၁၅။
ဒေါ်ဝင်းဝင်းမာ ငရဲတို့နှစ်ယောက်နှင့်အတူ ချောချောကိုပါ တစ်ပါတည်း ထည့်ပေးလိုက်ပြီး သူမနှင့်စိုးယုမော်ကတော့ အိမ်မှာပဲ နှစ်ယောက်သား အတူတကွ ပင်ပန်းသမျှအတိုးချကာ အိပ်စက်အနားယူလိုက်ကြပါသည်။
ဒေါ်ဝင်းဝင်းမာ သူမကို ပညာကုန်သင်ပေးခဲ့သည်။ အတူအိပ်ကြရင်း တစ်ရေးနိုးချိန်ကျတော့ နှစ်ယောက်သားပွတ်လိုက်ကိုင်လိုက်နှင့် စိုးယုမော်လည်း ဒေါ်ဝင်းဝင်းမာခေါ်ရာနောက်ကို ကောက်ကောက်ပါအောင်လိုက်ပါနေမိရင်း ဒေါ်ဝင်းဝင်းမာက သူမအင်္ဂါဇပ်မှာ စပ်ဖျင်းဖျင်းဖြစ်နေတာကို သက်သာအောင်ဆိုပြီး သူအသင့်ဆောင်ထားသည့် ဆေးအဆီတစ်မျိုးကို အသေအချာလိမ်းပေးသည်။ ဆေးလိမ်းရင်းလည်း ကိုင်လိုက်ဆွလိုက်နှင့်မို့ စိုးယုမော်လည်းမနေတတ်တော့ဘဲ ဒေါ်ဝင်းဝင်းမာအလိုကိုလိုက်လျောရပြန်သည်။ ဒီမိန်းမကြီးဘယ်လောက်ဏှာကြီးသလဲဆိုတာ စိုးယုမော်ကိုယ်တွေ့ဖြစ်ခဲ့ရသည်။ အတူလာသည့် မချောမရှိတာမို့ စိုးယုမော် သူမကိုသာ အားကိုးနေရသည်။
နောက်တစ်နေ့ နေ့လည်ပိုင်းကျတော့ ငရဲ အိမ်ကိုရောက်ချလာပြီး ညက ချောချောတစ်ယောက် အလုပ်ကိစ္စအဆင်ပြေကြောင်း ငရဲလည်း ဒေါ်ဝင်းဝင်းမာညွှန်ကြားသည့်အတိုင်း သူ့အဆက်အသွယ်တွေထဲက ဖောက်သည်အုပ်စုတစ်စုနှင့်ချိတ်ပေးခဲ့ပြီး ချောချောကို သူတို့နှင့်အတူ ထည့်ပေးလိုက်ကြောင်း သုံးညတိတိ အတူနေထိုင်ပျော်ပါးကြမည်ဖြစ်ပြီး သူတို့ဖက်က အခကြေးငွေလည်း အပြည့်အဝ ပေးချေပြီးဖြစ်ကြောင်း ပြောပြသည်။ ဒေါ်ဝင်းဝင်းမာစီစဉ်ပေးေသော အိပ်ခန်းတစ်ခုထဲမှာ စိုးယုမော်နှင့်ငရဲတို့ နှစ်ယောက်သား တစ်နေကုန် ရမ္မက်ရေယဉ်ကြောထဲ မျောချင်တိုင်းမျောခဲ့ကြသည်။ ငရဲ ကာမစိတ်ကြွအားတိုးဆေးတွေသောက်လာပြီး စိုးယုမော်ကိုလည်း ဆေးတစ်မျိုးတိုက်ပြန်သည်။ ဆေးသောက်ပြီး ခဏအကြာမှာပဲ သူမအင်္ဂင်္ါဇပ်က မခံမရပ်နိုင်အောင်ယားယံသလိုဖြစ်လာသည်။ အဆိုပါဆေးအစွမ်းနှင့်ပင် နှစ်ယောက်သား မီးကုန်ယမ်းကုန်ဖြစ်ချင်တိုင်းဖြစ်ကာ ငရဲ သူမကို လေးချီငါးချီမက တစ်နေကုန် အလဲလဲအကွဲကွဲ ဆော်ပြီးရင်းဆော်နေတော့ရာ စိုးယုမော်ခမျာ လမ်းပင်ဖြောင့်ဖြောင့်မလျှောက်နိုင်ဘဲ ကွတတကလေးပင် ဖြစ်ခဲ့ရလေသည်။
သူမ ငရဲလက်ထဲမှာ ရေရေလည်လည် ပါကင်အဖွင့်ခံခဲ့ရသလို အပျိုစင်ပန်းကလေးလည်း ဖွတ်ဖွတ်ညက်ညက် ရစရာမရှိအောင်ဘဲ စုတ်ပြတ်ကြေမွကာ အနွမ်းကြီးနွမ်းကြွေခဲ့ရသည်။ စိုးယုမော် ဘာခံစားချက်မှတော့မရှိပါ။ အချစ်အကြောင်းလည်းမသိ ချစ်တယ်ဆိုတာကိုပင် လုံးဝနားမလည်နိုင်သေးခင် ကာမဂုဏ်ရမ္မက်တောအလယ်မှာ မျက်စိကလေးတလည်လည် လမ်းမှားနင်းလျှောက်ရင်း တံလျှပ်ကိုမှရေထင်မိသည့် ရွှေသမင်အမိုက်မကလေးတစ်ကောင်နှယ် နက်ရှိုင်းလွန်းလှသည့် ကာမရမ္မက်ဝင်္ကပါထဲမှ အချိန်တော်တော်ကြာကြာအထိ ပြန်လည်ရုန်းမထွက်နိုင်ရှာဘဲ ဖြစ်နေရလေသည်။
နောက်ထပ် နှစ်ရက်တာအချိန်ကုန်ဆုံးသွားသည်အထိ စိုးယုမော်တစ်ယောက် ဒေါ်ဝင်းဝင်းမာတစ်လှည့် ငရဲတစ်လှည့်နှင့် တစ်ခါတစ်ရံလည်း ငရဲကသူမနှင့်ဒေါ်ဝင်းဝင်းမာကို နှစ်ပင်လိမ်ဆွဲပြီး အိပ်ခန်းအတွင်းရှိကြမ်းပြင်ပေါ်မှာပဲ နှစ်ယောက်စလုံးကို ဘေးချင်းယှဉ်လျက် လေးဘက်ထောက်ဖင်ကုန်းခိုင်းကာ အနောက်ကနေ သူ့စိတ်တိုင်းကျ (ခွေးကုန်းပုံစံ) အလှည့်ကျ စောက်ဖုတ်ယက်ပေး လိုးပေးတာမျိုးလည်း ရှိပါသည်။ ဒေါ်ဝင်းဝင်းမာရော စိုးယုမော်ပါ ကျေနပ်အားရမှုရှိပြီး တစ်ယောက်တည်း အလိုးခံရတာထက် နှစ်ယောက်အတူတူ အလိုးခံမှုကို ပိုမိုစွဲမက်လာမိကာ ဂေါ်လီလီးကိုလည်း တဖြည်းဖြည်း ကျင့်သားရရှိ လာခဲ့လေသည်။ တစ်ခါတစ်ခါ စောက်ပတ်တစ်ခုလုံး စုတ်ပြတ်သတ်သွားပြီလားလို့တောင် ထင်ရသည်အထိ စိုးယုမော် အရွယ်နှင့်မမျှပင် ပက်ပက်စက်စက် အလိုးခံမိခဲ့သည်။
"ညည်း ဒီလီးမျိုးနဲ့ အလိုးခံဖူးရင် နောက်ထပ်ဘယ်လီးကိုမှ မကြောက်တော့ဘူူး ကြိုက်တဲ့လီးလာထားပဲ အိမ်ရောက်ရင်လည်း ပျင်းတဲ့အခါ မမဝင်းဆီကိုဖုန်းဆက် အားတဲ့နေ့ကြိုက်တဲ့အချိန်လာ မမ အသင့်စောင့်နေမယ်"
စိုးယုမော်ကို မွေးဂဏာန်းအဖြစ် မွေးထားလိုက်သည်။ ဒီလိုကောင်မလေးမျိုးက သိပ်ပြီး ထူးထူးထွေထွေ နှူးနှပ်ပုံသွင်းနေစရာမလိုတော့။ သူ့ပင်ကိုယ် ဝါသနာဗီဇစရိုက်အရပင် လိုင်းသွင်းစရာမလိုအောင်ကို ပြည့်စုံနေနှင့်ပြီးဖြစ်သည်ဆိုတာကို ဒေါ်ဝင်းဝင်းမာ သဘောပေါက်နားလည်ပြီး ဖြစ်သည်။
ချောချောပြန်လာတော့ အိမ်ကထွက်သွားစဉ်ကနှင့်မတူဘဲ တော်တော်ကလေး ပင်ပန်းနွမ်းလျနေပုံရတာတွေ့ရသည်။
"မမ ပျော်ခဲ့ရဲ့လား"
"ဒီလိုပဲပေါ့ စိုးစိုးရဲ့ မမအကြောင်းထက် မင်းအကြောင်းကို မမပိုပြီးစိတ်ဝင်စားတယ် မမမာဆီမှာနေရထိုင်ရတာ အဆင်ပြေရဲ့လား မချောကို အစအဆုံး ခရေစေ့တွင်းကျပြောပြစမ်း"
စိုးယုမော်လည်း မချွင်းမချန်ပြောပြသည်။
ဒီညကျတော့ ငရဲနှင့်မြင့်ဇော်နှစ်ယောက်အတူ မမဝင်းမာနေအိမ်ကိုရောက်လာပြီး သူတို့နှင့်အတူလည်း စိုးယုမော်နှင့်အသက်အရွယ်ချင်း မတိမ်းမယိမ်းလောက်ရှိမည့် ကောင်မလေးချောချောလေးနှစ်ယောက် လိုက်ပါလာတာတွေ့ရသည်။
ကောင်မလေးနှစ်ယောက်ကို နှစ်ခန်းတွဲလုပ်ထားသည့် အိမ်တစ်ဖက်ခြမ်းရှိအခန်းများဖက်ဆီသို့ ဒေါ်ဝင်းဝင်းမာကိုယ်တိုင် ခေါ်ဆောင်သွားပြီး တစ်ညလုံး သူမအရိပ်အယောင်ကိုမျှ နောက်ထပ်မမြင်တွေ့ရတော့ချေ။ ငရဲအပြောအရတော့ ကောင်မလေးတွေက နယ်ကရောက်လာတဲ့ လတ်လတ်ဆတ်ဆတ် အသစ်ကလေးတွေဟု သိရပြီး ဒီတစ်ညလုံး သူတို့လိုအသစ်ကလေးတွေကို ဒေါ်ဝင်းဝင်းမာကိုယ်တိုင် စိတ်ကြိုက်အနေအထားရအောင် လိုင်းသွင်းပြီး အထူးဖိတ်ကြားထားသည့် ဧည့်သည်သုံးလေးယောက်နှင့်အတူ မနက်မိုးမလင်းမချင်း ရေကုန်ရေခမ်းပျော်ပါးကြမည်ဟုလည်း စိုးယုမော် အထူးအဆန်းအနေနှင့်ကြားသိရလေသည်။
"သူတို့က အပျိုကလေးတွေလား "
"ဒါပေါ့ အပျိုစစ်စစ် ရေမရောတဲ့ ဟာကလေးတွေ "
"စိုးကိုတော့ မမဝင်း အဲသလိုမလုပ်ခိုင်းပါဘူး ကိုရဲတစ်ယောက်တည်းနဲ့ပဲ ...အဟင်း ဟင်းဟင်း "
စိုးယုမော် မလုံမလဲ ကြိတ်ရယ်လိုက်သည်။
"ဒါက ဒီလိုရှိတယ် စိုးရဲ့ စိုးစိုးလည်း အပျိုစစ်စစ်ပါကင်လေးပါပဲ ဒါပေမဲ့ စိုးက အိမ်ခြေယာမဲ့တစ်ယောက်မှမဟုတ်တာ အချိန်တန်ရင် မချောနဲ့အတူ အိမ်ပြန်ရမှာလေ အမြဲခေါ်ထားလို့မရဘူး ဟိုဟာမလေးတွေကျတော့ ကိုယ့်ဖာသာကိုယ်မျက်စိလည်ပြီး ရောက်လာတာရော တချို့လည်း ရောင်းအစားခံရတာမျိုးရှိတယ် ဒီရောက်မှတော့ ဘာလုပ်ရမယ် ကာစတန်မာခေါ်တဲ့ ဖောက်သည်ကို ဘယ်လိုပြုစုရမယ်ဆိုတာ သူတို့ကိုယ်တွေ့သိစေရမယ် ဒါမျိုးကို မမမာကိုယ်တိုင်သင်ပေးရတယ် ပြီးရင် သူတို့ကို နေ့မအားညမအား လိုသလိုပုံသွင်းပြီး ခိုင်းရတော့တာပေါ့ သေးပေါက်ချိန်တောင်ရမှာမဟုတ်ဘူး ဟင်းဟင်း ဟင်း ဒီဖက်အိမ်ခန်းက သူတို့အတွက် နိဗ္ဗာန်ဘုံလည်းဟုတ် ငရဲလည်းဟုတ်လို့ဆိုရမယ် ဒီနေရာကနေ ထွက်ပြေးဖို့မစဉ်းစားနဲ့ ပြန်လမ်းတော့မရှိဘူး"
စိုးယုမော်လည်း ယခုမှပဲ အခြေအနေကို ဆက်စပ်တွေးမိပြီး စိတ်ထဲက အနည်းငယ်ထိတ်လန့်သွားမိသည်။ စောစောက အိမ်ငှားချထားသည်ဟု သူမထင်မှတ်ခဲ့သည့်အခန်းတွေက ဟို အလုပ်လုပ်သည့် ( ... ) ခန်းတွေ ဆိုတာ ခုမှပဲ သူမ သဘောပေါက်ရတော့သည်။ ချောချောက စောစောကတည်းက ဒီအကြောင်းသိပြီးသားဖြစ်တာမို့ ဘာမှ ထူးထူးခြားခြား ခံစားရပုံမပေါ်ပါ။
ညအိပ်ချိန်ကျတော့ ချောချောရယ် စိုးယုမော်ရယ်နှစ်ယောက်သား ကိုရဲနှင့်မြင့်ဇော်တို့နှစ်ယောက်နှင့်အတူ အိပ်ခန်းအတွင်းရှိ ကုတင်တစ်ခုတည်းအပေါ်မှာ အတွဲနှစ်တွဲဖြစ်ချင်တိုင်းဖြစ်ကြလေသည်။ ငရဲနှင့်စိုးယုမော်လိုးတာကို မချောနှင့်မြင့်ဇော် အသေအချာ ထိုင်ကြည့်နေသလို သူတို့နှစ်ယောက်အတွဲ လိုးချိန်မှာလည်း စိုးယုမော် ငရဲရဲ့ရင်ခွင်ထဲမှာ လဲလျောင်းနေရာက သေချာဇိမ်ယူပြီး ကြည့်သည်။ နှူးကြနှပ်ကြဆွကြနှင့် အတွဲနှစ်တွဲ လူချင်းနေရာချင်း ချိန်းပြီးတော့လည်း ဖိုက်ကြသည်။ ချောချောနှင့်ငရဲကတစ်တွဲ စိုးယုမော်နှင့်မြင့်ဇော်ကတစ်တွဲ ဖြစ်သွားကြသည်။ စိုးယုမော် ငရဲနှင့်ပါကင်အဖွင့်ခံခဲ့ရပြီးနောက် သူမအနေနှင့် ကိုမြင့်ဇော်က ဒုတိယမြောက်အလိုးခံရသည့် ယောက်ျားသားတစ်ယောက်အဖြစ် စာရင်းဝင်ခဲ့တော့သည်။
စိုးယုမော် ကုတင်ထက်မှာ ပက်လက်ကားယားလဲလျောင်းပြီး မြင့်ဇော် သူမပေါင်နှစ်ဖက်ကြားထဲဝင်၍ အပီအပြင် ဘာဂျာမှုတ် ပေးနေချိန်မှာ ချောချောကိုလည်း ငရဲ အပြတ်ကိုင်လိုက်ဆွလိုက် နှူးနှပ်ဆွပေးနေသည်။ သူတို့နှစ်ယောက်က ဝါရင့်သမ္ဘာရင့်တွေပီပီ တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် ဖင်ပြန်ခေါင်းပြန် စစ်စတီနိုင်းပုံစံလုပ်ပြီး ငရဲကချောချောကို သူ့အပေါ်ကနေတက်ခွထိုင်စေလိုက်ကာ သူကအောက်မှနေ၍ ချောချောရဲ့ဖင်သားအိအိကားကားကြီးနှစ်ဖက်ကို လက်နှင့်ပင့်မထိန်းကိုင်ရင်း သူ့မျက်နှာနှင့်တည့်တည့် ရောက်ရှိနေသည့် သူမရဲ့စောက်ပတ်အုံတစ်ခုလုံးကို အောက်ကနေပါးစပ်နှင့်လှမ်းစုပ် လျှှာနှင့်လိုက်လံထိုးမွှေယက်ဆွ၍ ပေးနေပြီး ချောချောကလည်း ငရဲရဲ့အပေါ်မှနေပြီး သူ့ခြေရင်းဖက်ကိုမျက်နှာမူလျက် ငရဲလီးကြီးကို အားပါးတရစုပ်၍စုပ်၍ ပေးနေပေသည်။ စိုးယုမော်လည်း မြင့်ဇော်အမှုတ်ခံပြီးထန်လာတာနှင့် လှဲနေရာကကုန်းထကာ မြင့်ဇော်အပေါ်တက်ခွလိုက်သည်။ ငရဲတို့အတွဲလုပ်သလို မြင့်ဇော်ခြေရင်းဖက်လှည့်၍ မှောက်အိပ်ချလိုက်ရာက သူမပေါင်ခွကြားရှိအင်္ဂါဇပ်ကို မြင့်ဇော်မျက်နှာနှင့်ဖိကပ်ပွတ်ဆွဲပေးလိုက်ရင်း သူမကမြင့်ဇော်လီးကြီးကို ချောချော ငရဲလီးကိုစုပ်ပေးသည့်ပုံစံမျိုးလုပ်ပြီး အထက်စီးကနေ အားပါးတရလှမ်း၍ ကုန်းစုပ်ပေး နေလေတော့သည်။
မိနစ်အတန်ကြာအထိ လီးစုပ်အဖုတ်ယက်နေကြပြီး နောက်မှ မြင့်ဇော် စိုးယုမော်ကို ပက်လက်လှဲအိပ်စေလိုက်ကာ သူမပေါင်နှစ်ဖက်ကို နဘေးတစ်ဖက်တစ်ချက်ဆီသို့ ဖြဲကားစေလိုက်ရင်း သူမစောက်ပတ်ထဲလီးထည့်၍ စတင်လိုးဆောင့်လေတော့သည်။ ငရဲလီးလောက် အရွယ်အစားမကြီးပေမယ့် ပုံမှန်ထက်တော့ နည်းနည်းပိုကြီးသောလီးမို့ စိုးယုမော်ဖီလင်အပြည့်အဝရလေသည်။ ချောချောကိုလည်း ငရဲကောင်းကောင်းတွယ်နေပြီ။ ပက်လက်လိုးလိုက် တစ်ပေါင်ကျော် ခွေးကုန်းဆော်လိုက်နှင့်ပုံစံမျိုးစုံ လက်စွမ်းပြ၍ စခန်းသွားပစ်လိုက်သည်။ မြင့်ဇော်လည်း စိုးယုမော်ကို နှစ်ချီဆက်တွယ်ပြီး အပျိုပါကင် နုနုထွတ်ထွတ်ကလေးရဲ့အဆီအသားကို အောင်သေအောင်စား စားသောက်ပစ်ခဲ့သည်။ တစ်ညလုံး သူတို့နှစ်ယောက်သား ချောချောတစ်လှည့် စိုးယုမော်တစ်လှည့် မီးကုန်ယမ်းကုန် စခန်းသွားပျော်ပါးပြီး နောက်တစ်နေ့ကျမှ ချောချောနှင့်စိုးယုမော်လည်း အိမ်ကိုပြန်လာခဲ့ကြသည်။
ဒီတစ်ခေါက်ခရီးက ချောချောအတွက် ယောက်ျားထည်လဲတွဲပြီး ကာမဂုဏ်စည်းစိမ်ကို ကမ်းကုန်အောင်ခံစားရရှိနိုင်ခဲ့သလို စိုးယုမော်အဖို့လည်း မိမိ၏ အပျိုပါကင်အဖောက်ခံရပြီး ဆန့်ကျင်ဖက်လိင်ရဲ့တကယ့်လီးအရသာစစ်စစ်ကို ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျ မျက်ဝါးထင်ထင် တွေ့ကြုံခံစားခဲ့ရသည့် ဗွေဆော်ဦးခရီးစဉ်တစ်ခုလို့ ပြောနိုင်ပါသည်။
အိမ်မှာ ဒေါ်မွန်မွန်ကျော်ပြန်ရောက်နေပြီး လူလည်းစုံသဖြင့် နှစ်ယောက်သားအပိုးကျိုးကျိုးနှင့် ဟန်မပျက်နေထိုင်ကြသည်။ ချောချောတစ်ယောက် ယခုလိုပဲ အပြင်ကို မကြာခဏသွားရောက်ပြီး ဒေါ်ဝင်းဝင်းမာအိမ်မှာ အပျော်ကျူးချင်တိုင်းကျူးသည့်ကိစ္စကို အိမ်ကြီးပေါ်က ဘယ်သူတစ်ဦးတစ်ယောက်မှလည်း ရိပ်မိခြင်းမရှိကြချေ။ စိုးယုမော်တစ်ယောက်သာ အကြောင်းတိုက်ဆိုင်၍သိခွင့်ရခဲ့ပြီး သူမကိုယ်တိုင် အလိုတူအလိုပါဖြစ်ခဲ့လေသည်။
ဦးညီဂျော်က အလုပ်နှင့်အိမ် အိမ်နှင့်အလုပ် မကြာခဏ ကူးချည်သန်းချည်ရှိနေပြီး သူပြန်ရောက်လာပြီဆိုလျှင်လည်း ဒေါ်မွန်မွန်ကျော်နှင့် တစ်ညနှစ်ညလောက်သာ အတူတူအိပ်ဖြစ်ကြသည်။ ကျန်သည့်အချိန်တွေမှာ ဒေါ်မွန်မွန်ကျော် ကားဒရိုင်ဘာခေါ်ပြီး အပြင်ထွက် လည်ပတ်နေတာသာ များပါသည်။ ဒေါ်မြင့်မူတစ်ယောက်ကတော့ စိုးယုမော်အပေါ် အချိုးတော်တော်ပြောင်းလာသည်။ နေ့လည်နေ့ခင်း စိုးယုမော်တစ်ယောက် အိမ်နောက်ဖက်တန်းလျားကိုသွားပြီး ချောချောနှင့်အတူ စကားစမြည်ပြောဆိုလိုက် ရယ်လိုက်မောလိုက်နှင့် ဟီလာတိုက်ပြီး နှစ်ယောက်သား လက်ပွန်းတတီးရှိနေချိန်များဆိုလျှင် သူမမကြာခဏဆိုသလို တိတ်တဆိတ် ရောက်ရောက်လာကာ စကားရောသောဖောသော လာပြောတတ်သည်။ ဒီမိန်းမကြီး ခရမ်းသီးစာမိချင်ပြီထင်တယ် ဟုလည်းချောချောက သူမနောက်ကွယ်မှာ ရွှတ်နောက်ပြီး ပြောတတ်သည်။ ယောက်ျားလုပ်သူခင်ထွေးက ခြံဝန်းထဲရှိသစ်ပင်ပန်းပင်တွေနှင့်အမြဲတစေ အလုပ်ရှုပ်နေပြီး နှစ်ယောက်တည်း ပျင်းပျင်းနှင့်မို့ ကြုံတွေ့ခဲ့သမျှ ယောက်ျားသနာနှင့်ပတ်သက်သည့်အတွေ့အကြုံတွေကို ဟုတ်တာရော မဟုတ်တာရောပြောပြီး အချင်းချင်းအိပ်ခန်းထဲမှာ နှူးကြဆွကြ ကိုင်ကြပွတ်ကြသည့်အခါမျိုးလည်း ရှိပါသည်။
တစ်နေ့ စိုးယုမော်တို့နှစ်ယောက် နေ့ခင်းဖက် ပွေ့ဖက်ပွတ်သပ်ကျီစယ်ပြီး ကောင်းခန်းရောက်နေစဉ်မှာ မထင်မှတ်ဘဲ လူအမိခံလိုက်ရသည်။ မိတဲ့သူကလည်း သူတို့ရှိသည့်အနောက်ဖက်တန်းလျားကို အမြဲရောက်လာတတ်သည့် ဒေါ်မြင့်မူမဟုတ်ဘဲ ဦးညီဂျော်ရဲ့ဇနီး သူမတို့ရဲ့အိမ်ကြီးရှင်မ ဒေါ်မွန်မွန်ကျော်ဖြစ်နေသည်။ နှစ်ယောက်သား ကုတင်ထက်မှာ အဝတ်မကပ်ကြဘဲ ပလူးပလဲ လုပ်နေခိုက်မို့ လူအမိခံရသည့်အဖြစ်မှာ ရှက်ဖွယ်လိလိပင်ဖြစ်ရသည်။ ချောချောနှင့်စိုးယုမော် တစ်ယောက်အပေါ်တစ်ယောက် ထပ်မှောက်အိပ်လျက်သားဖြစ်ပြီး တစ်ယောက်ပေါင်ကြားထဲတစ်ယောက် လက်ထည့်ကာ အပြတ်နှိုက်ကိုင်နေကြစဉ် အခန်းဝမှာ တီမွန့်မျက်နှာ ရုတ်တရက်ပေါ်လာတာမြင်လိုက်ရပြီး ...
"စိုးစိုး အန်တီမွန်အပြင်သွားစရာရှိလို့ အိမ်ခဏပြန်လာခဲ့ဦး "
ခပ်တည်တည် ပြောလိုက်တာကြောင့် စိုးစိုးလည်းလန့်ဖျပ်ပြီး အချစ်ပလူးနေရာက လူးလဲထထိုင်လိုက်ရကာ ...
"ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့ တီမွန်"
စိုးယုမော် အိပ်ရာကနေ ကမန်းကတန်းကုန်းထလာပြီး အဝတ်အစား ကပျာကယာကောက်ဝတ်ကာ အန်တီမွန်အနောက်လိုက်ခဲ့ရသည်။ အိမ်ရောက်တော့ အန်တီမွန် စိုးစိုးတစ်ကိုယ်လုံးကို စူးစူးရဲရဲကလေးစိုက်ကြည့်နေတာတွေ့ရပြီး ...
"စိုးစိုး လာဦး ပြောစရာရှိလို့ "
သူမအခန်းထဲခေါ်ပြီး တံခါးပိတ်လိုက်သည်။
"သမီးလည်း အတတ်ကောင်းတွေ တော်တော်တတ်နေပြီထင်တယ် ဟုတ်လားသမီး"
စိုးယုမော်ခေါင်းကလေး အသာငုံ့ထားမိသည်။
"တီမွန်တော့ ငါ့ကိုဆူတော့မှာပဲ ငါကလည်းငါပဲ အိမ်မှာမနေဘဲ အနောက်ခန်းသွားပြီး ရွစိန်သွားလုပ်မိနေတာ မချောနဲ့ငါနဲ့အဖြစ်ကို သူအားလုံးမြင်သွားရင်တော့ ဒုက္ခပဲ ... အို မိန်းမချင်းပွတ်တာကိုင်တာ ဘာဖြစ်သွားတာမှတ်လို့ သူတောင် ပွတ်ဖူးရင် ပွတ်ဖူးဦးမှာ ... "
ဆိုပြီး စိုးယုမော် အိုးမလုံအုံပွင့်ကာ ရောက်တတ်ရာရာတွေးနေမိသည်။ ဒေါ်မွန်မွန်ကျော့် လက်တစ်ဖက်က သူမခေါင်းကလေးကို လာရောက်ကိုင်တွယ် ပွတ်သပ်လာသည်။
"ခေါင်းမော့စမ်း သမီး "
ဆိုပြီး စိုးယုမော်မေးကလေးကို လက်တစ်ဖက်နှင့်ကိုင်မကာဖြင့် ...
"စိုးစိုး ညည်းကို ခိုင်းစရာလေးရှိလို့ တီမွန်ကိုယ်တိုင် တကူးတက သွားခေါ်တာ ဟင်း ညည်းလေးက ခုတော့ အတောင်အလက်တွေတောင်ပေါက်နေပြီပေါ့ ဟုတ်လား မှန်း ကြည့်စမ်းမယ်"
တီမွန် စိုးယုမော် မထင်မှတ်တာတစ်ခုကို လုပ်လိုက်သည်။ ဒါကတော့ ...
၁၆။
ဒေါ်မွန်မွန်ကျော်လက်တစ်ဖက်က စိုးယုမော်ပေါင်ကြားထဲကို မထင်မှတ်ဘဲနှိုက်ကိုင်စမ်းလိုက်တာဖြစ်သည်။ စိုးယုမော် ခေါင်းနပန်းကြီးသွားရပြီး ...
"အို တီ တီ မွန် ဘာ ဘာ လုပ် "
"ကျုပ်လား ကျုပ်က ညည်းအပျိုစစ်မစစ်စမ်းမလို့ဟေ့ စမ်းမလို့ ချွတ် ထမီချွတ်လိုက်စမ်း ကလေး"
တီမွန်ပြောလည်းပြော လက်ကလည်း စိုးစိုးရဲ့ထမီအထက်ဆင်စကလေးကို ဆတ်ကနဲဆွဲချွတ်လိုက်ရာ ထမီတစ်ကွင်းလုံး ကျွတ်ကျသွားသည်။ အတွင်းခံပင်တီဝတ်မထားတာမို့ အဖုတ်ကလေးဘွားကနဲပေါ်ပြီး စိုးစိုးလည်း ကပျာကယာလက်ကလေးနှင့် ဖုံးကွယ်လိုက်ပေမယ့် သူ့ထက်ပိုမြန်သော တီမွန့်လက်က သူမအဖုတ်ကလေးရှိရာကို ဦးအောင်ရောက်ရှိစမ်းကိုင်မိသွားရပြီ။ အဖုတ်အကွဲကြောင်းအတိုင်း အောက်ကနေအထက်ကိုပွတ်ဆွဲသွားရင်း အပေါက်ကျဉ်းကလေးကို လက်ချောင်းကလေးရှစ်ချောင်း စွိဇွပ်ကနဲတိုးဝင်သွားကာ အပီအပြင်ကြီး ဆွနှူးပစ်လိုက်ရာ စိုးစိုးတစ်ယောက်မျက်လုံးတွေပါပြာကနဲဖြစ်ပြီး ကုတင်ပေါ်သို့ နောက်လန်ကာ လဲပြိုကျသွားရလေသည်။
"တီ တီမွန် အိ အိ အင့်အင့် ဟင့် အင့် ဟင့်ဟင့် မ မလုပ် အ အိ အု ဝု ဝု အူး အွန်း အွန်းဟွန်းး "
တီမွန်ကိုယ်လုံးအိအိကြီး သူမအပေါ်ကိုပိပြိုကျလာပြီး နှုတ်ခမ်းတွေကို အပြတ်ဖိကပ်နမ်းစုပ်ပစ်လိုက်လေသည်။ စိုးစိုးအသက်ရှူရခက်သွားသလို ရုန်းထွက်လို့လည်းမရဘဲ တစ်ဖက်က အဖုတ်နှိုက်ခြင်းခံရပြီး တစ်ဖက်ကလည်း မမျှော်လင့်ဘဲ နှုတ်ခမ်းချင်း အနမ်းဖလှယ်မိသွားကြသည်။ တီမွန်သူမကို လုံးဝအလျှော့ပေးခြင်းမရှိချေ။ အခွင့်ရတုန်း ကောင်မလေးပျော့ကျသွားအောင် ဇယ်ဆက်သလို နှူးဆွကိုင်ပေးနေပြီး အောက်ပိုင်းတစ်ခုလုံးဗလာကျင်းနေသည့် စိုးစိုးစောက်ပတ်ဆီကို တဖြည်းဖြည်းလျှောဆင်းလာကာ သူမပေါင်တန်နှစ်ဖက်ကို ဆွဲဖြဲကားထုတ်လိုက်ရင်း ပေါင်ခွဆုံရှိစောက်ပတ်အုံဆီကိုမျက်နှာအပ်၍ ကုန်းစုပ်နမ်းရှိုက်ပစ်လိုက်လေသည်။
စိုးစိုးငြိမ်ကျသွားပြီ။ တီမွန် တကယ်ထန်လွန်းလှပါလားလို့လည်း ပထမဆုံးအကြိမ်တွေးမိသွားသည်။ သူမအဖုတ်အုံတစ်ခုလုံးကို တပြတ်ပြတ်မြည်အောင်ပါးစပ်နှင့်စုပ် လျှာနှင့်ယက်ကာသပ်ကာဖြင့် အစိကလေးကိုကိုက်ခဲငုံဆွလိုက် အဖုတ်လိုဏ်ခေါင်း အပေါက်ကျဉ်းကလေးထဲကို သူမလက်ချောင်းများဖြင့်ထိုးနှိုက်ဆွကစားလိုက်နှင့် သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက်လုပ်လုပ်ပေးလိုက်ရာ စိုးစိုးလည်းကော့ပျံနေရပြီး နှုတ်မှတအီးအီးတအင့်အင့် ညည်းသံကလေးများ အဆက်မပြတ်ထွက်လာမိလေသည်။
တီမွန်အားရအောင်ဆွပြီးမှ ခေါင်းကလေးအသာမော့လာပြီး စိုးစိုးကို စိန်းစိန်းကြီးကြည့်လေသည်။
"ပြောစမ်း စိုးစိုး ညည်းကိုဘယ်သူပါကင်ဖောက်သွားသလဲ ငါ့ယောက်ျား ဦးညီဂျော်လား"
"မ မဟုတ် ပါဘူး တီ တီ မွန် "
"ညည်း လိမ်မယ်မကြံနဲ့နော် ကိုညီ လီးနဲ့လွတ်တာ ဒီအိမ်မှာတစ်ယောက်မှမရှိသေးဘူူး သူနင့်ကို အလိုမတူဘဲနဲ့ အတင်းကျင့်တာလား နင့်ကိုသူ ဘဟ်နှစ်ခါလိုးပြီးပလဲ ပြောစမ်းမှန်မှန် "
"မ မ ဟုတ် မ လိုး လိုး ပါဘူး တီမွန် "
"ညည်း ပါကင်ပွင့်တာ အသိသာကြီး လီးကြီးကြီးနဲ့ကို လိုးခွဲပစ်ထားတာ ငါမသိဘူး မထင်နဲ့"
တီမွန်က သူမခင်ပွန်းလက်ချက်လို့ တပ်အပ်စွပ်စွဲချင်နေသည်။ စိုးစိုးအသက်မပြည့်ခင် အရင်တစ်နှစ်နှစ်နှစ်လောက်ကများ မုဒိန်းမှုမြောက်အောင် အားထုတ်ခဲ့သလားဆိုပြီး သူမတွေးပူမိတာအမှန်။ ယခုတလောကြားကြားနေရသည့် အသက်မပြည့်ခင် ဒါမှမဟုတ် အလိုတူခြင်းမရှိဘဲ အဓမ္မမှုမြောက်အောင်ကျင့်ကြံအားထုတ်ခဲ့မည်ဆိုပါက သူမခင်ပွန်းမကလို့ ဘာကောင်ကြီးပဲဖြစ်ဖြစ် သူမခွင့်လွှတ်မှာမဟုတ်ချေ။ တရားဥပဒေအတိုင်း ဖြစ်ကိုဖြစ်စေရမည်။
"ဒါ ဒါ တ တခြား လူ လူနဲ့ ဟို ဟို ဖြစ် ဖြစ်တာပါ သ သမီး မ မ ညာပါဘူး တီတီ "
"ပြော ဒီအိမ်မှာလည်းနေသေး အပြင်တောင်ထွက်ရတာ မဟုတ်ဘူူး ဘယ်သူများလဲ ပြောစမ်း ဘယ်နှစ်ကြိမ်ဘယ်နှစ်ခါလုပ်လဲ ညည်းကို ဘယ်နှစ်ယောက်လိုးသလဲ အတိအကျပြော တီမွန်ညည်းကို အရမ်းကာရော ဆူဖို့မေးတာမဟုတ်ဘူး"
စိုးစိုးလည်း သူမကို စကားထိန်ချန်ထားလို့မရတော့ပါ။ အမှန်အတိုင်း ဝန်ခံရတော့သည်။ ဖြစ်ကြောင်းကုန်စင်ပြောပြတော့ တီမွန်အာရုံစိုက်ပြီး နားထောင်သည်။ ငရဲနှင့်နောက်အဖော်တစ်ယောက်ပါ ပါကြောင်း ပြောပြတော့ တီမွန်လည်း ခေါင်းအသာယမ်းပြီး တကျွတ်ကျွတ်စုပ်သပ်မြည်တမ်းသည်။ စိုးစိုးပြောသမျှနားထောင်ပြီး သူမသိလိုသည်များကိုလည်း နှိုက်နှိုက်ချွတ်ချွတ်မေးမြန်းသည်။ ငရဲဆိုတဲ့ကောင် လီးဘယ်လောက်ကြီးတယ်ဆိုတာကအစ ပထမဘယ်နှစ်ချီဆော်ပြီး နောက်နှစ်ယောက်တစ်ယောက် ဘယ်နည်းဘယ်ပုံလိုးသည် ဆိုတာကိုပါ မချွင်းမချန်ပြောပြရသည်။
"နင့်ကို အဓမ္မကျင့်တာ မဟုတ်ပါဘူးနော်"
"သမီးသဘောနဲ့ သမီး ဖြစ်တာပါ မချောခေါ်တာလည်း ဒီကိစ္စဖန်တီးချင်လို့ဆိုတာ သမီးသိပါတယ်"
လို့လည်း အမှန်အတိုင်း ဝန်ခံပြောဆိုလိုက်ရသေးသည်။
"ညည်းလည်း အထန်မပဲ ချောချောလည်းအထန်မ သူက ယောက်ျားမြင်ရင် ဖင်ကုန်းပေးချင်နေတာ အစကတည်းက ငါသိတယ် ညည်းတို့နှစ်ယောက်ပေါင်းတော့ အေးရော ဖြစ်ချင်တာဖြစ်ကြရော ကောင်းတယ် ကောင်းတယ် ငါက နင့်ကို ကိုညီလိုးတယ်မှတ်လို့ သူနဲ့မဟုတ်ရင်ပြီးရော ဒီတစ်ခါတော့ ပါကင်သား ဒင်းမစားလိုက်ရဘူးပေါ့ နို့မဟုတ်ရင် ကောင်မလေးအပျိုဖြစ်တယ်ဆိုတာနဲ့ ဒင်းကချည်း တွေ့မရှောင် အကုန်သိမ်းပိုက်ပြီး စားချင်တိုင်းစားနေဝါးနေတာလေ ဟင်း ဟင်းဟင်း ဒင်း ဒီတစ်ခါတော့ မှတ်လောက်သားလောက် ရှိသွားစေရမယ်"
တီမွန် နာနာကျည်းကျည်း ပြောလိုက်ပြီး စိုးစိုးအနားကို လာရောက်တိုးကပ်ကာ နဘေးမှာအသာလှဲအိပ်ချလိုက်ရာက သူမရင်ထဲက ခံစားချက်အကြောင်းအရာတွေကို စိုးစိုးသိအောင် အစကနေအဆုံး ခရေစေ့တွင်းကျပင် အေးအေးဆေးဆေး ပြောပြနေပါတော့သည်။
"ငါ့မှာလည်း လင်ဆိုပြီးပေါင်းနေပေမယ့် ဒင်းက ဟိုမယားခေါ်အိပ် ဒီမယားခေါ်အိပ်နဲ့ ဘယ်လောက်အခံခက်တယ်မှတ်လဲ ဒါကြောင့် ငါကိုယ်တိုင် လုပ်စရာရှိတာ ကိုယ့်ဖက်က မယားဝတ္တရားကျေရုံ တာဝန်ကျေလုပ်ပေးပြီး ကိုယ့်ဆန္ဒရှိရင်ရှိသလို အပြင်မှာပဲ ကိုယ့်ဖာသာပျော်အောင် နေတော့တာပဲ အပြင်မှာဝယ်စားပစ်လိုက်တယ် အေးရောပေါ့ ဟင်းဟင်း မိန်းမတစ်ယောက်အတွက် လီးကမရှားပါဘူး ထမီတစ်ချက်လှန်လိုက်ရုံနဲ့ ချချင်တဲ့ကောင်တွေများ တန်းကိုစီလို့ ဟွင်း ... ဒီအိမ်မှာ မမြင့်မူတစ်လှည့် ချောချောတစ်လှည့် အလှည့်ကျ သူထင်တိုင်းကြဲပြီးလိုးနေတာ ငါ့အသိ နင်လည်း ခုနောက်ပိုင်း သိချင်သိလာမှာပဲ"
"ဟုတ် သမီး သိ ပါတယ် တီမွန် "
"ငါက ညည်းကိုနှမျောမိတာ တစ်ခုပဲ သားသမီးမရှိတော့ ကိုယ့်သမီးအရင်းတူမအရင်းတစ်ယောက်လို ပိုးမွေးသလိုမွေးလာတာ ဖြစ်ချင်းဖြစ် ငါ့လင်နဲ့တော့မဖြစ်စေချင်ဘူး ဒင်းကိုရွံလွန်းလို့ အမှန်ပြောရရင် တီမွန်လည်းသွေးနဲ့ကိုယ်သားနဲ့ကိုယ် ယောက်ျားမိန်းမ ဘယ်ဟာမှရှောင်ချင်တာမဟုတ်ဘူး ဒီအိမ်ကို ညည်းမရောက်ခင်က မမြင့်မူရောချောချောရော ငါနဲ့ အဖုတ်ချင်း ပွတ်ကြကိုင်ကြ တစ်ယောက်ဟာတစ်ယောက် အမျိုးမျိုးဆွပြီး အမျိုးမျိုးမှုတ်ပေးကြဖူးတယ် အရွယ်ရောက်လာတဲ့ညည်းကိုလည်း မိန်းမချင်း ငါ့စိတ်ထဲကရှိပေမယ့် ကိုယ့်သမီးလေးအမှတ်နဲ့ စိတ်ရိုင်းမဝင်မိအောင် တော်တော်လေးထိန်းထားခဲ့ရတာ ...ခုတော့ ညည်းက တီမွန့်နောက်ကွယ်မှာကတည်းက စာတတ်နေပြီဆိုတော့ ... အင်း ဒါလည်း အခြေအနေတစ်မျိုးဖန်လာတာပေါ့လေ ဟုတ်တယ်မဟုတ်လား သမီး"
စိုးစိုး ရောယောင်ပြီး ဟုတ် ဟုတ် ဆိုပြီး ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်မိသည်။ စိုးစိုး အခြေအနေအားလုံး ရှင်းရှင်းလင်းလင်း သဘောပေါက် သွားခဲ့ရပြီ။ တီမွန့် မျက်နှာလေးကို အတန်ကြာငေး၍ကြည့်နေမိရာက တီမွန့်အနားကို တဖြည်းဖြည်းတရွေ့ရွေ့တိုးကပ်လာခဲ့လိုက်ပြီး သူမလက်မောင်းတစ်ဖက်မှာ မေးတင်ကာဖြင့် ...
"တီမွန်ရယ် သ သမီးကို ခွင့် ခွင့်လွှတ်ပါ နောက်ဆို တီမွန်သဘောကျ တီမွန့်စကားကို သမီးလိုက်နာပါ့မယ် တီမွန် ဘာဖြစ်ချင်သလဲသာပြော သမီး အကုန်လိုက်လုပ်ပေးမယ် သမီးကတိပေးပါတယ်"
"ညည်း သေချာလား ငါက မဟုတ်တာခိုင်းမယ်ဆိုရင်ကော လုပ်မှာလား"
စိုးစိုး အားတက်သရော ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်ပြီး ...
"လုပ်မယ် တီမွန် ဘာခိုင်းချင်လဲ ပြော"
တီမွန့်မျက်နှာကို မချိူမချဉ်ကလေးကြည့်၍ သူမပြောလိုက်ရာ တီမွန်လည်း သူမကိုယ်လုံးကလေးကို သူ့လက်နှစ်ဖက်နှင့်တင်းတင်းကြပ်ကြပ် မလွတ်စတမ်းပင် ပွေ့ဖက်ထားလိုက်ပါတော့သည်။
နှစါယောက်သား မျက်နှာချင်ဆိုင် ပူးပူးကပ်ကပ်ပွေ့ဖက်နမ်းစုပ်နေကြပြီး ကိုယ်လုံးနှစ်ခုက ကုတင်ကြီးပေါ် တအိအိလဲပြိုကျသွားကြသည်။ ညနေ အချိန်အတော်လင့်မှ အိပ်ခန်းထဲကနေ အတူတကွထွက်လာခဲ့ကြပါသည်။
ညရောက်တော့ တီမွန်ရဲ့အိပ်ခန်းထဲမှာ သူမတို့နှစ်ယောက်သာမကဘဲ ချောချောပါ ရောက်လာပြီး သုံးယောက်သား ကမ်းကုန်အောင် အချစ်ပွဲအလီလီနွှဲကာ ပျော်ပါးကြပါသည်။ ခင်ပွန်းဖြစ်သူမရှိတာကိုအကြောင်းပြုပြီး တပည့်မလေးနှစ်ယောက်နှင့်အတူ အသွေးအသား ရာဂအလိုဆန္ဒဖြည့်တင်းမှုအတွက် ဒေါ်မွန်မွန်ကျော် ကဲချင်တိုင်းကဲခဲ့လေသည်။
ထမင်းချက်ဒေါ်မြင့်မူကတော့ သီးခြားတစ်လိုင်းဖြစ်သည်။ ဦးညီဂျော်အိမ်မှာမရှိချိန် ကားဒရိုင်ဘာအသစ်တစ်ယောက်ဖြစ်သည့် ကိုစောမြိုင်ဆိုတာကို ကပ်နေသည်။ သူက အလုပ်ဝင်တာ နှစ်လလောက်ပဲရှိသေးသည်။ ယခင် ဒေါ်မွန်မွန်ကျော့်ကားကိုမောင်းသည့် ဒရိုင်ဘာဦးသောင်း အလုပ်မှထွက်သွားပြီးနောက် သူ့နေရာမှာ အစားဝင်လာတာဖြစ်သည်။ ဒရိုင်ဘာနေရာက ဒီလိုပဲ မကြာခဏ အပြောင်းအလဲလုပ်နေကျဖြစ်သည်။ ဒေါ်မြင့်မူ ဒီအိမ်မှာ စပြီးအလုပ်ဝင်ချိန်ကတည်းကဆိုလျှင် အိမ်မှာ ကားဒရိုင်ဘာ ဆယ်ယောက်မက ပြောင်းလဲခဲ့ပြီးဖြစ်သည်။ ဒေါ်မွန်မွန်ကျော် သူမစိတ် မတွေ့လျှင်မတွေ့သလို ဒီလိုပဲ လူအပြောင်းအလဲ ခဏခဏလုပ်တတ်သူဖြစ်သည်။ ကိုစောမြိုင်က အလုပ်ကိုဂရုတစိုက်လုပ်ကိုင်တတ်သူဖြစ်ပြီး ကားမောင်းလည်း ကျွမ်းသူဖြစ်ကာ ဒေါ်မွန်မွန်ကျော်နှင့်လည်း လက်ပွန်းတတီးနေတတ်တာမို့ သူတို့နှစ်ယောက်အကြားမှာ ပြောဆိုစရာ ဇာတ်လမ်းတစ်ခုခု ရှိချင်ရှိနိုင်မည်လားလို့တော့ ဒေါ်မြင့်မူတွေးမိပါသည်။ မိန်းမမှုနှင့်ပတ်သက်လျှင် သူကလည်း လက်သွက်ခြေသွက် အကင်းပါးသူတစ်ယောက်ပင်ဖြစ်၍ အိမ်ထောင်ရေး သိပ်အဆင်မပြေလှသည် ့ဒေါ်မွန်မွန်ကျော်နှင့် ကင်းနိုင်မှာမဟုတ်ဘူးလိုု့တော့ ယေဘုယျအားဖြင့် တွက်ဆ၍ရသည်။
ကိုစောမြိုင်က အိမ်နှင့်ကပ်လျက် ကားရုံအတွင်းရှိ အထပ်ခိုးကလေးမှာနေသည်။ တစ်လနှစ်လနေလို့မှ တစ်ကြိမ်လောက် ခဝဲခြံမှာရှိသည့် သူ့နေအိမ်ကို ပြန်အိပ်တတ်သူဖြစ်သည်။ မိသားစုရှိသည်။ အိမ်ထောင်သည် ကလေးနှစ်ယောက်ဖခင်လည်းဖြစ်သည်။ လူမျိုးက ကရင်လူမျိုး။ အရပ်ခပ်ပုပုပျပ်ပျပ် ဂင်တိုတိုနှင့် ဗလတောင့်တင်းကာ ယခင်က ကရင်တောတွင်း လက်နက်ကိုင်စစ်သားတစ်ယောက် ဖြစ်သည်ဟုလည်း ကြားသိရသည်။ ဒေါ်မြင့်မူနှင့်သူ နှစ်ယောက်သား အနေနီးစပ်ရာကနေ ဇာတ်လမ်းဖြစ်ကြပြီး သူရှိရာအခန်းကို ဒေါ်မြင့်မူ မကြာခဏသွားရောက်၍ အချိန်းအချက်လုပ်တွေ့ဆုံလေ့ရှိကြပါသည်။
ဒီနေ့လည်း ဒေါ်မြင့်မူ ချက်ပြုတ်ပြီးစီး၍ ဒေါ်မွန်မွန်ကျော့်အရိပ်အခြည်ကြည့်ရာ အိမ်နောက်တန်းလျားဖက်ကို စိုယုုမော်ခေါ်ပြီး နှစ်ယောက်သားထွက်သွားကြာတာတွေ့ရ၍ သူမလည်း ဒရိုင်ဘာကြီးရှိရာအခန်းဆီ အပြေးကလေး ရောက်ရှိလာရလေသည်။
ကိုစိုးမြိုင်ကို သူသောက်လက်စအရက်ပုလင်းနှင့်အတူ အခန်းထဲမှာ ဇိမ်နှင့်နှပ်နေတာတွေ့ရသည်။ ဒေါ်မြင့်မူကိုမြင်တော့ သူ့မျက်နှာ ရွှင်လန်းတက်ကြွသွားတာတွေ့ရပြီး ကွပ်ပျစ်ပေါ် လှဲအိပ်နေရာက ထထိုင်လိုက်ကာ ...
"လာလေ မမ မူ ...အခန်းထဲ ဝင် အတော်ပဲ ကျွန်တော် အခုပဲ မမမူကို သွားခေါ်ရင်ကောင်းမလားလို့ စဉ်းစားနေတာ "
ဒေါ်မြင့်မူ မျက်နှာကလေးမဲ့လိုက်ပြီး ...
"အမယ်လေးတော် ရှင့်အခေါ်စောင့်နေရင် တစ်မိုးချုပ်သွားလိမ့်မယ် နောက်ဆုံး ကျုပ်ကိုယ်တိုင်လာရတာပါပဲ ဟင်း "
ပြောပြီး ...
"ဟွန်း တစ်ယောက်တည်း သောက်ကောင်းကောင်းနဲ့ ဘယ်လောက်တောင်သောက်နေသလဲ မသိဘူး ကိုစောရယ် မနက်စောစောစီးစီး ရှင့်မလဲ "
ဒေါ်မြင့်မူ ထက်ဝက်လောက်ကျိုးနေပြီဖြစ်သော သူ့သောက်လက်စ အရက်ပုလင်းကြည့်၍ ပြောလိုက်ရာက သူ့နဘေးမှာ အသာကပ်ထိုင်ချလိုက်ပါသည်။
၁၇။
ဒေါ်မြင့်မူတစ်ယောက် ကိုစောမြိုင်ပုဆိုးအောက်မှလီးကြီးကို အပီအပြင် စုပ်ပေးနေသည်။
ကိုစောမြိုင် အရက်ကိုတစ်ကျိုက်မော့လိုက် ဒေါ်မြင့်မူခေါင်းကလေးပွတ်လိုက်နှင့်လုပ်ပြီး သူမလီးစုပ်ပေးသည့် အရသာကို မြိန်ရည်ယှက်ရည်ကြီး ခံစားနေပါသည်။
သူ့လီးက တော်တော်ကလေး တောင်မတ်နေပြီဖြစ်သည်။ မဲဆောက်ဖက်မှာ အနေကြာခဲ့သူမို့ ရှမ်းဗိန္ဒောဆရာတွေ (ထိုင်းလူမျိုးများကို ဆိုလိုသည်။) နှင့်ပေါင်းပြီး သူ့လီးကိုမကြီးကြီးအောင် ဆေးထိုးထားခဲ့သည်။ ဒီလီးနှင့်လိုးလျှင် တော်ရုံမိန်းမ မခံနိုင်ပါ။ လက်တစ်ဆုပ်စာမကကြီးသည့် အော်လန်ပြဲလဒစ်မဲကြီးဖြစ်လေရာ ကာမရာဂထန်ပြင်းသူဖြစ်သည့် ဒေါ်မြင့်မူအကြိုက်ပင် ဖြစ်နေပေသည်။
သူတို့နှစ်ယောက် စစချင်းတွေ့သည့်နေ့ကဆိုလျှင် ဒေါ်မြင့်မူစောက်ဖုတ် အောက်နှုတ်ခမ်းပင် မဆိုစလောက်ကလေး စုတ်ပြဲကာ သွေးထွက်ခဲ့ရသည်။ တစ်ဆို့ကြပ်သိပ်ကာ ပြည့်ပြည့်ဝဝရှိလွန်းလှသည့် လီးချောင်းတုတ်တုတ်ကြီး၏ အထိအတွေ့ခံစားချက်က ဘယ်အရာနှင့်မှ မလဲနိုင်တာအမှန်ပဲဖြစ်သည်။ ဒီလီးကြီးနှင့်တွေ့ပြီးနောက်ပိုင်း ဦးညီဂျော်ခေါ်လျှင်တောင် သိပ်မလိုက်ချင်တော့ပေ။ ဦးညီဂျော်လည်း သူမကိုလိုးရတာ တဖြည်းဖြည်း ရိုးအီလာပြီဖြစ်သလို သူမထက်စာလျှင် ချောချောနှင့်ဖင်ပေါက်ရောစောက်ပတ်ပါမကျန် ဆွဲချင်တိုင်းဆွဲရတာကို ပိုမိုနှစ်ထောင်းအားရရှိနေပုံရလေသည်။ ချောချောကိုသာ အခေါ်များပါသည်။ ဒေါ်မြင့်မူ ချောချောကိုမသိမသာ အစ်အောက်မေးကြည့်ရာက ဒီအကြောင်းကို သိခဲ့ရခြင်းဖြစ်သည်။ ယခုတော့ သူမနှင့်ထိုက်တန်သည့် တွဲဖက်တစ်ယောက်ကို ဒေါ်မြင့်မူ ရှာဖွေတွေ့ရှိခဲ့ပြီဖြစ်သည်။
"လိုးကြမယ် မမမူရာ လီးကတအားတင်းနေပြီ "
"တင်းအောင်လုပ်ပေးတာ တင်းမာပေါ့ ကိုစောလီးကြီးက နည်းတာကြီးမဟုတ်ဘူး ပါးစပ်နဲ့မဆန့်ဘူး ဟင်း နောက်တော့သာ တခြားကောင်မနောက်ကို ပါမသွားစေနဲ့ သိလား ...ဟွင်း "
"ငစောက ဒီလိုကောင်မှမဟုတ်တာ မမူလည်းအသိပဲ ကျွန်တော်က ဒီအိမ်ရောက်ကတည်းက ဟောဒီတစ်တုံးတစ်ခဲ ဘော်ဒီကြီးကို အပီဖြုတ်ချင်နေတာ ... ဟင်းဟင်း ဟင်း"
"ဟယ် ကိုစောနော် ဒါပြောစရာလား လို့ ... သွား ဒါကြောင့်ဖြစ်မှာပေါ့ လူကိုမတွေ့လိုက်နဲ့ ... တွေ့တာနဲ့ ဖင်ဖြဲပေါင်ဖြဲ ဟွင်း ဟွင်း ပြောလိုက်ချင်ဘူး ကဲ လုပ်မယ်ဆို လာလေ "
ဒေါ်မြင့်မူလည်း ထန်နေပြီ။ ငစောမဆွတ်ခင်ကတည်းက ညွှတ်ချင်နေသူ။ စောမြိုင်လည်း သူမကို သူ့ကွပ်ပျစ်ပေါ်ဆွဲလှဲချလိုက်ရာက ပြေလျော့လျော့ကလေးဖြစ်နေသော ဒေါ်မြင့်မူရဲ့ခါးဝတ်ထမီကို တစ်ကွင်းလုံးကျွတ်အောင် ဗြုန်းကနဲ ဆွဲချွတ်ချလိုက်လေသည်။ ဒေါ်မြင့်မူထမီကျွတ်သွားတော့ သူမပေါင်တန်တုတ်တုတ်နှစ်ဖက်အကြားက စောက်ဖုတ်ကြီးက ဘွားကနဲပေါ်လာသည်။ အမွေးအမြင်ထူအုပ်အုပ်တွေ ဝန်းရံပေါက်ရောက်နေသော သူမအဖုတ်ကြီးက တစ်ခါတည်းကျုံးလိုးပစ်ချင်စရာကောင်းနေသည်။ ငစောလည်း ထန်လွန်းနေပြီဖြစ်၍ သူမအဖုတ်ဆီနှိုက်ကိုင်ကာ လေးငါးဆယ်ချက်ခန့် လက်နှင့်ထိုးဆောင့်ဆွနှူးလိုက်ရင်းက သူမကိုခွင့်တောင်းလိုက်သည်။
"မမှုတ်ချင်သေးဘူး မမမူရာ တစ်ခါတည်းပဲ တန်းလိုးလိုက်ချင်ပီ ဒီတစ်ချီပြီးမှ မမစိတ်ကြိုက် အပီမှုတ်ပေးမယ်"
ဒေါ်မြင့်မူ ခေါင်းညိတ်သည်။
"ရတယ်လေ ကိုစော ဖြစ်နေရင်လိုးပေါ့ ...မမူလည်း သူ့ဟာရီး တောင်နေတာကြည့်ပြီး အရည်တောင်စိမ့်ထွက်နေပြီ ကိုစော လီးတစ်ခါတည်းသွင်းလိုက် ဒီတစ်ချီ သူ့စိတ်ကြိုက်လိုး ရတယ် မမူဖြဲခံပေးမယ် စိတ်သာချ ဟင်းဟင်းဟင်း"
နှစ်ယောက်အပေးအယူတည့်သွားပြီး ငစောသူ့လီးကြီးကို မမမူအပေါက်ထဲ ဇွပ်ကနဲဆိုပြီး ထိုးစိုက်ချလိုက်တော့သည်။
"အ အိ အမေ့ အင့် အင့်"
"နာ နာလား မမမူ"
"နာဘူး ကောင်းသွားတာ သိပ်ကောင်းတာပဲကိုစော ရယ် လီးကြီးမှတကယ့်ရှယ်ပဲ စူပါပဲ မမူအရင်က ဒီလီးမျိုးတစ်ခါမှမတွေ့ဖူးဘူး တကယ်ပြောတာ နော်"
"ယုံပါတယ်ဗျ ကဲ ကဲ လာပြီ ကော့ခံဖို့သာပြင်ထားလိုက်တော့ ကျွန်တော်လိုးပြီဟေ့ဆိုရင် ဘယ်လိုဆိုတာ မမအသိပဲမဟုတ်လား ဟင်းဟင်း"
"ဆောင့်ဆောင့် ကိုစော မမူစောက်ပတ် ပြဲချင်ပြဲကွဲချင်ကွဲ အသေသာဆော်ပေတော့ မောင်လေး"
သူမထက် အသက်သုံးလေးနှစ်လောက်ငယ်သူမို့ မောင်လေး ဆိုပြီးခေါ်ရင်း ဒေါ်မြင့်မူလည်း အောက်ကနေ သူ့ဆောင့်ချက်အတိုင်း စိတ်လိုလက်ရကြီး ကော့ကော့ခံပေးလိုက်သည်။ စောမြိုင် သူမချိုင်းနှစ်ဖက်အောက်ကနေ သူမပုခုံးကို လက်လျှိုဆွဲပြီး အပေါ်ကနေ လီးကြီးတစ်ဆုံးဝင်ရောက်သည်အထိ အားအရှိန်ပြင်းပြင်းနှင့် အပီအပြင်ဆောင့်ကာဆောင့်ကာ လိုးထည့်လိုက်သည်။ ကြီးမားသိပ်သည်းလှသော ဆီလီကွန်အသားလီးကြီးတစ်ချောင်းလုံး သူမစောက်ဖုတ်အထဲသို့ အရှိန်အဟုန်ပြင်းပြင်းနှင့် တရှိန်ထိုး ပစ်ဆောင့်ဝင်ရောက်လာမှုကို အံတကြိတ်ကြိတ်ခံစားရင်း ဒေါ်မြင့်မူနှုတ်ဖျားဆီမှ တအီးအီးတအင်းအင်းညည်းသံကလေးတွေ အဆက်မပြတ်ထွက်ပေါ်လာလေသည်။
နှစ်ယောက်သား နာရီဝက်ကျော်ကျော်လောက် အပြိုင်ကြဲကာ တစ်ယောက်ကခပ်ပြင်းပြင်းလိုးသွင်းလိုက် ကျန်တစ်ယောက်ကလည်း နာကျင်မှုဝေဒနာကို လျစ်လျူရှုကာဖြင့် အောက်ကနေ ကော့ကာကော့ကာပေးနေရင်း အချက်လေးငါးဆယ်ဆက်တိုက်လိုးလိုက် မောလျှင်ခဏနား မမမြင့်မူရဲ့နို့အုံအိအိကြီးနှစ်လုံးကို ဘယ်ပြန်ညာပြန်စို့စို့ပေးရင်း ဖျစ်ချေလှိမ့်နယ်ကစားလိုက် အမောပြေပြီဆိုတာနှင့် နောက်တစ်ဖန် ပြန်စလိုးလိုက်နှင့် အချိန်ကြာလာလေ လိုးဆောင့်ချက်များ ပိုသွက်ပိုကြမ်းလာလေဖြစ်ပြီး လိုးသံမာန်သွင်းသံ ညည်းသံတွေ တားမနိုင်ဆီးမရ မြိုင်မြိုင်ဆိုင်ဆိုင်ကြီးထွက်ပေါ်လာကြကာ တစ်ခန်းလုံးငရဲပွက်သလို ဆူညံနေလေတော့သည်။
ရမ္မက်ဇောတွေ အသည်းအသန်ထကြွသောင်းကျန်းလာကြသည်။ စောမြိုင်လိုးချက်တွေပိုမိုပက်စက်လာပြီး သူမပေါင်တန်နှစ်ချောင်းစလုံး အပေါ်ဖက်ကို ပြဲပြဲကားကားဖြစ်အောင်(တစ်တီတူး အိပ်သည့်ပုံစံမျိုး) ခြေနှစ်ဖက်မိုးမျှော်အောင် ဖြဲလှန်ပစ်လိုက်ရာက အပေါ်စီးကနေ သူမခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို သူှုလက်နှစ်ဖက်နှင့်ချုပ်ကိုင်ဖိချလိုက်ပြီး ဖင်ပူးတောင်းထောင်ပေးထားသလိုဖြစ်နေသည့် မမမူစောက်ပတ် ပြဲအာအာကြီးထဲကို သူ့လဒစ်ပြဲကြီး အသားပါပါ လိုးစိုက်ထည့်သွင်းကာ အရှိန်ပြင်းပြင်းနှင့်တစ်ချက်ချင်း တဘုတ်ဘုတ်တဇွပ်ဇွပ် မြည်ဟီးအောင်ဘဲ မနားစတမ်းဖိဆောင့် လိုးချပေးနေပေသည်။
"စွပ် ဖွတ် ဗွပ် စွိ စွတ် ဖွတ် ဘွပ် ဗလပ် ဘုတ် ဘတ် ဖွတ် ဇွပ် ဗြိ ပြွတ် ဗလပ်ဘုပ် ဘွပ် "
"အိ အိ အင့် ကောင်း ကောင်းတယ် မောင် ရယ် ဟင့် ဟင့် ဆောင့် ဆောင့် လိုး လိုးစမ်း အားရပါးရလိုးထည့်လိုက်စမ်းကွာ လီးကြီး အောင့်အောင့်သွားတာပဲ အသေလိုးနိုင်တယ် လိုး မသေမချင်းလိုး အ အမေ့ အီးဟီး ဟီး ဟီး ဟင်း နော် "
မမြင့်မူလည်း အောက်ကနေ ခေါင်းတယမ်းယမ်းနှင့်မခံချိမခံသာ အလူးအလဲအလိုးခံနေရပြီး စက်သေနတ်ပစ်သလို တအုန်းအုန်းတဒိုင်းဒိုင်းနှင့် အသေအလဲ လိုးပေးနေသော စောမြိုင်လိုးချက်အောက်မှာ အချိန်ကြာကြာတင်းမခံနိုင်ရှာတော့ဘဲ သူမစောက်ခေါင်းလေးထဲမှ စောက်ရည်တွေ တဖြောဖြောပန်းထွက်လျက် ကာမပန်းတိုင်းဆီသို့ အဆောတလျင်ကြီး ဆိုက်ရောက်သွားရတော့သည်။
စောမြိုင်လည်း အချက်နှစ်ဆယ်လောက်ထပ်လိုးပြီး သူ့လီးထိပ်မှလရည်တွေကို သူမစောက်ခေါင်းထဲ ပန်းထုတ်ပစ်လိုက်သည်။ နှစ်ယောက်သားဖက်လိုက်နမ်းလိုက်နှင့်အတန်ကြာလူးလှိမ့်ကာ ရမ္မက်စည်းစိမ်ကြီးစွာခံစားနေကြရင်း အတန်ကြာမှ လူချင်း ခွာလိုက်ကြသည်။
စောမြိုင်နှင့်ဒေါ်မြင့်မူ စစ်စတီနိုင်းလုပ်ပြီး စောမြိုင်ကအပေါ် ဒေါ်မြင့်မူကအောက်မှနေ၍ တစ်ယောက်ဟာကို တစ်ယောက် စုပ်လိုက်မှုတ်လိုက် လျှာနှင့်ယက်သပ်ကာဆွလိုက်နှင့် အလုပ်များသွားကြလေသည်။ စောမြိုင် သူမပါးစပ်ထဲလီးထည့်ပြီး အပေါ်ကနေ တစ်ချက်ချင်းဖိဆောင့်လိုးပေးသည်ကို ဒေါ်မြင့်မူတစ်ယောက်ပါးစပ်ဖြဲဟလျက် လဒစ်ထိပ်ခေါင်းကြီး သူမအာခေါင်ထောက်မိသည်အထိ deepthroat လုပ်ကာ အလိုးခံနေပြီး စောမြိုင်လည်း သူမပါးစပ်ပေါက်ထဲကို လီးတစ်ချောင်းလုံးအပြည့်သွင်း၍ မညှာမတာလိုးရင်းက ဒေါ်မြင့်မူပေါင်နှစ်ဖက်ကြားကို သူ့ခေါင်းထည့်ကာဖြင့် သူမပေါင်ခွဆုံရှိစောက်ပတ်ကို မျက်နှာအပ်ပြီး ပက်ပက်စက်စက်ပင် ဖလူးဖလူးအသံများထွက်သည်အထိ စောက်စိကလေးကိုနှာခေါင်းနှင့်ထိုးမွှေရင်း စောက်ဖုတ်လိုဏ်ခေါင်းဝရှိ အတွင်းအပြင် စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေကို ပါးစပ်နှင့်ဘယ်ညာကိုက်ဆွဲယမ်းခါပြီး မွှေ့လိုက်စုပ်လိုက် ဝလုံးဝိုင်းလိုက် အစိကိုလည်း သွားနှင့်ကိုက်လိုက်ဆွလိုက်လုပ်ကာ အပေါက်ဝထဲလျှာထိုးယက်လိုက် စောက်ခေါင်းအတွင်းဖက်ရှိနံရံတွေကို လျှာကတော့ချွန်လိပ်ပြီး လှည့်ပတ်ယက်လိုက်နှင့် ပီပီပြင်ပြင်ကြီးမွှေနှောက်ဆွနှူးပေးလိုက်ပြန်ရာ နဂိုကပင်ဏှာထန်သလောက် စောက်ရည်သန်လွန်းလှသည့် ဒေါ်မြင့်မူတစ်ယောက် ဘယ်လိုမှစိတ်မထိန်းနိုင်တော့ဘဲ စောက်ရည်တရွှဲရွှဲ အပြင်ကိုလျှံထွက်ကျလာရလေတော့သည်။
စောမြိုင်၏လီးတုတ်တုတ်ငပဲကြီးကိုလည်း သူမပါးစပ်ကနေ တအူးအူးတအွန်းအွန်း အသံများထွက်လာသည်အထိ အားပါးတရ စုပ်ကာစုပ်ကာပေးနေရာ တံတွေးတွေပါမြင်မကောင်းအောင် ယိုစီးကျလျက်ရှိပြီး ငစောလီးကြီးလည်း တဖြည်းဖြည်း ကြီးထွားမာတောင် တောင့်တင်းလာသဖြင့် အာခေါင်ညောင်းမတတ် ပါးစပ်ကိုအသားကုန်ဖွင့်ခံကာ မဆန့်မပြဲ မရှူနိုင်မကယ်နိုင်ဖြစ်နေတာကို တွေ့ရလေသည်။ နှစ်ယောက်သား အဆက်မပြတ်လီးစုပ် အဖုတ်ယက်ရင်း တော်တော်ကြီးခရီးရောက်လာသည်။ ဒေါ်မြင့်မူ မခံနိုင်နော့သဖြင့် ငစောလီးကို ပါးစပ်ကနေ ခဏချွတ်ထုတ်လိုက်ရပြီး အသက်ပြင်းပြင်းရှူကာ အေဖြေနေရင်းက ...
"ကိုစော ပါးစပ်ထဲအပြီးလိုးမလို့ ဟုတ်လား မမူ အပြီးထိစုပ်ပေးမယ် "
"ကျွန်တော်လည်း အစ်မပါးစပ်ပေါက်ထဲ လရည်ထည့်ပြီး ပြီးချင်တယ် အစ်မမူလည်း ဒီအတိုင်းပြီးချင်ပြီးလိုက် နောက်တစ်ချီကျမှပဲ အားရပါးရလိုးကြတာပေါ့ မမူသောက်ပတ်လည်းလိုးမယ် ဖင်ကိုလည်း လီးထည့်ပြီး လိုးပေးမယ် "
"ကောင်းပြီ လိုးချင်သလိုလိုး ရှင့်သဘောပဲ ရှင့်လီးကြီးကိုသာပါးစပ်ထဲ ပြန်လိုးပေးတော့ ကျုပ်မပြီးမချင်းစုပ်ပေးမယ်"
နှစ်ယောက်စလုံးက အထန်ဇယားတွေချည်းမို့ သူတို့ပါးစပ်နှင့် ကမ်းကုန်အောင်လိုးရတာကို နှစ်ထောင်းအားရရှိကြသူတွေပီပီ လရည်ရောစောက်ရည်တွေပါ ပါးစပ်နှင့်ခံပြီး တဝကြီးမျိုချရတာကို အားရကျေနပ်နေကြလေသည်။ ငစောလီးမှ လရည်တစ်ပြုံတစ်မကြီး ပန်းထွက်လာအောင် လိုးခိုင်းလိုက်ပြီး ဒေါ်မြင့်မူလရည်တွေအကုန်စုပ်မျိုချလိုက်သလို သူမစောက်ခေါင်းထဲမှ တဖြစ်ဖြစ်ပန်းထွက်လာသည့် စောက်ရည်များကိုလည်း ငစောတစ်စက်ကလေးမှ အပြင်ဖက်ကို ယိုဖိတ်ခြင်းမရှိအောင် သတိကြီးကြီးထားပြီး စုပ်ပေးလိုက်ကာ မြိန်ရည်ယှက်ရည်မျိုချလိုက်သည်။
နှစ်ယောက်ခဏနားပြီး စကားပြောလိုက်ကိုင်လိုက်ဆွလိုက်လုပ်ကာ ဒေါ်မြင့်မူ ငစောလီးပြန်တောင်လာအောင် မထိတထိကိုင်ဆွ စုပ်နမ်းပေးသလို ငစောလည်း သူမနို့စို့လိုက် စောက်ပတ်နှိုက်လိုက်လုပ်ပြီး ကာမစိတ်ပြန်ကြွကာ စောက်ရည်တွေ တရွှဲရွှဲ ယိုစီးကျလာသည်အထိ လုပ်ပေးသည်။ ဒီတစ်ချီတော့ ငစောရော သူမပါ အားပါးတရ ကိုယ်ထိလက်ရောက်လိုးကြရမည် ဆိုသောအသိဖြင့် နှစ်ယောက်လုံး အထူးပင် စိတ်ဓာတ်တက်ကြွလျက်ရှိနေချေပြီ။
"မမူ ကုန်းပေးရမလား"
"ဟာ မကုန်းနဲ့ နို့စို့ပြီး လိုးချင်တာ "
ဒေါ်မြင့်မူ သူ့ကိုချစ်မျက်စောင်းကလေးထိုးပစ်လိုက်ရင်း ...
"အမယ် ဒီက သိပါတယ်နော် တကတည်း ...သူပဲ ခုထက်ထိ နို့စို့လို့ကိုမဝနိုင်ဘူး သဲကိုသဲလွန်းတယ် ...ဟွန်း "
"ဘာလဲ မမက အနောက်ကနေ ဖင်ကြည့်လိုးတဲ့ကောင်နဲ့ချည်း ဆုံဖူးခဲ့တာမဟုတ်လား"
ငစော သူမကို တမင်စနေမှန်းသိလိုက်၍ ဒေါ်မြင့်မူက နှုတ်ခမ်းလေးကို ထော်နေအောင်ရွဲ့လိုက်ရာက ...
"ဟုတ်ပတော် မူမူတို့ ကြုံသမျှငနဲမှန်ရင် ဖင်ကြိုက်လို့တဲ့ ဖင်ကြီးကိုင်ကိုင်ပြီးလိုးဖို့ ဒီက လေးဘက်ထောက်ပြီး ဖင်အမြဲကုန်းပေးခဲ့ရတာ ဒူးခေါင်းမှာဆိုလည်း ဒဏ်ရာအမာရွတ်ဗရပွနဲ့ ကိုစော ကြည့်ချင်သေးလားပြော ပြပေးမယ် ဟွင်း"
ငစော တဟဲဟဲရယ်ပြီး ...
"အလကား ချစ်လို့စတာပါ မမမူရဲ့ ဒူးခေါင်းကြည့်စရာလား ကြည့်မယ့်ကြည့် မမူစောက်ဖုတ်ကြည့်မှာပေါ့လို့ ဒီလောက်လိုးချင်စရာကောင်းတဲ့ဥစ္စာ ဟင်းဟင်း ဟင်း"
မမူလည်း ဘာမှထပ်မပြောတော့ဘဲ မျက်စောင်းကလေးတစ်ချက်သာချွေချလိုက်ရင်း ကွပ်ပျစ်ပေါ်နောက်ပြန်လှဲချလိုက်ရာက ပက်လက်ကားရယား လိုးရန်အသင့်အနေအထား ပြင်ပေးလိုက်လေတော့သည်။
စောမြိုင် သူ့လီးကြီးတဆဆလုပ်ပြီး သူမအနားရောက်လာကာ ပေါင်နှစ်ချောင်းကြားမှာအသင့်နေရာယူလိုက်သည်။
၁၈။
ထိုနေ့က ပက်လက်တစ်မျိုး မှောက်ခုံရက်တစ်ဖုံ စောက်ပတ်ရောဖင်ပေါက်ရော မနားစတမ်းဖွင့်ကာ စိတ်ကြိုက်အလိုးခံပြီး ဒေါ်မြင့်မူလည်း မောမောလျလျနှင့်သူမအခန်းကို ပြန်လာခဲ့ရလေသည်။
စိုးယုမော် ချောချောနှင့်ဒေါ်မွန်မွန်ကျော်တို့ကတော့ ဒေါ်မွန်မွန်ကျော်ယူလာပေးသော dildo ခေါ် ရော်ဘာလီးအတုနှင့် နေ့စဉ်ရက်ဆက်ဆိုသလို သုံးယောက်သား အလုပ်ဖြစ်နေခဲ့ကြသည်။ စိုးယုမော်လည်း ချောချောထက်ပင် ရမ္မက်ပိုပြင်းသည့် ဒေါ်မွန်မွန်ကျော်ကို တအံ့တဩဖြစ်ခဲ့ရလေသည်။ လူတစ်ယောက်ကို အပေါ်ယံကြည့်ရုံနှင့် ဘယ်လိုမှ အသေအချာအကဲဖြတ်၍ မရနိုင်ကြောင်းကို သူမအနေနှင့် မိမိကိုယ်ခန္ဓာနှင့်ရင်းနှီးပြီး သင်ခန်းစာကောင်းကောင်း ရရှိခဲ့ပေပြီ။
ဦးညီဂျော် ပြန်ရောက်သည့်ညမှာ ဒေါ်မွန်မွန်ကျော်တစ်ယောက်လုံးငုတ်တုပ်ရှိလျက်နှင့် ချောချောကိုနင်းနှိပ်ပေးဖို့ခေါ်လိုက်တာမို့ စိုးယုမော်လည်း အနည်းငယ်အံ့အားသင့်သွားမိသည်။ ဒေါ်မွန်မွန်ကျော်ကတော့ သူမကို သူတို့အိပ်ခန်းနားမကပ်ဖို့ အသေအချာပြောဆို မှာကြားထားသည်။
"ညည်း ဘယ်လိုလူနဲ့ပဲ ဇာတ်လမ်းဖြစ်ဖြစ် ငါ ဘာမှပြောစရာအကြောင်းမရှိဘူး တားစရာလည်းမလိုဘူး အဓိက သူ့လက်ထဲ မရောက်အောင် ထိန်းဖို့က ငါ့တာဝန်ပဲ ငါပြောတာ နားလည်တယ်မဟုတ်လား"
တည့်တည့်ပဲပြောသည်။ သူ့လင်နှင့်နောက်ထပ်မိန်းမတစ်ယောက်ကို ရင်းနှီးခွင့်မပေးနိုင်တော့။ တစ်သက်လုံး မျိုသိပ်ခံစားလာတာ များပြီမို့လည်း သူမဖက်က တနုံ့နုံ့ဖြစ်နေသည့် ရင်တွင်းခံစားချက်ဝေဒနာကို စိုးယုမော် စာနာနားလည်ပေးနိုင်ပါသည်။ သူမဖက်ကနေ ကြည့်ပြန်တော့လည်း သူ့လင်လုပ်ခဲ့တာ ခေတ်စကားနှင့်ပြောလျှင် များလွန်းနေပြီ။ မိန်းမဘယ်နှစ်ယောက်လိုးပြီး ပါကင်ဘယ်နှစ်ကြိမ်တောင်များ ဖွင့်ခဲ့ရသလဲတော့မသိပါ။
စိုးယုမော် အိမ်အောက်ထပ်ရှိ တံခါးတွေကိုလိုက်ပိတ်ပြီး အခန်းထဲဝင်လာခဲ့သည်။
"ဒေါက် ဒေါက် ဒေါက် "
တံခါးခေါက်သံကြားရ၍ ညအိပ်အဝတ်အစားလဲလှယ်နေရာက အခန်းဝပြန်လျှောက်လာပြီး တံခါးအမြန်ဖွင့်ကြည့်လိုက်သည်။ အခန်းဝမှာ သူမထင်မှတ်မထားသူတစ်ယောက် ရောက်နေသည်။
ပိန်ပိန်ပါးပါး အရပ်ခပ်ပျပ်ပျပ်နှင့်မာလီကိုခင်ထွေးဖြစ်နေသည်။ အသေအချာရှင်းအောင်ပြောရလျှင် ချောချောယောက်ျား လူရိုးလူအကြီးတစ်ယောက်ဖြစ်သော ကိုခင်ထွေးပင်။
သူ့မျက်နှာမှုန်တေတေဖြစ်နေပြီး ပါးစပ်ကလည်း တစ်ခါမှမရစဖူးသည့် ကဇော်အနံ့တွေရနေ၍ စိုးယုမော်စိတ်ထဲက ထိတ်ကနဲ တစ်မျိုးကြီးတော့ဖြစ်သွားမိသည်။
သူမအနားကိုရုတ်တရက်ချဉ်းကပ်လာပြီး လက်မောင်းတစ်ဖက်ကိုကိုင်လှုပ်ကာဖြင့် ...
"စိုးစိုး ငါ မေးစရာရှိလို့ "
"ရှင် ကို ကို ခင်ထွေး မေးပါ ဘာမေးမလို့လဲ"
"နင် ချောချော တွေ့မိလား "
"အင်း စောစောက အပေါ်ထပ်တက်သွားတာ အန်ကယ်ကြီး နင်းနှိပ်ဖို့ခေါ်တယ်ထင်တယ် "
"လာ နင်ပါ လိုက်ခဲ့ အတူ သွားကြည့်ကြမယ် "
"ရှင် ... ပြ ပြဿနာ တစ် ခုခု ရှိလို့လား ကိုခင်ထွေး "
"မရှိပါဘူး လိုက်မှာသာလိုက်ခဲ့စမ်းပါ ဘယ်လိုအခြေအနေရှိသလဲ နင်ပြောတာအမှန်ပဲလားလို့ ကြည့်ရုံတင်ကြည့်မှာ "
"တ တကယ်နော် ကို ခင်ထွေး နောက်မှ တစ်ခုခုဖြစ်နေရင် ကျ ကျွန်မပါဒုက္ခရောက်နေမယ်"
"ဒါ နင့်နဲ့ဆိုင်တဲ့ကိစ္စမဟုတ်ပါဘူး ...ငါ အကုန်နားလည်တယ် လာ ... ငါနဲ့သာ အပေါ်ထပ် လိုက်တက်ခဲ့စမ်းပါ "
စိုးယုမော် မလိုက်ချင်လိုက်ချင်နှင့်ပင် သူ ဇွတ်အတင်းဆွဲခေါ်ရာနောက်ကို တိုးလို့တန်းလန်းနှင့် လိုက်ပါလာခဲ့ရသည်။
အင်း ...မပြောကောင်းမဆိုကောင်း ဟိုကိစ္စများလုပ်နေရင် ငါတော့ ... ဒုက္ခပဲ ... ဆိုပြီး စိတ်ထဲလေးလံနေမိတာလည်း အမှန်ပင်။ အို ... အန်တီမွန်တစ်ယောက်လုံး ရှိနေတာပဲ ...မဖြစ်နိုင်တာ ကိုခင်ထွေး သူ့ဖာသာသူ မူးမူးနှင့်ထင်ရာလျှောက်တွေးပြီး မယားလုပ်သူကို ရမယ်ရှာနေတာပဲ ဖြစ်ရမည်။ ဒီလိုတွေးမိပြန်တော့လည်း အနည်းငယ်တော့ စိတ်သက်သာရာ ရသွားပြန်သည်။
"အန် တီမွန် လည်း ရှိတာပဲ ကိုခင်ထွေးရဲ့ ...ဘာမှ ... မ ဖြစ် ... လောက် ..."
"ရှူး ပါးစပ်ပိတ် ...တိတ်တိတ်နေစမ်း "
သူပြောတာလည်းဟုတ်ပေသားပဲ။ အခန်းဝရောက်နေပြီမို့ စိုးယုမော်လည်း လျှာရှည်နေမိသော ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ကြိတ်ပြီး အပြစ်တင်လိုက်မိရင်း ကိုယ့်ပါးစပ်ကိုယ် အမြန်ဆုံး ပိတ်ထားလိုက်ရသည်။
ခါတိုင်းလိုပဲ တံခါးကို အတွင်းမှနေ၍ ချက်ချထားခြင်းမရှိပါ။ ဟတတကလေးဖြစ်နေသောတံခါးဝအနားသွားပြီး အသံဗလံနားစွင့်မိသည်။ အားလုံး တိတ်ဆိတ်နေသည်။ စကားပြောဆိုသံ ဘာသံကိုမှမကြားရဘဲ တစ်ခန်းလုံးတိတ်ဆိတ်နေ၍ စိုးယုမော်လည်း နားမလည်နိုင်အောင်ဖြစ်သွားရသည်။ သုံးယောက်စလုံးပဲ အိပ်များပျော်နေကြသလားမသိလို့တွေးမိသည်။ ဒါတော့ ဘယ်လိုမှ မဖြစ်နိုင်။ တစ်ယောက်ယောက်တော့ စကားပြောကိုပြောရမည်။
သူမလက်မောင်းတစ်ဖက်ကို ဖြတ်ကနဲလှမ်းပုတ်လိုက်တာကြောင့် စိုးယုမော် ကိုခင်ထွေးဖက်လှည့်ကာ သူ့ကို နားမလည်စွာ မော့ကြည့်လိုက်သည်။ ဒေါသစိတ်ကြောင့်ထင်သည်။ သူ့မျက်နှာတစ်ခုလုံး မည်းမှောင်နေပြီး အခန်းထဲကို လက်ညှိုးညွှန်ပြလိုက်ရာက အသံခပ်အုပ်အုပ်နှင့် ...
"ဟိုမှာ ကြည့်လိုက် စိုးစိုး နင်မြင်လား အဲဒါ ... "
"ဟာ ... သွားပြီ မိုးမီးလောင်ပြီ ... ပြဿနာတော့ အကြီးအကျယ်တက်ပါပြီ"
စိုးယုမော် ခေါင်းနပန်းကြီးမိသွားသည်။ မကြီးဘဲနေမလား။ အခန်းထဲရှိကုတင်ပေါ်မှာ ဒေါ်မွန်မွန်ကျော်တစ်ဖက် ချောချောတစ်ဖက် သူ့လက်နှစ်ဖက်နှင့် တစ်ဖက်တစ်ချက်စီပွေ့ဖက်ကာ မြိန့်မြိန့်ကြီးဇိမ်ယူရင်း လောကီစည်းစိမ်အပြတ်ခံစားနေသော ဦးညီဂျော်ကို တွေ့လိုက်ရ၍ပဲ ဖြစ်ပေတော့သည်။
မိန်းမနှစ်ယောက်စလုံး ကိုယ်ပေါ်မှာ အဝတ်အစားလုံးဝမကပ်ကြတော့ဘဲ မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်း ဗလာကိုယ်လုံးတီးဖြစ်နေကာ သူ့နဘေးတစ်ဖက်တစ်ချက်မှာ ကုန်းကုန်းကွကွဖြစ်နေကြတာ တွေ့ရသည်။ အသေအချာ သဲသဲကွဲကွဲမြင်အောင်ကြည့်လိုက်တော့မှ ဒေါ်မွန်မွန်ကျော်ရော ချောချောပါ နှစ်ယောက်သား ဦးညီဂျော်ရင်ခွင်ထဲကနေပြီး သူမတို့နှစ်ယောက် တစ်ယောက်တစ်လှည့်ဆိုသလို ဦးညီဂျော်လီးကို အပြိုင်အဆိုင် ကုန်းစုပ်ပေးနေကြခြင်းဖြစ်ကြောင်း စိုးယုမော်သဘောပေါက်လိုက်ရတော့သည်။ ဦးညီဂျော်လက်များက ဒေါ်မွန်မွန်ကျော့်ဖင်ကြားထဲကိုနှိုက်လိုက် ချောချောဖင်ပေါက်ကိုမွှေလိုက်နှင့်ပိုင်စိုးပိုင်နင်း လုပ်ပေးနေတာတွေ့ရလေသည်။ စိုးယုမော် သူတို့ကိုငေးကြည့်ရင်းနှင့်ပင် အာခေါင်ခြောက်သလိုလို ရေပဲငတ်လာသလိုလို မရိုးမရွ ဂဏှာမငြိမ်ဘဲဖြစ်လာရသည်။
"ကဲ မြင်ပြီမဟုတ်လား စိုးစိုး နင့်ကိုပါ မလိုးတာကံကောင်း ဟင်း ...စောက်ရှက်မရှိ အကျင့်သီလမရှိတဲ့ ...တိရစ္ဆာန်ထီး တိရစ္ဆာန်မတွေ ... လူမဟုတ်ဘူး ခွေးကွ ခွေးတွေ ... ဟွင်း ...တောက် "
ပြောလည်းပြော တစ်ယောက်တည်းကြိတ်ပြီး တောက်တခေါက်ခေါက်ဖြစ်နေသည်။ စိုးယုမော်အသာငြိမ်နေလိုက်ရပြီး စာနာနားလည်မှုနှင့်ရော သူ့ကိုသတိပေးသည့်အနေနှင့်ရော သူ့လက်မောင်းတစ်ဖက်ကို လက်တစ်ဖက်နှင့်လှမ်း၍ ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်ကိုင်ထားလိုက်မိသည်။
"ငါ အစကတည်းက ရိပ်မိပြီးသားပဲ ကောင်မ ညဖက်ရောက်ပြီဆို အခန်းထဲကနေ ပျောက်ပျောက်သွားတာ ငါ ငါ ... "
ကိုခင်ထွေး စကားတစ်ပိုင်းတစ်စနှင့် မဆက်နိုင်ဘဲဖြစ်ကာ ရပ်တန့်သွားသည်။ စိုးယုမော်လည်း ဘာပြန်ပြောရမှန်းမသိ။ သူ့ကိုဘယ်နည်းဘယ်ပုုံ ဖြေသိမ့်ရမှန်းလည်းမသိတော့ချေ။ နှစ်ယောက်သားခေါင်းချင်ဆိုင်ပြီး အိပ်ခန်းထဲကို တိတ်တဆိတ် ချောင်းကြည့်နေကြရာက သူတို့နှစ်ယောက် ခန္ဓာကိုယ်ချင်း ပူးပူးကပ်ကပ်ထိတွေ့မိနေကြပြီး တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်လည်း စကားမပြောနိုင်ကြဘဲ ကြောင်အမ်းအမ်းနှင့်ဆွံ့အလျက်သာ ရှိနေကြလေသည်။ စိုးယုမော် မြင်ကွင်းကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်း မြင်ရအောင်ဆိုပြီး စေ့လျက်သား မဟတဟကလေးဖြစ်နေသည့်အခန်းတံခါးကို လက်နှင့်အနည်းငယ်ဆွဲဟလိုက်ကာ ခြေဖျားကလေး အသာထောက်ကြွ၍ အသာချောင်းကြည့်မိသည်။
"ကဲ တော်ပြီ မွန်မွန် နင်ကုန်းမလား ချောချောကိုကုန်းခိုင်းရမလား ပြော"
"ရှင့်ဖာသာရှင် ကိုယ့်လီးနဲ့ကိုယ်လိုးတာပဲ ဘယ်သူ့ကုန်းခိုင်းခိုင်းရတယ် တစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက်လိုးပေါ့ နှစ်ယောက်တစ်ပြိုင်တည်း လိုးချင်ရင်တော့ ဆေးလေးဘာလေး ကြိုသောက်ထားလိုက် ဟင်းဟင်း "
"ဒါဆိုလဲ ချောချောကုန်းစမ်း ငါ နင့်စောက်ပတ်မလိုးရတာကြာပြီ မိန်းမစောက်ပတ်ကိုပဲ မဲလိုးနေတော့ ခုတလော နင့်ကိုမခေါ်ဖြစ်ဘူး"
"အမ် ရှင်ပြန်လာတာမှ နာရီပိုင်းလေးရှိတာ ဘယ်က မိန်းမစောက်ပတ်က ပါလာရတာတုန်း ကိုယ့်ဖာသာ ဖာသည်စောက်ပတ် လိုးရင်လိုးတယ်ပြော မွန်မွန်လည်း လီးက ဒီလီးတစ်ချောင်းတည်းရှိတာမဟုတ်ဘူး သဘောပေါက်လိုက် ဘိုးတော်ရဲ့ ဟွင်း ဟွင်း "
ဒေါ်မွန်မွန်ကျော် သူ့လင်ကိုပြန်ပက်လိုက်တော့ ဟိုက တဟဲဟဲနှင့် သွားအဖြီးသားရယ်နေတာတွေ့ရသည်။ သူတို့ပြောသမျှ အကုန်နားထဲကြားနေရပြီး မကြားဝံ့မနာသာ ညစ်တီးညစ်ပတ်စကားတွေချည်းဖြစ်၍ စိုးယုမော် ရင်ထဲက ရာဂဆန္ဒရိုင်းတွေ တဖြည်းဖြည်း အုံကြွနိုးထလာခဲ့ရလေသည်။
ကိုခင်ထွေးအနားကို စိုးယုမော် ကပ်မှန်းမသိကပ်မိသွားသည်။ အခန်းထဲမှာလည်း ချောချောကုန်းလိုက်သော ဖင်သားအိအိနှစ်ဖက် အနောက်ကနေ ဦးညီဂျော်သူ့လီးကြီးကို သူမစောက်ပတ်အဝနှင့်တည့်တည့်တေ့ချိန်ပြီး လဒစ်ထိပ်ကားကြီးအား စွတ်ဗြွတ်ကနဲ ထည့်သွင်းလိုက်ကာ ဖင်သားကြီးနှစ်ဖက်ကို သူ့လက်နှစ်ဖက်နှင့်ဆုပ်ဆွဲကိုင်ပြီး အားပါးတရလိုးနေပြီ။ လိုးချက်ကပက်စက်လှသည်။ ဖင်ပေါက်မလိုးဘဲ စောက်ဖုတ်လိုး၍သာ တော်သေးတော့သည်။ နို့မဟုတ်လျှင် ဖင်ဝလေး ကွဲပြဲသွားမည်မှာ မုချပင်ဖြစ်သည်။ သူတစ်ချက်ချင်း ဖင်နောက်ကနေ ဆောင့်ဆောင့်လိုးချနေစဉ် ချောချောဖင်သားအိအိကြီးနှစ်ဖက်က တုန်ကနဲတုန်ကနဲ ဖြစ်ဖြစ်သွားတာ တွေ့ရပြီး တဗွပ်ဗွပ်တဇွပ်ဇွပ် အသားချင်းထိခိုက်ရိုက်ခတ်သံများကိုပါ အတိုင်းသားကြားနေရသည်။ မယားဖြစ်သူ ဒေါ်မွန်မွန်ကျော် ကိုယ်တိုင် သူတို့နှစ်ယောက်အနားကနေပြီး ဦးညီဂျော်ကိုတစ်လှည့် ချောချောကိုတစ်လှည့် နှုတ်ခမ်းများစုပ်၍ အနမ်းပေးလိုက် ဟိုဟိုဒီဒီ ကိုယ်အင်္ဂါအနှံ့အပြားကို လက်ဖဝါးကလေးနှင့် ဖွဖွရွရွကလေးထိကိုင်ကာ ပွတ်သီးပွတ်သပ်ဆွပေးလိုက် လုပ်နေလေရာ သုံးပွင့်ဆိုင် အပြိုင်ကြဲပြီး လိုးနေသလိုတောင် ဖြစ်နေပေသည်။ ဦးညီဂျော်လည်း ချောချောစောက်ပတ်ကိုအနောက်ကနေ ဇယ်ဆက်သလိုလိုးရင်း သူ့မိန်းမအဖုတ်ကိုလည်း တစ်ဖက်ကနှိုက်ကိုင်ကာ လက်ထည့်ဆောင့်ပေးနေတာတွေ့ရပါသည်။ တကယ့်ကို တဏှာရာဂ အားကြီးသူပါပေ။
ဦးညီဂျော် သူ့လီးကြီးကို ချောချောစောက်ပတ်ထဲသို့ အရင်းအဆုံးအထိ တစ်ချက်ဆောင့်သွင်းချလိုက်ပြီး လီးပြန်အနှုတ်မှာ သူ့လဒစ် ထိပ်ကော့ကြီးပါ ချောချောစောက်ပတ်ကနေ ကျွတ်ပြီး အပြင်ကိုကန်ထွက်လာကာ တုန်ခါနေတာတွေ့ရသည်။ လီးပေါ်မှာလည်း အရည်တွေပေပွနေကာ ရွှဲနစ်ပေကျံနေတာတွေ့ရပြီး အရည်တစ်စက်စက်စီးကျကာဖြင့် တော်သလင်းမိတ်လိုက်ထားသည့် ခွေးလီးဒစ်ကြီးနှယ် အလားသဏ္ဍာန်တူ၍နေတာတွေ့ရသည်။ စိုးယုမော် တံတွေးဂလုကနဲ မျိုချလိုက်ရပြီး သူမကိုယ်ကလေး တစ်ချက်တုန်ခါသွားကာ အနောက်ကနေ သူမဖင်သားအိအိနှစ်ဖက်အကြားကို တဖြည်းဖြည်းတိုးကပ်ရောက်ရှိလာသော ကိုခင်ထွေး၏ ပူနွေးနွေးကြီးဖြစ်နေသောခါးအရှေ့ပိုင်းနှင့်အနောက်ကသူမတင်သားအိအိနှစ်ဖက်အား မသိမသာခြေဖျားကလေး အသာထောက်ကြွ၍ တမင်မထိထိအောင် တိုးကပ်ထားလိုက်မိပါသည်။ တစ်ယောက်အသက်ရှူသံတစ်ယောက် ကြားနေရပြီး ရင်ခုန်သံ တဒိန်းဒိန်း ဆူညံနေသလားလို့တောင် ထင်ရလေသည်။
"ဟင်း ဟင်း ငါလိုးမ ဖာသည်မ ...စောက်ပတ်ကိုက သရမ်းတာ လီးကိုဖင်ဖြဲခံနေတာ ကြည့်"
သူ့နှုတ်မှနေ၍ မယားလုပ်သူအပေါ် မကျေမချမ်းရေရွတ်သံ တစ်စွန်းတစ်စ ကြားလိုက်ရသည်။
"အ အစ်ကို ထွေး "
"ဘာ လဲ စိုးစိုး "
"အရမ်း စိတ်မကောင်းဖြစ်နေလား ဟင် "
" ... ... "
သူ့အသံတိတ်ပြီး ငြိမ်နေ၍ စိုးယုမော် ကိုယ်လုံးကလေးကို သူ့ဖက်လှည့်လိုက်ပြီး မျက်နှာချင်းဆိုင် ကိုယ်ခန္ဓာအသားဆိုင်ချင်း ပူးကပ်ကာဖြင့် သူ့မျက်နှာကိုစေ့စေ့စိုက်ကြည့်လိုက်ရာက ...
"စိုး ဘာလုပ်ပေးရမလဲ စိုးလည်း တကယ် စိတ်မကောင်းဘူး အစ်ကိုထွေး ဟင် ...ပြောလေ "
ပြောရင်းဆိုရင်း သူ့လက်မောင်းနှစ်ဖက်ကိုသူမလက်ကလေးနှင့်ကိုင်လှုပ်ပြီး သူ့ကိုယ်အရှေ့ပိုင်းနှင့်သူမခန္ဓာကိုယ်အရှေ့ပိုင်းနှစ်ခုကို ပိုပြီးထိကပ်မိအောင် အနေအထားပြင်ပေးလိုက်သည်။ သူမကို်ယ်တိုင် ခြေဖျားအသာထောက်လိုက်ရုံနှင့် ရင်သားအိအိနှစ်မြွှာက သူ့ရင်ဘတ်နှင့် အံဝင်ခွင်ကျဖိကပ်မိသွားကြပြီး သူ့ခါးအရှေ့ပိုင်းမှ သူမရှိရာဖက်ကို သိသိသာသာကြီး ချွန်ငေါထွက်နေသော အရာကြီးကလည်း သူမဆီးခုံနှင့်တည့်တည့် အင်္ဂါဇပ်ထိပ်နားဆီကို လာရောက် ဖိထောက်မိသွားလေသည်။ စိုးယုမော်မျက်လုံးများက အရည်ရွှန်းလဲ့တောက်ပြောင်ကာဖြင့် သူမအကြည့်တွေထဲမှာ တစ်စုံတစ်ရာသော အနက်အဓိပ္ပါယ်များ ရောယှက်ပါဝင်နေသည်ဆိုတာကို ကိုခင်ထွေးတစ်ယောက် ကောင်းကောင်းကြီး သိမြင်သဘောပေါက်လိုက်ရပေပြီ။
၁၉။
စိုးယုမော်နှုတ်ခမ်းလေး မဟတဟလေးဖြစ်နေသည်။ မျက်နှာနှစ်ခုက အလွန်အမင်းနီးကပ်နေသဖြင့် တစ်ယောက်ဝင်သက် တစ်ယောက်ရှူရှိုက်မိကြပြီး အမျိုူအမည်မသိသော ခံစားမှုဝေဒနာတချို့ကို သူတို့နှစ်ယောက်စလုံး တစ်ပြိုင်တည်း ဖြစ်ပေါ်ခံစားနေမိလေသည်။ စိုးယုမော် ခြောက်ကပ်ကပ်အသံနှင့်ပင် သူ့ကို ...
"ဟင် ပြောလေ ကိုထွေး စိုး ဘာလုပ်ပေးရမလဲ ကိုထွေး ဘာ ဘာ ဖြစ်ချင်လဲ ဟင်"
ခင်ထွေးခေါင်းတယမ်းယမ်းနှင့်ပင် ...
"ငါ ငါ ..." ဆိုပြီး ရှေ့မဆက်နိုင်ဘဲ အသံထစ်ငေါ့နေရှာသည်။
စိုးယုမော် သူမလက်နှစ်ဖက်နှင့်ကိုခင်ထွေးပါးပြင်နှစ်ဖက်ကို စမ်းသပ်ကိုင်လိုက်ရာက ...
"မချော ဒီ လိုဖြစ်နေတာ စိုး မသိဘူးနော် ကိုထွေး ဖြစ်နေကြတာ မြင်လို့တောင်မကောင်းဘူး စိုး စိုး ကြောက်တောင်ကြောက်လာပြီ အန် အန်ကယ်ကြီးက မိန်းမရှိရက်နဲ့ ဘာဖြစ်လို့ ဒီ ဒီလိုလုပ်လဲမသိဘူး တီ မွန်လည်း မကောင်းဘူး တစ်ယောက်မှမကောင်းဘူး"
"ဟုတ်တယ် ဒီအိမ်ကို ငါ တော်တော်ရွံသွားပြီ ဟိုထမင်းချက်တဲ့ဟာမကြီးလည်း ဒရိုင်ဘာကောင်နဲ့ပလူးပလဲနေတာ မနေ့ကတောင် ငါ့မျက်စိနဲ့ တပ်အပ်မြင်လိုက်ရတယ် အကုန် တဏှာရူးကြီးပဲ "
"ဟို ဒေါ်မြင့်မူကို ပြောတာလားဟင် အစ်ကိုထွေး "
စကားပြောရင်း သူ့ခါးအရှေ့ပိုင်းကဟာကြီး တော်တော်ကလေး တောင့်တင်းတောင်မာလာပြီး သူမဆီးစပ်ကိုပိုဖိမိလာသလိုခံစားရသည်။ မသိမသာ သူမထမီအောက်ကအဖုတ်နှင့် ကျကျနနထိမိအောင် ပေါင်ကလေးနှစ်ဖက်အသာဖြဲဟ၍ နေရာချပေးလိုက်ရင်း ပုဆိုးအောက်မှ ဘာအခုအခံမှပါပုံမရသောသူ့လီးထိပ်နှင့်သူမစောက်ဖုတ်မျက်နှာပြင်အဝကို မထိခလုတ်ထိခလုတ်လေး ပွတ်ဆွဲပေးနေလိုက်ရာက ပူနွေးရှိန်းမြလှသော အထိအတွေ့အရသာကို တရှိုက်မက်မက် ဖိုမောစွာခံစားနေမိလေသည်။
"ဟုတ်တယ် ဒေါ်မြင့်မူ ဟိုကောင်စောမြိုင်နဲ့တစ်နေ့လုံး ကားရုံအခန်းထဲမှာဖြစ်ချင်သလို ဖြစ်နေကြတာ "
"အို ဒုက္ခပါပဲ ဘယ်လိုတွေကြီးလဲ "
မထင်မှတ်ဘဲ ခင်ထွေးလက်နှစ်ဖက်က သူမခါးလေးကိုဆွဲဖက်လာသည်။ သူမကလည်း မသိသလိုပုံစံနှင့်သူ့ရင်ခွင်ထဲ မှီနွဲ့ချလိုက်ရင်း လက်တစ်ဖက်က မတော်တဆလိုလိုလုပ်ပြီးအောက်က ခင်ထွေးပုဆိုးခြုံကြားကနေ ထောက်မိနေသည့်လီးကို အသာထိကိုင်ကာ ဖျစ်ညှစ်စမ်းမိလိုက်သည်။
"အို ထောင် ထောင် နေ ပီ ဟိ ဟိ "
"ဘာ ဘာလဲ စိုး စိုး "
"သူ့အောက်က ဟာကြီးပေါ့ မာထောင်နေလိုက်တာ အရမ်းပဲ ဟင့်ဟင့်"
"ကိုင်လေ ကြည့် ကြည့်မလား စိုး ရဲ့"
"အင်း ပြ ပြလေ "
"ကိုယ်ပြပြီးရင် စိုးလည်း မနေရဘူး ပြကိုပြရမယ် "
"အင်း ပြမယ် ကြည့် "