယ် ဖြစ်လို့ ဘော်ဒါ ပွဲစားတွေနဲ့ " ဝမ်းတေဘယ် " ဝါးကြော ဆွဲကြမယ်..ညနက်မယ်....ဆိုင်သိမ်းပြီး အိမ်ကို ပြန်နှင့်ဖို့ ပြောသည် ။
မသက်ကလည်း ပျော်နေသလိုဘဲ ။
ဆိုင်သိမ်းချိန် ရောက်လာတော့ အထဲခန်းထဲမှာ မသက် ဒီနေ့ ရောင်းရငွေတွေကို ရေတွက်နေတဲ့အချိန် ရဲလွန်းက
အပြင်က ဆိုင် သန့်ရှင်းရေး အလုပ်တွေကို စားပွဲထိုး ချာတိတ်လေး နှစ်ယောက်နဲ့ အတူ လုပ်သည် ။ လဖက်ရည် ဖျော်သမား အာဝါးကတော့ ဆရာကြီး စတိုင်နဲ့ ဘာမှ ဝင်မကူဘူး ။ လဖက်ရည် စပ်တဲ့အလုပ်ကို သူက ကျွမ်းကျင်တယ် ဆိုပြီး ဘဝင်ကိုင်နေတာ ။
သူက ရန်ကုန်မြို့ထဲက ရွှေလှေခါးတို့ မုတ်ဆိတ်တို့က လဖက်ရည်လို အရသာကို စပ်နိုင်လို့ ကိုမောင်ခိုင်က သူ့ကို လစာကောင်းကောင်းပေးပြီး ခေါ်ခန့်ထားတာ ။
အာဝါးက တော်တော်နဲ့ မပြန်ဘူး ။ စားပွဲထိုးလေးတွေ ပြန်သွားတာတောင် သူက မပြန်သေးဘူး ။ ရဲလွန်းလည်း သူ ပြန်သွားမှ အထဲခန်းကို ဝင်နိုင်သည် ။ မသက်သည် ငွေရေတွက်လို့ ပြီးသွားပြီ ။ ကျဉ်းမြောင်းတဲ့ ရေချိုးခန်းနဲ့ အိမ်သာခန်းလေးထဲမှာ မသက် ရှိနေသည် ။ ရေသံတွေ တဗျတ်ဗျတ် ကြားနေရသည် ။ ရဲလွန်းလည်း မသက်ရေချိုးနေတာ ဖြစ်မည် လို့ ထင်လိုက်သည် ။
သွပ်ပြားဟောင်းတွေနဲ့ ကာရံထားတဲ့ ရေချိုးခန်းလေးမို့ သံပေါက်ရာတွေ ဗလပွနဲ့ ဆိုတော့ ရဲလွန်း အထဲကို
ချောင်းကြည့်လို့ရသည် ။ အချိုးကျ တောင့်တင်းတဲ့ မသက်သည် ရေချိုးနေသည် ။ မီးလုံးလေး အလင်းရောင်နဲ့ မသက်ကို ကိုယ်တုံးလုံး တွေ့လိုက်ရသည် ။
" ဟင်....."
ရဲလွန်း စိတ်ထဲက မှတ်ချက်ချလိုက်သည် ။ သူ့ပေါင်ကြားက ဒုတ်က တအား မြူးနေသည် ။ မာတင်းကြီးထွား တောင်မတ်နေသည် ။
လုံးထွားတဲ့ မသက်ရဲ့ နို့ကြီးတွေက တုန်ခါနေကြသည် ။
ဂျောက်....ကျွီ.....
ရေချိုးခန်း တံခါး ပွင့်လာသည် ။
ထမိန်ရင်လျားနဲ့ ကပိုကရို ထွက်လာတဲ့ မသက်သည် ရဲလွန်းကို ရေချိုးခန်းက ထွက်ထွက်ခြင်း အပြင်မှာ အနီးကပ် တွေ့လိုက်ရလို့ အံ့ဩသွားသည် ။
" မသက်....."
" ဟင်..ရဲလွန်း......."
" နင်...နင်..........ငါ ရေချိုးတာကို လာချောင်းနေတာလား....."
" ဟာ..မသက်ကလဲ...ဘာတွေ လာပြောနေတာလဲ......"
" အံမာ..ရုပ်က ပြောင်ချော်ချော် စပ်ဖြဲဖြဲနဲ့....."
မသက်က ရဲလွန်းရဲ့ ပုဆိုးရှေ့ဖက်က ငေါငေါကြီး ဖုနေတာကို တွေ့သွားသည် ။
" ဟယ်....သေချာပြီ....နင့်ဟာကြီး မတ်နေတယ်..နင်...ငါ့ကို ချောင်းတယ်...ကောင်စုတ်လေး...."
" မသက်ရယ်....မသက်ကို ကျနော် သဘောကျနေတာ ကြာပြီ ဆိုတာ မသက်လည်း သိမှာပါ......မသက် တအား လှတာဘဲဗျာ..ကျနော်တို့ လုပ်ကြရအောင်ပါ......"
မသက်သည် စိတ်ဆိုးတဲ့ပုံ မရှိ လို့ ရဲလွန်းလည်း ရမည် ဆိုတာ သေချာနေလို့ မသက်ကို ဖက်လိုက်ပြီး မျက်နှာ လည်တိုင်တို့ကို နမ်းရှုံ့ရင်း ပြောလိုက်သည် ။ မသက်က " ငါလည်း စိတ်ရှိတာဘဲ ရဲလွန်းရယ်....ဒါပေမယ့် ကိုမောင်ခိုင်ကြီး သိသွားရင်လည်း မလွယ်ဘူးလေဟာ.....ငါကလည်း သူ့ အားကိုးနေရတာ နင်လည်း သိသားဘဲ...." လို့ ပြန်ပြောရင်း ရဲလွန်း လုပ်သမျျကို ခံနေသည် ။
ဆိုင် အတွင်းခန်းလေးထဲက ကိုမောင်ခိုင်နဲ့ မသက်တို့ စာရင်းတွက် ငွေရေတွက်တဲ့ စားပွဲအရှည်လေးပေါ် ကို မသက်ကို တင်လိုက်ပြီး ထမိန်ရင်လျားကို ဆွဲဖြေလိုက်ရင်း မသက်ရဲ့ နို့ကြီးတွေကို နမ်းရှုံ့လေသည် ။
မသက် ခေါင်းလေးမော့ပြီး သူ့ အနမ်း အစုတ်တွေကို ခံယူနေသည် ။
သူ့နှုတ်ခမ်းတွေက မသက် နို့သီးခေါင်းတွေကို တဖက်ပြီး တဖက် မက်မက်မောမော နဲ့ စုတ်ယူနေသည် ။ သူ့လက်တွေက မသက်ရဲ့ ဖင်အိအိကြီးတွေကို အားပါးတရ ဆုပ်နယ်နေသည် ။
" ရဲလွန်း..လုပ်ရင်လည်း လုပ်.....တယောက်ယောက် ဝင်လာအုံးမယ်..."
မသက်ရဲ့ အသံတွေက တုန်ရီနေသည် ။ ရဲလွန်းရဲ့ ကျောပြင်ကို တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ဖက်ထားသည် ။ ရဲလွန်းသည် နို့ကြီးတွေကို စို့နေရာက အောက်ကို လျောဆင်းသွားပြီး ပေါင်လုံးတွေ ကြားထဲကို မျက်နှာ ထိုးအပ်လိုက်ပြီး စောက်ဖုတ်ကို ထိုးယက်သည် ။
" အိုး.....ဟင်း.....အား..........ဟား........အင်း........အင်း......."
သူ မသက်ကို စောက်ပတ် ယက်ချင်နေတာ ကြာပြီ ။ အခုတော့ သူ တကယ်ကို ယက်နေရပြီ ။ စောစောလေးကဘဲ ရေချိုးထားလို့ ဖြစ်မည် ။ ဆပ်ပြာနံ့ သင်းတာလေးဘဲ ရှိနေသည် ။ အနံ့အသက်မရှိဘူး ။ လျာ အပြားလိုက်နဲ့ ယက်ရုံတင် မကဘဲ လျာထိပ်ကို စောက်ဖုတ်အတွင်းထဲကို ထိုးသွင်းမွှေနှောက်သည် ။
" အို...အို.......ဟင့်ဟင့်.....ဘာတွေ လုပ်နေတာလဲကွာ.......ငါ....ငါ...ငါ...မခံနိုင်တော့ဘူး........"
မသက် သူ့အယက် အဆွတွေကြောင့် ဖင်ကြီးတွေ တဆတ်ဆတ် ခါအောင် ကော့ပျံ လူးခါနေသည် ။ သူ လျာနဲ့ ထိုးမွှေ ကလိပေးနေရာက စောက်စိကို စုတ်ထည့်ပစ်လိုက်သည် ။
" အူး....."
မသက် သူ့ခေါင်းကို တအား ညှစ်ကိုင်ပြီး အော်လိုက်ချိန် စောက်ဖုတ် အကွဲကြောင်းကို လျာနဲ့ ပင့်ကော် ယက်ပစ်လိုက်ပြီး ဒူးထောက်နေရာက ထလိုက်သည် ။
သူ့တကိုယ်လုံးမှာ ဘာ အဝတ်မှ မရှိတော့ဘဲ သူ့ဒုတ်ကြီး မတ်မတ်ထောင်နေသည် ။ မသက်ရဲ့ ပေါင်တန်တွေ ကြားထဲကို ဝင်ရပ်လိုက်ပြီး ဒစ်လုံးကြီးကို မသက် စောက်ဖုတ်မှာ တေ့လိုက်သည် ။
" ထည့်..ထည့်...သွင်းထည့်......."
မသက် တအား ယားနေသည် ။ မရှက်နိုင်ဘဲ ထိုးသွင်းထည့်ဖို့ ပြောသည် ။ သူ တအားဖိသွင်းထည့်လိုက်သည် ။
" အိုး...အူး....."
အတွင်းသား အိအိတွေကို တအားကြီး ပွတ်တိုက် ထိုးခွဲပြီး သူ့ဒစ်ဖူးကြီးက တွင်းနက်ထဲကို ဝင်ရောက်သွားသည် ။ အီဆိမ့်တဲ့ အရသာထူးကြောင့် နောက်ပြန် ဆုတ်ပြီး ထိပ်ဖိသွင်းထည့်သည် ။ ဆုတ်လိုက် သွင်းလိုက်...ဆုတ်လိုက် သွင်းလိုက် ။
" အား......အူး........"
မသက်က ကော့ပေးသလို သူက ဖိဆောင့်သည် ။
" အိုး..ကောင်းတယ်....အား........ဆောင့်...ဆောင့်......."
မသက်ရဲ့ စောက်ဖုတ်က တအားကြီး တင်းကြပ် မနေပေမယ့် လိုးရတာက အရမ်း ကောင်းသည် ။ မသက် ခြေထောက်တွေကို ထမ်းပြီး ဖိဆောင့်ပစ်လိုက်သည် ။ ညနေတုံးက မသက်ကို ဆိုင်ပိတ်ပြီးတဲ့ အခ့ ကေတီဗီကို ခေါ်သွားပြီး ကိုင်မည် လို့ စဉ်းစား ထားခဲ့ပေမယ့် အခုလို ဆိုင် အတွင်းခန်းမှာဘဲ လိုးလိုက်ရတာက သူ့အတွက် ကံကောင်းခြင်းဘဲ ။
မသက်ကလည်း ဒီကောင်လေးကို ဖီးလ်လာနေတာ စိတ်လာနေတာ ကြာပြီ ။ တကယ့်ကို သူနဲ့ အခုလို လိုးလိုက်ချင်တာ ။ အခုတော့ ဆိုင်ပိတ်ချိန် ကိုမောင်ခိုင်ကလည်း သူ့အပေါင်းအသင်းတွေနဲ့ ညဉ့်နက်ထိ ထွက်နေချိန် အခွင့်ကောင်း တခု ရလိုက်သည် ။
လီးက တုတ်လည်းတုတ် ရှည်လည်းရှည် သလို လိုးပုံလိုးနည်းကလည်း ကောင်းသည် ။ စောက်ဖုတ်လည်း ယက်လိုက် စုတ်လိုက် တအား လုပ်တော့ ဖီးလ်က တအားတက် ကြွတက်ပြီး ကြိုက်သည် ။
ဆီးစပ်ခြင်း ရိုက်ခတ်သံတွေ တဖတ်ဖတ်နဲ့ မြည်နေသည် ။
" အား........အား....အားရှီး.........အား...အား...ရှီး.........."
မသက်ရဲ့ နို့ကြီးတွေက တကယ့်ကို လုံးချော တင်းနေဆဲ ။ လိုးဆောင့်လိုက်တိုင်း နို့ကြီးတွေက တုန်ခါနေကြသည် ။
" ပုံစံ ပြောင်းရအောင်..."
ခံလို့ ကောင်းနေတုံး ပုံစံ မပြောင်းချင်ပေမယ့် မသက်လည်း သူ့ကို အလိုလိုက်တဲ့ အနေနဲ့ " ဘယ်လို ပြောင်းချင်လဲ.." လို့ မေးလိုက်သည် ။
" ဖင်ကုန်းပေး...."
" အင်း..အင်း..လုပ်လေ....."
ကိုမောင်ခိုင်ကိုလည်း ဖင်ကုန်းပေးနေကျပါ ။ သူက ဖင်ကိုလိုးဖို့တောင် လုပ်သည် ။ သူ မလုပ်တတ်တာနဲ့ မအောင်မြင်ဘူး ။ အလုပ် မဖြစ်ဘူး ။
မသက် စားပွဲပေါ် မှောက်လိုက်ပြီး ကုန်းပေးလိုက်သည် ။
မီးရောင်အောက်မှာ မသက်ရဲ့ ဖင်ဖြူဖြူကြီးတွေက တပ်မက်စရာ ဝင်းပြောင်နေသည် ။ စွင့်ကား ထယ်ဝါနေသည် ။ ဖင်ပေါက် ညိုညိုလေးက ထင်းနေသည် ။ စောက်ဖုတ် အမြောင်း လိုင်းကြီးက အရည်တွေနဲ့ ပြောင်လက် စိုနေသည် ။
ရဲလွန်း ဖင်ပေါက်နဲ့ စောက်ဖုတ်ကို လျာကြီးနဲ့ ယက်နေပြန်သည် ။
အို.....
မသက်လည်း မလိုးသေးဘဲ စောက်ဖုတ်ကိုရော စအိုပေါက်ကိုရော ယက်လိုက် လျာထိပ်နဲ့ ထိုးလိုက် လုပ်နေလို့ စိတ်မရှည်တော့ ။
" ဟဲ့ လိုးပါ..ငါ ယားလွန်းနေပြီ......" လို့ ပြောမိလိုက်သည် ။
ဒီတော့မှ ရဲလွန်းလည်း ဖင်အနောက်မှာ ပေါင်ကားရပ်ပြီး သူ့လီးကြီးကို စောက်ဖုတ်ပေါက်ထဲ သွင်းလိုက်သည် ။
လိုးတေ့လည်း မရပ်မနား တအား ပြင်းတဲ့ ဆောင့်ချက်တွေနဲ့ သူ လိုးပေးသည် ။ မသက် တအား ကြိုက်သည် ။ ဒီကောင် ဝါရင့် အလိုးသမား ဘဲ ။ မသက် ပြီးအောင် ထိန်းပြီး လိုးပေးသွားသည် ။
" ကောင်းလိုက်တာဟာ....." လို့ ထုတ်ပြောမိသည် ။
သူ့လီးကြီးကို အရည်တွေ ပြောင်စင်သွားအောင် လျာနဲ့ ယက်ပေးမိသည် ။
ပွက်ကနဲလည်း ချစ်စနိုး နမ်းလိုက်မိသည် ။
သန်းဝေနဲ့ မင်းထိုက်လည်း ဆရာမက ခရီး ခဏ ထွက်မည်...ခရီးက ပြန်လာမှ တွေ့ကြမည် လို့ ပြောထားလို့
ဆရာမ အိမ်ဖက်ကို မရောက်ကြ ။ စိတ်တွေမှာတော့ ဆရာမနဲ့ ထပ်ပြီး လိုးချင်နေကြသည် ။ ကျောင်းမှာလည်းဆရာမ ကိုယ်စား လုပ်အားပေး ဆရာမလေး တယောက်က စာ လာသင်သည် ။ ဒီ လုပ်အားပေး ဆရာမလေးကသူတို့ ဆရာမလို မတောင့်ဘူး ။ လှလည်း မလှဘူး ။ ပိန်ကပ်ကပ် အသားမဲမဲလေး မို့ သူတို့ ဖီးလ်ငုတ်နေကြသည် ။ ဆရာမ ဘယ်တော့ ပြန်လာမလဲ ဆိုတာကို သူတို့ မျှော်နေကြသည် ။
သို့ပေမယ့် သူတို့ မမျှော်လင့်ထားတာ ဖြစ်သွားသည် ။
ဒီကနေ့ မနက်စောစော ကျောင်း စတက်တဲ့ အချိန် အတန်းထဲကို ကျောင်းအုပ်ဆရာမကြီး ရောက်လာသည် ။
ဆရာမ အလုပ်က ထွက်သွားပြီ....နိုင်ငံခြားကို ထွက်သွားလိုက်ပြီ လို့ ကျောင်းသူကျောင်းသားတွေကို ပြောပြသည် ။ ဆရာမ နေရာမှာ ဆရာ အသစ် တယောက် အစားထိုးပေးမည် လို့လည်း ပြောသည် ။
သန်းဝေနဲ့ မင်းထိုက်တို့ မယုံကြည်နိုင်ကြဘူး ။ ဆရာမသည် တိတ်တဆိတ် လစ်သွားပြီ ။ ညနေဖက် ကျောင်းဆင်းချိန်မှာ ဆရာမအိမ်ဖက်ကို စက်ဘီးနဲ့ သွားကြည့်လိုက်ကြသည် ။ တကယ်ဘဲ ဆရာမရဲ့ အိမ်သည်
သော့ခတ်ထားတာကို မြင်ကြရသည် ။ သူတို့နှစ်ယောက် ဒီသတင်းကို ရဲလွန်းကို ပြောပြချင်ကြတာကြောင့် ရဲ
လွန်း ရှိနေမယ့် ဝပ်ရှော့ဖက်ကို ထွက်ခဲ့ကြသည် ။
ရဲလွန်းသည် အလုပ် မပြီးသေး ။ ကားတစီးကို မက်ကင်းနစ် ပီတာက ပြင်နေတာကို ဝိုင်းကူနေသည် ။ သန်းဝေနဲ့
မင်းထိုက်တို့ ရှိရာကို ချက်ချင်း ထွက်မလာအားသေး ။ ဒါကြောင့် သန်းဝေနဲ့ မင်းထိုက်တို့သည် ဝပ်ရှော့အရှေ့
က ဘန်ဒါပင်လေး အောက်က ခုံတန်းလျားလေးမှာ ခဏ ထိုင်စောင့်နေကြရသည် ။
ဒီအချိန်မှာ တောင့်ဖြောင့်တဲ့ မိန်းကလေး နှစ်ယောက်သည် သူတို့ အရှေ့က ဖြတ်ကျော်ပြီး ဝပ်ရှော့ထဲကို ဝင်သွားကြတာကို သူတို့ နှစ်ယောက် တွေ့လိုက်ရသည် ။
( အိုး..တယ်ကောင်းပါလားကွ....ဟီး...မင်းထိုက်ရေ..ပိုင်ရှင်ရဲ့ သမီး ဆိုတာ ဖြစ်မယ်......)
သန်းဝေသည် ခေါတော ၁၀၀ဝအား မျက်လုံးပြူးကြီးနဲ့ ကောင်မလေးတွေရဲ့ အနောက်ပိုင်း အလှအပတွေကို ငေး
မောရင်း ပြောလိုက်သည် ။
ကောင်မလေးတွေရဲ့ ခါးသေးသေးတွေ အောက်က တင်ပါးကြီးတွေကလည်း တလှုပ်လှုပ်နဲ့ တုန်နေကြသည် ။
ခဏကြာတော့ ရဲလွန်း ခဏ အားသွားလို့ သူတို့ဆီကို ထွက်လာသည် ။
" ရဲလွန်းရေ..ဒို့ ဆရာမတော့ လစ်သွားပြီကွ....."
" ဘာ....ဘာလစ်တာလဲကွ...မင်းဟာက...."
" ဆရာမ ကျောင်းထွက်သွားပြီ....နိုင်ငံခြားကို ထွက်သွားပြီ.....တဲ့...."
" ဟင်..ဟုတ်လား......"
ကြည့်ရတာ ဆရာမသည် စိတ်မထိန်းနိုင်ဘဲ သူ့ကျောင်းသားတွေနဲ့ လိင်ဆက်ဆံမိခဲ့ပြီး လူမသိခင် မမိခင် လစ်
ပြေးသွားတာ ဖြစ်မည် လို့ ရဲလွန်း တွေးလိုက်မိသည် ။
ဆရာမနဲ့ သူတို့ ဇာတ်လမ်းကတော့ တခန်းရပ်သွားခဲ့ပါပြီ ။
လတ်တလောတော့ မသက်နဲ့ ရဲလွန်း ဟိုတညက မှားယွင်းခဲ့တဲ့အခါ မသက်သည် သူ့ကို အပြတ်ခိုက်သွားပြီး
" ကောင်းမှန်းသိ သာအိ တစိုစို " ဆိုတာမျိုး ဖြစ်နေလို့ တနေ့ ကိုမောင်ခိုင်ကြီး သိသွားမှာကို စိတ်ပူနေရသည်။
မသက်သည် လူလစ်တာနဲက ရဲလွန်းကို " ချိန်းလိုးကြဖို့ " ပြောတတ်သည် ။ မသက်ကို ကြည့်ရတာ တအား စိတ်ကြွစရာကြီး ။ လိုးချင်စရာကြီးမို့ ရဲလွန်းလည်း ကိုမောင်ခိုင် သူ့ဆွေမျိုးတွေ ရှိတဲ့ စစ်ကိုင်းဖက်ကို သွားလိုက်
တဲ့အချိန် မသက်ကို အပီ လိုးပေးသည် ။ မသက်က တအားကြိုက်သည် ။
ဒီအတောအတွင်းမှာ ဆရာငြိမ်းရဲ့ သမီး ဆွေငြိမ်းကို အပိုင်သိမ်းလိုက်ချင်တဲ့ မက်ကင်းနစ် ပီတာသည် တနေ့
ဆရာငြိမ်းတို့ လင်မယား ပဲခူးဖက်ကို ခရီးသွားတဲ့အချိန် ဝပ်ရှော့ကလည်း ပိတ်တာမို့ ပီတာလည်း မိလဲ့ကို အိမ်မခေါ်နဲ့လို့ ဆွေငြိမ်းကို မှာထားခဲ့သည် ။ ဆွေငြိမ်းတို့ အိမ်အပေါ်ထပ်မှာ ဆွေငြိမ်းနဲ့ အပီလိုးကြသည် ။
ကာမဇောကပ်နေကြတာမို့ သူတို့ နှစ်ယောက်သည် လိုးပြီးရင်း လိုးရင်း ကာမရေစီးမှာ မျောပါလျက်နေကြစဉ်
ရုတ်တရက် ဆရာငြိမ်းတို့ လင်မယား ပြန်ရောက်လာကြတာနဲ့ ပက်ပင်းတိုးသည် ။ ဆွေငြိမ်းကို ဖင်ကုန်းခိုင်းပြီး
တဖန်းဖန်းနဲ့ ဆောင့်လိုးနေတဲ့အချိန် ဆရာငြိမ်းတို့ သည် သူတို့ ရှိနေတဲ့ အိပ်ခန်းထဲကို ဗြုံးကနဲ ဝင်လာကြပြီး
သမီးနဲ့ ပီတာ ဖြစ်နေကြတာကို မျက်မြင် တွေ့သွားသည် ။
ဆရာငြိမ်းလည်း ရှက်လည်းရှက် ဒေါသလည်း တအားထွက်တာမို့ ပီတာကို မီးဖိုချောင်က ဓါးမနဲ့ လိုက်ခုတ်တော့
တာဘဲ ။ ပီတာလည်း တကျိုးထဲ ပြေးတာ ယနေ့တိုင် ပြန်မလာတော့ဘူး ။ ဆရာငြိမ်းလည်း သူ့အိမ်ကို လိုက်
သည် ။ သို့ပေမယ့် ပီတာသည် အိမ်မှာပါ မနေတော့ဘဲ လစ်ပြေးခဲ့သည် ။ ဆွေငြိမ်းကို တာဝန်မယူလိုတာကြောင့် ထွက်ပြေးသွားသည် လို့ သတင်းတွေ ထွက်လာသည် ။ ပီတာက ရဲလွန်းနဲ့ပါ အပီလိုးဖူးတဲ့ ဆွေငြိမ်းကို မယား အဖြစ် လက်မထပ်နိုင်ဘူး လို့ ရဲလွန်းကို ဖုန်းဆက်ပြီး ပြောပြခဲ့သည် ။
ဆရာငြိမ်းသည် ဒီကိစ္စကြောင့် စိတ်ဆင်းရဲလွန်းလို့ ကားဝပ်ရှော့ကိုတောင် ခဏ ပိတ်ပစ်လိုက်သည် ။
ရဲလွန်းလည်း ဝပ်ရှော့ ပိတ်ထားလို့ ကိုမောင်ခိုင်ရဲ့ လဖက်ရည်ဆိုင်မှာဘဲ လုပ်နေသည် ။ မသက်နဲ့ နေ့တိုင်းလို
တွေ့တဲ့အခါ မသက်ကို ဖြုတ်ချင်စိတ်တွေက ကြီးစိုးနေခဲ့သည် ။ လစ်တာနဲ့ ချိန်း ဖြုတ်ကြသည် ။
တနေ့မှာတော့ ကိုမောင်ခိုင်က ရဲလွန်းကို အရေးတကြီး စကားပြောစရာ ရှိတယ်လို့ ပြောလိုက်တဲ့အခါ ရဲလွန်းလည်း တအား လန့်သွားသည် ။ ကိုမောင်ခိုင့် မျက်နှာကလည်း မကောင်းဘူး ။
ရဲလွန်းကို ဆိုင် အတွင်းခန်းက စားပွဲလေး ဆီကို သူက ခေါ်သွားပြီး " ထိုင်ကွာ..မင်းကို မေးစရာတွေ ရှိတယ် " လို့ ပြောလိုက်သည် ။ မသက်နဲ့ လိုးကြတာကို မေးမည် လို့ ရဲလွန်း တွေးလိုက်ပြီး သူ့ကို ဘယ်လို ညာရမလဲ ဆိုတာ စိတ်ထဲမှာ စဉ်းစားနေမိသည် ။ " မေးလေ..ကိုမောင်ခိုင်..ဘာမေးမလဲ.." လို့ မျက်နှာမပျက်မိအောင် သတိထားပြီး ပြန်မေးရင်း ထိုင်လိုက်သည် ။
သူက " မင်း ဆရာငြိမ်း ဝပ်ရှော့မှာ အလုပ်ဆင်းသေးလား..." လို့ မေးသည် ။ " မဆင်းတာ ကြာပြီ ကိုမောင်ခိုင်...
ဝပ်ရှော့က ခဏ ပိတ်ထားတယ်...." လို့ သူ ပြန်ဖြေလိုက်သည် ။
" အေး..ဒါဆို မင်း ငါ့ဆိုင်ကို အချိန်ပြည့်ဆင်းပေးနိုင်မလား......ငါက စစ်ကိုင်းက မြေကွက်တကွက်ကို သွားရောင်း
မလို့ကွ..နည်းနည်းကြာမယ်....နှစ်ပတ်လောက်ပေါ့......ဒီအတောအတွင်း မင်း ငါ့ဆိုင်ကို ကြည့်ပေး စေချင်တယ်.."
လို့ ပြောလိုက်တဲ့အခါ " တော်ပါသေးရဲ့ ..." လို့ ရဲလွန်းရဲ့ စိတ်ထဲမှာ ပြောလိုက်မိသည် ။ ကျိတ်ပြီးလည်း ဝမ်း
သာသွားသည် ။
သူမရှိရင် မသက်နဲ့ မီးကုန်ယမ်းကုန် ဆွဲနိုင်ပြီ မဟုတ်လား ။
ကိုမောင်ခိုင် ထွက်သွားပြီးတဲ့ညမှာတော့ ရဲလွန်းနဲ့ မသက်သည် ဆိုင်သိမ်းတဲ့အချိန်မှာ စိတ်တွေ ထန်လာပြီး အ
တွင်းခန်းမှာ ကြမ်းကြဖို့ ပြင်နေခိုက် ပြန်သွားပြီ လို့ ထင်နေတဲ့ လဖက်ရည် အဖျော်ဆရာ အာဝါး ရုတ်တရက်
ပြန်ရောက်လာလို့ သူတို့ ကိုယ်ရှိန် သတ်လိုက်ကြရသည် ။
မသက်က တိုးတိုးလေး.." ကိုမောင်ခိုင်က ခရီးသွား ဟန်ဆောင်ပြီး အာဝါးကိုများ စောင့်ကြည့်ခိုင်းသလား မသိဘူး
ဒို့တတွေ အသာလေး လျိုနေလိုက်ကြရအောင်.." လို့ ပြောပြီး ရဲလွန်းကိုတောင် အိမ်လိုက် မပို့ခိုင်းဘဲ သူ့ဖါသာ
တက်ဆီကားနဲ့ ပြန်သွားလိုက်သည် ။
တကယ်တော့ အာဝါးသည် ကိုမောင်ခိုင် မရှိရင် ရဲလွန်းက မသက်ကို လိုးမှာ သေချာသည် ဆိုပြီး လာကြည့်တာ
ပါ ။ ကိုမောင်ခိုင်က ခိုင်းလို့ မဟုတ် ။ သူကလည်း မသက်ကို လိုးချင်နေတာမို့ ရဲလွန်း လိုးတာ တွေ့ခဲ့ရင် သူ့
ကိုလည်း လိုးခွင့်ပေးဖို့ တောင်းမလို့ ပြန်လာတာ ဖြစ်သည် ။
ရဲလွန်းလည်း အိမ်ပြန်တဲ့လမ်းမှာ ဆရာငြိမ်းနဲ့ တိုးသည် ။ ဆရာငြိမ်းက " မင်းကို ငါ တွေ့ချင်နေတာကွ....ငါတို့
မိသားစု ရွာကို သွားကြမလို့...ဒီတခါ ရွာမှာ နည်းနည်း ကြာမယ်...မင်း ငါ့ဝပ်ရှော့နဲ့ အိမ်ကို ညဖက်
လာစောင့်အိပ်ပေးနိုင်မလား..."လို့ မေးသည် ။
ရဲလွန်းလည်း အပန်းမကြီးတာကြောင့် ကိုမောင်ခိုင်ရဲ့ လဖက်ရည်ဆိုင်မှာ လုပ်ပြီး ညဖက် ဆရာငြိမ်း ဝပ်ရှော့နဲ့
အိမ်ကို ညစောင့်အိပ်ပေးမည် လို့ သဘောတူလိုက်သည် ။ ဆရာငြိမ်းက " မင်းကို မုန့်ဖိုး ပေးမယ်...." လို့
ပြောသွားသည် ။
ကိုမောင်ခိုင် မရှိတဲ့အချိန် မသက်ကို ရဲလွန်း အစစ ကူညီရသည် ။ မသက်သည် နေ့ခင်းဖက်ကြီးတောင် ဆိုင် အ
တွင်းခန်းမှာ ရှိနေတဲ့အချိန် ရဲလွန်း အထဲကို ဝင်လာတဲ့အခါ ရဲလွန်းရဲ့ လီးကို ပုဆိုးပေါ်က ဖမ်းကိုင်တတ်သည် ။
မသက်သည် တအား ခံချင်နေသည် ။ ဒီညတော့ ဆိုင်သိမ်းပြီးတဲ့အချိန် အတွင်းခန်းမှာ " ရဲလွန်း....လိုးကြရအောင်ဟာ.." လို့ ကပ်ပြောရင်း ရဲလွန်းရဲ့ လီးကို ဖမ်း စမ်းလိုက်သည်။ ရဲလွန်းလည်း "မသက်..
ခဏလေး အောင့်ထားဗျာ....ကျနော် ဒီည ဝပ်ရှော့မှာ စပြီး ညစောင့်အိပ်ပေးရမှာ....ကျနော်တို့ ဝပ်ရှော့မှာ သွား
လိုးကြမယ်..." လို့ ပြောလိုက်သည် ။
မသက်ကို ဝပ်ရှော့ကို ခေါ်သွားပြီး ရဲလွန်း စိတ်တိုင်းကျ လိုးသည် ။ ပုံစံ အမျိုးမျိုး နဲ့ အကြိမ်ကြိမ် လိုးသည် ။
များသောအားဖြင့် သူက အပေါ်က တက်လိုးပေမယ့် တခါတခါမှာ မသက်က အပေါ်က နေသည် ။ တခါတလေလည်း လေးဖက်ကုန်းပေးသည် ။
သူ လိုးခဲ့တဲ့ မိန်းမတွေထဲ မသက်နဲ့ လိုးရတာကို သူ အကြိုက်ဆုံးဘဲ လို့ ရဲလွန်း တွေးနေသည် ။
ပြီးပါပြီ
ဘွား