ဟန်ထူးမောင် က လျက်နေဆဲ ..။ သူ့လျာထိပ် က မူမူ့ အဖုတ်တွင်းထဲကို စွပ်ကနဲ စွပ်ကနဲ ဝင်ရောက်နေ သည် ..။
မူမူ က ယားလွန်းနေပြီး ယက်ပေးတာနဲ့ မလုံလောက်တော့ဘဲ လိင်တန် နဲ့ ထိုးဆောင့်ပေးစေချင်နေပြီ ..။
" ကိုမောင် ....လုပ်ပါတော့ ..မူ မနေနိုင်တော့ဘူး ...."
ဟန်ထူးမောင် လဲ မူမူက ထပ်ပြီး တောင်းဆိုနေလို့ အဖုတ် ယက်ပေးနေတာကို ရပ်ပစ်လိုက် သည် ..။ ဟန်ထူးမောင် ရဲ့ ပါးစပ်တဝိုက် အရေများ စိုပေနေ သည် ..။ မူမူ က ဖင်ပူးတောင်းထောင် ပေးလိုက် သည် ..။ ဟန်ထူးမောင် ဒီလို ဖင်ထောင်ပေးတာ ကြိုက်မှန်း မူမူ သိလို့ ...။ ဟန်ထူးမောင် လဲ အလိုက်သိတဲ့ မူမူ့ ကို သဘောကျသွားပြီး..မူမူ့ဖင်တုန်းတောင့်တောင့်ကားကားတွေ အနောက်မှာ ဝင်ရပ်ခါ ဖင်နှစ်လုံးကြား က ဖေါင်းပြူး
ထွက်နေတဲ့ အဖုတ်ကြီး ကို သူ့လိင်ချောင်း ရဲ့ ထိပ်ဖူးကြီး နဲ့ စုံချီ ဆန်ချီ ပွတ်လှိမ့်လိုက် သည် ..။ မူမူ့အဖုတ်ကြီး မှာ ပေစိုနေတဲ့ အရေများ..လိင်တန်ထိပ်ဖူးကြီး မှာ ပေလူးသွား သည် ..။
မူမူ့ ဖင်ပေါက်ညိုညိုလေး ကိုလဲ အသဲယားစရာ မြင်နေရတာကြောင့် ဒီလို ဖင်ပူးတောင်းထောင်ပေးတဲ့ ပုံစံ ကို
ဟန်ထူးမောင် သဘောကျတာ ဖြစ် သည် ..။ အဖုတ်ကို စိတ်တိုင်းကျ စပ်ရှက်နေတုံးမှာ ဖင်ပေါက်လေး ကိုလဲ ကလိချင်တိုင်း ကလိနိုင်လို့ ဒီလို ပုံစံ နဲ့ လုပ်တိုင်း မူမူ့ဖင်ပေါက် ကို လက်မ နဲ့ ထိုးဆွကာ ကလိပေးနေတာကြာပြီ..။
မူမူ့ဖင်ပေါက်ကို တနေ့တော့ ဖွင့်မည် လို့ စိတ်ကူးထားသော ဟန်ထူးမောင် သည် ဒီနေ့လဲ မူမူ့ဖင်ပေါက် ညိုညို
လေး ကို ကလိရန် သူ့လက်မ ကို တံတွေးများနဲ့ စွတ်လိုက် သည် ..။
မူမူ့ အဖုတ်ဖေါင်းဖေါင်းကြီး ထဲ လိင်တန် ကို ထိုးသွင်းရန်တေ့လိုက်စဉ် သူတို့တိုက်ခန်း ဝင်ပေါက် က အသံများ
သဲ့သဲ့ ကြားလိုက်လို့ မထိုးသွင်းလိုက်သေးဘဲ နားစွင့်နေ သည် ..။ ဖင်ထောင်ကုန်းပေးထားသော မူမူ သည်လဲ
နားပါးသော ..အလေ့အကျင့်များနေပြီဖြစ်တဲ့ ထောက်လှး စာမ်းရေး ဝန်ထမ်း တယောက် ဖြစ်တာကြောင့် " ကိုမောင် ..လူ ....လူ...."လို့ လေသံလေး နဲ့ ပြောလိုက်တာနဲ့ ဟန်ထူးမောင် လဲ ကုတင်ဘေး ကို လှိမ့်ဆင်းလိုက်ပြီး
ဘေးက စားပွဲပေါ်က သူ့သေနတ် ကို ဆွဲကိုင်လိုှ က်သည် ..။ မူမူ လဲ ခေါင်းအုံးအောက်မှ သူမ ရဲ့ သေနတ် ကို လှမ်း
ယူလိုက် သည် ..။ ဝုန်းကနဲ အခန်းတံခါး ပွင့်သွားပြီး လူတွေ ခုန်ဝင်လာ သည် ..။ သူတို့ လက်ထဲမှ သေနတ်များ နဲ့
တဘုန်းဘုန်း တဒိန်းဒိန်း ..ဒလစပ် ပစ်ခတ်လေရာ စောစော က မူမူ နဲ့ ဟန်ထူးမောင်တို့ ချစ်ရည်လူး ချစ်စခန်းဖွင့်
နေကြတဲ့ ကုတင်ကြီး ကို ကျည်ဆံများ တဖြောင်းဖြောင်း ထိမှန်ကုန် သည် ..။ ယမ်းငွေ့များ ဖုံးလွှမ်းကုန်သည် ..။
ကုတင်အောက် ကြမ်းပြင် မှာ မှောက်ရက် ရှိနေကြသော ဟန်ထူးမောင် နဲ့ မူမူ တို့ ဝင်လာသူတွေကို ပြန်လည် ပစ်
ခတ်ကြပြီ ...။ ဒိန်းဖေါင်း..ဒိန်းဖေါင်း နဲ့ ပစ်ခတ်သံများ နဲ့အတူ ဝင်လာသူတွေ တချို့ကို ထိမှန်ကုန် သည် ..။ ဘုန်း
ကနဲ ပြုတ်ကျလဲပြို ကုန် သည် ..။ မူမူ နဲ့ ဟန်ထူးမောင် လဲ ကျည်ကပ်ထဲက ကျည်ဆံတွေ ကုန်သည်အထိ ဆက်တိုက် ပစ်ခတ်အပြီး မူမူ က အခန်းထောင့်မှာ ထောင်ထားတဲ့ အူဇီ စက်သေနတ်တိုလေး ကို ပြေးယူ သည် ။
ဝင်လာသူတချို့ အခန်းပြင်ကို ဆုတ်ပြေးတော့ မူမူ လဲ တဟုန်ထိုးပြေးလိုက်ခါ အူဇီ ကို အော်တိုဆွဲ ပစ်ခတ် တော့ အခန်းအဝ မှာ ရန်သူနှစ်ယောက် ကော့လန်ကာ လဲကျသွားရ သည် ..။ ကျယ်လောင်သော သေနတ် ပေါက်ကွဲသံတွေ
ကြောင့် ဟန်ထူးမောင် သူမ ကို တစုံတခု လှမ်းပြောတာကို နားတွေ တအားအူနေလို့ မကြား ..။ အခန်းပြင်ထိ ထွက်ခါ ပစ်ခတ် သည် ..။ ရန်သူတချို့က တဆစ်ချိုး အကွေ့နံရံ မှာ အကာအကွယ်ယူပြီး ပစ်ခတ်ကြလို့ မူမူ အခန်းထဲ ပြန်ခုန်ဝင်လာ သည် ..။ ဟန်ထူးမောင် လဲ ကျည်ကပ် အသစ်လဲ လိုက်သလို နောက်ထပ် ပစ်စတို တလက်
ကို သူ့ကျောပုးအိတ်ထဲက ထုတ်ယူ ကာ သေနတ်နှစ်လက် လက်တဖက်စီ ကိုင်ကာ .." မူ ..လစ်စို့ ..လောင်ခြာ ကို ယူ..ပြူတင်းပေါက် က ဆင်း..ကိုယ် ခံပစ်ထားမယ် ...." လို့ အော်ပြောလေ သည် ...။မူမူ လဲ စောစော က ဟန်ထူးမောင် သယ်ယူလာသော ထင်းရှူးသေတ္တာရှည်ကြီး ကို ဖွင့်ပြီး အတွင်း က အေတီ..ဖိုး ရော့ကက်လောင်ခြာ
ကြီး ကို သိုင်းကြိုးနဲ့ ပုခုံးမှာ လွယ်လိုက် သည် ..။ အန်တီပင်စီ တို့ အဖွဲ့ကို ပြင်းပြင်းထန်ထန် ခြေမှုန်းပစ်ဖို့ ဟန်ထူး
မောင် ကို တောတွင်း အဆက်အသွယ်တွေဆီက ဒီ လောင်ခြာကို သွားရောက် ဝယ်ယူစေတာ ဖြစ် သည် ..။
ရန်သူတွေ တော်တော်များများထိကုန်တာကြောင့် စောစောကလို အတင့်မရဲကြတော့ ..။ သေနတ်သံတွေကြောင့်
ရဲတွေလဲ မကြာခင် ရောက်လာကြမှာမို့ မူမူ နဲ့ ဟန်ထူးမောင် ရော..ရန်သူ အဖွဲ့များပါ ဒီနေရာက ခွာကြဖို့ ကြိုးစား
ကြလေ သည် ..။
တိုက် အနောက်ဘက်မှာ ရပ်ထားတဲ့ သူတို့ရဲ့ ဝီလီဂျစ်အဖြူလေး ပေါ်ကို ခုန်တက်မောင်းထွက်
လိုက်ကြ သည် ..။ ရန်သူကို သူတို့ မခြေမှုန်းခင် ရန်သူက သူတို့ကို ဝင်တိုက်ခိုက် သည် ..။ ပေါ့လို့ မဖြစ်တော့ ..။
......
နေပိုင်စိုး သည် တညလုံး တရားခံ စစ်နေ သည် ..။
ဒီမင်္ဂလာဒုံ က သူတို့ စစ်ကြောရေးစခန်းကြီး ထဲ သူတို့ ဖမ်းမိလာသော ဒုစရိုက် ဂိုဏ်းသားများ ကို နေပိုင်စိုးတို့
လူလဲ နဲ့စစ်နေကြ သည် ..။ သူတို့ ရဲ့ ခေါင်းဆောင်ဟာ ဘယ်သူလဲ..သူတို့ရဲ့ မြေပေါ် အဆက်အသွယ်တွေ ဟာ ဘယ်သူလဲ ..သူတို့စခန်းများ ဘယ်.မှာလဲ ..စသဖြင့် သဲသဲမဲမဲ စစ်ဆေးနေကြ သည် ..။ တညလုံး စစ်မေး ပေမဲ့ ခေါင်း
မာသော တရားခံများကြောင့် ထင်တိုင်း မပေါက်ခဲ့ ဘူး...။
ရဲဘော်တယောက် လာပေးသော ကော်ဖီမတ်ခွက် ကို ယူသောက်လိုက် သည် ..။ သူတို့ တီးမ်လီဒါ ကိုသိုက်စိုး ရောက်လာ သည် ..။ "ဟေး..နေပိုင်..နားလိုက်တော့..မောင်ရင်တို့ တညလုံး ပင်ပမ်းလှပြီ ..ကိုယ်တို့ လူလဲပေးမယ်..
ဖုန်းဖွင့်ထား ..ကိုယ် လိုအပ်ရင် ခေါ်လိုက်မယ် ..နားတော့ ..."
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ပုခုံးပေါ်တင်ထားသော စစ် မျက်နှာသုတ်ပုဝါ အသေးစားလေး နဲ့ သူ့အဆီပြန်နေတဲ့ မျက်နှာ ကို သုတ် သည် ..။
နေပိုင်စိုး သည် တဇောက်ကန်း လို့ သူတို့က ခေါ်ကြတဲ့ ရဲလွန်းတို့လို တရားခံကို ထိုးတာ ရိုက်တာ မလုပ် ..။ မနှိပ်စက် ..။ ဒါကြောင့် သိလိုတာလဲ ခုထိ မသိရသေး ..။
သို့ပေမဲ့..ဝါရင့်နေပြီ ဖြစ်တဲ့ စစ်ဆေးရေး အရာရှိတယောက်မို့ နေပိုင်စိုး သည် ဒုစရိုက်ကောင်တွေ ရဲ့ စခန်း ကို ခန့်မှန်းလို့ ရသင့်သလောက် ရပြီ ..။ အင်း ..သေချာအောင် ထပ်လုပ်ပြီး မှ အထက်ကို တင်ပြပြီး ..အထူး စစ်ဆင်ရေးတပ်ဖွဲ့ ( ဆွပ် )တွေ နဲ့ ဝိုင်းရမယ် ..။
သူနဲ့ အစားးထိုး နေရာချင်းလဲသော အရာရှိ ကို သူ စစ်မေးနေတာတွေ အကြောင်း ပြောပြအပြီး ..စစ်ကြောရေးစခန်း
ကြီးထဲက ထွက် သည် ..။ အင်း..စူးမ တော့ ညက တမျှော်မျှော် နဲ့ ဖြစ်နေမှာ ဘဲ ..။ ကားမောင်းရင်း..စူးမ ကို ဖုန်းခေါ်လိုက် သည် ..။
"ဟိတ်..ပြန်လာပြီ လား ..."
" အင်း..စူး ..ဆောရီးဘဲ ..ဘိန်းဂိုဏ်းကြီး တခု ကို ကိုယ်တို့ တညလုံး စစ်နေရလို့ ...စူး ဘရိတ်ဖတ်စ် ဘာစားချင်လဲ..
ကိုယ် ဝင်ဝယ်ပြီး အတူတူစားကြမယ် လေ .."
" စားချင်တာကတော့ ..ပဲပြုတ်ထမင်း ကြော် နဲ့ အမဲကြော် မွမွလေး ...ဟိဟိ .."
" ရတယ် စူး ..ကိုယ်ဝယ်ခဲ့မယ် .."
" စူးက ကုလား လဘက်ရည် အကောင်းစား ဖျော်ထားမယ် ..ဆီးယူး ကိုနေ .."
နေပိုင်စိုး နဲ့ စူးမ အိနိ္ဒယ ကလာတဲ့ ဘရွတ်ဘောင်း လဘက်ခြောက်ကို ကျကျနန ကျိုပြီး နို့ဆီ နဲ့ ဖျော်သောက်လေ့ရှိပြီး ကုလားလဘက်ရည် လို့ ခေါ်ကြ သည် ..။
နေပိုင်စိုး ပဲပြုတ်ထမင်းကြော် နဲ့ အမဲသားမွမွကြော် ဝင်ဝယ် ပြီး..စူးမ ဆီကို ရောက်လာသည် ..။
စူးမ သည် တီရှပ်ပွပွကြီးဝတ်ထား သည် ..။ ရင်ဘတ်မှာ..အဝါရောင် ကြက်ပေါက်စလေး က သေနတ် နှစ်လက် ကိုင်
ရင်း မျက်မှောင်ကြုံ့နေသည့်ကာတွန်းပုံ နဲ့ . . ။ ချစ်က် ဝစ်သ် ဂန်းစ် ဆိုတဲ့ စာတန်း နဲ့ ..။
ကုလား လဘက်ရည်မွှေးမွှေး ဖျော်ကာ စောင့်နေသော စူးမ နဲ့ နေပိုင်စိုး ဘရိတ်ဖတ်စ် စားကြ သည် ..။ ပြီးတော့
နေပိုင်စိုး ရေချိုး သည် ..။ သူ ရေချိုးခန်းထဲက ထွက်လိုက်တာနဲ့ အပြင်မှာ အဆင်သင့်စောင့်ဆိုင်းနေသော စူးမ
က သူ့ကို အငမ်းမရ နမ်းစုတ် လေ သည် ..။ ခါးမှာ ပတ်ထားတဲ့ မျက်နှာသုတ်ပုဝါ က ဟုတ်ကနဲ ပြုတ်အသွား ..နေ
ပိုင်စိုး ရဲ့ လိင်တန်ထွားထွားကြီး က စူးမကြောင့် တင်းမာတောင့်တင်းပြီး အပေါ်ထောင်နေတာ စူးမ တွေ့လိုက်ရလေ သည် ။ စူးမ ရဲ့ တီရှပ်ပွပွကြီး ကိုလဲ နေပိုင်စိုး က ဆွဲလှန်တင်ကာ ချွတ်ပစ်လိုက် သည် ..။ အောက် မှာ ဘာမှ ခံမဝတ်ထားတာကြောင့် တီရှပ်ကြီး လဲ ချွတ်ခွာလိုက်ရော စူးမ ဗလာကျင်းသွားပြီ ..။ ဖွံ့ထွားတဲ့ စနေနှစ်ခိုင်
ရင်သားတွေက ထိုးထိုးထောင်ထောင် နဲ့ ..။ဖင်တွေကကော့ကောက်နေ သည် ..။ ဆီးခုံထိပ်နားမှာ အမွှေးမဲမဲစုစု
လေး ရှိနေပေမဲ့ ဖေါင်းမို့တဲ့ အင်္ဂါစပ်ကြီး မှာတော့ အမွှေးမရှိ ..။
ဘာစကားမှ မဆိုမိကြဘဲ..နှစ်ယောက်သား တိုင်ပင်ထားသလို ..ဦးတည်ချက် ပန်းတိုင်ကို အရောက်လှမ်းဘို့ဘဲ
ကြိုးစားကြလေ သည် ..။ စူးမကို အပေါ်က တက်ခွ ပေါင်တွေ ဆွဲဖြဲကားကာ လှေကြီးထိုး ရိုးရိုးဘဲ တက်လုပ်လေ သည် .. ။စူးမ လဲ တညလုံး အိပ်လို့မရ..ချစ်သူကို စောင့်နေခဲ့ရတာမို့
..နေပိုင်စိုး မလုပ်ခင်ကထဲက သူမ အဖုတ် သည် အရေတွေ စိုစိုရွှဲကာ နေခဲ့ တာ ..။ ဆာလောင်မွတ်သိပ်နေတဲ့ ကာမ ကို ဖြည့်ဆည်းပေး ဖို့ ကြိုးစားနေသော နေပိုင်
စိုး နဲ့ တက်ညီ လက်ညီ ပန်းတိုင်ကို ရောက်ရေး..တက်ကြွစွာ ကြိုးပမ်းလေတော့ သည် ..။
နေပိုင်စိုး ရဲ့ တုတ်ခိုင်လှတဲ့ လိင်တန်ကြီး သည် စူးမ ရဲ့ အဖုတ်ထဲ တင်းကျပ်လှ သည် ..။ စူးမ နေပိုင်စိုး ရဲ့လည်ဂုတ်
ကို ဆွဲဖက်ခါ နေပိုင်စိုး ဆောင့်ထည့်သမျှ ကို အောက်မှ တန်ှပြန်ကော့ပင့်ပေး သည် ..။ သူမ တင်ပါးကြီးတွေကို လဲ
စကောဝိုင်းသလို မွှေ့ရမ်းပေး သည် ..။ တဖတ်ဖတ် တဖွတ်ဖွတ် နဲ့လိင်အင်္ဂါ နှစ်ခု ပွတ်တိုက် ပေါင်းဆုံရာက ဖြစ်ပေါ်
တဲ့ အသံဘလံတွေ ဆူညံနေ သည် ..။
နေပိုင်စိုးရဲ့ ဟင်းကနဲဟင်းကနဲ အားယူတဲ့ အသံ ..စူးမ ရဲ့ ထိမိလွန်းလို့ ..တအားအား..အော်ညည်းတဲ့ အသံတွေ
လဲ ထွက်ပေါ်နေ သည် ..။
တူယှဉ်ကာ အပြိုင်အဆိုင် ..ကြုံးကြ ဆောင့်ကြတော့ မကြာခင်ဘဲ ဦးတည် ထားတဲ့ ပန်းတိုင် ကို ပြိုင်တူလို တက်
လှမ်း ရောက်ရှိသွားကြတော့ သည် ..။
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
နေပိုင်စိုး သည် သုတ်ရေတွေ တပုံကြီး စူးမ အဖုတ်ခေါင်းထဲကို ပန်းထုတ်လိုက် အပြီး စူးမ ရဲ့ ဖြိုးမောက်တဲ့ရင်သားအိအိတွေ အပေါ်မျက်နှာအပ်ကျသွားပြီး ကာမရဲ့ ကောင်းခြင်း အရသာထူးကို ခံစားနေရ သည် ..။ အတန်ကြာသောအခါ စူးမ အဖုတ်ထဲက သူ့လိင်တန်ကို ဆွဲနုတ်သောအခါ စူးမက သူ့ခါးကို ဆွဲကပ်ဖက်ထားပြီး .."ဒီလိုဘဲ ထည့်ထားပါအုံး..ကိုနေ .." လို့ ပြောလို့ လိင်တန် တဆုံးထည့်ရက်ကြီး နေနေရလေ သည် ..။ စူးမ က.."ကိုနေ လုပ်ပေးတာ သိပ်သိပ်ကောင်းတာဘဲ ကိုနေရယ် ..ကိုနေ့ကိုတော့စူးမ အစွဲကြီး စွဲနေရပါပြီ ရှင် ..." လို့ ပြောရင်း နေပိုင်စိုး ရဲ့ တင်ပါးတွေ ကို ဆုတ်ညှစ်နေ သည် ..။
နှစ်ဦးသား အတော်ကြာအောင် ဒီလိုဘဲ လိင်တန်တွေ သွင်းရက်ကြီး နှပ်နေပြီး နေပိုင်စိုး ရဲ့ လိင်တန် ပျော့ကျကာ စူးမအထဲက ကျွတ်ထွက်လာမှ ရေချိုုးခန်း ဆီကို အတူတူ လျောက်ခဲ့ကြပြီး ဆေးကြောသုတ်သင်ကြလေ သည် ..။
" ညတညလုံး ကိုနေ စစ်ကြောရေး ဝင်တာ ဘယ်လို လဲ..လိုချင်တာတွေ ရရဲ့လား .."
" အင်း ..ဒီငနဲတွေ က တော်တော် ခေါင်းမာတာ..စူးမ..ဒါပေမဲ့ သူတို့ စခန်း တွေ ဘယ်မှာ ဆိုတာ ကိုယ် သိနေပြီ ..
ညွှန်ချုပ် ဆီ တင်ပြပြီး သွားပြီး ဆာ့ချ် အင် ရိတ်ဒ်တွေ လုပ်တော့မှာပါ ..ဒီကောင်တွေ က လူင်အား လကနက်အင်အား တောင့်တော့ ဆွပ်အထူးအဖွဲ့တွေ နဲ့ သွားရမယ်....ပစ်လားခတ်လားတွေ ဖြစ်နိုင်တယ် .."
"ကိုနေ အစစ သတိထားနော်..ကိုနေ့အတွက် စိတ်ပူတယ် ..စူးမ လိုက်လို့ရရင်တောင် လိုက်ခဲ့ချင်တယ် .."
" မလိုက်နဲ့..စူးမ ..ဆော်ကြပစ်ကြ ဖြစ်ဖို့က များနေတယ် ..."
နေပိုင်စိုး လဲ အိပ်ခန်းထဲကို စူးမ ရဲ့ ခါးလေး ကိုဖက်တွယ်ရင်း ပြန်လည်ရောက်ရှိလာပြီး အမောဟောင်းလေးတွေ ပြေ
သွားပြီမို့ အမောသစ်လေးတွေ ပြန်စဖို့ရာ အစပျိုး...လိုက် သည် ..။ စူးမ ရဲ့ နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးတွေကို ငုံဟတ် စုတ်
နမ်း သည် ..။ စူးမ ကလဲ သူ့နှုတ်ခမ်းတွေ ကို ပြန်စုတ် သည် ..။
လျာချင်း လုံးထွေးနေခိုက် နေပိုင်စိုးရဲ့ ဖုန်း မြည် လာ သည် ..။ နှုတ်ခမ်းချင်း ဖတ်ကနဲကွာသွား သည် ..။
"အိုး..သောက်ဖုန်းကလဲ .."
ကော်လာအိုင်ဒီ ကို ကြည့်လိုက်တော့ ..ဟိုက် ..ဆူပိုင်ဘာဗာဇာ..ကိုသိုက်စိုး .....။
" ဟလို ..နေပိုင်စိုးပါ .."
" ဟေး ကိုနေပိုင်စိုး..အိပ်နေလား ..ဆောရီးဘဲ ဗျာ ..စစ်လို့ ရလာတဲ့ အချက်အလက်တွေ အရ ကျုပ်တို့ သူတို့ စခန်း
နဲ့ အိမ်တွေကို ရှာဖွေ စစ်ဆေး ကြရမယ် ..အထက်ကို တင်ပြပြီးပြီ ..ခင်ဗျား ပြန်လာနိုင်မလား .."
" ဟုတ်ကဲ့ အာစရိ ..လာခဲ့မယ် .."
"ဌာနချုပ် ကိုဘဲ လာခဲ့ဗျာ ..ဆုံမယ် .."
" ဟုတ်ကဲ့..."
......
နေပိုင်စိုး လဲ သူမတိုက်ခန်း က ဆင်းသွားရော..စူးမ သည် သူမ အိပ်ခန်းထဲကို ဝင်သွားပြီး အဝတ်အစားတွေ ထားသော နံရံကပ် ဘီဒိုထဲက ပုံးတပုံး ကို ဆွဲထုတ်လိုက် သည် ..။ ပုံးထဲက ဖုန်းတလုံး ကို ထုတ်ခါ ခေါ် သည် ..။
" ဘော့ စ်..ဇီးရိုးဒါးတီး ..ပါ...စားကျက်သစ်ကို ပြောင်းတော့..ရေကြည်ရာမြက်နုရာ ရှာဖို့လိုနေပြီ..ဝံပုလွေအုပ်တွေနီးကပ်နေပြီ ..."
တိုတိုတုတ်တုတ် ဘဲ ပြောပြီး ဖုန်းပိတ်လိုက် သည် ..။
......
နေအုပ်စိန် ..အိမ်ထဲကို ပြေးဝင်လာ သည် ..။
"အန်တီပင်စီ ....ယူနိုင်သလောက် အရေးကြီးတာတွေ ယူ..ဘော့စ် က စခန်းပြောင်းခိုင်းတယ်..မကြာခင် ထောက်လှမ်း
ရေး နဲ့ ရဲတွေ လာဝိုင်းလိ်မ့်မယ် ..တဲ့ ...လစ်ကြစို့ .."
" ဟင်..ဟုတ်လား ..ငါ အမြန်သိမ်းလိုက်အုံးမယ် ..."
" မြန်မြန်နော် ..အချိန် မရဘူး ...."
နေအုပ်စိန် က အိမ်ရှေ့မှာ ရပ်ထားတဲ့ လင်းရိုဘာကား ပေါ်မှ သူ့တပည့်သုံးယောက် နဲ့ အတူ အန်တီပင်စီ ထွက်အလာကို စောင့်နေ သည် ..။ မနေ့က မူမူ နဲ့ ဟန်ထူးမောင် ကို သူတို့အဖွဲ့ သွားရှင်းတာ မူမူတို့ကပြန်ဆော်
လို့ သူတို့လူတွေ အထိနာပြီး မူမူတို့ လွတ်သွားခဲ့ သည် ..။ ဘော့စ် ရဲ့ ဆဲဆို ကြိမ်းမောင်းတာ နေအုပ်စိန် ကောင်းကောင်း ခံရ သည် ..။
ဟင်း...အန်တီပင်စီ ကလဲ ကြာ လိုက်တာ ..အမြန်လုပ်ပါ ဆိုနေမှ...။
ပင်စီ သည် အရေးကြီးတဲ့ ဖိုင်တွေ နဲ့ကွန်ပြူတာလက်တော့ပ် ကို ကိုင်ကာ အိမ်ထဲမှ ထွက်ဖို့လုပ်တုံး ဖုန်းမြည်လာ
လို့ ဘော့စ် ဆက်တာဘဲ တထစ်ချ ယူဆပြီး ကိုင်လိုက် သည် ..။
" ပင်စီ ပါ .."
"ပင်စီ ..နင့်လူတွေ အပြင်မှာ ဘာဖြစ်သွားတယ် ဆိုတာ ကြည့်လိုက်..နောက်တခါ က နင့် အလှည့် ဘဲ ..."
" ဘာ....နင်....နင် ဘယ်သူလဲ .. ."
ပင်စီ ပြူတင်းပေါက် က ကြည့်လိုက် သည် ..။ သူမကြည့်လိုက်တဲ့ အချိန်မှာ နေအုပ်စိန် နဲ့ တပည့်တွေ ထိုင်နေ
တဲ့ လင်းရိုဘာကားကြီး သည် ကျယ်လောင်သော ပေါက်ကွဲသံကြီး နဲ့ အတူ ကြေမွ ပေါက်ကွဲသွား သည် ..။
မြေပြင်တခုလုံး တုန်ခါသွားပြီး ပြူတင်းပေါက်မှန်တွေ အကုန်ကွဲကုန်ပြီး ပင်စီ လဲ ပက်လက်လန်ကျသွားရ သည် ..။
ပေါက်ကွဲသံကြောင့် နားကန်းသွားပြီ ထင်ရ သည် ..။ နားတွေအူကုန်ပြီး ပင်စီ အိမ်ထဲပြန်ဝင်ပြေးပြီး နောက်ဖေးပေါက်
က ထွက်ပြေး သည် ..။
သူမကို ဖုန်းခေါ်လိုက်တာ ဆူးခက် ( ခေါ် ) မူမူ ရဲ့ အသံ ဘဲ ..။
ဘုရား..ဘုရား ...ဒီကောင်မ သူတို့ကို ဆက်တိုက် လိုက် နှိပ်နေပြီ .......။
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
" ဟား..ဟား....ဟား...မူ ဆော်ထည့်လိုက်တာ ..ဒါရိုက်ဟစ် ဘဲ ..ရေရေလည်လည် ပီတယ် ...ဒီလောင်ခြာ ကို ခက်ခက်ခဲခဲ သွားသယ်လာရတာ ..တန်သွားပြီ . . ."
"အင်း ..ပင်စီ ဆိုတဲ့ ကောင်မ တော့ ခုလောက်ဆို ဖင်တုန်နေလောက်ပြီ . ."
" မူ က ဘာလို့ ဒီဟာမကြီးကို တပါထဲ ငရဲပြည် မပို့လိုက်တာလဲ ..သူ အိမ်ထဲက ထွက်လာပြီး ကားပေါ်အတက် မှာ
ထုလိုက်ရင် တချီထဲ ပြတ်ရော . . "
" မူမူ ဒီပင်စီ ကို သီးသန့် စပါယ်ရှယ် ..လက်စားခြေ ချင်လို့..ချန်ထား တာ ...."
"လွယ်ပါတော့မလား ..ပင်စီ..ကြောက်ပြီး...သိပ်သတိထား နေလိမ့်မယ် . ."
" မူမူ က ဒါမျိုး ခက်ခက်ခဲခဲ လုပ်ရမှ ကြိုက်တာ ...ပင်စီ ကို ရက်ရက်စက်စက် သတ်ချင်တာ . . ."
" မူ့သဘော...မူ့သဘော ...အောင်မြင်မှု အထိန်းအမှတ် နဲ့ မူ နဲ့ ကိုယ် နဲ့ ဒီဖဲမွေ့ရာကြီးပေါ်မှာ ချစ်တလင်းလေး တချီလောက် ခေါ်လိုက်ကြရအောင် .."
"အင်း ..ယောကျင်္ားတွေများ..ဒါဘဲ..အမြဲ ဒါဘဲ စဉ်းစားနေကြတယ် . ."
မူမူ က မျက်စောင်းလေးထိုးကာ ပြောလိုက်ပေမဲ့ ဟန်ထူးမောင် ကို ကုတင်ပေါ်ကို တွန်းလှဲချလိုက် သည် ..။ ဟန်ထူးမောင် ပက်လက် လဲကျသွား သည် ..။ အောက်မှာ ဘာမှခံမဝတ်ထားတဲ့ ညဝတ်အကျင်္ ီ ရှည်ကို ခါးစည်းကြိုးဖြေကာ ချွတ်လိုက် သည် ..။ ညဝတ်အကျင်္ ီပျော့လေး ဖုတ်ကနဲ ကြမ်းပြင်ပေါ်ပုံကျသွား သည် ..။ ဖြူဝင်းရှင်းသန့်နေ
သော မူမူ ရဲ့ အချိုးကျလှတဲ့ ဝတ်လစ်စလစ် ကိုယ်ခန္ဒာ ကို တပ်မက်စွာ စိုက်ကြည့်နေတဲ့ ဟန်ထူးမောင် ရဲ့ ကိုယ်ပေါ် ကို မူမူ တက်လိုက် သည် . .။ ဟန်ထူးမောင် ရဲ့ မတ်မတ်တောင်နေတဲ့ တန်ဆာတန်ကြီး ကို မူမူ လက်နဲ့ဖမ်း ဆုတ်ကိုင်လိုက် သည် ..။
မကြာခင်မှာဘဲ နွားကျောင်းသမလေး မူမူ သည် ခါးလေးကို ကော့ကာကော့ကာ နဲ့ မြင်းစီး နေပြီ ..။ ဟန်ထူးမောင် သည် မူမူ ရဲ့ တင်သားစိုင်တွေကို ဆုတ်ကိုင်ကာ အောက်မှ ပင့်ပင့် ထိုးပေးနေ သည် ..။ ကုတင်အဟောင်းကြီး ရဲ့ တကျွိကျွိ လှုပ်သံ ..ဟင်း..ဟင်းး..နဲ့ အားယူသံ..မူမူ ရဲ့ တအားအား..အော်သံတွေ ပေါ်ထွက်
နေ သည် . . .။
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ဦးဒေဝမင်းထက် အရက်သောက်နေ သည် ..။ လှုပ်ရှားနေတဲ့ သူ့စိတ်တွေကြောင့် ဖန်ခွက်ကို ကိုင်ထားတဲ့ လက်
တွေ မသိမသာ တုန်နေ သည် ..။ သူသည် လူကြီးလူကောင်းအရေခြုံထားပြီး ဥပဒေ နဲ့ မလွတ်ကင်းတာတွေ ကို
အမျိုးမျိုး လုပ်ခဲ့တာ နှစ်ပေါင်း ကြာနေပြီ ..။ သူ့ လက်အောက်မှာ သူ့အတွက် အလုပ်လုပ်ပေးနေတဲ့လူတွေ အများ
ကြီး ရှိသည် ..။ သူ့ကို ဘော့စ်လို့ဘဲ သူတို့သိကြ သည် ..။ ခေါ်ကြ သည် ..။
ဦးဒေဝမင်းထက် သည် ငွေကိုသုံးပြီး ဥပဒေဘက်တော်သားတွေကိုလဲ သူ့ခါးပိုက်ထဲ ထည့်ဖို့ ကြိုးစားခဲ့ သည် ..။
သူ့အလုပ်တွေ အောင်မြင်ရေး ဒီ ရဲဘက်က သူ့ငွေကိုစားထားသူတွေ ကို သုံး သည် ..။ သူတို့ဆီက သတင်းတွေ ကြို
ရလို့ သူ ရှောင်တိမ်းနိုင်ခဲ့တာတွေ ရှိခဲ့ သည် ..။
သူ့အဖွဲ့အစည်းထဲကို ထောက်လှမ်းရေး က အသွင်ယူ ဝင်ရောက် ထောက်လှမ်းတိုင်း သူက လက်ဦးမှုရယူခဲ့တာချည်း ဘဲ ..။ နောက်ဆုံး မကြာသေးခင်က ဆူးခက် ဆိုပြီး လေလွင့်ကောင်မလေးတယောက် အသွင်ယူပြီး မူမူ ဆိုတဲ့ ထောက်လှမ်းရေးအရာရှိမ တယောက် ထိုးဖေါက် ဝင်ရောက်လာခဲ့ပြန်တာ ပင်စီ ဆိုတဲ့ သူ့
လက်ထောက် တယောက် ရဲ့ ပေါ့ဆ ညံ့ဖျင်းမှုကြောင့် မူမူ လွတ်ထွက်ပြေးသွား သည် ..။ မူမူ အခု သူ့ကို ကောင်း
ကောင်းကြီး ဒုက္ခပေးနေပြီ ..။ သူ့လူတွေ ကို တယောက်ပြီးတယောက် သတ်ပစ်နေ သည် ..။ နောက်ဆုံးပိတ် နေအုပ်
စိန် နဲ့ အဖွဲ့ကို လောင်ခြာ နဲ့ထုပြီး ရှင်းပစ်လိုက်တာ က သူ့ကိုသာမက အစိုးရ ထောက်လှမ်းရေး နဲ့ ရဲတွေကိုပါ
တုန်လှုပ်သွားစေ သည် ..။ မူမူ သည် သာမန် မဟုတ်တော့ ..။ ကြမ်းချင်တိုင်းကြမ်းနေတဲ့ " အကြမ်းဖက်သမား "
တဲရိုးရစ်စ် အဆင့် ဖြစ်နေပြီ ..။ သူ့စခန်းတွေလဲ ထောက်လှမ်းရေး က ဒလကြမ်း လိုက်ဖေါ်ထုတ်နေ ပြီ ..။
သူ ပင်စီ့ကို သဘောကျ သည် ..။ ဖြူဖြူဖွေးဖွေး ရေဆေးငါးကြီး ပင်စီကို မကြာသေးခင် က သူ ခေါ်ပြီး ဆော်လိုက်
သည် ..။ ပင်စီရဲ့ နောက်ပေါက် ကို သူ ဖွင့်ပစ်လိုက် သည် ..။ ပင်စီ့ကို မြင်ယောင်တိုင်း သူ စိတ်လာ သည် ..။စိတ်ထ
သည် ..။ လီးတောင် သည် ..။ တခြားကောင်သာ ဒီလို ညံ့ဖျင်းပေါ့ဆရင် သူ ပစ်သတ်ပစ်လိုက်မှာ..။ ပင်စီ ရဲ့ လုပ်လို့
တအားကောင်းတဲ့ စောက်ပတ် နဲ့ ဖင်ပေါက်ကျဉ်းကျဉ်းလေး ကို သူ စွဲလန်းနေပြီး ပင်စီ့ကို ခွင့်လွှတ်ထားခဲ့တာ ..။
ဦးဒေဝမင်းထက် ပုလင်းထဲက အရက်တွေ ဖန်ခွက်ထဲကို ထပ်လောင်းထည့်လိုက်ဆဲ တံခါးခေါက်သံ ကြားလိုက်ရ
သည် ..။ အပြင်ခန်း က သူ့တပည့် ဘော်ဒီဂတ် က အပေါက် ကချောင်းကြည့်ပြီး " ဇီးရိုးဒါးတီး..." ရောက်ပြီ..ဘော့စ်
" လို့ လာပြော သည် ..။
"လွှတ်လိုက် .."
ဇီးရိုးဒါးတီး လို့အမည်ဝှက် ပေးထားတဲ့ သူ့သတင်းပေး ထောက်လှမ်းရေး က စူးမ ရောက်လာ သည် ..။ သူ ခေါ်ထား
တာ ..။ စူးမ သည် သူ့အတွက် သူလျို လုပ်ပေးနေတာ ကြာနေပြီ ..။ စူးမ ကို သူ သဘောကျ သည် ..။ စူးမ သည် လည် သည် ..။ ကောက်ကျစ် သည် ..။ ရက်စက် သည် ..။ သူ့ဌာန ကို သစ္စာမဲ့ သည် ..။ ဒီလို သစ္စာမဲ့တဲ့ သူ သည်
သူ့ကိုလဲ တနေ့ သစ္စာမဲ့နိုင် သည် လို့ သူထင်လို့ စူးမ ကို ဦးဒေဝမင်းထက် မယုံဘူး ..။ သတင်းရဖို့ဘဲ ဆက်ဆံနေ
တာ ဖြစ် သည် ..။ ထောက်လှမ်းရေး အဖွဲ့ဝင်တွေ စာရင်း နဲ့ သူတို့ဓါတ်ပုံတွေ ကိုလဲ စူးမ က သူ့ကို ရောင်းစား တာ
ကြောင့် ထောက်လှမ်းရေးတွေ ကို သူ ကြိုတင်ပြီး သိသိနေ သည် ..။ စူးမ သူ့ရှေ့ကို ရောက်လာ သည် ..။
စူးမ က သူ့ကို "ဦးဦး " လို့ ခေါ် သည် ..။ စူးမ အခုလာတာ ဘာကြောင့်လဲ သူသိသည် ..။ သူ့ဆီက ရစရာ ငွေလာတောင်းတာ ..။စူးမ သည် အရင်လိုဘဲ ချောမောလှပနေဆဲ ..။ စူးမ ကို သူ ခြေဆုံးခေါင်းဆုံး ကြည့် သည် ။
စိတ် နဲ့ သူ စူးမ ကို အဝတ်တွေ ချွတ်ကြည့်နေ သည် ..။တောက်..ဒီကောင်မ ကို ထောင်းလိုက်ရရင် အီဆိမ့်နေမှာ
ဘဲ ဆိုတဲ့ အတွေး နဲ့ . .။
"ဦးဦး...ကြည့်လှချည်လား ..စူးမ ကို စိတ် နဲ့ ပြစ်မှားနေတယ် ထင်တယ် ..ကဲ..ရစရာလေး လုပ်ပါအုံး ..စူးမ ဘက်က
တာဝန်ကျေပါတယ် နော် ..ဦးဦး အကျိုးစီးပွား ကို ထိခိုက်မဲ့ ဟာမှန်သမျှ စူးမ က ကာကွယ်မှာပါ . ."
" ရမှာပေါ့..စူးမရယ် ..တခုခု သောက်ပါ လား . . ."
" အင်း..အချိန် သိပ်မရဘူး..ဦးဦး...ငွေသာ မစ ပါ ..ဟင်းဟင်း . ."
ဦးဒေဝမင်းထက် က သူ့ဘေးမှာ အဆင်သင့်ချထားသော အိတ်ပြားလေး ကို မေးငေါ့ပြ သည် ..။
" ရယ်ဒီဘဲ ..အဲမှာ..."
စူးမ က ပြုံးပြုံးလေး အိတ်ကို ကောက်ယူလိုက် သည် ..။
"ဦးဦး...စူးမ သွားအုံးမယ် ..အကြောင်းထူးရင် ဆက်သွယ်မယ် ..ဦးဦး ခုနောက်ပိုင်း ဘယ်မှာ ရှိမလဲ .."
" စူးမ က တွေ့ချင်လို့လား ..အင်း ..ကလောမှာ ရှိမယ် . ."
"ကောင်းပြီလေ ..စူးမ တွေ့ချင်ရင် ခေါ်လိုက်မယ်..."
" တွေ့နိုင်အောင် လုပ်ပါ စူးမ . .ဦး က စူးမ ကို တွေ့ချင်တယ် .."
""ဟုတ်ပြီလေ ..စူးမ ခေါ်မယ် ..ကဲ..တာ့တာ ပါ...ဆီးယူး....."
စူးမရဲ့ တုန်ခါသွားသော နောက်ပိုင်းက အောက်ပိုင်းအလှအပတွေကို ငေးမောရင်း သူ ဆုံးရှုံးခဲ့သော ခုတလော
လူတွေ ငွေတွေ ကို သူ နှမြောနေ သည် ..။
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ကွေ့ကောက်သော လမ်းကလေးအတိုင်း တောင်ကုန်းလေး ပေါ်ကို မောင်းတက်ခဲ့သည် ..။ ထင်းရှူးပင်တွေကြား မီးခိုးခေါင်းတိုင် မှ မီးခိုး တလူလူ နဲ့ အုတ်အနီရောင် နှစ်ထပ် အဆောက်အဦး တခု ကို ရဲလွန်း တွေ့ရ သည်..။ တဖြေးဖြေးနီးကပ်လာသောအခါ ထင်းရှူးတော ဟိုတယ် ဆိုတဲ့ အနက်အောက်ခံမှာ အဖြူစာလုံးနဲ့ ဆိုင်းဘုတ်ကို သဲသဲကွဲကွဲတွေ့နိုင် သည် ..။ အဆောက်အဦးရှေ့ မှာ ကားသုံးစီး ရပ်ထား သည် ..။
ရဲလွန်း ကားကို ဒီကားတွေ ဘေးမှာ ရပ်လိုက် သည် ..။ ဟိုတယ်နံမည် ပါတဲ့အပြာရင့်ရောင် ကုတ်အကျင်္ ီ ဝတ်ထားတဲ့ ကောင်လေးတယောက် အဝင်အပေါက်ဝမှာ ရပ်နေပြီး ဖေါ်ရွေတဲ့ အပြုံးနဲ့.."ထင်းရှူးတော က ကြိုဆိုပါတယ်ခင်ဗျာ " လို့ ပြော သည် ..။ ရဲလွန်း ..အထဲဝင်ရင်း.."ကိုစိန်ကြိုင် ရှိလား .." လို့မေးသည် ..။ ရဲလွန်းသည် အရောင်မှိုင်းမှိုင်း ဆွယ်တာမီးခိုးရောင် အပေါ်က တွန့်ကျေနေသောဂျာကင်အနက်ရောင် ဝတ်ထား သည် ..။ဘောင်းဘီက ကော်ဒူရိုင်း အုန်းခွန်ရောင် ရင့်ရင့် ..။
"ရှိပါတယ် ..ခဏစောင့်ပါခင်ဗျ.."
ဟိုတယ် ကောင်တာ ရှေ့ ရပ်စောင့်နေသည် ..။ အတွင်းခန်း က လူတယောက် ထွက်လာ သည် ..။
ရဲလွန်းကို တွေကတော့ ပြေးဖက် သည် ..။
"ဟား..သူငယ်ချင်း ..."
" စိန်ကြိုင် ..နေကောင်းလား ..."
"ကောင်းတယ် သူငယ်ချင်း..မင်းကော ..ဟိုထဲမှာဘဲ လား ..စန်းတင့် နဲ့ တခါတွေ့တယ် ..မင်းအကြောင်းတွေ ပြောပြတယ် ..စန်းတင့် လဲ ဗိုလ်မှူး ဖြစ်နေပြီ ..."
" အေး..မင်း ဒီမှာ ရှိနေတယ် ကြားလို့ လာခဲ့တာ .."
" အေး..ဝမ်းသာလိုက်တာ..လာလေ..ငါ့ ရုံးခန်း ကို သွားရအောင် ..."
ရဲလွန်းသည် စိန်ကြိုင် နဲ့ သူ့ ရုံးခန်းလေး ထဲ လိုက်သွား သည် ..။
" ကဲ..မင်း က အလည်သက်သက် ဘဲ လား ..အလုပ်နဲ့လား .."
" အလည်သက်သက် မလာအားသေးပါဘူး သူငယ်ချင်းရာ..အလုပ်နဲ့ပေါ့ ..မင်းကို အကူအညီ နဲနဲ တောင်းစရာ ရှိ
တယ် ..."
"အေး..ပြော..ဘာကူညီရမလဲ . ."
နေပိုင်စိုး သည် သူတို့ သိထားတဲ့ ဒုစရိုက်ဂိုဏ်းရဲ့ စခန်းတွေ ကို ဝင်စီးသောအခါ ဘာမှ မရှိ ..ဖြစ်နေတာ မို့ အံ့ဩ
နေ သည် ..။ တောက်..တော်တော်လျင်တဲ့ကောင်တွေ ..ဒို့ လှုပ်ရှားမှုတွေကို ကြိုတင် သိနေသလိုဘဲ ...။
သူတို့တဖွဲ့လုံး ပင်ပမ်းရကျိုး မနပ် ..။ သူ့ အဖွဲ့ခေါင်းဆောင် လဲ မကျေနပ် ..။
သူတို့ ဖမ်းမိထားသော ဂိုဏ်းသားတွေကို သေသေချာချာ ပြန် စစ်မေးကြပြန် သည် ..။ တနေကုန် အလုပ်လုပ်ပြီး ဌာ
နချုပ် က သူ့ ရန်ကုန်တိုင်းဌာနခွဲ ရုံးခန်းကို သူ ပြန်ရောက်တော့ မှောင်နေပြီ ..။ သူ့ စူပါဗိုင်ဆာ ကိုသိုက်စိုး က ခင်ဗျားလဲ ပင်ပမ်းလှပြီ..အိမ်ပြန်နားတော့ဗျာ လို့ ပြော သည် ..။ သူ့ရုံးခန်း မှာ ခဏထိုင်နေတုံး .စူးမ ရောက်လာ သည် ..။
စူးမ က.." ကိုနေ..စူးမ အိမ်ကို လိုက်ခဲ့ပါလား .." လို့ ခေါ် သည် ..။ စူးမ ကို မြင်လိုက်တော့ ..ပင်ပမ်းထားတာ အိပ်ပျက်ထားတာတွေတောင် မေ့သွား သည် ..။ စူးမ သည် သူမ ကိုယ်လုံးအလှကို ပေါ်လွင်စေတဲ့ အဝတ်အစားတွေနဲ့ အလွန်ကြည့်ကောင်းနေ သည် ..။ စူးမ နဲ့ သူတို့ရုံး ကနေ လမ်းလျောက်ပြီး စကားတပြောပြော နဲ့ ကမ်းနားလမ်း
က နံမည်ကြီး စားသောက်ဆိုင်မှာ ညစာစားဖို့ သွားကြ သည် ..။ စူးမ နဲ့ တွဲသွားရတာ စူးမ ရဲ့ အလှကြောင့် လူကြည့်တာခံရ သည် ..။ အထူးသဖြင့် ယောကျင်္ားများ က စူးမ ရဲ့ အချိုးကျ တောင့်တင်းတဲ့ ရင်တွေ တင်တွေ ကိုစူးစူးဝါးဝါး ကြည့်တတ်ကြ သည် ..။
ဒါတွေကို အစပိုင်းမှ နေပိုင်စိုး ဒေါသထွက်တတ်ပေမဲ့ စူးမ နဲ့ ရီးစားဖြစ်တာ ကြာလာတော့ နေသားကျလာ သည် ..။ သူတို့ စားသောက်ဆိုင် ကို ရောက်တော့ ဆိုင်မန်နေဂျာ က သူ့ကိုရော..စူးမကိုရော သိတာကြောင့် ထပ်ခိုးလေး မှာ ရှိတဲ့ အထူးခန်းလေး ကို နေရာချထားပေး သည် ..။ လေအေးစက် တပ်ထားသော အခန်းလေး မှာ လွတ်လွတ်လပ်လပ် ထိုင်ကာ စကားပြောရင်း နေပိုင်စိုး က ဘီယာ ..စူးမ က ဝိုင် သောက် သည် ..။ ဒီ ဆိုင်မှာ သူတို့ စားနေကျ ဘဲခြေထောက်ဟင်း..ငါးရှဉ့်ကြော် ..ဘဲကင် နဲ့ ထမင်းစားကြ သည် ။
စူးမ နဲ့ အနီးကပ်ထိုင်ရင်း ..စိတ်တွေ ဖေါက်ပြားလာ သည် ..။စူးမ ရဲ့ ခါးလေးကို ဆွဲဖက်ပြီး တင်ကားကားတွေကို ဆုတ်နယ်မိ သည် ..။ " ကိုနေ . .အိမ်ရောက်မှကွာ ..အိမ်ရောက်ရင် သဘောရှိ .." လို့ ပြော သည် ..။
သူတို့ ဆိုင်ထဲက ထွက်လာကြတော့ ဘိုက်ကလဲ တင်း ..ဘီယာသောက်တာလဲ နဲနဲ များသွားလို့ စူးမ လှေခါး က ဆင်းချိန် နေပိုင်စိုး ဆီးသွားချင်လာတာနဲ့ အောက်ထပ်မှာ ရှိနေတဲ့ အိမ်သာခန်း ကို ဝင် သည် ..။ ဆီးသွားလိုက်ရလို့ ပေါ့သွားသလို နေကောင်းသွား သည် ..။
ဆိုင်ရှေ့လဲ ရောက်ရော စူးမ သည် တက်ဆီကားတစီး ကို တားနေတာ တွေ့လိုက် သည် ..။ နေပိုင်စိုး သည် စူးမ နဲ့ တက်ဆီကားမောင်းသူ နဲ့ စကားပြောနေတာ တွေ့ သည် ..။ နီးကပ်လာသောအခါ တက်ဆီမောင်းသူ သည် စကားပြောရင်း သေနတ်တလက်နဲ့ ချိန်ထားတာ ကိုတွေ့လိုက်ရ သည် ..။
ဟာ....
နေပိုင်စိုး သေနတ်ကို သူ့ အတက်ချီကေ့စ် အိတ်ပြာလေးထဲ ထည့်ထား ခဲ့ သည် ..။ ရီးစား နဲ့ စားသောက်နေချိန်
သေနတ် ခါးကြားထိုးမထားလိုလို့ . .။ တွေ့လိုက်ရတဲ့ မြင်ကွင်းကြောင့် သူ့အိတ်ပြားလေး ကို ဖွင့်ကာ
သေနတ်ကို ထုတ်ယူဖို့ ကြိုးစား သည် ..။ စူးမ သည် တက်ဆီကားရဲ့ အနောက်ဘက်ခန်း ထဲ ဝင်နေသည် ..။ တက်ဆီ
မောင်းသူ က အမိန့်ပေးပြီး ကားထဲ ဝင်ခိုင်းလို့ ဖြစ်မည် ..။ နေပိုင်စိုး သူ့သေနတ်လဲ ဆုတ်ကိုင်မိရော..သူ့ဘေး မှာ ရှိနေတဲ့ မိန်းမတယောက် ကိုရိပ်ကနဲ တွေ့လိုက်ရ လို့ လှည့်အကြည့်..ဒီမိန်းမ သည် သေနတ်တလက် နဲ့ သူ့ကိုပစ်လိုက်တာ တွေ့လိုက်ရ သည် ..။ဒိန်းကနဲ သေနတ်ပေါက်ကွဲသံ နဲ့ အတူ ရန်ပိုင်စိုးရဲ့ ရင်ဘတ်မှာ ပူကနဲ ခံစားလိုက်ရပြီး ပက်လက်လန်ကျသွား သည် ..။ ပွိုင့်ဘလင့် အနီးကပ် ပစ်ခတ်တာ ခံလိုက်ရ သည် ..။ စူးမ ရဲ့ အော်ဟစ်လိုက်သံ ကို ကြားလိုက်ရ သည် ..။ သူ့ကို ပစ်ခတ်သူ မိန်းမ က တက်ဆီကားထဲ ဝင်ထိုင်လိုက်တာနဲ့ တက်ဆီကား သည် တဟုန်ထိုး မောင်းထွက်သွား သည် ..။
ရန်ပိုင်စိုး ..ရင်ဘတ် ကို လက်နဲ့ဖိထားရင်း ..နာကျင်မှု ဝေဒနာ ကို ပြင်းထန်စွာ ခံစားနေရ သည် . .။
လူတွေဝိုင်းအုံလာ သည် ..။
စားသောက်ဆိုင် က မန်နေဂျာ ..သူ့ကို တွေ့သွား သည် ..။
ဟာ...ဆရာ ...ဘယ်..ဘယ်လို . . .
ကိုထွန်း....ထွန်း.....ဆေးရုံ ...ဆေး...ဆေး.....
ရန်ပိုင်စိုး လောကကြီး နဲ့ အဆက်ပြတ်သွား လေ သည် . . .။
......
" စူးမ . .နင် ငါဘယ်သူဆိုတာ သိလား ..."
" မသိဘူး .."
" နင် သတင်းပို့လို့ ပင်စီတို့အဖွဲ့ ငါ အသွင်ယူတာ သိသွား ပေါ်သွားရတယ် ..ခွေးမ ..သစ္စာဖေါက် မ...."
" ဘာတွေ လာပြောနေတာလဲ . ."
" ဗြောင်လိန်မနေနဲ့ ..နင် နှစ်ဘက်ချွန် လုပ်နေတာ မသိဘူးမထင် နဲ့ ..နင့်ကို ငါမေးမယ် ..နင် နဲ့ဆက်သွယ်နေတဲ့ ပင်စီတို့ရဲ့ ခေါင်းဆောင် ဘော့စ်ဆို တဲ့ကောင် က ဘယ်သူလဲ ..သူ ဘယ်မှာလဲ .."
" မသိဘူး..သိလဲ မပြောဘူး .."
စူးမ ကို ဖမ်းလာသူ စုံတွဲ က လက်ပြန်ကြိုး တုပ်ထား သည် ..။ အလုံပိတ် အုတ်နံရံကာ အခန်းငယ်ထဲ ဒီစုံတွဲက စူးမ
ကို စစ်နေတာ တော်တော်ကြာပြီ ..။ စားသောက်ဆိုင် ရှေ့မှာ တက်ဆီတားတော့ တက်ဆီကားတစီး ထိုးဆိုက်လာ သည် ..။ ဘယ်သွားမလဲ မေးလို့ စူးမ က သူမ အိမ်ရှိတဲ့ လမ်းကို ပြောပြချိန် ကားသမား က သေနတ်ထုတ် ချိန်ပြီးကားပေါ်တက်ခိုင်း သည် ..။
" အသေပစ်မှာနော ..တက်ဆို တက် ..."
ဒီအချိန်မှာ ရန်ပိုင်စိုး ဆိုင်ထဲက ထွက်လာပြီး သူမ ကို ကား သမား က သေနတ်နဲ့ ချိန်တာ တွေ့သွားတော့သူ့အိတ်
ထဲက သေနတ်ကို ထုတ် သည် ..။ မလှမ်းမကမ်း မှာ ရှိနေတဲ့ အခု စူးမ ကို စစ်နေတဲ့ မိန်းမ က ရန်ပိုင်စိုး ကို အနီး
ကပ်ပစ်ခတ် သည် ..။ ရန်ပိုင်စိုး လဲကျသွား တာ စူးမ ကားပေါ်က မြင်လိုက် သည် ..။ မိန်းမ ကားပေါ် ခုန်တက်ပြီး
စူးမ ကို သေနတ် နဲ့ ချိန်ပြီး အခု ရှိနေတဲ့ နေရာကို ခေါ်လာကြ သည် ..။
စူးမ သည် လုပ်စားနေတာ ကြာပြီ ..။ သိတာပေါ့..။ ဒီမိန်းမ သည် မူမူ ဆိုတဲ့ ကောင်မ ..။
" ဘာ ..ရန်ပိုင်စိုး ..သေပြီ....ဟုတ်လား ...." ရဲလွန်း သည် ကြားလိုက်ရတဲ့ သတင်း ကို မယုံနိုင် ..။
" ဟုတ်တယ် ..ရဲလွန်း ..ကမ်းနားလမ်းမကြီးပေါ်မှာ ဘဲ ပစ်ခံရတာ ...ညဦးပိုင်းပေါ့ ..စူးမ ကို ဖမ်းခေါ်သွားကြတယ် .."
"အင်....ဟုတ်လား ..ဘယ်သူတွေ လို့ထင်လဲ..မျက်မြင်သက်သေတွေ ဘာတွေ ရလား..ကိုကျွဲ .."
" ပစ်သတ်သွားတာ က မိန်းမ ..ရဲလွန်း ..ဟို မူမူ ဆိုတဲ့ ကောင်မ ဖြစ်နိုင်တယ် ..ပစ်မှတ် က စူးမ ဘဲ..ရန်ပိုင်စိုး က စူးမ
နဲ့ အတူတူ ဖြစ်ပြီး သေနတ် ထုတ်လို့ ဦးအောင် ပစ်လိုက်တာ..ကွ...မူမူ က သိတဲ့အတိုင်းဘဲ ..လက်စားလိုက်ခြေနေတာ..ဟိုတလောက လောင်ခြာ နဲ့ ထုတဲ့ ဟာ ဒို့တတွေ ကောင်းကောင်းကြီး အကြိမ်းခံနေရဆဲဘဲ မဟုတ်လား . ."
"ဟုတ်တယ် ကိုကျွဲ..ခု မူမူ က အသေရရအရှင်ရရ ..ပစ်မိန့်အပေးခံထားရပြီ ..ကျနော် လဲ အစွမ်းကုန် စုံစမ်းနေတာဘဲ..ကိုကျွဲရေ .."
" ဒီမှာလဲ ဒို့ကို စူးမ ကို မြေလှန်ရှာခိုင်းထားတယ် .. တခြား အရေးမကြီးတာတွေ ပစ်ထားပြီး စူးမ ကို သဲသဲမဲမဲ လိုက်
ရှာနေကြရတယ် .."
ကိုကျွဲ နဲ့ စကားပြောအပြီး..ရဲလွန်း သည် သူချိန်းထားသော သတင်းပေး တယောက်ဆီကို ကားနဲ့ သွားနေရင်း လမ်း
ခရီးမှာ ကားမောင်းရင်း ..မူမူ..စူးမ နဲ့ မူမူကို ကားမောင်းပေးတဲ့ လူ အကြောင်း စဉ်းစားလာ သည် ..။ မူမူ ကို ကား
မောင်းပေးတာ ဘယ်သူလဲ ..။
သူ မူမူ ရဲ့ နောက်ကြောင်းရာဇဝင် ကို ကိုကျွဲကို အသေးစိတ် လိုက်ခိုင်းထား သည် ..။ သူမ ရဲ့ ဒီ အသွင်ယူ ဘဝ ကို မရောက်ခင် အချိန်များ ဇာတ်ကြောင်း ..သူသိလို သည် ..။
ရဲလွန်း သည် သူ့သူငယ်ချင်း စိန်ကြိုင် ရဲ့ အကူအညီ နဲ့ တောင်စခန်းမြို့လေး မှာ ထူးထူးခြားခြား ဖြစ်စဉ်တွေကို အမြဲ
မျက်ခြေမပြတ် သိရှိနေရ သည် ..။ စိန်ကြိုင် ဖုန်းခေါ်လို့ သူ ကုလားဆိုင်တခုမှာ ပလာတာ နဲ့ ဆိတ်သားကဘတ် စား
နေရာက ထပြေးရ သည် ..။ ထူးခြားတယ် ဆိုလို့ ..။
အေးချမ်းသာယာပြီး.အနားလာယူသော သူတွေ ဘဲ ရှိသည့် ဒီမြို့လေး မှာ ထူးခြားတာတွေ ဖြစ်ပျက်ရင် သိသာလှ
သည် ..။ စိန်ကြိုင် က သူ့မိတ်ဆွေ တယောက် ရဲ့ လုံးချင်းအိမ် ကို စုံတွဲတတွဲ လာငှားတာ သူတို့ နဲ့ မိန်းမတယောက်
ပါလာတာ.. မင်္သကာစရာ မို့ သတင်းပို့ချင်လို့လို့ ပြော သည် ..။
ရဲလွန်း အစားတောင် ဆက်မစားနိုင် ..။ စိန်ကြိုင် နဲ့ ချိန်းထားတဲ့ဆီကို ပြေးလေ သည် ..။ စိန်ကြိုင် က သူ့မိတ်ဆွေ ရဲ့ ငှားလိုက်တဲ့ အိမ်ကို ကားဖြတ်မောင်းသွားရင်း ပြ သည် ..။ အိမ်က နှစ်ထပ် ရှေးဟောင်း အုတ်ခံ အိမ်
ကြီး ..။ ရှေးခေတ်က မျက်နှာဖြူတွေ ဆောက်သွားတဲ့ အိမ်အိုကြီး ..။ ခေတ်တွေ စနစ်တွေ အလီလီ ပြောင်းခဲ့ပြီး
နောက် လက်ရှိပိုင်ရှင် က သနပ်ခါးလိမ်းကျံ အပေါ်ယံ ပြုပြင်ပြီး ငှားစားနေတာ . .။
ခြံဝင်းက တော်တော် ကျယ် သည် ..။ အိမ်ကြီး ရဲ့ ဆင်ဝင်အောက်မှာ ဂျစ်ကား အစိမ်းပုတ်ရောင် ခပ်စုတ်စုတ် တစီး
ရပ်ထားတာ တွေ့ရ သည် ..။
" ဘယ်လို မင်္သကာစရာ တွေ့ရတယ် တဲ့လဲ..စိန်ကြိုင် .."
" မိန်းမ ကို ဒီစုံတွဲက အနိုင်အထက်ပြုပြီး ခေါ်လာတဲ့ ပုံ ရှိတယ် ..တဲ့ ..။ စုံတွဲက စိတ်မနှံ့တဲ့ သူတို့ ညီမ လို့ ပြော
ပြတယ် တဲ့ ...ကြည့်ရတာ ဖမ်းခေါ်လာတဲ့ ပုံဘဲ ..."
ရဲလွန်း လဲ ဒီအိ်မ်ကြီးကို တနေရာရာကနေ စောင့်ကြည့်ရန် စိန်ကြိုင် ရဲ့ အကူအညီ နဲ့ စီစဉ်လေ သည် ..။ ဒီအတိုင်း
ဆို မူမူ ဖြစ်ဖို့များသည် ..။ မူမူ ဒီကို လာနိုင်သည် ကို သူ သိထားနှင့်လို့လဲ သူ ဒီမြို့လေး ကို လာခဲ့တာဘဲ လေ ။
မူမူလို့ ယူဆရတဲ့ ဒီမိန်းမ ငှားနေတဲ့ အိမ်ကြီး နဲ့ ကပ်ရက် က အိမ် ကလဲ ဒီမြို့ကို အပန်းဖြေ အနားယူ
ဖို့ ဧည့်သည်များ လာပါက ငှား လေ့ရှိတဲ့ အိမ်မို့ စိန်ကြိုင် က ပြောဆို မေးမြန်းပေး လို့ ရဲလွန်း သည် ထို အိမ်လေး ကို ငှားလိုက် သည် ..။
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
မူမူ သည် ဟန်ထူးမောင် အပြင်ထွက် ဝယ်လာသော ထမင်းကြော် ကို စူးမ ရှေ့မှာ မြိန်ရှက်စွာ နဲ့ စားနေ သည် ။
စူးမ သည် မွှေးပျံ့သော ထမင်းကြော် အနံ့ကြောင့် အလွန်စားချင်နေ သည် ..။ ဟန်ထူးမောင် ကတော့ သူ ထမင်းကြော် ဝယ်ရင်း ဝယ်လာသော ရမ်ပုလင်း ကို ဖန်ခွက်ထဲမှာ ကိုကာကိုလာ နဲ့ ရောစပ်ရင်း သောက်နေ သည် ။
"စူးမ..စောက်ကောင်မ .ဆာနေလား .."
စူးမ ဟန်မဆောင်နိုင် ..။ ခေါင်းညှိမ့်ပြ သည် ..။ စူးမ ကို သူတို့ အစားမကျွေး..ရေမတိုက်တာ ၂၄ နာရီကျော်ပြီ..။
ဒီတောင်စခန်းမြို့လေး ကို စူးမ ကို မူမူ နဲ့ ဟန်ထူးမောင်တို့ ခေါ်လာရတဲ့ အကြောင်း က မူမူ သည် ဒီတောင်စခန်း
မြို့လေး မှာ ပင်စီတို့ နဲ့ အလုပ် အတူတူ လုပ်နေတုံး ..စူးမ လက်ချက်ကြောင့် သူမ အသွင်ယူတာ ဘွင်းဘွင်းကြီး
ပေါ်သွားရတာ ..။ဒီမြို့လေး ရဲ့ မြို့စွန်က တိုက်ဟောင်းကြီး ထဲကနေပြီး မုဒိန်းကျင့်ခံရပြီး ထွက်ပြေးခဲ့ရတာ ..။ မူမူ သည် သူမ ဘယ်လို အကျင့်ခံရပြီး ဘယ်လို ထွက်ပြေးခဲ့ရတယ် ဆိုတာကို စူးမ ကို သူမ အတိုင်း ခံစားစေလိုတာကြောင့် ဒီကို ခေါ်လာတာ ဖြစ် သည် ..။ သူ မုဒိန်း အကျင့်ခံရတဲ့ တိုက်ဟောင်းကြီး သည် ပင်စီတို့ စခန်းပြောင်းပြေးပြီးနောက် လူသူမရှိ ဘဲ ရှိနေဆဲ ..။ ဟန်ထူးမောင် အပြင်ထွက်ပြီး စုံစမ်းပြီးလို့ သိရတာ ..။
စူးမ ကို သူမ ခံရသလိုဘဲ လက်နှစ်ဘက် ကို ပူးပြီး တုတ်နှောင်..ကိုယ်တုံးလုံးချွတ်ပြီး အနောက်ကနေ အဖုတ်ရော..
ဖင်ရော ကို ကျင့် မည် လို့ ပြင်နေတာ ..။ စူးမ ကို ကျင့်ရမဲ့ လူကတော့ ဟန်ထူးမောင် ဘဲ ..။
မူမူ သည် စူးမ ကို သူမ တုံးကလိုဘဲ မုဒိန်းကျင့်ပြီးရင် ထွက်ပြေးခိုင်း မှာ ဖြစ် သည် ..။ ပြေးသောအခါ သူမ နဲ့ ဟန်ထူး
မောင်တို့ က စူးမ ကို အနောက်က လိုက် ပစ်မှာ ..။ မနုသ သားကောင် ကို အမဲလိုက်မဲ့ ဂိမ်းမို့ မူမူ စိတ်လှုပ်ရှားနေ
သည် ..။ အင်း..ဒီစောက်ကောင်မ မကြာခင် သေရမှာဘဲ လေ..မသေခင် မြိုစို့ခိုင်းလိုက်တာ ကောင်းပါတယ်..ဆိုပြီး
ထမင်းကြော် ထုပ်ကို စူးမ ရှေ့ ချပေးလိုက် သည် ..။ သူမ လက်တွေ ကို တုတ်နှောင်ထားတာမို့ ..စူးမ က .." ဘယ်လို
စားရမှာလဲ .." လို့ မေး သည် ..။
" ကြိုးဖြုတ်ပေးမယ် ..လူလည်တော့ မကျနဲ့..အသေပစ်မှာ..မူမူ ဘယ်လောက်ကြမ်းနေသလဲ ကြားမှာပေါ့ .."
ရဲလွန်း ..အားကောင်းသော မှန်ပြောင်း နဲ့ တဘက်က အိမ်ကြီး ကို ချောင်း သည် ..။